0111-KDIB3-1.4012.244.2020.2.IK - VAT w zakresie opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 16 marca 2020 r. (data wpływu 20 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z 20 maja 2020 r. (data wpływu 27 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 20 marca 2020 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 maja 2020 r. (data wpływu 27 maja 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 6 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.244.2020.1.IK.

We wniosku złożonym przez:

* Zainteresowanego będącego stroną postępowania pana J.C.,

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania panią E.Z.,

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania pana G.B.,

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania panią B.B.,

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania panią J. B.-K.,

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania panią B.K.,

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania pana J.P.,

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania pana M.P.,

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania panią A.K.,

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcy są współwłaścicielami w częściach ułamkowych zabudowanej nieruchomości położonej w C., na działce o powierzchni 2 792 m.kw., (...) usytuowanej w... w zabudowie zwartej.

Kamienica składa się z budynku głównego i 2 oficyn. Ściany budynku głównego i oficyn wykonane są z kamienia łamanego, wapiennego z dodatkiem cegły w warstwach wyrównawczych. Budynek główny jest 4 kondygnacyjny, natomiast wschodnia oficyna 3-kondygnacyjna na odcinku między środkową a ostatnia klatką. Dokładna data wybudowania nie jest znana, szacuje się ją na ok. rok 1900.

Kubatura budynku to 8 445 m³ natomiast oficyn 15 760 m³ Powierzchnia użytkowa budynku głównego: 1 578 m.kw, oficyn 2 650 m.kw. - zgodnie z kartą ewidencyjną zabytków architektury i budownictwa do której została wpisana nieruchomość (poz....). Ochrona konserwatorska obejmuje budynek frontowy wraz z oficynami, dziedzińcem w granicach działki... o pow. 2 792 m.kw.

Budynek jest wyposażony w instalacje: wodociągową, kanalizacyjną elektryczną i gazową.

W grudniu 1936 r. nieruchomość zakupili małżonkowie Ż., a obecnie stanowi ona własność ich 9 spadkobierców, którzy występują niniejszym wniosku jako zainteresowani.

W ramach nieruchomości nie zostały wydzielone odrębne własności poszczególnych lokali. Na parterze budynku znajdują się lokale użytkowe, w oficynach głównie mieszkania lokatorskie. Nieruchomością gospodaruje Zarząd powołany spośród współwłaścicieli oraz Administrator - firma zewnętrzna posiadająca uprawnienia wymagane dla Zarządcy Nieruchomości.

Na przestrzeni lat nieruchomość była użytkowana ze zmienną w czasie strukturą, a obecnie:

Wynajęte lokale mieszkalne - ok. 976 m.kw

Wynajęte lokale użytkowe-ok. 537 m.kw

Pustostany (lokale mieszkalne i użytkowe) - ok. 1 530 m.kw

W ostatnim dziesięcioleciu nie zostały poczynione znaczące (tzn. przekraczające 30% wartości nieruchomości) nakłady na modernizacje/adaptacje budynku. Na bieżąco były prowadzone prace odtwarzające i konserwatorskie zgodnie z zaleceniem Konserwatora Zabytków oraz prace remontowe i konserwacyjne.

Wartość nakładów wyniosła przykładowo (zł]:

Wartość prac remontowych i konserwatorskich brutto (zł]:

Rok 2015 222 118,73

Rok 2016 199 518,79

Rok 2017 140 512,81

Rok 2018 144 559,47

Całkowite nakłady na nieruchomość brutto (zł]:

Rok 2015 456 500,00

Rok 2016 434 142,00

Rok 2017 381 617,00

Rok 2018 388 016,00

Na opisanej działce znajdują się ponadto, postawione w latach 80-tych XX w. trzy parterowe pawilony handlowe (murowane, stale połączone z gruntem, każdy o pow. ok. 35 m.kw) wybudowane za zgodą wszystkich współwłaścicieli przez trzy osoby z ich grona. Pawilony były i są użytkowane przez najemców do celów działalności gospodarczej. Dotychczas nie została ustanowiona wyodrębniona własność tych pawilonów.

W gronie 9 współwłaścicieli znajdują się zarówno osoby prowadzące działalność gospodarczą, jak i osoby nie prowadzące działalności gospodarczej. Przypadające na nich przychody z najmu zarówno lokali użytkowych jak i mieszkalnych (w proporcji do posiadanych udziałów w nieruchomości) są traktowane jako przychody z ich majątku osobistego (prywatnego).

Wszyscy współwłaściciele są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług i rozliczają podatek wynikający z rozliczeń VAT całej nieruchomości, w proporcji do posiadanych udziałów w nieruchomości oraz z uwzględnieniem proporcji sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej.

Ostatnio Współwłaściciele zgodnie podjęli decyzję o sprzedaży nieruchomości.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Ad. 1.

* Kamienica opisana we wniosku jest budynkiem w kształcie podkowy (litera U), frontem skierowanym do.... Pomiędzy budynkiem frontowym a oficynami nie ma przerw (jako możliwości przejścia), ale też wewnątrz budynku nie można, nie wychodząc na zewnątrz, przedostać się z jednej oficyny do części frontowej i do drugiej oficyny. Żaden z wymienionych elementów nie ma osobnej księgi wieczystej, wypada więc tą zabudowaną nieruchomość traktować jako całość (budynek frontowy z dwiema oficynami).

* Pawilon handlowy (niewłaściwie określony opisie stanu faktycznego ORD WS jako 3 jednostki) usytuowany jest na tej samej działce ale nie łączy się z zabudową U (budynek główny z 2 oficynami) lecz stoi od niej w odległości kilkunastu metrów. Pawilon handlowy stanowi jedną bryłę o 3 równorzędnych lokalach (bez wyodrębnionej własności).

