0111-KDIB3-1.4012.317.2017.2.BW - Opodatkowanie podatkiem VAT darowizny znaku towarowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.), uzupełnionym piśmie z 18 sierpnia 2017 r. (data wpływu 28 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przeniesienia prawa do Znaku w ramach darowizny oraz ustalenia podstawy opodatkowania darowizny Znaku - jest prawidłowe.

W dniu 19 czerwca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przeniesienia prawa do Znaku w ramach darowizny oraz ustalenia podstawy opodatkowania darowizny Znaku. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 sierpnia 2017 r. (data wpływu 28 sierpnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 sierpnia 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.317.2017.1.BW, O111-KDIB1-1.4017.3.2017.1.MG.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: "Podatnik 1") jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie produkcji i handlu szerokim asortymentem artykułów dziecięcych. Podatnik 1 jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w rozumieniu przepisów UPTU oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f. Podatnik 1 prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: "Ewidencja"). Działalność gospodarcza Podatnika 1 nie jest zawieszona ani nie znajduje się w trakcie likwidacji.

Syn Podatnika 1 (dalej: "Podatnik 2") jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami dziecięcymi, w tym wyprodukowanymi przez Podatnika 1. Podatnik 2 jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w rozumieniu przepisów UPTU oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f. Podatnik 2 prowadzi Ewidencję. Działalność gospodarcza Podatnika 2 nie jest zawieszona ani nie znajduje się trakcie likwidacji.

Oprócz jednoosobowych działalności gospodarczych Podatnik 1 oraz Podatnik 2 prowadzą wspólnie działalność gospodarczą w formie spółki jawnej pod firmą: "X SPÓŁKA JAWNA", wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem: (...), NIP: (...), z siedzibą przy ul. (...) (dalej: "Spółka"). W ramach Spółki Podatnik 1 oraz Podatnik 2 prowadzą oddzielną podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: "Ewidencja Spółki").

Podatnik 1 zgłosił w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej znak towarowy słowno - graficzny (...); link do bazy (...), dalej: "Znak"), który to Znak został zarejestrowany przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w dniu (...) w oparciu o art. 6 Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (dalej: "Prawo do Znaku").

Podatnik 1 zamierza uzyskać niezależną wycenę rzeczoznawcy majątkowego w celu ustalenia wartości rynkowej Prawa do Znaku (dalej: "Wycena"). Przewidywana wartość rynkowa Prawa do Znaku przekroczy 3.500 zł.

Następnie Podatnik 1 zawrze umowę darowizny z Podatnikiem 2, na podstawie której Prawo do Znaku zostanie nieodpłatnie przeniesione na Podatnika 2 (dalej: "Darowizna"). Umowa Darowizny będzie zawierała wskazanie wartości jej przedmiotu (tj. Prawa do Znaku) w wysokości wynikającej z Wyceny. Umowa Darowizny zostanie zawarta w tym samym dniu w którym Podatnik 1 uzyska Wycenę w celu zapewnienia, że wartość Prawa do Znaku wskazana w umowie Darowizny odpowiada wartości rynkowej tego prawa na dzień dokonania Darowizny.

Podatnik 2 będzie wykorzystywał otrzymane w drodze Darowizny Prawo do Znaku dla celów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie dystrybucji artykułów dziecięcych marki (...).

Podatnik 2 będzie wykorzystywał Prawo do Znaku w prowadzonej działalności gospodarczej. Podatnik 2 wprowadzi Prawo do Znaku do Ewidencji w prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej ustalając okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych o których mowa w art. 22m ust. 1 i 3 u.p.d.o.f. w taki sposób, aby suma korzyści podatkowych w roku podatkowym z tytułu zaliczania odpisów amortyzacyjnych od Prawa do Znaku do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych była niższa niż 100.000 zł. Przyjęty okres amortyzacji Prawa do Znaku będzie nie krótszy niż 60 miesięcy.

Po wprowadzeniu Prawa do Znaku do Ewidencji, Podatnik 2 wniesie swoje jednoosobowe przedsiębiorstwo (w którego majątku znajdować się będzie m.in. Prawo do Znaku) do Spółki w drodze wkładu niepieniężnego (dalej: "Aport").

Prawo do Znaku nabyte przez Spółkę w drodze Aportu jako składnik przedsiębiorstwa Podatnika 2 będzie nadal wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Podatnika 1 oraz Podatnika 2.

