0111-KDIB3-1.4012.189.2018.3.IK - Prawo do odliczenia VAT w związku z zakupem nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 13 marca 2018 r. (data wpływu 15 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej niezabudowanej oraz prawa o obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 15 marca 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z VAT dostawy nieruchomości gruntowej niezabudowanej oraz prawa o obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu nieruchomości. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 marca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.189.2018.2.IK, 0111-KDIB4.4014.101.2018.3.MCz.

We wniosku złożonym przez:

* Zainteresowanego będącym stroną postępowania C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa ("Nabywca"),

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania S. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Sprzedawca"),

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

a. Spółka C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Wnioskodawca lub Nabywca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzaniu nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

b. Wnioskodawca planuje zakup niezabudowanej działki gruntu położonej w W., Przedmiotowa nieruchomość obejmuje prawo użytkowania wieczystego działki gruntu stanowiącej własność Skarbu Państwa o numerze ewidencyjnym 20, położonej w W., o obszarze 7.084 m² dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (dalej: Nieruchomość),

c. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów wydanym z upoważnienia Prezydenta w dniu 7 kwietnia 2017 r. Nieruchomość jest opisana jako "tereny rekreacyjno-wypoczynkowe" oznaczona symbolem Bz.

d. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

e. Dla Nieruchomości wydana została decyzja z dnia 14 stycznia 2011 r. o warunkach zabudowy ustalająca warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla Inwestycji polegającej na budowie budynku hotelowego wraz z garażem podziemnym, wjazdem i zagospodarowaniem terenu oraz infrastrukturą techniczną na działce nr ew. 20 oraz części nr ew. 17 i 11/7, Decyzja WZ jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

f. 28 lutego 2018 r. Nabywca i S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Sprzedający) podpisali akt notarialny przedwstępnej umowy sprzedaży Nieruchomości oraz oświadczenie o poddaniu się egzekucji (dalej: Umowa Przedwstępna),

g. W Umowie Przedwstępnej Nabywca i Sprzedający zobowiązali się do zwarcia w terminie do 9 kwietnia 2018 r. umowy sprzedaży Nieruchomości (dalej: Umowa Sprzedaży), na podstawie której Sprzedający sprzeda Nabywcy wolne od jakichkolwiek obciążeń i roszczeń osób trzecich prawo użytkowania Nieruchomości za ustaloną cenę netto (dalej: Cena) powiększoną o podatek od towarów i usług, pod warunkiem że Prezydent Miasta nie wykona prawa pierwokupu przysługującemu Gminie Miasto na podstawie art. 109 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 121 z późn. zm.).

h. Zarówno Sprzedający jak i Nabywca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT i będą nimi w momencie zawarcia i wykonania Umowy Sprzedaży.

Wnioskodawca po nabyciu Nieruchomości będzie wykorzystywał ją wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że: Sprzedający nie wykorzystywał oraz nie wykorzystuje gruntu na cele działalności zwolnionej. Sprzedający wszedł w posiadanie gruntu w wykonywaniu czynności, które w ogóle nie podlegały opodatkowaniu VAT - stąd Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania (oznaczone jak wniosku):

1. Czy sprzedaż Nieruchomości, w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym, będzie podlegała opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 7 ust. 1w. zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT według stawki podstawowej stosownie do art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT?

2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie pozytywna, czy Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze otrzymanej z tytułu zakupu Nieruchomości stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości, w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym, będzie podlegała opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 7 ust. 1w. zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT według stawki podstawowej stosownie do art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze otrzymanej z tytułu zakupu Nieruchomości stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE w zakresie pytania nr 1:

1.1. Sprzedaż Nieruchomości jako dostawa towaru w rozumieniu ustawy o VAT

a. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

b. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Nieruchomość zatem mieści się w zakresie definicji towaru.

c. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

d. Wobec powyższego, nie ulega wątpliwości, że czynność polegająca na sprzedaży Nieruchomości za ustaloną Cenę będzie stanowiła dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

e. Podsumowując, sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

1.2. Zastosowanie stawki 23% VAT do sprzedaży Nieruchomości

a. Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku VAT.

b. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

c. Z przepisu tego wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany o przeznaczeniu innym niż pod zabudowę.

d. Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

e. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1073, z późn. zm.) (dalej: Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

f. Z treści cytowanego przepisu wynika, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dochodzi do wiążącego podmioty władzy, w tym administracji, oraz podmioty spoza systemu władzy (osoby fizyczne i ich organizacje) ustalenia bądź zmiany przeznaczenia terenu na określony w tym planie cel.

g. Stosownie do art. 4 ust. 2 Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

* lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,

* sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

h. Z zapisów wyżej cytowanego przepisu wynika, że przez decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu należy rozumieć zarówno decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego, jak i decyzję o warunkach zabudowy.

i. W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 (Gemeente Emmen) - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

j. Zatem, także w świetle stanowiska TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę. Przepis art. 2 pkt 33 ustawy o VAT w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego - planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzji o warunkach zabudowy.

k. W konsekwencji opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. W związku z tym, że ustawa o VAT nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie "grunty przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy.

I. Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, dla Nieruchomości została wydana ostateczna Decyzja WZ określająca warunki zabudowy Nieruchomości. W konsekwencji Nieruchomość powinna być klasyfikowana jako grunt przeznaczony pod zabudowę, a więc teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

m. W związku z powyższym, zwolnienie z opodatkowania VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania do sprzedaży Nieruchomości, gdyż Nieruchomość stanowi teren budowlany.

n. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 września 2017 r., (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.380.2017.2.WN), w której organ stwierdził, że "W związku z tym, że dla nieruchomości niezabudowanej (nr 285), decyzją z 13 lipca 2007 r., Prezydent Miasta Rzeszowa ustalił warunki zabudowy (...) należy uznać, że dojdzie do dostawy gruntu niezabudowanego stanowiącego teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym oznacza to, że do dostawy nie będzie podstawy do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. "

o. Reasumując, sprzedaż Nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 7 ust. 1w. zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT według stawki podstawowej stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE w zakresie pytania nr 2:

a. Jak wskazano powyżej, Sprzedający dokonując dostawy Nieruchomości przeznaczonej na cele budowlane nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, wobec czego Cena sprzedawanej Nieruchomości zostanie powiększona o podatek VAT według stawki podstawowej stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. W tej sytuacji kwota podatku wykazanego na fakturze będzie stanowiła dla Nabywcy kwotę podatku naliczonego. Biorąc pod uwagę, że przedmiotowy zakup będzie związany z działalnością Nabywcy podlegającą opodatkowaniu VAT, a ponadto nie zachodzą przesłanki wyłączające możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Nabywca będzie uprawniony do dokonania takiego obniżenia.

b. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

c. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

d. Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkiem powstania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest istnienie związku między wydatkami poniesionymi przez podatnika na zakup towarów i usług, a prowadzoną przez niego działalnością opodatkowaną VAT.

e. Wnioskodawca po nabyciu Nieruchomości będzie wykorzystywał ją wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. W konsekwencji między wydatkami poniesionymi na zakup Nieruchomości a czynnościami opodatkowanymi VAT, wykonywanymi przez Wnioskodawcę, będzie istniał bezpośredni związek (zakupiona przez Wnioskodawcę Nieruchomość zostanie bowiem przeznaczona do celów czynności opodatkowanych), a zatem, zostanie spełniony przez Wnioskodawcę warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

f. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 7 września 2017 r., (sygn. 0112-KDIL2-2.4012.233.2017.2.JK) oraz interpretacji indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 stycznia 2016 r., (sygn. IPPP3/4512- 1019/15-2/WH). W tej ostatniej organ stwierdził, że "(...) w sytuacji gdy Wnioskodawca nabędzie tereny niezabudowane przeznaczone pod zabudowę, których dostawa będzie podlegać opodatkowaniu VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu Nieruchomości od Kontrahenta, w przypadku wykorzystania jej w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności opodatkowanej VAT."

g. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze otrzymanej z tytułu zakupu Nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Wprowadzony do ustawy przepis art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza nabyć prawo użytkowania wieczystego obejmującego działkę gruntu o nr 20, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Działka nie była przez Sprzedającego wykorzystywana do celów działalności zwolnionej od podatku.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, dostawa prawa użytkowania wieczystego obejmującego działkę o nr 20, z uwagi na fakt, że stanowi teren przeznaczony pod zabudowę, będzie opodatkowana stawką podatku VAT 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych w kwestii opodatkowania dostawy działki niezabudowanej według stawki podstawowej jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu transakcji nabycia Nieruchomości na cele związane z działalnością opodatkowaną.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższych przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca (Nabywca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Po nabyciu Nieruchomości Nabywca będzie wykorzystywał ją wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że jeżeli Nabywca Nieruchomości będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a nabyta Nieruchomość (prawo użytkowania wieczystego działki nr 20) będzie wykorzystywana przez niego wyłącznie do czynności opodatkowanych, to po dokonaniu transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Wnioskodawcy (Nabywcy) będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych w zakresie prawa do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu nieruchomości jest prawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.