0111-KDIB3-1.4012.463.2019.1.WN - Prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z zawarciem umowy leasingu pojazdu kempingowego.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lipca 2019 r. (data wpływu 19 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z zawarciem umowy leasingu pojazdu kempingowego - jest prawidłowe.

W dniu 19 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z zawarciem umowy leasingu pojazdu kempingowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej od 1990 r. Przedmiotem działalności jest m.in. sprzedaż hurtowa i detaliczna w zakresie artykułów chemicznych, środków owadobójczych, nawozów, artykułów ogrodniczych, artykułów higienicznych, artykułów biurowych oraz produktów do utrzymania czystości, a obecnie także wynajem i dzierżawa samochodów.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT. Dla celów prowadzenia działalności gospodarczej rozlicza się w formie podatku liniowego oraz prowadzi księgi rachunkowe.

W dniu 27 lipca 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego nr...., przedmiotem którego jest pojazd kempingowy Citroen/Jumper/Dethleffs o dopuszczalnej macie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Warunkiem wydania przedmiotu leasingu była konieczność uiszczenia przez Wnioskodawcę opłaty wstępnej (tzw. czynszu inicjalnego wraz z opłatą manipulacyjną), która to opłata jest opłatą samoistną, bezzwrotną, niezależną od pozostałych comiesięcznych rat leasingowych uiszczanych w trakcie trwania umowy.

Celem zawarcia ww. umowy leasingu było osiągnięcie większych przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej poprzez przeznaczenie przedmiotu leasingu na wynajem. Ponadto celem Wnioskodawcy było również wykorzystywanie przedmiotu leasingu w firmie do bieżącej działalności, a także zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, którym jest dla Wnioskodawcy prowadzona działalność gospodarcza W 2017 r. po analizie przychodów ze sprzedaży w I półroczu 2017 r. w stosunku do I półrocza 2016 r., która wykazała spadek przychodów o 5%, a jednocześnie zwiększyły się koszty prowadzonej działalności - biorąc pod uwagę zapotrzebowanie na rynku na tego typu usługi - Wnioskodawca podjął decyzję o rozszerzeniu działalności gospodarczej o wynajem samochodów w celu zwiększenia przychodów firmy. Zgodnie z przewidywaniami, po zawarciu przedmiotowej umowy leasingu nastąpił wzrost przychodów firmy.

Przedmiotowy pojazd był dotychczas przedmiotem kilku umów wynajmu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Poza wykorzystaniem ww. pojazdu kempingowego do świadczenia usług wynajmu, Wnioskodawca wykorzystuje ten pojazd także do innych celów związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Mianowicie służy on - w czasie, kiedy nie jest wynajęty - do odbywanych przez Wnioskodawcę wyjazdów służbowych takich, jak wyjazdy do klientów i kontrahentów oraz wyjazdy związane z udziałem w targach branżowych. Ma to realny wpływ na zwiększenie przychodów firmy Wnioskodawcy, gdyż umożliwia mu bezpośrednie wykonywanie zadań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą poza siedzibą firmy, w tym przede wszystkim poprzez nawiązywanie nowych kontaktów handlowych z dostawcami i odbiorcami (także indywidualnymi - rolnikami) oraz wprowadzanie do oferty handlowej nowego asortymentu, a w rezultacie zwiększenie przewagi konkurencyjnej firmy Wnioskodawcy. Przedmiotowy pojazd kempingowy stanowi wówczas zarówno środek transportu, jak też pełni funkcję mobilnego biura - tj. funkcję pomieszczenia służącego do prac biurowych prowadzonych na miejscu oraz miejsca zakwaterowania - tj. jako pomieszczenie służące do noclegu. Pozwala to Wnioskodawcy na ograniczenie kosztów transportu oraz zakwaterowania.

Samochód jest wyposażony w odpowiednią sieć techniczną, co umożliwia korzystanie w nim z urządzeń biurowych (laptopa, skaneru, drukarek) oraz dostęp do sieci internetowej. Samochód jest ogrzewany i wyposażony w butlę gazową.

