0111-KDIB3-1.4012.30.2019.2.KO - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku wspólnym z 4 stycznia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 4 lutego 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.) i z 18 marca 2019 r. (data wpływu 18 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie odprowadzenia w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej całości należnego podatku VAT wynikającego ze sprzedaży działek, na których zostały wybudowane domy,

* prawidłowe - w zakresie braku obowiązku wykazania podatku należnego VAT od ww. sprzedaży przez męża Wnioskodawczyni.

W dniu 9 stycznia 2019 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odprowadzenia w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej całości należnego podatku VAT wynikającego ze sprzedaży działek, na których zostały wybudowane domy oraz braku obowiązku wykazania podatku należnego VAT od ww. sprzedaży przez męża Wnioskodawczyni.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 lutego 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 stycznia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.30.2019.1.KO oraz pismem z 18 marca 2019 r. (data wpływu 18 marca 2019 r.).

We wniosku złożonym przez:

* Zainteresowanego będącego stroną postępowania M,

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania P.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni w 2016 r. wraz z małżonkiem, z którym posiada współwłasność majątkową zakupiła działki od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zakup został sfinansowany z prywatnego majątku i miał być formą lokaty na przyszłość.

Na początku 2017 r. pojawił się pomysł budowy domów na zakupionych działkach. Dlatego też w lutym 2017 r. Wnioskodawczyni założyła działalność gospodarczą związaną z budową i sprzedażą domów a ww. działki zostały wprowadzone do jej działalności gospodarczej jako towar handlowy.

Jako formę opodatkowania działalności wybrała zasady ogólne oraz zgłosiła się do podatku VAT. Wszelkie koszty związane z budową domów zostały wykazane w jej działalności gospodarczej jak również dokonała odliczenia podatku VAT od poniesionych kosztów.

Wnioskodawczyni nadmienia również, iż mąż prowadzi swoją działalność gospodarczą związaną z wynajmem mieszkań i nie jest czynnym podatnikiem VAT. Ww. działki które stanowiły wspólność majątkową nie zostały w żaden sposób wprowadzone do działalności prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W związku z powyższym czy całość należnego podatku VAT wynikającego ze sprzedaży działek na których zostały wybudowane domy Wnioskodawczyni powinna odprowadzić w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej? Czy mąż również powinien wykazać podatek VAT od sprzedaży co wiązałoby się ze zgłoszeniem do podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie jest następujące:

* do działalności gospodarczej, którą założyła Wnioskodawczyni zostały wprowadzone działki jako towar handlowy,

* firma poniosła koszty związane z budową domów,

* został odliczony podatek VAT od poniesionych kosztów wobec tego to Wnioskodawczyni jest zobowiązany do wykazania i odprowadzenia podatku VAT ze sprzedaży domów.

Mąż Wnioskodawczyni nie wykazał żadnych działań związanych z działkami bądź sprzedażą domów.

Pismem z 18 marca 2019 r. Wnioskodawczyni uzupełniła swoje stanowisko następująco.

Zdaniem Wnioskodawczyni mąż nie powinien płacić podatku VAT i w związku z tym nie powinien więc dokonywać zgłoszenia do podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682 z późn. zm.).

Jak stanowi art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 tego Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Jak stanowi art. 37 § 1 pkt 1 powołanego Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna, m.in., do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków. Na mocy art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zauważyć należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Zatem, nie każda czynność, która wywołuje skutki na gruncie prawa cywilnego, będzie takie skutki wywoływała na gruncie prawa podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w 2016 r. wraz z małżonkiem, z którym posiada współwłasność majątkową zakupiła działki od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zakup został sfinansowany z prywatnego majątku i miał być formą lokaty na przyszłość. Na początku 2017 r. pojawił się pomysł budowy domów na zakupionych działkach. Dlatego też w lutym 2017 r. Wnioskodawczyni założyła działalność gospodarczą związaną z budową i sprzedażą domów a ww. działki zostały wprowadzone do jej działalności gospodarczej jako towar handlowy. Wnioskodawczyni zgłosiła się do podatku VAT i wszelkie koszty związane z budową domów zostały wykazane w jej działalności gospodarczej jak również dokonała odliczenia podatku VAT od poniesionych kosztów. Mąż Wnioskodawczyni prowadzi swoją działalność gospodarczą związaną z wynajmem mieszkań i nie jest czynnym podatnikiem VAT. Ww. działki, które stanowiły wspólność majątkową nie zostały w żaden sposób wprowadzone do działalności prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, w szczególności kwestii czy powinna odprowadzić w ramach prowadzonej działalności gospodarczej całość należnego podatku VAT wynikającego ze sprzedaży działek, na których zostały wybudowane domy oraz kwestii czy mąż Wnioskodawczyni powinien wykazać podatek VAT od ww. sprzedaży.

W rozpatrywanej sprawie pomimo, że nabycie w 2016 r. przedmiotowych działek nastąpiło w ramach istniejącej małżeńskiej wspólnoty majątkowej, to jednak od początku 2017 r. działki te były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej (zostały wybudowane na nich domy). Czyli Wnioskodawczyni prowadząc działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątku wspólnego miała nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną.

Skoro więc działki, na których zostały wybudowane domy - będące przedmiotem planowanej sprzedaży - wykorzystywała wyłącznie Wnioskodawczyni do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy, to Wnioskodawczyni jest w sensie ekonomicznym właścicielem tych działek i to Ona dokona w efekcie dostawy nieruchomości - przeniesienia prawa do rozporządzania nią jak właściciel. Wobec powyższego, za zbywcę (stronę transakcji sprzedaży) przedmiotowych zabudowanych działek, stanowiących współwłasność małżeńską, należy uznać wyłącznie Wnioskodawczynię. Zainteresowana wypełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy dla całej transakcji sprzedaży zabudowanych, bowiem przedmiotowa dostawa dokonana będzie przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W konsekwencji, dostawa zabudowanych działek w całości będzie podlegała po stronie Wnioskodawczyni opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku VAT. Co oznacza, że to Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do odprowadzenia całości podatku należnego VAT od sprzedaży zabudowanych działek. Natomiast mąż Wnioskodawczyni w opisanej sytuacji nie będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT z tytułu dokonania tej transakcji.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytań oraz stanowiska, stąd wszelkie inne kwestie poruszane we wniosku, a nie objęte pytaniem, w szczególności kwestie opodatkowania właściwą stawką lub zastosowania zwolnienia od podatku nieruchomości będących przedmiotem sprzedaży, nie były przedmiotem interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.