0111-KDIB3-1.4012.320.2018.2.WN - VAT w zakresie opodatkowania w ramach tzw. "odwrotnego obciążenia" wykonywanych świadczeń, polegających na dostawie tablic elektronicznych wraz z montażem, uruchomieniem, konfiguracją oraz odbiorem technicznym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem uzupełnionym pismem z 12 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania w ramach tzw. "odwrotnego obciążenia" wykonywanych świadczeń, polegających na dostawie tablic elektronicznych wraz z montażem, uruchomieniem, konfiguracją oraz odbiorem technicznym - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania w ramach tzw. "odwrotnego obciążenia" wykonywanych świadczeń, polegających na dostawie tablic elektronicznych wraz z montażem, uruchomieniem, konfiguracją oraz odbiorem technicznym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem uzupełnionym pismem z 12 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 czerwca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.320.2018.1.BW.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności podatnik wykonuje elektroniczne tablice przystankowe. W związku z realizacją umowy, podatnik realizuje usługi na rzecz podmiotu który jest wykonawcą zadania inwestycyjnego dla jednostki samorządowej, wykonawca ten jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnik na mocy umowy zobowiązał się do realizacji prac polegających na wykonaniu: robót, usług i dostaw wraz ze świadczeniami towarzyszącymi, polegających na:

* wyprodukowaniu tablic TIP z elementami towarzyszącymi,

* montażu tablic na fundamencie

* uruchomieniu i skonfigurowaniu tablic,

* odbiorze technicznym.

W umowie łączącej podatnika z wykonawcą zadania, zawarto zapis, zgodnie z którym, w przypadku gdy usługi są sklasyfikowane w załączniku nr 14 do ustawy o podatku VAT, na fakturze podatnik jest zobowiązany do zamieszczenia adnotacji "odwrotne obciążenie". Natomiast wykonawca zadania zobowiązany jest do rozliczenia podatku VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Podatnik nie jest przedsiębiorcą budowlanym i nie świadczy usług budowlanych. Jest natomiast producentem urządzeń elektronicznych i w ramach dokonywanych dostaw towarów świadczy co do zasady jedynie usługi montażu tych urządzeń i ich uruchomienia. W ramach umowy pojawiła również się usługa wykonania montażu tablic na fundamencie. Jednocześnie wartość prac budowlanych (montaż na fundamencie) z punktu widzenia wartości całego zlecenia jest niewielka.

W ww. piśmie z 12 czerwca 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy informując:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje elektroniczne tablice przystankowe. W związku z realizacją umowy, Wnioskodawca realizuje usługi na rzecz podmiotu (nabywcy usług), który jest wykonawcą zadania inwestycyjnego dla jednostki samorządowej, nabywca także jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zawarł umowę, której przedmiotem jest realizacja prac polegających na wykonaniu: robót, usług i dostaw wraz ze świadczeniami towarzyszącymi, polegających na:

* wyprodukowaniu tablic TIP z elementami towarzyszącymi,

* montażu tablic na fundamencie

* uruchomieniu i skonfigurowaniu tablic,

* odbiorze technicznym.

Końcowym efektem wykonania umowy mają być zamontowane i działające elektroniczne tablice przystankowe znajdujące się na przystankach autobusowej komunikacji miejskiej.

W umowie łączącej Wnioskodawcę z nabywcą zawarto zapis, zgodnie z którym, w przypadku gdy usługi są sklasyfikowane w załączniku nr 14 do ustawy o podatku VAT, na fakturze Wnioskodawca jest zobowiązany do zamieszczenia adnotacji "odwrotne obciążenie".

Z punktu widzenia nabywcy usługi, nie można rozbić czynności składających się na umowę na świadczenie dominujące i świadczenia pomocnicze. Efektem końcowym ma być bowiem działająca tablica przystankowa TIP na przystanku komunikacji miejskiej. Tablica ta musi zatem zostać wyprodukowana, zamontowana na fundamencie w miejscu posadowienia na przystanku, skonfigurowana i uruchomiona. Należy wyprodukować tablice elektroniczną umożliwiającą dynamiczne wyświetlanie informacji dla pasażerów, dowieźć ją na miejsce montażu, wykonać fundamenty dla słupa podtrzymującego tablicę, posadowić słup, przykręcić do niego tablicę i podłączyć ją do instalacji elektrycznej. Następnie należy uruchomić oprogramowanie na tablicy tj. skonfigurować ją w taki sposób, aby wyświetlała właściwe informacje. Są to kolejne czynności następujące po sobie, ale konieczne dla osiągnięcia celu określonego w umowie. Jedynie czynność odbioru technicznego ma charakter czynności pomocniczej.

