0111-KDIB3-1.4012.271.2017.2.IK

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 maja 2017 r. (data wpływu 8 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z 7 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.) oraz z 12 września 2017 r. (data wpływu 12 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w części dotyczącej opodatkowania przekazania wspólnikowi spółki jawnej nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w części dotyczącej opodatkowania przekazania wspólnikowi spółki jawnej nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 1 sierpnia 2017 r. znak: 2461-IBPP2.4512.271.2017.1.IK oraz pismem z 12 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka "A. T. K. R. H. R. Spółka Jawna w Likwidacji" jest wspólnym przedsięwzięciem gospodarczym prowadzonym przez byłe małżeństwo, które zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2014 r., wydanym przez Sąd okręgowy. Działalność gospodarcza prowadzona jest wspólnie począwszy od 25 lipca 2001 r. pierwotnie jako spółka cywilna, do której wprowadzony został majątek "A. L. G. S." prowadzonej przez R. K. a następnie z przekształcenia od 29 grudnia 2005 r. na podstawie art. 26 § 4 Kodeksu Spółek Handlowych, jako spółka jawna. W dniu 21 lutego 2000 r. na podstawie aktu notarialnego H. i K. R. nabyli prawo własności do prawa wieczystego użytkowania gruntu działki numer 132/46 o powierzchni 233 m² zabudowanej pawilonem handlowym, położonej w D., dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą. W § 3 powyższego aktu notarialnego małżonkowie oświadczyli, że nabycia dokonują z majątku dorobkowego w celu prowadzenia działalności gospodarczej - apteki. W tym czasie (21 lutego 2000 r.) działalność gospodarczą pod nazwą "A. L. G. S." prowadziła K. R.

