0111-KDIB3-1.4012.340.2018.2.WN - Usługi faktoringu świadczone firmie polskiej przez firmę francuską.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 6 lipca 2018 r. (data wpływu 13 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku VAT w Polsce z tytułu świadczenia usług opisanych we wniosku - jest prawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku VAT w Polsce z tytułu świadczenia usług opisanych we wniosku.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 lipca 2018 r. (data wpływu 13 lipca 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 lipca 2018 r. znak: 0111-KDIB2-2.4014.57.2018.2.SK, 0111-KDIB2-1.4010.160.2018.3.EN, 0111-KDIB3-1.4012.340.2018.3.WN

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną, rezydentem podatkowym Francji w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, jest zarejestrowany na VAT we Francji i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności na potrzeby VAT ani zakładu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi faktoringu dla różnych spółek z Unii Europejskiej. Wnioskodawca świadczy również usługi faktoringu na rzecz europejskich spółek grupy B., będącej jednym z największych europejskich dystrybutorów produktów i usług utrzymania ruchu urządzeń przemysłowych, uszczelnień itp. Usługi na rzecz spółek grupy B. świadczone są na podstawie jednej, pan-europejskiej umowy faktoringu (Umowa Faktoringu), do której przystępują poszczególne spółki z grupy. Obecnie, do Umowy Faktoringu ma przystąpić również polska spółka, B. S.A. z siedzibą w K. (Klient). Klient jest polskimi rezydentem podatkowym na potrzeby podatku dochodowego, zarejestrowanym na VAT w Polsce.

Na skutek sprzedaży produktów, u Klienta powstają wierzytelności handlowe, których płatność jest odroczona, zatem w normalnym toku postępowania, Klient musiałby oczekiwać na dokonanie zapłaty przez dłużników (Dłużnicy), aby uzyskać stosowne środki pieniężne. W wykonaniu Umów Faktoringu, Klient będzie oferował Wnioskodawcy nabycie tych wierzytelności handlowych wobec Dłużników, które spełniają określone kryteria (Odpowiednie Wierzytelności), a Wnioskodawca, jeżeli kryteria określone dla tych wierzytelności oraz określone inne warunki będą spełnione, zobowiązany będzie je nabyć za cenę równą ich wartości nominalnej. Jednakże, kwota finansowania faktycznie udostępnionego Klientowi będzie niższa, ponieważ pewne kwoty będą wykorzystane na tworzenie rezerw na pokrycie pewnych ograniczonych ryzyk (takich jak obniżenie wartości wierzytelności lub rabaty, które Klient może udzielać swoim klientom).

W ramach wierzytelności nabytych przez Wnioskodawcę (Przetransferowane Wierzytelności) będą wyodrębnione dwie kategorie: te, które nie przekraczają limitu zaangażowania wobec danego Dłużnika i są ubezpieczone przez ubezpieczyciela kredytowego zaangażowanego w program faktoringowy pod Umową Faktoringu (którym jest Atradius Credit Insurance N.V. lub jedna z jego spółek powiązanych, która również jest ubezpieczycielem) (Zaaprobowane Wierzytelności) oraz te, które ten limit przekraczają (Nie-Zaaprobowane Wierzytelności). Nie-Zaaprobowane Wierzytelności, już po zakupie przez Wnioskodawcę, mogą zmienić swój status na Zaaprobowane Wierzytelności, o ile zaczną się mieścić w limicie zaangażowania wobec danego Dłużnika (np. na skutek spłaty przez tego Dłużnika części Zaaprobowanych Wierzytelności).

Wobec Zaaprobowanych Wierzytelności, Faktor będzie świadczył faktoring bez regresu, to jest, co do zasady, będzie przejmował ryzyko braku ściągalności zapłaty (ponieważ takie ryzyko będzie ubezpieczone przez ubezpieczyciela kredytowego), natomiast wobec Nie- Zaaprobowanych Wierzytelności, Faktor będzie świadczył faktoring z regresem, to jest, co do zasady, nie będzie przejmował ryzyka braku ściągalności zapłaty.

