0111-KDIB3-1.4012.161.2020.3.AB - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lutego 2020 r. (data wpływu 29 lutego 2020 r.) uzupełnionym pismem z 27 lutego 2020 r. (data wpływu 29 lutego 2020 r.) oraz pismem z 4 czerwca 2020 r. (data wpływu 4 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 1 - jest prawidłowe.

W dniu 29 lutego 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 1.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 27 lutego 2020 r. (data wpływu 29 lutego 2020 r.) oraz pismem z 4 czerwca 2020 r. (data wpływu 4 czerwca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 kwietnia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.161.2020.1.AB.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2013 r. Wnioskodawca nabył od swojej matki nieruchomość gruntową o łącznej powierzchni 1,6545 ha na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego. Otrzymana przez Wnioskodawcę nieruchomość tzw. ojcowizna składała się z części o powierzchni: - 0,2707 ha. Ta część nieruchomości została objęta planem zagospodarowania przestrzennego z lat 70 ubiegłego stulecia, na której matka Wnioskodawcy wybudowała dom oraz zabudowania gospodarcze o łącznej powierzchni 202 m² oraz - 1,3838 ha stanowiącej grunty orne, łąkę i sad, uprawiany przez Wnioskodawcę od przeszło 20 lat na użytek własny. W 2013 r. Wnioskodawca dokonał podziału nieruchomości na 9 odrębnych działek o powierzchni: 1. 0,8066 ha, 2. 0,0468 ha, 3. 0,0522 ha 4. 0,0656 ha stanowi drogę dojazdową do nowo utworzonych działek 5. 0,0575 ha 6. 0,0410 ha 7. 0,0430 ha 8. 0,0430 ha 9. 0,4988 ha na tej działce posadowiony jest dom Wnioskodawcy i jego rodziny wraz z zabudowaniem gospodarczym. Wyznaczenie drogi dojazdowej było konieczne bowiem do dnia dokonania ww. podziału nieruchomości teren zabudowany tj. na którym znajduje się do dnia dzisiejszego dom oraz zabudowania gospodarcze nie miał prawnej drogi dojazdowej. Podział nieruchomości na mniejsze działki był podyktowany zamiarem Wnioskodawcy rozdzielenia ich pomiędzy swoje dzieci (ma ich troje) oraz swoje rodzeństwo w drodze darowizny, jak również ewentualnej sprzedaży. Na dzień dzisiejszy dzieci mają w planach wybudować domy na działkach otrzymanych w najbliższej przyszłości od Wnioskodawcy w ramach darowizny. W II połowie roku 2013 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży dwóch działek tj. 2 i 3 wraz z udziałem w drodze na działce nr 4 na podstawie jednorazowej transakcji sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego na rzecz nabywców będących wspólnikami spółki cywilnej prowadzącej działalność gospodarczą, będącą zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabywcy powzięli wiadomość o możliwości nabycia działek od Wnioskodawcy bez udziału osób trzecich i zaangażowania jakichkolwiek środków. Działki te w momencie sprzedaży były niezabudowane i nieuzbrojone w żadne media (posiadały oznaczenia RIVb i ŁIV - grunty orne i łąki trwałe). Działka 4 była oznaczona symbolami: RV, RIVb i ŁIV (grunty orne i łąki trwałe). Transakcja sprzedaży nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W 2016 r. Wnioskodawca dokonał podziału działki nr 9 o powierzchni 0,4988 ha na dwie osobne działki o powierzchni 0,1000 ha oraz o powierzchni 0,3988 ha. Działka o powierzchni 0,1000 ha została przekazana siostrze Wnioskodawcy w drodze darowizny. W 2019 r. pojawił się potencjalny nabywca działki nr 1. Z uwagi na to, że działka nr 1 jest oddalona od drogi publicznej wszystkie media musiałyby przechodzić przez prywatną drogę. Wobec tego Wnioskodawca na prośbę przyszłego nabywcy wystąpił z zapytaniem do (...) Sp. z o.o. o warunki przyłączenia działki nr 1 do sieci wodno-kanalizacyjnej. Wnioskodawca zawarł w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży działki nr 1 o powierzchni 0,8066 ha na rzecz (...) Sp. z o.o. Strony tej umowy zobowiązały się do zawarcia umowy przyrzeczonej w terminie do dnia 31 grudnia 2021 r. Strony ustaliły również, że zapłata nastąpi w 4 ratach w formie zaliczek, które podlegają zwrotowi w razie niewykonania umowy przez którąkolwiek ze stron, natomiast w razie zawarcia umowy przyrzeczonej zaliczki te zostaną przeznaczone na poczet ostatecznego zobowiązania. Do momentu zbycia tej działki Wnioskodawca jest zobowiązany do ponoszenia kosztów jej utrzymania. Wchodzące w skład majątku osobistego Wnioskodawcy wszystkie części składowe tej nieruchomości (tj. pole orne, łąka, sad, dom i zabudowania gospodarcze) według aktualnie obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego były i są działkami budowlanymi. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który przeznacza opisane grunty pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, Rada Miejska uchwaliła z własnej inicjatywy. W momencie sprzedaży i darowizny, działki były i będą niezabudowane. Działki te w momencie sprzedaży i darowizny miały i nadal mają status gruntów ornych. Wnioskodawca nie podejmował takich działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru mającego być przedmiotem sprzedaży, działań zmierzających do zmiany przeznaczenia terenu, uzyskania decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu czy też inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek. Ponadto Wnioskodawca poza czynnościami związanymi z podziałem, nie poniósł żadnych kosztów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży tj. uzbrojenie terenu, budowa dróg wewnętrznych, wyposażenie w urządzenia sieci kanalizacyjnej, wodociągowej, sanitarnej czy elektrycznej. Wnioskodawca nie udostępniał przedmiotowych działek osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy użyczenia. Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza wykonać żadnych działań zmierzających do ich sprzedaży w postaci np. zamieszczania ogłoszeń w środkach masowego przekazu czy zlecenia agencji pośrednictwa nieruchomości sprzedaży działek. Z nabywcą działki nr 2 i 3 oraz z reprezentantem spółki (...) Sp. z o.o. będącej potencjalnym nabywcą działki nr 1 łączy Wnioskodawcę długoletnia znajomość. Przedmiotowe działki nie były, nie są i nie będą w przyszłości przez Wnioskodawcę wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej i nie był podatnikiem VAT. Środki uzyskane ze sprzedaży działki nr 1, 2 oraz 3 Wnioskodawca przeznaczył i zamierza przeznaczyć głównie na remont domu oraz zabezpieczenie przyszłości swojej i bliskich.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