Również w tym samym dniu tj. 21 lutego 2000 r. sprzedawca S. M. w D. wystawiła Fakturę VAT nr 223/2000 na sprzedaż prawa do wieczystego użytkowania przedmiotowego gruntu dla nabywcy "A. L. G. S." K. R. Jak wyżej opisano wspólnicy spółki cywilnej "A. T." zawarli w dniu 25 lipca 2001 r. umowę spółki cywilnej, gdzie Aneksem do § 5 wspólnik K. R. w dniu 29 czerwca 2002 r. wniosła zorganizowaną część swojego przedsiębiorstwa o wartości 160.736,87 zł stanowiący majątek trwały "A. L. G. S.". Było to wyposażenie o wartości 88.073,28 zł, środki trwałe o wartości 48.033,70 zł i inwestycja o wartości 24.629,89 zł. W ogólnej kwocie inwestycji rozpoczętej o wartości 24.629,89 zł znajdowała się wartość pawilonu handlowego, zakupionego powyższym aktem notarialnym oraz wartość kosztów notarialnych. Następnie, zgodnie art. 26 § 4 k.s.h., w wyniku przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną na podstawie uchwały nr 1 w dniu 23 grudnia 2005 r., oświadczenia woli oraz protokołu przekazania aportu, prawo wieczystego użytkowania działki nr 132/46 zabudowanej pawilonem handlowym, objętej księgą wieczystą, jak i pozostałe składniki majątku, tworzące przedsiębiorstwo spółki cywilnej, zostały wniesione do przedsiębiorstwa A. T. K. R., H. R. Spółka Jawna. W 2009 r. wspólnicy spółki jawnej A. T. K. R., H. R. dokonali zakupu prawa własności działki gruntu numer 132/46, w związku z tym przekształceniem wygasło prawo użytkowania wieczystego. W zawartym w dniu 27 kwietnia 2009 r. akcie notarialnym w § 3 wskazano, że małżonkowie K. i H. R. działkę gruntu numer 132/46 o powierzchni 233 m² kupują, oświadczając, że nabycia dokonują z majątku dorobkowego oraz to, że w związku z tą sprzedażą wygasa prawo wieczystego użytkowania oraz, że nabywana nieruchomość wykorzystywana będzie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Ta nieruchomość jest zabudowana pawilonem handlowym, gdzie wspólnicy spółki jawnej prowadzą wspólne przedsięwzięcie gospodarcze. W dniu 21 kwietnia 2009 r. Gmina Miejska w D. wystawiła Fakturę VAT numer 23/09/G/T na nabywcę "A. T. K. R. H. Rak sp.j." na sprzedaż działki gruntu w kwocie 16.854,30 zł brutto, opodatkowanej 23% podatku VAT. Spółka Jawna odliczyła podatek naliczony VAT w deklaracji VAT-7. W powyższym okresie prowadzenia działalności wspólnicy powyższe dokumenty dostarczyli do biura rachunkowego celem ich zaksięgowania i dokonania odliczeń podatku VAT oraz dokonywania naliczeń amortyzacyjnych. Na podstawie przedmiotowych dokumentów wprowadzono poszczególne składniki majątkowe do ewidencji środków trwałych spółki, spółka także korzystała z możliwości odliczania podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia działki a także korzystała z naliczeń stanowiących koszty uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych w wysokości 2,5% rocznie od wartości pawilonu oraz dokonywała zaliczeń do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości. Naliczenia amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych do których zakwalifikowane było pierwotnie wartość wieczystego użytkowania nie było kosztem uzyskania przychodów jak i również grunt działki nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Wniesienie zorganizowanego przedsiębiorstwa A. L. G. S. K. R. do spółki cywilnej a następnie przekształcając spółkę cywilną w spółkę jawną na podstawie art. 26 ust. 4 k.s.h. jak i również na podstawie oświadczeń woli i uchwał sporządzonych w zwykłej formie pisemnej dokonane zostało przez małżonków - wspólników, pomiędzy którymi wówczas istniała majątkowa wspólność ustawowa, a nieruchomość wchodząca w skład tego majątku stanowiła ich wspólny majątek. Obecnie byli małżonkowie prowadzą postępowanie sądowe w celu podziału majątku dorobkowego, wspólnik Krystyna Rak wystąpiła z wnioskiem o przydzielenie Jej działki gruntu nr 132/46 o pow. 233 m² zabudowanej pawilonem handlowym nabytej aktem notarialnym. z dnia 27 kwietnia 2009 rok oraz Fakturą VAT nr 23/09/G/T/ z dnia 21 kwietnia 2009 rok. Wcześniejszy pozew złożony w celu usankcjonowania prawnego ażeby to spółka Jawna była właścicielem przedmiotowych nieruchomości zakończył się wyrokiem w którym Sąd uznał, że nieruchomość objęta powyższym aktem notarialnym stanowi majątek dorobkowy współwłaścicieli a wcześniej małżonków. Współwłaściciel...zaskarżył ten wyrok, ponieważ stoi na stanowisku, że przedmiotowa nieruchomość stanowi majątek spółki jawnej a postępowanie sądowe o uzgodnienie księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym powinno ten stan prawny usankcjonować. W związku z powyższym, w celu upewnienia się odnośnie poprawności stosowania przepisów prawa podatkowego wystąpiono z poniższymi zapytaniami dotyczącymi stanów faktycznych i przyszłych przedstawionych w pozycji 75.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Przy nabyciu w dniu 21 lutego 2000 r. firmie jednoosobowej prowadzonej przez K. R. pod nazwą A. L. G. S. K. R., będącym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług nie przysługiwało prawo do rozliczenia podatku naliczonego przy zakupie prawa wieczystego użytkowania do działki o nr 132/46, gdyż wystawiona faktura VAT sprzedaży nr 223/2000 w dniu 21 lutego 2000 r. przez S. M. w D. była czynnością zwolnioną z podatkowania tym podatkiem.

