0111-KDIB3-1.4012.349.2022.1.ICZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii, czy w związku z zawarciem ugody przed sądem powszechnym, w którym dojdzie do spłaty wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek wraz z odsetkami od tych pożyczek na skutek przeniesienia w przyszłości własności urządzeń należących do spółki nastąpi po stronie spółki konieczność zapłaty podatku od towarów i usług VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (zwany dalej również jako "Spółka") jest spółką komandytową prowadzącą działalność gospodarczą związaną z produkcją tworzyw sztucznych w formach podstawowych (Główne PKD).

Spółka jest dłużnikiem wobec wierzycieli będącymi osobami fizycznymi z tytułu udzielonych spółce pożyczek na kwotę opiewającą na kwotę 5.246.130 PLN (pięć milionów złotych dwieście czterdzieści sześć tysięcy sto trzydzieści złotych) stanowiącą należność główną oraz kwotę w łącznej wysokości 848.556,39 PLN stanowiącą sumę odsetek z tytułu pożyczonego kapitału oraz odsetek ustawowych za opóźnienie. Wierzyciele będący pożyczkodawcami skierowali do spółki ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty, w którym zażądali spłaty udzielonych pożyczek wraz z odsetkami. W przypadku braku spełnienia żądania wierzycieli zagrozili wniesieniem pozwu do sądu powszechnego i zasądzenia całości wierzytelności wraz z kosztami postępowania procesowego co spowoduje konieczność zapłaty dodatkowych należności po stronie spółki.

Spółka nie ma środków pieniężnych na zaspokojenie należności związanych z udzielonymi pożyczkami.

Spółka nie chce jednak wikłać się w spór przed sądem powszechnym, gdyż wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek oraz odsetek nie są sporne, a wniesienie pozwu przed sąd powszechny spowoduje konieczność poniesienia przez spółkę dodatkowych kosztów.

W związku z powyższym Spółka zamierza zawrzeć z wierzycielami ugodę przed sądem powszechnym w celu zwolnienia się z zobowiązań wynikających z udzielonych pożyczek wraz z odsetkami. Przedmiotem ugody ma być spełnienie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek, jednakże wnioskodawca nie dokona zaspokojenia wierzytelności poprzez zapłatę sumy nominalnej, ale poprzez przeniesienie własności części maszyn (urządzeń) stanowiących własność spółki w ugodzie zostaną wskazane daty przeniesienia własności rzeczy. Wierzyciele wstępnie wyrazili zainteresowanie warunkami ugody. Na dzień 31 grudnia 2021 r. kwota pożyczek wraz z odsetkami i odsetkami za zwłokę w spłacie znacznie przekracza wartość księgową majątku, a prawdopodobnie również jego wartość rynkową. Spółka nie zlecała wyceny majątku.

W treści ugody dojdzie do ustalenia terminów przejścia własności rzeczy ruchomych w postaci maszyn, a w zamian za przeniesienie własności (maszyn, urządzeń) dojdzie do wygaśnięcia wierzytelności. Strony tym samym dokonają wzajemnych ustępstw polegających na tym, że wierzyciele zrezygnują z wytaczania pozwu i spłaty własnych wierzytelności w pieniądzu, a spółka nie będzie angażowała się w kosztochłonny i zawsze niepewny spór przed sądem powszechnym i zaspokoi należności jedną czynnością prawną bez konieczności generowania kosztów związanych z dalszym trwaniem zobowiązań z tytułu niespłaconych pożyczek w tym odsetkami od pożyczek oraz odsetkami ustawowymi, które staną się wymagalne w toku trwania procesu sądowego.

Pytanie

Czy w związku z zawarciem ugody przed sądem powszechnym, w którym dojdzie do spłaty wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek wraz z odsetkami od tych pożyczek na skutek przeniesienia w przyszłości własności urządzeń należących do spółki nastąpi po stronie spółki konieczność zapłaty podatku od towarów i usług VAT?

Państwa stanowisko

W ocenie Wnioskodawcy po stronie spółki nie nastąpi konieczność zapłaty podatku od towarów i usług VAT, albowiem spółka zawierając umowę ugody nie powoduje sytuacji dostawy towarów opisanej w art. 7 ustawy VAT. W przedmiotowym stanie faktycznym nie mamy bowiem do czynienia z dostawą towarów, ale następuje spłata zobowiązania z tytułu pożyczki poprzez przeniesienie własności urządzeń, na który to sposób spełnienia świadczenia wyrażają zgodę wierzyciele w zawartej ugodzie sądowej. Dochodzi więc w tej sprawie do umorzenia wierzytelności z tytułu pożyczek i odsetek poprzez przeniesienie własności urządzeń, które zaspokoją roszczenie wierzycieli z tytułu udzielonych pożyczek.