W umowie za całość usług wykonywanych przez Wnioskodawcę ustalona jest jedna cena ryczałtowa. Wnioskodawca nie może podać dokładnego procentowego rozbicia tej ceny na poszczególne składniki albowiem nie dokonywał takiego wyliczenia. Cenę ustalił na podstawie kosztów własnych tj. kosztów roboczogodzin i materiałów potrzebnych do realizacji zadania. Z pewnością jednak wartość produkcji i dostawy tablic na miejsce montażu stanowi większą część ceny wartość niż montażu, uruchomienia i odbioru technicznego tablic na miejscu tj. na przystanku komunikacji autobusowej.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia RM z dnia 4 września 2015 r. wg którego dla celów podatkowych stosuje się do 31 grudnia 2018 r. Polska Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem RM z 29 października 2008 r.

montaż słupa do zainstalowania tablicy przystankowej LED i tablicy TIP z podłączeniem do instalacji elektrycznej - PKWiU 43.99; montaż tablic przystankowych LED i TIP - PKWiU 43.29.19.0; konfiguracja oprogramowania systemu informacji na tablicy przystankowej - PKWiU 62.01.1.; produkcja urządzeń elektronicznych służących przekazywaniu informacji wizualnej oraz głosowej - PKWiU 27.90.20.0 - Tablice sygnalizacyjne zawierające urządzenia ciekłokrystaliczne lub diody elektroluminescencyjne; elektryczna aparatura do sygnalizacji dźwiękowej lub wizualnej.

Usługa została rozliczona jedną fakturą z opisem przedmiotu usługi:

"Dostawa, montaż, uruchomienie, konfiguracja wraz z serwisem eksploatacyjnym urządzeń i oprogramowania do systemu dynamicznej informacji pasażerskiej tablica przyst.".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przeformułowane w ww. piśmie z 12 czerwca 2018 r.):

Czy z tytułu świadczenia usług polegających na:

* wyprodukowaniu tablic TIP z elementami towarzyszącymi,

* montażu tablic na fundamencie,

* uruchomieniu i skonfigurowaniu tablic,

* odbiorze technicznym,

Wnioskodawca ma dokonać rozliczenia podatku VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia?

Stanowisko Wnioskodawcy (przeformułowane w ww. piśmie z 12 czerwca 2018 r.):

Zdaniem podatnika z tytułu świadczenia usług opisanych we wniosku, jest on zobowiązany do rozliczenia podatku VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Mechanizm odwrotnego obciążenia zakłada, że zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego od dokonanej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT jest nabywca towarów lub usług. Mechanizm ten jest wyjątkiem od reguły ogólnej, zgodnie z którą rozliczenia podatku VAT dokonuje sprzedawca, który dostarcza towary lub świadczy usługę.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy ww. usługi jako podwykonawca. Jednocześnie trzeba mieć na uwadze, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko te konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem PKWiU, wymagają rozliczenia podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Zatem, nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenie podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "podwykonawca", w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: "podwykonawca - to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy" (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008).

Zatem podwykonawca, to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

Natomiast w przypadku wystąpienia dalszych "podzleceń" podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia "podzleconych" usług budowlanych na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o VAT. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych umów, a w przypadku ich braku - świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Analiza powołanych wyżej regulacji prawnych wskazuje, że rozliczanie podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy ma zastosowanie, jeśli spełnione są następujące warunki:

* usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi,

* usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy,

* świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.

W niniejszej sprawie, w celu zastosowania właściwych regulacji prawnych należy przede wszystkim rozstrzygnąć, jak dla celów podatku VAT zakwalifikować opisane we wniosku świadczenie, w skład którego wchodzi dostawa towarów i świadczenie usług.

W obrocie gospodarczym występują świadczenia natury kompleksowej, czyli takie, które nie dają się w prosty sposób zaklasyfikować do danej kategorii, bowiem składają się z kilku różnych czynności. Dla określenia skutków podatkowych transakcji złożonych należy badać, czy mamy do czynienia z kompozycją świadczenia głównego - dominującego, wzbogaconą o świadczenia pomocnicze, czy też dostawca realizuje kilka odrębnych i niezależnych świadczeń. Za świadczenia odrębne uznaje się świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Przy czym ocena, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z dostawą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń, winna odbywać się w oparciu o to, czy wykonywane czynności wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie (dla celów podatkowych) miałoby sztuczny charakter.

Świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia głównego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania z tego świadczenia głównego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym - świadczeniem dwóch lub więcej czynności, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Należy więc ustalić charakter wykonywanego świadczenia, a tym samym zidentyfikować jego dominujące składniki.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący. Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

W opisie sprawy Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że co prawda nie można rozbić czynności składających się na umowę na świadczenie dominujące i świadczenia pomocnicze, jednak efektem końcowym ma być działająca tablica przystankowa TIP na przystanku komunikacji miejskiej. Ponadto w umowie za całość usług wykonywanych przez Wnioskodawcę ustalona jest jedna cena ryczałtowa, w której wartość produkcji i dostawy tablic na miejsce montażu stanowi większą część ceny niż montażu, uruchomienia i odbioru technicznego tablic na miejscu tj. na przystanku komunikacji autobusowej.

Zatem przedmiotem świadczenia jest kompleksowa czynność dostawy towaru wraz z montażem, uruchomieniem, konfiguracją wraz z odbiorem technicznym, co potwierdza określony w umowie sposób kalkulacji wynagrodzenia oraz wystawiania faktury, gdzie wynagrodzenie za montaż i inne ww. czynności skalkulowane zostało łącznie z ceną towaru.

Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy w konfrontacji z przywołanymi przepisami i orzeczeniami TSUE prowadzą do wniosku, że głównym elementem opisanego we wniosku świadczenia jest produkcja i dostawa urządzenia elektronicznego - tablicy elektronicznej, umożliwiającej dynamiczne wyświetlanie informacji dla pasażerów. Natomiast montaż, uruchomienie, konfiguracja wraz z odbiorem technicznym są elementami o charakterze pomocniczym.

W świetle przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że opisane świadczenie obejmujące czynność dostawy towaru wraz z montażem, uruchomieniem, konfiguracją wraz z odbiorem technicznym ma charakter kompleksowy i stanowi dostawę towaru. Z punktu widzenia nabywcy powstaje trwała całość mająca określoną funkcję użytkową, tj. tablica elektroniczna informacji pasażerskiej (działająca tablica przystankowa TIP).

Jak wskazano wyżej, opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podlegają usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy świadczone przez podwykonawcę. Trzeba zatem stwierdzić, że w niniejszej sprawie mechanizm ten nie będzie miał zastosowania. Świadczenie polegające na sprzedaży tablic elektronicznych wraz z montażem, uruchomieniem, konfiguracją oraz odbiorem technicznym ma bowiem charakter dostawy towarów. Świadczenie takie nie zostało wymienione z poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy jako podlegające opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Tym samym opisana we wniosku dostawa tablic elektronicznych wraz z montażem, uruchomieniem, konfiguracją oraz odbiorem technicznym, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu tej sprzedaży, według właściwej stawki VAT, będzie Spółka, jako dostawca. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje okoliczność, że świadczenia te Spółka wykona na rzecz kontrahenta jako podwykonawca.

Dodatkowo należy wskazać, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych, jednakże umowy te nie mogą zmieniać obowiązków jakie wynikają z prawa podatkowego. Kwestia sformułowania umowy z kontrahentem, nie może jednak wywoływać skutków na gruncie podatkowym.

Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danej dostawy od treści zawartej przez strony umowy, lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych. Z analizy przedstawionego opisu sprawy wynika natomiast, że Wnioskodawca dokonuje czynności złożonych - dostawy tablic elektronicznych.

Podkreślić należy również, że czynny podatnik VAT w zakresie realizowanych przez siebie działań gospodarczych działa głównie w ramach systemu wytyczonego przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do ustawy. Działając w obszarze swojej działalności gospodarczej podatnik VAT musi zatem uwzględnić przepisy, które będą odnosić się do wykonywanych czynności i przewidzieć skutki swoich decyzji na gruncie przepisów o VAT, ponieważ o zakresie stosowania prawa podatkowego w odniesieniu do danych czynności przesądza rzeczywisty charakter tych czynności. Rzeczą podatnika jest takie zorganizowanie prowadzonej działalności gospodarczej, aby w prawidłowy sposób mógł wywiązać się z nałożonych na niego przez ustawodawcę obowiązków.

Zatem odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących rozliczenia podatku VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia, należy stwierdzić, że w tym przypadku nie będą spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, ponieważ przepis ten ma zastosowanie jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę, a nie do dostawy towarów. Wnioskodawca bowiem, w tym konkretnym przypadku, dokonywać będzie dostawy towarów (urządzeń), która nie wpisuje się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego jest realizowana. W konsekwencji to na Wnioskodawcy będzie spoczywać obowiązek rozliczenia podatku według stawek właściwych dla tych czynności, na zasadach ogólnych.

Wobec powyższych ustaleń, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.