Ponadto - z uwagi na odległość dzielącą miejsca zamieszkania Wnioskodawcy (od ponad 20 lat mieszka w B.) od siedziby firmy mieszczącej się w R., wynoszącą ponad 50 km - samochód ten jest także przez Wnioskodawcę wykorzystywany jako środek transportu oraz biuro mobilne w miejscu siedziby firmy, tj. w R. Wnioskodawca nadmienia przy tym, że do kwietnia 2017 r. miał możliwość zakwaterowania w domu rodziców w R, jednak po ich śmierci dom został sprzedany. Następnie - do lipca 2018 r. - celem zakwaterowania w miejscu prowadzonej działalności gospodarczej dorywczo korzystał z gościnności krewnych zamieszkałych w R. Z uwagi na przyjęty dwuzmianowy system pracy w firmie (pracownicy firmy pracują w godzinach od 6:00 do 22:00), zachodzi bowiem potrzeba pozostawania przez Wnioskodawcę, jako jej właściciela i osoby decyzyjnej, w siedzibie firmy o różnych porach. W takich sytuacjach ww. pojazd kempingowy także służy Wnioskodawcy za mobilne biuro oraz miejsce zakwaterowania, ograniczając w ten sposób koszty związane z przejazdami pomiędzy miejscem zamieszkania oraz siedzibą firmy, a także koszty związane z wynajmem mieszkania lub hotelu. Powoduje to realne zwiększenie przychodów firmy - z jednej strony poprzez ograniczenie wskazanych kosztów, z drugiej zaś poprzez zwiększenie przychodów z uwagi na możliwość jeszcze bardziej efektywnego pełnienia obowiązków właścicielskich, jak i nadzorczych oraz kontrolnych wobec pracowników, co dodatkowo przyczynia się także do zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, którym jest dla Wnioskodawcy prowadzona działalność gospodarcza.

Ww. pojazd kempingowy jest wykorzystywany do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Nie złożył jednak informacji VAT-26, ani też Wnioskodawca prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), gdyż nie wyklucza używania pojazdu również do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością np. do celów prywatnych.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z zawarciem umowy leasingu pojazdu kempingowego tj. opłaty wstępnej (tzw. czynsz inicjalny wraz z opłatą manipulacyjną) oraz comiesięcznych rat leasingowych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z zawarciem umowy leasingu pojazdu kempingowego, tj. opłaty wstępnej (tzw. czynsz inicjalny wraz z opłatą manipulacyjną) oraz comiesięcznych rat leasingowych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 14, art. 119 ust. 4 art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi

Biorąc powyższe pod uwagę oraz mając na względzie opisany w mniejszym wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, że przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zawartą umową leasingu, gdyż są spełnione wymagane warunki, tzn. odliczenia tego dokonuję jako podatnik podatku od towarów i usług, a przedmiot nabytej przez Wnioskodawcę usługi leasingu w postaci pojazdu kempingowego jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2. stanowi 50% kwoty podatku.

Według art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki. W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy - do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą;

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy) - VAT-26. Przez "poniesienie wydatku" należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego, która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Jak wynika z powołanych powyżej uregulowań art. 86a ustawy zasadą jest, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Zatem w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do działalności przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia, rat leasingowych oraz innych wydatków. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego pojazd kempingowy, będący przedmiotem zawartej umowy leasingu wykorzystuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Pojazd ten jest pojazdem samochodowym, o którym mowa przepisach o podatku od towarów i usług oraz posiada dopuszczalną masę całkowitą nieprzekraczającą 3,5 tony. Nie złożył informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy (VAT-26), ani też nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z zawarciem umowy leasingu pojazdu kempingowego, tj. opłaty wstępnej (tzw. czynsz inicjalny wraz z opłatą manipulacyjną) oraz comiesięcznych rat leasingowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