I. Odnośnie w zakresie sprzedaży działki nr 1 (pytanie nr 1):

1. Działka nr 1 od momentu nabycia do 2019 r. była wykorzystywana wyłącznie rolniczo na własne potrzeby. Od 2020 r. działka nr 1 stoi odłogiem.

2. Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

3. Działka nr 1 przeznaczona do sprzedaży nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

4. Wnioskodawca z ww. gruntu nie dokonywał nigdy żadnej sprzedaży płodów rolnych.

5. Z umowy wynika, że (...) zobowiązuje się sprzedać spółce (...) działkę... (paragraf 2 umowy), a spółka ta zobowiązuje się ją kupić za cenę 1 129 240,00 zł (powiększoną o ewentualny podatek VAT).

Strony umowy uzgodniły następujące warunki:

c. Zaliczki będą podlegały zwrotowi jeżeli którakolwiek ze stron odstąpi od umowy, natomiast w przypadku zawarcia umowy przyrzeczonej zaliczki te będą zaliczone na poczet zobowiązań z tego tytułu;

d. Wydanie przedmiotu umowy do korzystania nastąpi po wydaniu indywidualnej interpretacji podatkowej lecz nie później niż z dniem zawarcia umowy przyrzeczonej. Do dnia wydania działki koszty utrzymania ponosi Sprzedający,

e. Nabywca oświadczył, że zapoznał się ze stanem technicznym i prawnym działki oraz przebiegiem jej granic

6. Spółka (...) Sp. z o.o. do dnia sprzedaży przedmiotowej działki nie poczyni jakichkolwiek czynności zmierzających do jej uatrakcyjnienia.

7. W ramach zawartej umowy przedwstępnej Wnioskodawca nie udzielił pełnomocnictwa Spółce (...) Sp. z o.o. lub osobie trzeciej do występowania w jego imieniu.

8. Powodem sprzedaży działki nr 1 jest remont domu (prawdopodobna jego rozbudowa, poprzez podniesienie dachu) i zabezpieczenie przyszłości swojej i bliskich.

9. Wnioskodawca dokonał wcześniej sprzedaży nieruchomości jak opisano we wniosku. W 2013 r. Wnioskodawca dokonał podziału nieruchomości na 9 odrębnych działek o powierzchni:

Wyznaczenie drogi dojazdowej było konieczne bowiem do dnia dokonania ww. podziału nieruchomości teren zabudowany tj. na którym znajduje się do dnia dzisiejszego dom oraz zabudowania gospodarcze nie miał prawnej drogi dojazdowej. Podział nieruchomości na mniejsze działki był podyktowany zamiarem Wnioskodawcy rozdzielenia ich pomiędzy swoje dzieci (ma ich troje) oraz swoje rodzeństwo w drodze darowizny, jak również ewentualnej sprzedaży. Na dzień dzisiejszy dzieci mają w planach wybudować domy na działkach otrzymanych w najbliższej przyszłości od Wnioskodawcy w ramach darowizny. W II połowie roku 2013 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży dwóch działek tj. 2 i 3 wraz z udziałem w drodze na działce nr 4 na podstawie jednorazowej transakcji sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego na rzecz nabywców będących wspólnikami spółki cywilnej prowadzącej działalność gospodarczą, będącą zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabywcy powzięli wiadomość o możliwości nabycia działek od Wnioskodawcy bez udziału osób trzecich i zaangażowania jakichkolwiek środków. Działki te w momencie sprzedaży były niezabudowane i nieuzbrojone w żadne media (posiadały oznaczenia RIVb i ŁIV - grunty orne i łąki trwałe). Działka nr 4 była oznaczona symbolami: RV, RIVb i ŁIV (grunty orne i łąki trwałe). Transakcja sprzedaży nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W 2016 r. Wnioskodawca dokonał podziału działki nr 9 o powierzchni 0,4988 ha na dwie osobne działki o powierzchni 0,1000 ha oraz o powierzchni 0,3988 ha. Działka o powierzchni 0,1000 ha została przekazana siostrze Wnioskodawcy w drodze darowizny. Zatem mając na uwadze powyższe:

a. Wnioskodawca sprzedał działki numer 2 i 3 oraz udziały w działce 4 (które stanowią drogę dojazdową do tych działek). Działka darowana siostrze Wnioskodawcy została wydzielona z działki numer 9 o powierzchni 1000 m kwadratowych w związku z czym działka numer 9 została podzielona na dwie działki o numerach 12 (darowana siostrze) i 13. Działki będące przedmiotem sprzedaży i darowizny były działkami rolnymi w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone pod zabudowę,

b. Wnioskodawca otrzymał ww. działki w drodze darowizny od swojej matki w 2013 r.

c. Nieruchomości były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na użytek własny do prowadzenia gospodarstwa rolnego,

d. Wnioskodawca uprawiał rolniczo przedmiotowe działki,

e. Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki nr 2 i 3 w dniu 30 września 2013. Przyczyną sprzedaży przedmiotowych działek było pozyskanie środków pieniężnych na remont domu i obejścia, zrobienie kanalizacji oraz zabezpieczanie przyszłości Wnioskodawcy i jego najbliższych,

f. Wnioskodawca dokonał sprzedaży 2 działek niezabudowanych oraz udział w drodze na działce nr 4.

g. Wnioskodawca z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek nie odprowadził podatku VAT, nie złożył deklaracji VAT-7 oraz nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

h. Środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości zostały przeznaczone na opłacenie podatku dochodowego z tytułu zbycia niniejszych działek oraz renty planistycznej do urzędu miasta, remont domu i obejścia, wykonanie przyłącza kanalizacyjnego domu, zakup używanego samochodu, leczenie córki Wnioskodawcy po wypadku oraz pokrycie kosztów z nim związanych, wymiana sytemu grzewczego w domu, zakup opału oraz zaspokojenie bieżących potrzeb rodziny Wnioskodawcy.