Dłużnikami z Przetransferowanych Wierzytelności będą zarówno podmioty polskie jak i zagraniczne.

W zamian za świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy Faktoringu usługi, Wnioskodawcy będzie należne od Klienta wynagrodzenie (Wynagrodzenie), na które składać się będzie prowizja za faktoring (Prowizja Za Faktoring), obliczana w oparciu o wartość Przetransferowanych Wierzytelności oraz specjalna prowizja za finansowanie (Specjalna Prowizja Za Finansowanie), obliczana w oparciu o kwotę udostępnionego finansowania. Faktor będzie także uprawniony do opłaty za zaangażowanie (Opłata Za Zaangażowanie), obliczanej w oparciu o maksymalną uzgodnioną wysokość finansowania wszystkich spółek z grupy X-B. objętych Umową Faktoringu i płatną przez inną spółkę działającą jako agent wszystkich spółek z grupy X-B. objętych Umową Faktoringu (Agent Sprzedających), będącą francuskim rezydentem podatkowym i nie działającą przez stałe miejsce działalności w Polsce.

Na skutek przeniesienia Przetransferowanych Wierzytelności przez Klienta na Wnioskodawcę, stanie się on nowym wierzycielem Dłużników. Jednak Dłużnicy nie będą powiadomieni o przeniesieniu Przetransferowanych Wierzytelności na Wnioskodawcę i będą płacić kwoty należne z tych Przetransferowanych Wierzytelności na rachunki bankowe Klienta (które będą podlegały zastawowi na rzecz Wnioskodawcy). Umowa Faktoringu zawierać będzie postanowienia, zgodnie z którymi obsługę Przetransferowanych Wierzytelności będzie wykonywał Klient. Wnioskodawca upoważni Klienta, jako swojego agenta, do obsługi, otrzymywania płatności, uzgodnień z Dłużnikami, monitorowania płatności i innych czynności administracyjnych związanych z Przetransferowanymi Wierzytelnościami (Obsługa Wierzytelności). W zamian za Obsługę Wierzytelności, Wnioskodawca będzie płacił Klientowi wynagrodzenie (Wynagrodzenie za Obsługę).

Przetransferowane Wierzytelności będą płatne na należące do Klienta rachunki bankowe w Polsce (tzn. prowadzone przez polski bank).

Odpowiednie Wierzytelności, które po nabyciu przez Wnioskodawcę stają się Przetransferowanymi Wierzytelnościami, określane są dalej jako Wierzytelności Handlowe.

Wierzytelności Handlowe będą nabywane przez Wnioskodawcę cyklicznie, w miarę ich powstawania u Klienta.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

1. Czy w związku ze świadczeniem przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta usług na podstawie Umowy Faktoringu będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia VAT w Polsce?

2. Czy w związku ze świadczeniem przez Klienta na rzecz Wnioskodawcy usług Obsługi Wierzytelności będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia VAT w Polsce?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze świadczeniem przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta usług na podstawie Urnowy Faktoringu nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia VAT w Polsce.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, "Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i la, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n." Wymienione w tym przepisie uregulowania szczególne dotyczące miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami, usług transportu, wstępu na imprezy kulturalne, restauracyjnych, wynajmu środków transportu czy turystyki nie znajdują w niniejszej sprawie zastosowania.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, "Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

ii. w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stale miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4"

Jak wskazano powyżej, do usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy Faktoringu zastosowanie mają przepisy ogólne o miejscu świadczenia usług, czyli art. 28b, oraz, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Klient jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Zatem, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, to Klient jest podatnikiem w związku z nabywanymi od Wnioskodawcy na podstawie Umowy Faktoringu usługami, i to on zobowiązany jest rozliczyć VAT od tych usług.