Z powołanych wyżej regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie, przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z kolei, kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy - w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990, z późn. zm.), użyte w ustawie określenie pojazd samochodowy oznacza pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Zgodnie z art. 2 pkt 40 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, samochód osobowy oznacza - pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy - do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Z kolei, na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Zatem, zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalności np. do celów prywatnych. Przy czym, przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej od 1990 r. Przedmiotem działalności jest m.in. sprzedaż hurtowa i detaliczna w zakresie artykułów chemicznych, środków owadobójczych, nawozów, artykułów ogrodniczych, artykułów higienicznych, artykułów biurowych oraz produktów do utrzymania czystości, a obecnie także wynajem i dzierżawa samochodów.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz wykonuję wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT. W dniu 27 lipca 2018 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego nr..., przedmiotem którego jest pojazd kempingowy Citroen/Jumper/Dethleffs o dopuszczalnej macie całkowitej nieprzekraczającej 3.5 tony. Warunkiem wydania przedmiotu leasingu była konieczność uiszczenia przez Wnioskodawcę opłaty wstępnej (tzw. czynszu inicjalnego wraz z opłatą manipulacyjną), która to opłata jest opłatą samoistną, bezzwrotną, niezależną od pozostałych comiesięcznych rat leasingowych uiszczanych w trakcie trwania umowy.

Celem zawarcia ww. umowy leasingu było osiągnięcie większych przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej poprzez przeznaczenie przedmiotu leasingu na wynajem. Ponadto celem Wnioskodawcy było również wykorzystywanie przedmiotu leasingu w firmie do bieżącej działalności, a także zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, którym jest dla Wnioskodawcy prowadzona działalność gospodarcza. W 2017 r. po analizie przychodów ze sprzedaży w I półroczu 2017 r. w stosunku do I półrocza 2016 r., która wykazała spadek przychodów o 5%, a jednocześnie zwiększyły się koszty prowadzonej działalności - biorąc pod uwagę zapotrzebowanie na rynku na tego typu usługi - Wnioskodawca podjął decyzję o rozszerzeniu działalności gospodarczej o wynajem samochodów w celu zwiększenia przychodów firmy. Zgodnie z przewidywaniami, po zawarciu przedmiotowej umowy leasingu nastąpił wzrost przychodów firmy.

Przedmiotowy pojazd był dotychczas przedmiotem kilku umów wynajmu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Poza wykorzystaniem ww. pojazdu kempingowego do świadczenia usług wynajmu, Wnioskodawca wykorzystuje ten pojazd także do innych celów związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Mianowicie służy on - w czasie, kiedy nie jest wynajęty - do odbywanych przez Wnioskodawcę wyjazdów służbowych takich, jak wyjazdy do klientów i kontrahentów oraz wyjazdy związane z udziałem w targach branżowych. Ma to realny wpływ na zwiększenie przychodów firmy Wnioskodawcy, gdyż umożliwia mu bezpośrednie wykonywanie zadań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą poza siedzibą firmy, w tym przede wszystkim poprzez nawiązywanie nowych kontaktów handlowych z dostawcami i odbiorcami (także indywidualnymi - rolnikami) oraz wprowadzanie do oferty handlowej nowego asortymentu, a w rezultacie zwiększenie przewagi konkurencyjnej firmy Wnioskodawcy. Przedmiotowy pojazd kempingowy stanowi wówczas zarówno środek transportu, jak też pełni funkcję mobilnego biura - tj. funkcję pomieszczenia służącego do prac biurowych prowadzonych na miejscu oraz miejsca zakwaterowania - tj. jako pomieszczenie służące do noclegu. Pozwala to Wnioskodawcy na ograniczenie kosztów transportu oraz zakwaterowania.

Ww. pojazd kempingowy jest wykorzystywany do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie złożył jednak informacji VAT-26, ani też nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT, gdyż nie wyklucza używania pojazdu również do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością np. do celów prywatnych.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z zawarciem umowy leasingu pojazdu kempingowego tj. opłaty wstępnej (tzw. czynsz inicjalny wraz z opłatą manipulacyjną) oraz comiesięcznych rat leasingowych.

Jak wynika z powołanych powyżej uregulowań art. 86a ustawy zasadą jest, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Zatem w przypadku takich pojazdów samochodowych wykorzystywanych do działalności przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia, rat leasingowych oraz innych wydatków. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy pojazd kempingowy jest wykorzystywany do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza użycia pojazdu do celów niezwiązanych z prowadzoną działalności gospodarczą np. do celów prywatnych, to nie można uznać, że pojazd wykorzystywany jest wyłącznie do działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z zawarciem umowy leasingu pojazdu kempingowego tj. opłaty wstępnej (tzw. czynsz inicjalny wraz z opłatą manipulacyjną) oraz comiesięcznych rat leasingowych, na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, o ile nie zachodzą wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl