0111-KDIB3-1.4012.332.2020.3.AB - Zwolnienie z VAT dostawy terenu niezabudowanego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z 26 czerwca 2020 r. (data wpływu 3 lipca 2020 r.) oraz pismem z 20 lipca 2020 r. (data wpływu 22 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego części działki nr 1 oznaczonej symbolem 88U - jest prawidłowe,

* zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego części działki nr 1 oznaczonej symbolem 131Z - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego części działki nr 1 oznaczonej symbolem 88U oraz zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego części działki nr 1 oznaczonej symbolem 131Z.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 26 czerwca 2020 r. (data wpływu 3 lipca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 czerwca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.332.2020.1.AB oraz pismem z 20 lipca 2020 r. (data wpływu 22 lipca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 lipca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.332.2020.2.AB.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komandytową, polskim rezydentem dla celów podatkowych oraz zarejestrowanym, czynnym podatnikiem od towarów i usług. Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej w województwie (...), zapisanej w księdze wieczystej (...), stanowiącej działkę numer 1 (obręb 0001) o obszarze 7.351 m². Właścicielem nieruchomości gruntowej jest Miasto. Użytkowanie wieczyste ww. nieruchomości ustanowione zostało na podstawie umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste z dnia 4 sierpnia 2016 r., z przeznaczeniem na realizację zabudowy usługowej. Zgodnie z ewidencją gruntów działka 1 sklasyfikowana jest jako grunty zadrzewione i zakrzewione. Przedmiotowa działka nie jest zabudowana, ma zapewniony dostęp do drogi publicznej, nie stanowi lasu w rozumieniu przepisów ustawy o lasach, ani nie jest objęta uproszczonym planem urządzenia.

Działka leży na obszarze, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który został uchwalony na podstawie Uchwały nr 1 Rady Miejskiej z dnia 28 stycznia 2015 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na terenie miasta.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustalono przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości w następujący sposób: nieruchomość położona jest na terenach oznaczonych symbolem 88U (tereny zabudowy usługowej) oraz w niewielkiej części na obszarze terenów zieleni tj. symbol 131Z.

Zgodnie z wypisem z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka położona jest w obszarze, dla którego przewidziano następujące przeznaczenie:

1. Dla terenu oznaczonego na rysunku symbolem 88U ustala się:

* przeznaczenie podstawowe - tereny zabudowy usługowej,

* przeznaczenie dopuszczalne - zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna zlokalizowana na kondygnacjach naziemnych za wyjątkiem pierwszej,

* w zakresie zasad zabudowy i zagospodarowania terenów ustala się:

2. Dla terenu oznaczonego na rysunku symbolem 131Z ustala się:

* przeznaczenie podstawowe - tereny zieleni,

* w zakresie zasad zabudowy i zagospodarowania terenów ustala się:

Do wniosku o interpretację dołączono kopie wypisu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Spółka zamierza dokonać sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki nr 1. Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 1 będzie miała miejsce po 30 czerwca 2020 r. Spółka nie wystąpiła z wnioskiem o wydanie Wiążącej Informacji Stawkowej, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania działki nr 1 Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Działka 1 jest wykorzystywana przez Spółkę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Dla działki 1 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest wyznaczona linia rozgraniczająca obszar oznaczony symbolem 88U od obszaru oznaczonego symbolem 131Z.

Natomiast w miejscowym planie zagospodarowania nie ma naniesionych granic działek, co uniemożliwia określenie położenia na działce 1 granicy, która oddziela część działki oznaczonej symbolem 88U od części działki oznaczonej symbolem 131Z. Granicę tą można wyznaczyć w Geoportalu miasta, natomiast przy pomocy mapy stanowiącej załącznik do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (która jest wiążąca w tej sprawie) nie jest możliwa ocena położenia ww. granicy. Spółka poglądowo oceniła, że działka 1 w znacznej większości zlokalizowana jest na obszarze 88U.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle powyższych okoliczności sprzedaż prawa do nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT według stawki 23% tylko w części oznaczonej symbolem 88U (teren zabudowy usługowej), zaś w części w jakiej zlokalizowana jest na terenie oznaczonym według ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego symbolem 131Z (teren zieleni) podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Co do zasady dostawa gruntów podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej (23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). W niektórych wypadkach zastosowanie może mieć zwolnienie od opodatkowania. Dotyczy to, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Definicja terenów budowlanych zawarta jest w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W sprawie Wnioskodawcy, o charakterze danego gruntu rozstrzyga miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

Według oceny Wnioskodawcy, sprzedaż działki numer 1 w tej części w jakiej zlokalizowana jest ona na terenach oznaczonych według ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego symbolem 88U (tereny zabudowy usługowej) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej 23%. Zaś w części w jakiej zlokalizowana jest on na terenach oznaczonych według ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego symbolem 131Z (tereny zielone) objęta będzie zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 "Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane".

Przytoczony wyżej przepis ustawy o podatku od towarów i usług umożliwia zwolnienie od podatku VAT dostawy gruntów niezabudowanych i nieprzeznaczonych pod zabudowę. Ustawa nie precyzuje, czym są tereny niezabudowane przeznaczone pod zabudowę, Wnioskodawca przyjmuje, że są to obszary, na których istnieje możliwość posadowienia budynków lub budowli. Tymczasem zgodnie z planem zagospodarowanie przestrzennego wprowadzono zakaz lokalizacji budynków na części położonej na obszarze terenów zielonych.