2. Budynek wykorzystywany przez wnioskodawcę jak i przez poprzedników prawnych wnioskodawcy tj. przez A. L. G. S. K. R. jak i przez Spółkę Cywilną A. T. S.C. K. R. H. R. był do prowadzonych działalności gospodarczych wyłącznie na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

3. Poprzednik prawny wnioskodawcy A. L. G. S. K. R., poniósł wydatki na zakup pawilonu handlowego określonego w akcie notarialnym. Cena sprzedaży została przez strony ustalona na kwotę 21.630.0 zł. Na cenę sprzedaży składało się: wartość pawilonu handlowego - 12.000,00 zł, podatek od towarów i usług w stawce 22% - 2.640,00 zł oraz wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu - 6.990,00 zł. Na poczet ceny sprzedaży zaliczono nabywcom nakłady poniesione na budowę pawilonu w kwocie 12.000,00 zł a reszta ceny sprzedaży w kwocie 9.630,0 zł została zapłacona przed podpisaniem tego aktu, co niniejszym strona sprzedająca potwierdza. Została wystawiona faktura VAT nr 223/2000 z 21 lutego 2000 r. ze stawką "zw" podatku VAT. a podatek należny od sprzedaży pawilony handlowego został przez A. L. G. S. odliczony jako podatek naliczony.

Poprzednik prawny wnioskodawcy A. L. G. S. K. R., poniósł dalsze wydatki na kontynuowanie rozpoczętej inwestycji polegającej na budowie pawilonu w kwocie 12.629,89 zł. Po powyższym poniesionym nakładzie wydatki były wyższe niż 30% wartości wykupionego pawilonu. Na tej kwocie 24.629,89 zł inwestycja została zakończona. Następnie 29 czerwca 2002 r. K. R. na podstawie Oświadczenia Woli wniosła zorganizowaną część przedsiębiorstwa wraz z przedmiotową inwestycją o wartości 24.629,89 zł do Spółki Cywilnej A. T. S.C. K. R. H. R. gdzie został przyjęty na podatnie Oświadczenia Woli i Aneksu nr 1 z dnia 29 czerwca 2002 r. do Umowy Spółki Cywilnej z dnia 25 lipca 2001 r. i wykorzystywany był do prowadzonych działalności gospodarczych wyłącznie na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca jak i jego poprzednicy prawni nie ponieśli żadnych wydatków na ulepszenie pawilonu bądź jego części od dnia przekazania czyli od dnia 29 czerwca 2002 r. Do dnia dzisiejszego pawilon wpisany jest do ewidencji środków trwałych w kwocie 24.629,89 zł od której to wartości naliczana jest amortyzacja miesięczna w wysokości 2,5% w stosunku rocznym.

4. Oddanie do użytkowania pierwszemu użytkownikowi nastąpiło w momencie wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki Cywilnej A. T. S.C. K. R. H. R. co zostało udokumentowane fakturą nr 7 z dnia 29 czerwca 2002 r., która to czynność była zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wniesienie aportu nastąpiło poprzez oświadczenie woli z dnia 29 czerwca 2002 r. oraz Aneksu nr 1 do umowy Spółki Cywilnej A. T. z tego samego dnia. Przez cały okres Wnioskodawca jak i jego poprzednicy prawni, prowadzący działalność opodatkowaną w tym pawilonie, nie ponieśli żadnych wydatków na ulepszenie pawilonu bądź jego części.

5. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT a dostawą budynku, upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

6. Poprzednik prawny wnioskodawcy dnia 29 czerwca 2002 r. na podstawie Oświadczenia Woli i Aneksu nr 1 z dnia 29 czerwca 2002 r. do Umowy Spółki Cywilnej z dnia 25 lipca 2001 r. przyjął zorganizowaną część przedsiębiorstwa wraz z przedmiotową inwestycją o wartości 24.629,89 zł do Spółki Cywilnej A. T. S.C. K. R. H. R. gdzie wystąpiło w dniu 29 czerwca 2002 r. nastąpiło pierwsze zajęcie i korzystanie do prowadzenia działalności gospodarczej wyłącznie opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Następnie, zgodnie z art. 26 § 4 k.s.h., w wyniku przekształcenia Spółki Cywilnej w Spółkę Jawną na podstawie Uchwały nr 1 w dniu 23 grudnia 2005 r., oświadczenia woli oraz protokołu przekazania aportu, prawo wieczystego użytkowania działki nr 132/46 zabudowanej pawilonem handlowym, objętej księgą wieczystą, jak i pozostałe składniki majątku tworzące przedsiębiorstwo Spółki Cywilnej, zostały wniesione do utworzonej z przekształcenia na podstawie art. 26 par. I k.s.h. Spółki Jawnej pod nazwą A. T. K. R. H. R. Spółka Jawna.