Zgodnie z treścią artykułu 358 (1) § 1KC (Kodeksu Cywilnego): Jeżeli przedmiotem zobowiązania od chwili jego powstania jest suma pieniężna, spełnienie świadczenia następuje przez zapłatę sumy nominalnej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Artykuł 365 k.c. stanowi: Jeżeli dłużnik jest zobowiązany w ten sposób, że wykonanie zobowiązania może nastąpić przez spełnienie jednego z kilku świadczeń (zobowiązanie przemienne), wybór świadczenia należy do dłużnika, chyba że z czynności prawnej, z ustawy lub z okoliczności wynika, iż uprawnionym do wyboru jest wierzyciel lub osoba trzecia.

§ 2.

Wyboru dokonuje się przez złożenie oświadczenia drugiej stronie. Jeżeli uprawnionym do wyboru jest dłużnik, może on dokonać wyboru także przez spełnienie świadczenia.

§ 3.

Jeżeli strona uprawniona do wyboru świadczenia wyboru tego nie dokona, druga strona może jej wyznaczyć w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu uprawnienie do dokonania wyboru przechodzi na stronę drugą.

Artykuł 917 k.c. stanowi: Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

W ocenie spółki wygaśnięcie zobowiązania z tytułu udzielonych pożyczek oraz odsetek poprzez przeniesienie własności urządzeń należących do spółki na skutek zawartej ugody sądowej jest podatkowo obojętne na gruncie podatku VAT. W przedmiotowej sprawie nie dochodzi bowiem do umorzeń określonych zobowiązań, ale do wygaśnięcia zobowiązania spółki na skutek spełnienia świadczenia w inny sposób, aniżeli poprzez zapłatę sumy nominalnej. Tym samym nie wystąpi w tym zakresie podatek VAT, gdyż spółka nie dokonuje celowej dostawy towarów, a spłaca swój dług wynikający z zaciągniętej pożyczki.

Należy zauważyć, że w myśl artykułu 5 ust. 1 ustawy o VAT: Art. 5.

1. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Zgodnie z treścią artykułu 7 ustawy o VAT: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Z kolei artykuł 917 Kodeksu Cywilnego reguluje instytucję umowy ugody. Ugoda to umowa, w której strony czynią sobie wzajemnie ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego. Celem ugody jest uchylenie niepewności co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnienie ich wykonania albo uchylenie sporu istniejącego albo mogącego powstać. Ugoda jest umową konsensualną, wzajemną, kazualną i na ogół dwustronną. Ugoda to umowa mająca na celu nadanie istniejącemu stosunkowi prawnemu cechy pewności i bezsporności. Ugoda może zmierzać do potwierdzeń a treści już dotychczasowego stosunku prawnego lub zmieniać czy rozwiązywać ten stosunek. Ugoda może mieć charakter sądowy mowa jest wtedy o tzw. ugodzie sądowej, albo pozasądowy mowa wtedy o ugodzie pozasądowej. Ugoda sądowa różni się od ugody pozasądowej wywołuje jedynie taki dodatkowy efekt, że kończy postępowanie rozpoczęte przed sądem. Ugoda taka skutkuje umorzeniem postępowania i stanowi ona tytuł egzekucyjny, dzięki czemu strony nie będą musiały dochodzić roszczenia w trybie postępowania sądowego, czego nie unikną w razie zawarcia ugody poza sądem. Ugoda sądowa, jako czynność procesowa, musi spełniać wymogi zawarte w k.p.c. Ugoda sądowa nie podlega res iudicata. Sąd może też nie uznać ugody, która byłaby sprzeczna z prawem.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, że przeniesienie własności rzeczy w przyszłości na skutek zrealizowania ugody sądowej nie będzie stanowić dostawy towarów. Nie dojdzie również do dostawy towarów jeżeli wierzyciele Wnioskodawcy z tytułu umowy pożyczki zrealizują ugodę poprzez wszczęcie egzekucji sądowej zawartej ugody mającej na celu przeniesienie własności rzeczy.

Ugoda sądowa nie została również wskazana w treści art. 7 ustawy o VAT, a tym samym nie ma podstaw do dokonania naliczenia podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

Natomiast dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Z kolei odpłatność czynności (dostawy towarów czy też świadczenia usług) oznacza wykonanie tej czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną, konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Aby jednak dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podmiot działający dla tej czynności w charakterze podatnika podatku VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza więc czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług - oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Regulacje dotyczące umowy pożyczki są zawarte w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360).

Zgodnie z art. 720 § 1 ww. ustawy - Kodeks cywilny:

przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 720 § 2 Kodeksu cywilnego:

umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych, wymaga zachowania formy dokumentowej.

Z przywołanych przepisów wynika, że środki przekazane w formie pożyczki zasilają tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo dłużnikiem wobec wierzycieli będącymi osobami fizycznymi z tytułu udzielonych Spółce pożyczek

Wierzyciele będący pożyczkodawcami skierowali do Państwa ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty, w którym zażądali spłaty udzielonych pożyczek wraz z odsetkami. W przypadku braku spełnienia żądania wierzycieli zagrozili wniesieniem pozwu do sądu powszechnego i zasądzenia całości wierzytelności wraz z kosztami postępowania procesowego co spowoduje konieczność zapłaty dodatkowych należności po stronie spółki.