W pozostałym zakresie, dostawa nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu podatkowemu, ponieważ jej powierzchnia położona jest na terenie, na którym dozwolona jest zabudowa. Tym samym, sprzedaż terenu w obszarze oznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem 88U jako przeznaczona pod zabudowę, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przestawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* braku zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego części działki nr 1 oznaczonej symbolem 88U - jest prawidłowe,

* zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego części działki nr 1 oznaczonej symbolem 131Z - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Jak wynika z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - w świetle art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego wyżej przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Rozpatrując pojęcie "grunty przeznaczone pod zabudowę" należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm).

W myśl art. 3 pkt 1 ww. ustawy, przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Jak stanowi art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Budowlą jest natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane).

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy - Prawo budowlane, przez obiekt małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika że Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego działki nr 1. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustalono przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości w następujący sposób: nieruchomość położona jest na terenach oznaczonych symbolem 88U (tereny zabudowy usługowej) oraz w niewielkiej części na obszarze terenów zieleni tj. symbol 131Z.

Zgodnie z wypisem z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka położona jest w obszarze, dla którego przewidziano następujące przeznaczenie:

1. Dla terenu oznaczonego na rysunku symbolem 88U ustala się:

* przeznaczenie podstawowe - tereny zabudowy usługowej,

* przeznaczenie dopuszczalne - zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna zlokalizowana na kondygnacjach naziemnych za wyjątkiem pierwszej,

* w zakresie zasad zabudowy i zagospodarowania terenów ustala się:

2. Dla terenu oznaczonego na rysunku symbolem 131Z ustala się:

* przeznaczenie podstawowe - tereny zieleni,

* w zakresie zasad zabudowy i zagospodarowania terenów ustala się:

Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 1 będzie miała miejsce po 30 czerwca 2020 r. Przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania działki nr 1 Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Działka 1 jest wykorzystywana przez Spółkę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Dla działki 1 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest wyznaczona linia rozgraniczająca obszar oznaczony symbolem 88U od obszaru oznaczonego symbolem 131Z. Natomiast w miejscowym planie zagospodarowania nie ma naniesionych granic działek, co uniemożliwia określenie położenia na działce 1 granicy, która oddziela część działki oznaczonej symbolem 88U od części działki oznaczonej symbolem 131Z. Granicę tą można wyznaczyć w Geoportalu miasta, natomiast przy pomocy mapy stanowiącej załącznik do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (która jest wiążąca w tej sprawie) nie jest możliwa ocena położenia ww. granicy. Spółka poglądowo oceniła, że działka 1 w znacznej większości zlokalizowana jest na obszarze 88U.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz ww. przepisy, należy stwierdzić, że jak wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego część działki nr 1 oznaczona symbolem 88U posiada przeznaczenie podstawowe - tereny zabudowy usługowej oraz przeznaczenie dopuszczalne - zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna zlokalizowana na kondygnacjach naziemnych za wyjątkiem pierwszej jest pod zabudowę, tym samym część działki nr 1 oznaczona symbolem 88U, której prawo użytkowania wieczystego jest przedmiotem sprzedaży, stanowi teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, a zatem sprzedaż prawa użytkowania wieczystego tej części działki nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Przechodząc do analizy kwestii czy część działki nr 1 oznaczonej symbolem 131Z, której prawo użytkowania wieczystego zamierza zbyć Wnioskodawca, stanowi teren budowlany, nie wystarczy analiza podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako terenu zieleni. Uwzględnić należy również zapisy miejscowego plany zagospodarowania przestrzennego, które wskazują, że w zakresie zasad zabudowy i zagospodarowania terenów: dopuszcza się lokalizację urządzeń rekreacyjno-wypoczynkowych, dopuszcza się lokalizację ścieżek rowerowych i ciągów pieszo-jezdnych.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Ewentualnie wznoszone obiekty co prawda uzupełniają podstawową funkcję gruntu, co jednak nie zmienia faktu, że sama możliwość wybudowania wskazanych obiektów oznacza, że działka lub jej część stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę.

W tej sytuacji, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego części działki nr 1 oznaczonej symbolem 131Z, dla której zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dopuszcza się lokalizację urządzeń rekreacyjno-wypoczynkowych oraz dopuszcza się lokalizację ścieżek rowerowych i ciągów pieszo-jezdnych, przez co stanowi ona grunt przeznaczony pod zabudowę i jest terenem budowlanym określonym w art. 2 pkt 33 ustawy, nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Reasumując, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego całej działki nr 1 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla prawa użytkowania wieczystego działki, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy ww. działki 1 wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz przedmiotowa działka wykorzystywana była przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych tym samym nie zostały spełnione przesłanki umożliwiające zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jak również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Tym samym sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 będzie opodatkowana właściwą stawką VAT dla gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* braku zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego części działki nr 1 oznaczonej symbolem 88U - jest prawidłowe,

* zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego części działki nr 1 oznaczonej symbolem 131Z - jest nieprawidłowe.

Kwestia dotycząca zastosowania właściwej stawki podatku VAT dla sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.