Natomiast w piśmie z 18 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek następująco:

Ad 1

Znak towarowy służy do identyfikacji marki (...) i promowania w ten sposób wyrobów produkowanych i sprzedawanych pod tą marką. Produkty dostępne w asortymencie (...) to m.in. pościel niemowlęca i dziecięca, łóżeczka i materace dziecięce waz z akcesoriami (baldachimy, moskitiery), komody i kołyski dziecięce i inne artykuły dziecięce. Pełen katalog produktów marki (...) dostępny jest pod adresem strony internetowej (...)

Ad 2

Wnioskodawca wytworzył znak towarowy w pierwszym półroczu 2001 r.

Ad 3

Znak towarowy został wytworzony przez Wnioskodawcę dla celów identyfikacji słowno-wizualnej prowadzonej działalności gospodarczej o głównym profilu produkcyjnym. Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać Znak w celach identyfikacji słowno-wizualnej wytwarzanych produktów dla dzieci (reklama, strona internetowa, foldery, banery reklamowe itp.).

Ad 4

Znak jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę do identyfikacji słowno-wizualnej prowadzonej działalności gospodarczej m.in. w Internecie, na opakowaniach produktów, na fakturach, folderach reklamowych, banerach reklamowych, ulotkach, itp.

Ad 5

Z racji wytworzenia Znaku we własnym zakresie Wnioskodawca nie poniósł wydatków innych niż wydatki związane z zarejestrowaniem i uzyskaniem praw ochronnych do Znaku.

Ad 6

Nie dotyczy - znak wytworzony we własnym zakresie przez Wnioskodawcę bez korzystania usług zewnętrznych.

Ad 7

Nie dotyczy - znak wytworzony we własnym zakresie przez Wnioskodawcę bez korzystania z usług zewnętrznych.

Ad 8

Zdaniem Wnioskodawcy planowana darowizna pozostaje bez związku z prowadzoną przez niego jednoosobową działalnością gospodarczą. Darowany znak będzie związany z działalnością gospodarczą syna, który jest odrębnym podatnikiem VAT czynnym. Docelowo, gdy syn wniesie całe swoje przedsiębiorstwo aportem do spółki jawnej w której wspólnikami są zarówno Wnioskodawca jak i jego syn, znak będzie związany z działalnością gospodarczą prowadzoną przez tę spółkę będącą odrębnym podatnikiem VAT czynnym.

Ad 9

Planowana darowizna znaku towarowego jest elementem sukcesji majątkowej aktywów biznesowych, praktyką znaną i powszechnie stosowaną w sektorze firm rodzinnych. Wiąże się z przekazaniem synowi większej odpowiedzialności za rozwój marki (...) w przyszłości.

W związku z powyższym, w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca zadał następujące pytania (oznaczone nr 1 i nr 2):

1. Czy nieodpłatne przeniesienie Prawa do Znaku w ramach Darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, w jakiej wysokości Podatnik 1 powinien ustalić podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu dokonania Darowizny? (pytanie przeredagowane w piśmie z 8 sierpnia 2017 r.)

Stanowisko Wnioskodawcy (w zakresie podatku od towarowe i usług, tj. w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i nr 2):

Nieodpłatne przeniesienie Prawa do Znaku w drodze Darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPTU podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 tego samego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 UPTU opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Niemniej jednak Ustawodawca przewidział przypadki, w których nieodpłatna dostawa towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na terytorium kraju zostaje dla celów opodatkowania w rozumieniu UPTU zrównane z dostawą lub świadczeniem odpłatnym.

Mając na uwadze, iż:

* w świetle art. 8 ust. 1 pkt 1 przez świadczenie usług rozumie się przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej oraz

* Prawo do Znaku nie spełnia definicji towaru w myśl art. 2 pkt 6 UPTU

- należy uznać, że Darowizna będzie stanowiła na gruncie UPTU nieodpłatne świadczenie usługi.

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 UPTU za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W świetle powyższego przepisu należy uznać, że Darowizna będzie stanowiła nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza Podatnika 1. Przekazując Prawo do Znaku nieodpłatnie, Podatnik 1 nie będzie mógł bowiem dalej wykorzystywać Znaku w prowadzonej przez siebie działalności (która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług), ani też czerpać jakichkolwiek zysków z tytułu eksploatacji posiadanego Prawa do Znaku. W konsekwencji należy uznać, że Darowizna będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako nieodpłatne świadczenie usługi zrównane dla celów opodatkowania ze świadczeniem odpłatnym na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 UPTU.