Następnie w dniu 27 kwietnia 2009 r. nastąpiło przekształcenie i wygaśnięcie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności działki gruntu aktem notarialnym na podstawie którego strony dokonały zakupu działki gruntu numer 132/46 o powierzchni 233 m², położonej w D. opisaną w § 1, że Sąd Rejonowy w D. prowadzi księgę wieczystą będącej dotychczas w wieczystym użytkowaniu. W § 3 małżonkowie oświadczają, że nabycia dokonują z majątku dorobkowego oraz, że w związku z tą sprzedażą wygasa prawo wieczystego użytkowania oraz, że nabywana nieruchomość wykorzystywana będzie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W § 4 określona została cena sprzedaży w wysokości 35.790,00 zł, z tym że na poczet ceny sprzedaży zaliczono wartość prawa użytkowania wieczystego w kw. 21.975,00 zł. Do zapłaty pozostała kwota 13.815,00 zł plus podatek VAT 22% 3.039,30 zł i została już zapłacona przed podpisaniem tego aktu. Na tej podstawie Gmina Miejska w D. wystawiła Fakturę VAT nr 23/09/G/T z dnia 21 kwietnia 2009 r. na Spółkę Jawną A. T. K. R. H. R. na sprzedaż działki na kw. 13.815,00 zł podatek VAT 22% 3.039,30 zł, kw. brutto 16.854,30 zł. Spółka Jawna odliczyła podatek VAT naliczony w deklaracji VAT za m-c kwiecień 2009 r. Spółka Jawna obecnie w Likwidacji do dnia dzisiejszego prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w przedmiotowym pawilonie.

7. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT a dostawą budynku, upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca poniósł wydatki na kontynuowanie inwestycji "budowa pawilonu", od których przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano m.in. następujące pytanie (oznaczone jak we wniosku nr 4):

Czy w przypadku zakończenia postępowania sądowego przyznającego któremukolwiek wspólnikowi działki gruntu nr 132/46 o pow. 233 m². zabudowanej pawilonem handlowym na Spółce Jawnej jako na podatniku podatku od towarów i usług, dokonującemu wcześniejszych odliczeń podatku naliczonego związanego z nabyciem z przekształcenia wieczystego użytkowania, działki gruntu zabudowanej pawilonem handlowym, spoczywać będzie obowiązek odprowadzenie podatku VAT od wartości rynkowej działki gruntu i od wartości pawilonu handlowego w przypadku kiedy dojdzie do wycofania z działalności gospodarczej powyższych środków trwałych do celów prywatnych lub czy Spółka Jawna będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania tej dostawy, gdyż upłynęło 2 lata pomiędzy pierwszym zasiedleniem a przedmiotową dostawą?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 7 sierpnia 2017 r.).