Obiekt ten uzyskał wydane przez Urząd Miasta potwierdzenie zgłoszenia do użytkowania 20 grudnia 1982 r. jako "pawilon handlowy o 3 równorzędnych lokalach o pow. użytkowej 102,17 m.kw".

Ad 2.a * Nabycie nieruchomości przez część Zainteresowanych (7 osób z 9) nastąpiło przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług na podstawie postanowień sądowych (...) z 1979 r. i 1982 r., natomiast J.P. i A.K. nabyli prawo do przysługującej im części nieruchomości (jako spadkobiercy ojca J.P.) dnia 9 maja1998.

Zarówno J.P. jak i A.K. są obecnie zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT, natomiast w chwili nabycia spadku nie byli czynnymi zarejestrowanymi podatnikami VAT i nie przysługiwało im prawo do odliczenia podatku naliczonego.

* Pierwsze zasiedlenie (używanie) poszczególnych budynków nastąpiło tuż po ich wybudowaniu (lata 30-te ub.w.) na własne potrzeby ówczesnych właścicieli. Budynki od chwili ich nabycia były stale użytkowane: na potrzeby właścicieli, a także (obecnie) również oddawane w najem.

* Tak samo przedstawia się kwestia użytkowania pawilonu. Po wybudowaniu i zgłoszeniu do użytkowania w 1982 r., lokale w nim usytuowane były użytkowane i wykorzystywane (przez troje z grona Zainteresowanych) do celów prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie oddawane w najem jako lokale użytkowe osobom trzecim.

Ad. 2c.

* Zainteresowani nie ponosili wydatków przekraczających 30% wartości początkowej budynków w stosunku do których mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad. 2d.

* W kontekście odpowiedzi 2c - pytanie 2d jest bezprzedmiotowe.

Ad. 2e.

* Budynki nie były i nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej, gdyż lokale użytkowe oddawane w najem są opodatkowane wg stawki 23%, a jedynie lokale mieszkalne wykorzystywane do celów mieszkalnych korzystają ze zwolnienia z VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę VAT należy zastosować do transakcji sprzedaży całej nieruchomości (tzn. działki zabudowanej budynkiem głównym z 2 oficynami i 3 parterowymi, nie związanymi konstrukcyjnie z kamienicą, pawilonami?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Analizując obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112, "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Rozpatrując kwestię opodatkowania dostawy gruntu na którym jest posadowiony budynek i budowle należy uwzględnić art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, z którego wynika, że w przypadku dostawy budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że grunt dzieli byt prawny budynków/budowli lub ich części i do takiej dostawy stosuje się taką samą stawkę podatku, jaka powinna być stosowana przy dostawie budynków lub budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Ponadto ze względu że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "obiekt budowlany", to w oparciu o art. 3 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania tego obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem i wzniesiony z użyciem materiałów budowlanych.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r. - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezpodstawne.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy przedmiotowej nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do wskazanej nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku i budowli przez Wnioskodawców już w odległej przeszłości (w odniesieniu do Kamienicy i jej oficyn, a od lat 80 tych XX w., w odniesieniu do budowli (pawilony), co wynika z przedstawionych w stanie faktycznym informacji; budowa przedmiotowego budynku została ukończona około roku 1900, a budowli w latach 80 tych poprzedniego wieku.

Od ukończenia budowy i oddania do użytkowania, budynek i budowle były użytkowane - początkowo przez poprzednich właścicieli a odziedziczeniu przez Wnioskodawcę i Zainteresowanych - albo do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarcza, bądź w ramach umów najmu majątku osobistego.

Należy podkreślić, że pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu. Zatem należy uznać, że dostawa przedmiotowej nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży przedmiotowej nieruchomości upłynie okres zdecydowanie dłuższy niż 2 lata, dostawa budynku głównego kamienicy wraz z 2 oficynami i 3 pawilonami handlowymi opisanymi we wniosku, spełni przesłanki do zastosowania względem niego zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym bezprzedmiotowe stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz pkt 2 ustawy.

Konkludując, zdaniem Wnioskodawcy, dla przyszłej dostawy dokonanej przez 9 współwłaścicieli będących czynnymi zarejestrowanymi podatnikami VAT, zarówno budynku głównego kamienicy wraz z 2 oficynami i 3 pawilonami handlowymi jak i gruntu na którym są one posadowione, właściwe będzie zastosowanie stawki "zwolnionej" z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W tym miejscu wskazać należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, wówczas, gdy dokonywana będzie przed podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku wszyscy współwłaściciele kamienicy wraz z oficynami oraz pawilonu oddali w najem te budynki.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Tak więc najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Zatem najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i świadczony jest w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy - Kodeks cywilny.

Jak stanowi art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na gruncie powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Z kolei zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r., przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanie się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt (prawo użytkowania wieczystego gruntu) będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu (prawo użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu), których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego i wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z innymi osobami będącymi współwłaścicielami opisanej we wniosku nieruchomości zamierza sprzedać budynek kamienicy wraz z oficynami oraz budynek pawilonu handlowego. Do pierwszego zajęcia kamienicy wraz z oficynami doszło w latach 30-tych XX wieku. Natomiast do pierwszego zajęcia pawilonu doszło zaraz po wybudowaniu i zgłoszeniu pawilonu do użytkowania tj. w 1982 r. Dokonujący dostawy (współwłaściciele) nie ponosili wydatków na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej budynków, w stosunku do których mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym dostawa opisanej nieruchomości będzie dostawą po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, od którego minął okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem dostawa ww. nieruchomości (działki zabudowanej kamienicą wraz z oficynami oraz pawilonem) będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.