Stanowisko własne w zakresie pytania nr 2

Podatnik 1 powinien ustalić podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu dokonania Darowizny z zastosowaniem art. 29a ust. 5 UPTU, przy czym w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przez "koszt świadczenia usług przez podatnika" o którym mowa w tym przepisie należy rozumieć koszty poniesione przez Podatnika 1 bezpośrednio w związku z wytworzeniem i rejestracją Prawa do Znaku.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 29a ust. 1 UPTU podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c. art. 32. art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy usługobiorcy lub osoby trzeciej włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Powyższa zasada nie ma jednak zastosowania w odniesieniu do czynności dokonanych nieodpłatnych, które dla celów opodatkowania zostały przez Ustawodawcę zrównane z odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług na terytorium kraju. W szczególności, w świetle art. 29a ust. 5 UPTU w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 UPTU, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

W świetle powyższego przepisu kluczowe jest rozstrzygnięcie, co należy rozumieć przez "koszt świadczenia usług poniesiony przez podatnika" w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania Prawa do Znaku w drodze Darowizny. Przepisy UPTU nie precyzują tego pojęcia. Stosując jednak wykładnię celowościową można dojść do konkluzji, że w odniesieniu do nieodpłatnego świadczenia usługi w formie nieodpłatnego przekazania wartości niematerialnej i prawnej (takiej jak Prawo do Znaku), przez koszty świadczenia należy rozumieć ogół kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem i rejestracją takiego prawa, w tym np.:

* koszty zaprojektowania logotypu i czcionek,

* koszty rejestracji znaku w urzędzie patentowym.

Należy podkreślić, że prawidłowość takiej metodyki ustalania podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych w odniesieniu do zbliżonych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych w tym np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 kwietnia 2016 r. sygn. IBPP1/4512-13/16/MG oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 maja 2016 r. sygn. ILPP2/4512-1 -261/16-4/RW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy. W przypadku przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych w drodze darowizny, dotychczasowy właściciel przenosi na nabywcę prawo do tych wartości.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą.

Natomiast pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte - dla celów podatku od towarów i usług - w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkową działalność wytwórczą, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Dla ustalenia, czy ww. nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Przez nieodpłatne usługi służące do celów działalności podatnika należy rozumieć takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczenie ich ma dominujący charakter w stosunku do korzyści osiąganej w tym przypadku przez odbiorcę tych świadczeń.

Na podstawie art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 776 z późn. zm.) - znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

W myśl art. 120 ust. 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej - znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ustawy - Prawo własności przemysłowej). Na podstawie art. 153 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej - przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym (art. 153 ust. 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej).

Prawo ochronne na znak towarowy może zostać, na wniosek uprawnionego, przedłużone, w drodze decyzji, dla wszystkich lub części towarów, na kolejne okresy dziesięcioletnie - art. 153 ust. 3 ustawy - Prawo własności przemysłowej.

Prawo ochronne na znak towarowy jest bezwzględnym prawem podmiotowym o określonej przepisami ustawy - Prawo własności przemysłowej czasowej i terytorialnej skuteczności. Znakiem towarowym są wszelkie znaki, oznaczenia, symbole, których zadaniem jest indywidualizowanie towarów lub usług na rynku. Uważa się, że znaki pełnią trzy funkcje: oznaczania pochodzenia, jakościową, reklamową.

Znak towarowy oznacza pochodzenie, gdy wskazuje, że opatrzone tym znakiem towary lub usługi pochodzą z tego samego źródła (gwarantującego i kontrolującego ich jakość). Funkcja jakościowa znaku towarowego polega na informowaniu przez znak, że wszystkie opatrzone nim towary lub usługi są takiej samej jakości. Funkcję reklamową wypełnia znak, jeśli zachęca on do zakupu opatrzonych tym znakiem towarów lub usług. A tak się dzieje, jeśli klienci z danym znakiem towarowym kojarzą dobrą jakość towarów lub usług lub też znak ten przyciąga uwagę klientów - wywołuje u nich pozytywne skojarzenia lub w inny sposób pozytywnie oddziaływa. Funkcję reklamową przede wszystkim realizują renomowane znaki towarowe.

Należy zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie wartości ww. znaku zalicza się do świadczenia usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie produkcji i handlu szerokim asortymentem artykułów dziecięcych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w rozumieniu przepisów UPTU oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f. Syn Wnioskodawcy jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami dziecięcymi, w tym wyprodukowanymi przez Wnioskodawcę. Syn Wnioskodawcy jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w rozumieniu przepisów UPTU oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f. Oprócz jednoosobowych działalności gospodarczych Wnioskodawca oraz syn Wnioskodawcy prowadzą wspólnie działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Wnioskodawca zgłosił w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej znak towarowy słowno-graficzny, który to Znak został zarejestrowany przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w dniu (...). w oparciu o art. 6 Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej.

