0111-KDIB3-1.4012.283.2017.2.AB - Zwolnienie z VAT sprzedaży działki niezabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem z 31 lipca 2017 r. (data wpływu 3 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki niezabudowanej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 lipca 2017 r. (data wpływu 3 sierpnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 lipca 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.283.2017.1.AB.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielką niezabudowanej działki gruntu o powierzchni 4450 m² położonej w miejscowości Z, gmina O, na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, I Ns 1264/13, z dnia 28 stycznia 2014 r., Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów są to grunty orne klasy R IVb. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość nie jest położona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, na terenie parku narodowego, obszarze rewitalizacji, na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, a także nie stanowi gruntu, o którym mowa w art. 37a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2100 z późn. zm.). Nieruchomość nie została wyłączona z produkcji rolnej lub leśnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 909 z późn. zm.).

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Chce sprzedać swoją nieruchomość i w tym celu korzystała z biur nieruchomości by znaleźć nabywcę.

Kontrahent, który jest zainteresowany kupnem gruntu prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Wnioskodawca zawarł z nim 1 czerwca 2017 r. notarialną przedwstępną, warunkową umowę sprzedaży swojej nieruchomości.

Warunkiem dojścia do umowy przyżeczonej przenoszącej własność jest: uzyskanie przez kupującego, za zgodą Wnioskodawcy i wiedzą, wydanej przez właściwy organ na rzecz kupującego ostatecznej i prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę stacji paliw, wydanie przez właściwy organ na rzecz kupującego ostatecznej i prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę wjazdu i wyjazdu na drogę publiczną, wydanie przez właściwy organ na rzecz kupującego ostatecznego i prawomocnego pozwolenia wodnoprawnego uprawniającego w szczególności do wprowadzania ze stacji paliw do urządzeń kanalizacyjnych ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, wyłączenie przedmiotowej nieruchomości z produkcji rolnej lub leśnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 909 z późn. zm.), wydanie przez właściwe organy wszelkich innych ostatecznych i prawomocnych decyzji administracyjnych lub pozwoleń, które mogą okazać się potrzebne do wybudowania przez kupującego na nieruchomości stacji paliw wraz z obiektami towarzyszącymi.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Opisana we wniosku działka będzie objęta na dzień sprzedaży aktualną (obowiązującą) decyzją o warunkach zabudowy.

2. Na dzień sprzedaży działka nie będzie objęta obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego ale będzie wydane ostateczne i prawomocne pozwolenie na budowę stacji paliw, a tym samym będzie przeznaczona pod zabudowę.

3. Działka była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji transakcja sprzedaży nieruchomości winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Stanowisko Wnioskodawcy (przeformułowane w piśmie z 31 lipca 2017 r.).

Transakcja dotycząca sprzedaży wyżej opisanej nieruchomości gruntowej, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług (VAT), wynika to z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, który stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę (gruntów) niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Sprzedaż gruntów niezabudowanych będących np. gruntami rolnymi jest zwolniona z VAT

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług określona jest w art. 41 ust. 1 ustawy i wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r. poz. 778, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży niezabudowanej działki gruntu o powierzchni 4450 m². Na dzień sprzedaży działka nie będzie objęta obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, ale będzie wydane ostateczne i prawomocne pozwolenie na budowę stacji paliw. Opisana we wniosku działka będzie objęta na dzień sprzedaży aktualną (obowiązującą) decyzją o warunkach zabudowy. Zatem działka będzie przeznaczona pod zabudowę.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że sprzedaż opisanej działki niezabudowanej, która na dzień sprzedaży będzie objęta aktualną (obowiązującą) decyzją o warunkach zabudowy i jak wskazał Wnioskodawca dla tej działki na dzień sprzedaży będzie wydane ostateczne i prawomocne pozwolenie na budowę stacji paliw, jako działka przeznaczona pod zabudowę, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, a zatem co do zasady podlega opodatkowaniu wg podstawowej tj. 23% stawki podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania i stanowiska, stąd nie było przedmiotem wniosku uznanie, czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży będzie występował w charakterze podatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.