W przypadku zakończenia postępowania sądowego przyznającego któremukolwiek wspólnikowi działki gruntu nr 132/46 o pow. 233 m² zabudowanej pawilonem handlowym na Spółce Jawnej jako na podatniku podatku od towarów i usług, dokonującemu wcześniejszych odliczeń podatku naliczonego związanego z nabyciem z przekształcenia wieczystego użytkowania działki gruntu zabudowanej pawilonem handlowym, spoczywać będzie obowiązek odprowadzenie podatku VAT od wartości rynkowej działki gruntu i od wartości pawilonu handlowego w przypadku kiedy dojdzie do wycofania z działalności gospodarczej powyższych środków trwałych do celów prywatnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej opodatkowania przekazania wspólnikowi spółki jawnej nieruchomości jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Z przepisów ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest w posiadaniu nieruchomości tj. gruntu zabudowanego pawilonem handlowym. Przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu poprzednikowi prawnemu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wskazano w interpretacji nr 0111-KDIB3-1.4012. 518.2017.1.IK przy przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności również takie prawo Wnioskodawcy nie przysługiwało. Podobnie miała się sytuacja przy wnoszeniu aportem nieruchomości przez poprzedników prawnych na następców prawnych. Ze względu na fakt, że wnoszono aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa i przedsiębiorstwo czynność ta na podstawie obowiązujących wtedy przepisów korzystała ze zwolnienia od podatku zatem ani Wnioskodawcy ani poprzednikowi prawnemu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto Wnioskodawca poniósł wydatki na kontynuowanie inwestycji "budowa pawilonu", od których przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w analizowanym przypadku planowana przez niego forma zadysponowania nieruchomością wchodzącą w skład majątku przedsiębiorstwa będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby bowiem rozważać kwestię opodatkowania danej czynności właściwą stawką podatku VAT najpierw należy ocenić, czy jest to czynność, która w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sprzedaż nieruchomości - dokonywana przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jest czynnością, w której następuje odpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, zatem zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy stanowi dostawę towaru i w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast czynność nieodpłatna polegająca na przeniesieniu do majątku prywatnego podatnika lub jego pracownika, wspólnika, udziałowca, akcjonariusza nieruchomości należącej do jego przedsiębiorstwa - w oparciu o przepis art. 7 ust. 2 ustawy - będzie podlegać opodatkowaniu pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) tej nieruchomości lub jej części składowych. W tej sytuacji bowiem dla czynności przekazania na cele osobiste nieruchomości zostaną spełnione przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów, co w konsekwencji oznacza, że czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W analizowanym przypadku wskazane wyżej przesłanki warunkujące opodatkowanie ww. nieodpłatnego świadczenia będą spełnione. Z opisu sprawy wynika bowiem, że budynek będący przedmiotem wniosku służy działalności opodatkowanej i przy ponoszeniu wydatków na zakończenie inwestycji poprzednikowi prawnemu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji należy uznać, że przekazanie nieruchomości z majątku przedsiębiorstwa na cele prywatne to czynność, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem". Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu". Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Należy w tym miejscu zauważyć, że takie rozumienie pojęcia "pierwszego zasiedlenia" odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.

Kwestia pierwszego zasiedlenia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek/budowla zostanie ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej obiektu.

W takim bowiem przypadku decydujące znaczenie do rozstrzygnięcia czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie, ma kwestia oddania budynku/budowli po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego do pierwszego zajęcia budynku doszło 29 czerwca 2002 r. Wnioskodawca ani jego poprzednicy prawni nie ponosili wydatków na ulepszenie budynku.

Z uwagi na fakt, że do pierwszego zajęcia budynku doszło w czerwcu 2002 r. i budynek nie podlegał ulepszeniom przekraczającym 30% wartości początkowej, to dostawa budynku wraz z gruntem będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, bowiem od pierwszego zasiedlenia - zajęcia budynku minie okres dłuższy niż dwa lata.

Zatem kiedy dojdzie do wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości i przekazania jej na cele prywatne któregokolwiek wspólnika, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT z uwagi na zastosowanie ww. zwolnienia od podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z cyt. art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Tak uregulowana instytucja wymaga, aby wnioskodawca starający się o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego przez upoważniony do tego organ podatkowy, składając wniosek, w sposób wyczerpujący przedstawił stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), zakres swojego żądania poprzez sformułowania pytania oraz swoje stanowisko w sprawie.

Wobec powyższego należy podnieść, że ciężar wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego spoczywa na składającym wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Organ podatkowy nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych tylko okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które musi być ustosunkowaniem się do poglądu prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę.

Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Zatem tut. organ nie może analizować i oceniać informacji zawartych w załączonych do wniosku dokumentach, bowiem przedmiotowe dokumenty nie mogą być przedmiotem oceny przez tut. organ przy wydawaniu indywidualnej interpretacji. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej transakcje przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych została zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.