0111-KDIB3-1.4012.338.2018.2.IK - VAT w związku z realizowanym przez gminę projektem polegającym na wymianie niskosprawnych pieców.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 kwietnia 2018 r. (data wpływu 30 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu oraz braku opodatkowania środków otrzymanych na realizację projektu, oraz opodatkowania przekazania środków finansowych osobie fizycznej - jest prawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zakresie braku prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu oraz braku opodatkowania środków otrzymanych na realizację projektu, oraz opodatkowania przekazania środków finansowych osobie fizycznej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 czerwca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.338.2018.1.JP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina realizować będzie projekt polegający na wymianie niskosprawnych, nieekologicznych pieców opalanych paliwami stałymi i zastąpienie ich wysokosprawnymi kotłami na paliwa stale, biomasę i paliwa gazowe w indywidualnych gospodarstwach domowych. Po spełnieniu warunków i kryteriów dostępu do projektu podpisywane są z mieszkańcami umowy na udzielenie dotacji celowej. Inwestor dokonuje doboru nowego źródła ciepła zgodnie z wymogami umowy i programu, następnie po wykonaniu inwestycji przedkłada wniosek o wypłatę dotacji wraz z kopią rachunku/faktury wystawionej na danego właściciela budynku, oraz inne dokumenty wymagane Regulaminem. Dofinansowanie to, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest dotacją celową. Zgodnie z art. 8 ust. 4 ustawy z 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego - dofinansowanie otrzymane z EFR stanowi dochód jednostki samorządu terytorialnego. Środki na dofinansowanie zadania Gmina otrzyma w części do 98,50% kosztów kwalifikowalnych z dotacji otrzymanej w ramach projektu z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W części do 1,50% kosztów kwalifikowalnych dotacja pochodzi z budżetu gminy.

W ramach zadania realizowane będą również przez Gminę działania na rzecz podnoszenia świadomości ekologicznej, oraz działania związane z organizacją systemu kontroli. Ponadto Gmina ponosić będzie koszty związane z wynagrodzeniami osób zarządzających projektem, zakupem materiałów biurowych niezbędnych do realizacji projektu, a także kosztów opracowania analizy finansowej. Faktury dokumentujące poniesienie powyższych kosztów będą wystawione bezpośrednio na Gminę. Gmina nie będzie pobierać opłat od mieszkańców z tytułu realizacji ww. projektu. Projekt związany jest z realizacją zadań własnych, do realizacji których jednostka samorządu terytorialnego została powołana. Zadania własne w szczególności obejmują sprawy: wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizację, usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych, utrzymanie czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, a także ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że nabywane przez Gminę towary i usługi na potrzeby realizacji projektu (udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę) nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z zakupem towarów i usług niezbędnych do zrealizowania ww. projektu?

2. Czy środki otrzymane z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację ww. projektu podlegają opodatkowaniu VAT?

3. Czy przekazanie dotacji osobie fizycznej podlega opodatkowaniu VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1

Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z projektem, gdyż projekt związany jest z realizacją zadań własnych gminy, efekty projektu nie będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu VAT.

Ad. 2

Otrzymana przez Gminę dotacja nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Otrzymane dofinansowanie będzie przeznaczone na pokrycie części kosztów związanych z wymianą pieców i będzie przekazane osobie fizycznej w formie dotacji celowej. Otrzymane przez Gminę dofinansowanie nie będzie stanowić dopłaty do ceny świadczonych przez Gminę usług, gdyż gmina nie weszła w rolę inwestora, co za tym idzie - nie świadczy usług na rzecz mieszkańców. Zatem Gmina nie ma obowiązku opodatkowania otrzymanej z RPO dotacji.

Ad. 3

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Czynność przekazania dotacji w formie pieniężnej nie stanowi świadczenia usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Przekazanie dotacji osobie fizycznej nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano powyżej najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Jak wynika z opisu sprawy, gmina zamierza przeprowadzić projekt polegający na wymianie niskosprawnych, nieekologicznych pieców opalanych paliwami stałymi i zastąpienie ich wysokosprawnymi kotłami na paliwa stałe i biomasę i paliwa gazowe w indywidualnych gospodarstwach domowych. Po spełnieniu warunków i kryteriów dostępu do projektu podpisywane są z mieszkańcami umowy na udzielenie dotacji celowej. Inwestor dokonuje doboru nowego źródła ciepła zgodnie z wymogami umowy i programu, następnie po wykonaniu inwestycji przedkłada wniosek o wypłatę dotacji wraz z kopią rachunku/faktury wystawionej na danego właściciela budynku, oraz inne dokumenty wymagane Regulaminem.