Nie maja Państwo środków pieniężnych na zaspokojenie należności związanych z udzielonymi pożyczkami.

Zamierzają Państwo zawrzeć z wierzycielami ugodę przed sądem powszechnym w celu zwolnienia się z zobowiązań wynikających z udzielonych pożyczek wraz z odsetkami. Przedmiotem ugody ma być spełnienie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek, poprzez przeniesienie własności części maszyn (urządzeń) stanowiących Państwa własność, w ugodzie zostaną wskazane daty przeniesienia własności rzeczy.

W treści ugody dojdzie do ustalenia terminów przejścia własności rzeczy ruchomych w postaci maszyn, a w zamian za przeniesienie własności (maszyn,urządzeń) dojdzie do wygaśnięcia wierzytelności.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy w związku z zawarciem ugody przed sądem, w którym dojdzie do spłaty wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek wraz z odsetkami od tych pożyczek na skutek przeniesienia w przyszłości własności urządzeń należących do spółki nastąpi po stronie spółki konieczność zapłaty podatku od towarów i usług VAT.

Mając na uwadze treść przepisów oraz opis sprawy należy jeszcze raz podkreślić, ze czynność podlega opodatkowaniu gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Na podstawie art. 353¹ Kodeksu cywilnego:

strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W myśl art. 358¹ § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

jeżeli przedmiotem zobowiązania od chwili jego powstania jest suma pieniężna, spełnienie świadczenia następuje przez zapłatę sumy nominalnej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

strony mogą zastrzec w umowie, że wysokość świadczenia pieniężnego zostanie ustalona według innego niż pieniądz miernika wartości.

Jak stanowi zaś art. 453 Kodeksu cywilnego:

jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Z powyższego przepisu wynika, że wierzyciel może zgodzić się przyjąć - zamiast świadczenia, które dłużnik powinien spełnić zgodnie z treścią zobowiązania - inne świadczenie zaoferowane przez dłużnika w celu zwolnienia się z zobowiązania (świadczenie w miejsce wypełnienia "datio in solutum"). Przesłankami wygaśnięcia zobowiązania są porozumienia stron oraz rzeczywiste spełnienie świadczenia przez dłużnika.

Świadczenie w miejsce wykonania może być dokonywane w ramach wszelkiego typu zobowiązań o charakterze cywilnoprawnym (tj. wynikających z czynności prawnych). Zakres modyfikacji dotychczasowego zobowiązania uzależniony jest jedynie od ogólnie obowiązujących przepisów, ale to od uznania stron zależy, jakie świadczenie zgodzi się przyjąć wierzyciel w miejsce dotychczasowego i jakie dłużnik będzie mógł wykonać.

Zgodnie z art. 917 Kodeksu cywilnego:

przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Zgodnie z art. 155 § 1 Kodeks cywilny:

umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej, przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Zatem w celu uregulowania długu wobec wierzycieli z tytułu udzielonych pożyczek, zamierzają Państwo skorzystać z instytucji "datio in solutum" (świadczenie w miejsce wypełnienia) uregulowanej w art. 453 ww. ustawy - Kodeks cywilny.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym - Państwo zobowiążą się na podstawie zawartej ugody przenieść na rzecz wierzycieli prawo własności do maszyn (urządzeń). Tym samym, istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażalną w pieniądzu, którą stanowią udzielone pożyczki (odsetki).

Trzeba przy tym podkreślić, że zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

Jak wynika z opisu sprawy przedmiotem ugody ma być spełnienie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek, jednakże nie dokonają Państwo zaspokojenia wierzytelności poprzez zapłatę sumy nominalnej, ale poprzez przeniesienie własności części maszyn (urządzeń) stanowiących własność spółki. W treści ugody dojdzie do ustalenia terminów przejścia własności rzeczy ruchomych w postaci maszyn, a w zamian za przeniesienie własności (maszyn, urządzeń) dojdzie do wygaśnięcia wierzytelności.

Wobec powyższego należy uznać, że ugoda zawarta w omawianym trybie jest umową wzajemną, tzn. świadczenie jednej ze stron jest odpowiednikiem świadczenia drugiej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przeniesienie własności do maszyn (urządzeń) w zamian za zwolnienie ze zobowiązań wynikających z udzielonych Państwu pożyczek, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, będzie odpowiadało hipotezie art. 7 ustawy o VAT.

Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów rozumianą w myśl art. 7 ust. 1 ustawy jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami (maszynami/urządzeniami) jak właściciel i dodatkowo ma ona charakter odpłatny. Pojęcie "rozporządzenia towarami jak właściciel", jak już wyżej wspomniano, należy rozumieć szeroko. Spośród czynności "przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" można na pewno wymienić sprzedaż i zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu.

Zatem, przeniesienie prawa własności do maszyn/urządzeń przez Państwa na pożyczkodawców w zamian za dług wobec wierzycieli, na który składają się udzielone pożyczki, stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, według stawki podatku właściwej dla przedmiotu dostawy tj. maszyn/urządzeń.

Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).