Wnioskodawca zamierza uzyskać niezależną wycenę rzeczoznawcy majątkowego w celu ustalenia wartości rynkowej Prawa do Znaku. Przewidywana wartość rynkowa Prawa do Znaku przekroczy 3.500 zł.

Następnie Wnioskodawca zawrze umowę darowizny z synem, na podstawie której Prawo do Znaku zostanie nieodpłatnie przeniesione na syna. Umowa Darowizny będzie zawierała wskazanie wartości jej przedmiotu (tj. Prawa do Znaku) w wysokości wynikającej z wyceny. Umowa Darowizny zostanie zawarta w tym samym dniu w którym Wnioskodawca uzyska wycenę w celu zapewnienia, że wartość Prawa do Znaku wskazana w umowie darowizny odpowiada wartości rynkowej tego prawa na dzień dokonania darowizny.

Syn Wnioskodawcy będzie wykorzystywał otrzymane w drodze darowizny prawo do znaku dla celów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie dystrybucji artykułów dziecięcych marki (...).

Znak towarowy został wytworzony przez Wnioskodawcę dla celów identyfikacji słowno-wizualnej prowadzonej działalności gospodarczej o głównym profilu produkcyjnym. Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać Znak w celach identyfikacji słowno-wizualnej wytwarzanych produktów dla dzieci (reklama, strona internetowa, foldery, banery reklamowe itp.).

Z racji wytworzenia Znaku we własnym zakresie Wnioskodawca nie poniósł wydatków innych niż wydatki związane z zarejestrowaniem i uzyskaniem praw ochronnych do Znaku.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia opodatkowania darowizny znaku towarowego.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokona darowizny znaku towarowego jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzący działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Należy również stwierdzić, że w oparciu o przywołane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, darowizna znaku towarowego przez Wnioskodawcę na rzecz syna nie będzie miała związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą w zakresie produkcji i handlu szerokim asortymentem artykułów dziecięcych. Znak towarowy po przekazaniu w formie darowizny będzie wykorzystywany w prowadzonej przez syna Wnioskodawcy działalności gospodarczej.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie można uznać, że darowizna znaku towarowego przez Wnioskodawcę na rzecz syna będzie miała wpływ na przyszłą sprzedaż, Wnioskodawcy jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, jej wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów.

W przedmiotowej sprawie nie zachodzi związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Czynność nieodpłatnego przekazania (darowizna) znaku towarowego przez Wnioskodawcę na rzecz syna nastąpi do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Jak wskazał Wnioskodawca, znak mający być przedmiotem darowizny został wytworzony we własnym zakresie przez Wnioskodawcę bez korzystania usług zewnętrznych, zatem wydatki związane z wytworzeniem znaku towarowego nie były dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że darowizna przez Wnioskodawcę znaku towarowego. która zostanie dokonana do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT będzie zrównana z odpłatnym świadczeniem usług i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że z uwagi na fakt, iż znak towarowy będzie nieodpłatnie przekazany synowi, a zatem na cele niezwiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, czynność ta będzie stanowić nieodpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. W związku z powyższym przedmiotowe nieodpłatne przekazanie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, jest prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii określenia podstawy opodatkowania darowizny znaku towarowego.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 5 ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe.

Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku zamierzonej przez Wnioskodawcę czynności darowizny (nieodpłatnego przekazania) znaku towarowego, jako podstawę opodatkowania - zgodnie z cyt. art. 29a ust. 5 ustawy o VAT - przyjąć należy faktyczny koszt świadczenia usług poniesiony przez Wnioskodawcę. Zatem, skoro Wnioskodawca nie poniósł żadnych innych kosztów wytworzenia znaku jak wskazał w opisie sprawy, to podstawę opodatkowania darowizny znaku towarowego będą stanowiły koszty związane z zarejestrowaniem i uzyskaniem praw ochronnych do Znaku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że z tytułu dokonania darowizny znaku towarowego podstawę opodatkowania powinien ustalić z zastosowaniem art. 29 ust. 5 ustawy o VAT jest także prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Tym samym Wnioskodawca ponosi wszelkie negatywne konsekwencje przedstawienia opisu sprawy w sposób niezgodny z rzeczywistością.

Zatem niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że poruszona w przedmiotowym wniosku kwestia objęta pytaniem oznaczonym we wniosku nr 3, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.