W ramach zadania realizowane będą również przez Gminę działania na rzecz podnoszenia świadomości ekologicznej, oraz działania związane z organizacją systemu kontroli. Ponadto Gmina ponosić będzie koszty związane z wynagrodzeniami osób zarządzających projektem, zakupem materiałów biurowych niezbędnych do realizacji projektu, a także kosztów opracowania analizy finansowej. Faktury dokumentujące poniesienie powyższych kosztów będą wystawione bezpośrednio na Gminę. Gmina nie będzie pobierać opłat od mieszkańców z tytułu realizacji ww. projektu. Projekt związany jest z realizacją zadań własnych, do realizacji których jednostka samorządu terytorialnego została powołana.

Nabywane przez Gminę towary i usługi na potrzeby realizacji projektu (udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę) nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje, bowiem towary i usługi nabywane przez Gminę w związku z realizacją projektu związane z obsługą i przygotowaniem projektu nie będą w żadnym zakresie wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, Gmina nie będzie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług nabywanych przez Gminę na potrzeby realizacji projektu.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Przechodząc do zagadnień zakreślonych pytaniami 2 i 3 wniosku wskazać przede wszystkim należy, że:

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatna usługa. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Cytowany przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę - czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Gmina realizować będzie projekt polegający na wymianie niskosprawnych, nieekologicznych pieców opalanych paliwami stałymi i zastąpienie ich wysokosprawnymi kotłami na paliwa stale, biomasę i paliwa gazowe w indywidualnych gospodarstwach domowych. Po spełnieniu warunków i kryteriów dostępu do projektu podpisywane są z mieszkańcami umowy na udzielenie dotacji celowej. Inwestor dokonuje doboru nowego źródła ciepła zgodnie z wymogami umowy i programu, następnie po wykonaniu inwestycji przedkłada wniosek o wypłatę dotacji wraz z kopią rachunku/faktury wystawionej na danego właściciela budynku, oraz inne dokumenty wymagane Regulaminem. Dofinansowanie to, w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych, jest dotacją celową. W ramach zadania realizowane będą również przez Gminę działania na rzecz podnoszenia świadomości ekologicznej, oraz działania związane z organizacją systemu kontroli. Ponadto Gmina ponosić będzie koszty związane z wynagrodzeniami osób zarządzających projektem, zakupem materiałów biurowych niezbędnych do realizacji projektu, a także kosztów opracowania analizy finansowej. Faktury dokumentujące poniesienie powyższych kosztów będą wystawione bezpośrednio na Gminę. Gmina nie będzie pobierać opłat od mieszkańców z tytułu realizacji ww. projektu. Projekt związany jest z realizacją zadań własnych, do realizacji których jednostka samorządu terytorialnego została powołana.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że w przypadku w którym Gmina podejmuje działania na rzecz podnoszenia świadomości ekologicznej, działania związane z organizacją systemu kontroli i w związku z tym Gmina ponosić będzie koszty związane z wynagrodzeniami osób zarządzających projektem, zakupem materiałów biurowych niezbędnych do realizacji projektu, a także kosztów opracowania analizy finansowej a projekt związany jest z realizacją zadań własnych, do realizacji których jednostka samorządu terytorialnego została powołana i tym samym środki otrzymane przez Wnioskodawcę nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług.

Natomiast w sytuacji gdy otrzymane przez Gminę dofinansowanie będzie przekazane osobom fizycznym, które po dokonaniu inwestycji przedkładają Gminie wniosek o wypłatę dotacji wraz z kopią rachunku/faktury wystawionej dla danego właściciela budynku to nie stanowi ono dopłaty do ceny, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. Należy zgodzić się z Gminą, że otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowić dopłaty do ceny świadczonych przez Gminę usług, gdyż Gmina nie weszła w rolę inwestora, co za tym idzie - nie świadczy usług na rzecz mieszkańców.

Podsumowując, stwierdzić należy, że przedmiotowa dotacja nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług, nie będzie stanowić wynagrodzenie za świadczone usługi i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Przechodząc do kwestii przekazania dotacji osobom fizycznym wskazać należy, że czynność przekazania dotacji w formie pieniężnej nie stanowi świadczenia usług. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że Gmina nie świadczy na rzecz mieszkańców jakichkolwiek czynności. To inwestor (mieszkaniec) dokonuje doboru źródła ciepła i realizuje inwestycje, natomiast Gmina po jej zakończeniu jedynie przekazuje na jego rzecz dotację (dofinansowanie) na podstawie przedłożonej przez tego inwestora dokumentacji i kopii rachunku/faktury.

Zatem przekazanie dotacji na rzecz mieszkańca nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego). Przekazywanej mieszkańcowi (inwestorowi) dotacji nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych pytaniami 2 i 3 jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.