W konsekwencji, w związku ze świadczeniem przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta usług na podstawie Umowy Faktoringu nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia VAT w Polsce.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze świadczeniem przez Klienta na rzecz Wnioskodawcy usług Obsługi Wierzytelności nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia VAT w Polsce.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, "Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i la, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n." Wymienione w tym przepisie uregulowania szczególne dotyczące miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami, usług transportu, wstępu na imprezy kulturalne, restauracyjnych, wynajmu środków transportu czy turystyki nie znajdują w niniejszej sprawie zastosowania.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, usługi Obsługi Wierzytelności świadczone są przez Klienta na rzecz Wnioskodawcy, którego siedziba działalności gospodarczej znajduje się we Francji. Zatem miejsce świadczenia usług Obsługi Wierzytelności znajduje się we Francji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, "Opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem" podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju".

Zgodnie z art. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a". Przepis art. 2a dotyczący mostów transgranicznych nie ma w niniejszej sprawie zastosowania.

Jak wynika z powyższego, usługi Obsługi Wierzytelności, których miejsce świadczenia przypada we Francji, nie są usługami świadczonymi w Polsce, a więc nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce.

Jak wynika z powyższego, w związku ze świadczeniem przez Klienta na rzecz Wnioskodawcy usług Obsługi Wierzytelności nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia VAT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy o VAT.

Stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Artykuł 28a wprowadza do ustawy drugą definicję podatnika. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy - przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Należy wskazać, że import usług nie jest czynnością wymienioną w art. 5 ustawy. Z importem usług wiąże się natomiast - co do zasady - obowiązek rozliczenia podatku przez nabywcę danej usługi. Zatem w danej sprawie musi dojść do świadczenia zdefiniowanego w art. 8 ustawy, czyli świadczenia usługi rozumianej jako każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Świadczenie zakłada istnienie podmiotu będącego jego odbiorcą (konsumentem usługi). Musi to być podmiot inny niż wykonujący usługę.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ww. ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Wątpliwości Spółki dotyczą wskazania, czy w związku ze świadczeniem przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta usług na podstawie Umowy Faktoringu będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia VAT w Polsce.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie będą miały zastosowania, miejscem świadczenia i opodatkowania usług świadczonych przez Wnioskodawcę zgodnie z tym przepisem będzie terytorium Polski, tj. miejsce gdzie Klient Wnioskodawcy posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym Klient jako usługobiorca usług zbycia wierzytelności handlowych nabywanych przez Wnioskodawcę, zobowiązany będzie do ich rozliczenia w myśl uregulowań art. 2 ust. 9 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, jako import usług.

Po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi zatem obowiązek rozliczenia podatku należnego od przedmiotowych usług dla celów VAT w Polsce.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Wątpliwość Wnioskodawca budzi również kwestia czy w związku ze świadczeniem przez Klienta na rzecz Wnioskodawcy usług Obsługi Wierzytelności będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia VAT w Polsce.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku ich świadczenia na rzecz podatnika jest, co do zasady, miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, po sprzedaży Wierzytelności przez Klienta na rzecz Wnioskodawcy, Klient będzie świadczyć na rzecz Wnioskodawcy określone usługi obsługi sprzedanymi Wierzytelnościami. Usługobiorcą przedmiotowej usługi świadczonej przez Klienta będzie zatem Wnioskodawca, czyli podmiot prowadzący działalność gospodarczą we Francji. Jednocześnie, Wnioskodawca nie posiada w Polsce siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie będzie również zarejestrowany dla celów polskiego podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, miejscem świadczenia przez Klienta na rzecz Wnioskodawcy usług Obsługi Wierzytelnościami będzie państwo siedziby usługobiorcy - Wnioskodawcy, czyli Francja. W konsekwencji, przedmiotowe usługi nie będą opodatkowane polskim podatkiem VAT, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia w Polsce podatku VAT z tytułu nabycia tych usług.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zauważyć także należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 ustawa - Ordynacja podatkowa). Zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie dotyczy natomiast Klienta będącego Agentem Wnioskodawcy. Uwzględniając powyższe wskazać należy, że interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla Klienta będącego Agentem Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku do czynności cywilnoprawnych jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.