10. Wnioskodawca posiada 5/6 działki nr 10 o łącznej powierzchni 14 790 m², są to grunty orne.

11. Transakcja sprzedaży gruntu będzie miała miejsce po 30 czerwca 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 1):

Czy z tytułu sprzedaży działki nr 1 spółce (...) Sp. z o.o., Wnioskodawca występuje w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i czy w związku z tym powinien zapłacić z tego tytułu podatek od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie działki nr 1 na rzecz spółki, z którą podpisał umowę przedwstępną nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku z tytułu dokonania sprzedaży działki nr 1. Transakcja dotycząca sprzedaży nieruchomości, która jest przedmiotem niniejszego wniosku, nie stanowi transakcji podlegającej opodatkowaniu VAT z uwagi, że Wnioskodawca nie działa i nie będzie działać w ramach niniejszej transakcji jako podatnik VAT wykonujący działalność gospodarczą.

UZASADNIENIE do pytania nr 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.). zwanej dalej ustawą o VAT. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak wynika z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność jest wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, działka spełnia definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku kiedy towary lub wartości niematerialne i prawne są wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W konsekwencji dostawa towarów (działki) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co z kolei przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy podkreślić, że działalność gospodarcza powinna charakteryzować się stałością powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jak wynika z określonego w ustawie zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Aczkolwiek ustawa me wyraża tego wprost przyjąć należy, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny Dokonywanie określonych czynności incydentalnie nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Ponadto, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca. Wskazać należy, że ustawodawca nie określił wymogów formalnych którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta usługodawcę lub handlowca. Z treści orzeczeń z dnia 15 września 2011 r. Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/101C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowania planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru prowadzenie działalność gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczność, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Ww. wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji z 10 stycznia 2020 r. 0112-KDSL2-1.4012.15.2019.2.JKS, wskazał, że: "Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalność gospodarczej, również nie pozwała na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności (...).

Podobne stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji Dyrektora KIS z 29 listopada 2019 r. 0114-KDIP1-3.4012.507.2019.1.k.p., z dnia 26 lipca 2019 r. 0115-KDIT1-3.4012.356.2019.2.APR oraz w interpelacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 czerwca 2016 r. IBPP1/4512-267/16/AR.

Z kolei jak czytamy w wyroku WSA w Poznaniu z 16 listopada 2018 r. I SA/Po 594/18 "nie można pozbawiać osób, którym przysługuje prawo własność, podejmowania działań ukierunkowanych na korzystne z ich punktu widzenia zbycie należącego do nich majątku. Właściciel realizując swoje uprawnienie do korzystania oraz dysponowania przedmiotem tego prawa może podejmować działania zmierzające do podziału nieruchomości. Okoliczności te same w sobie podejmowane nawet znaczną ilość razy me mogą przemawiać za uznaniem, ze późniejsza sprzedaż nieruchomość następuje w ramach działalności gospodarczej".

Wobec powyższego uznać należy że planowana sprzedaż działki oraz ewentualna sprzedaż pozostałych działek w przyszłość nie będzie stanowiła działalność gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia ww. działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego - charakteru takiej działalność). Sprzedaż działek ma być jedynie okazjonalna. Zatem, należy uznać, że dokonując sprzedaży działki nr 1 oraz ewentualnej sprzedaży pozostałych działek w przyszłości. Wnioskodawcę nie można uznać za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a czynności te nie będą nosiły znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. To oznacza, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przestawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych J. S. przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz E. K. i H. J.-K. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestie opodatkowania dostawy gruntu rozstrzygnięto w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego, w sprawach dotyczących opodatkowania dostawy nieruchomości dokonywanej przez osoby fizyczne, konieczne staje się ustalenie, czy w celu sprzedaży nieruchomości zbywca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej i nie był podatnikiem VAT. W 2013 r. nabył od swojej matki nieruchomość gruntową a na podstawie umowy darowizny. W 2013 r. Wnioskodawca dokonał podziału nieruchomości na 9 odrębnych działek o powierzchni: 1. 0,8066 ha, 2. 0,0468 ha, 3. 0,0522 ha 4. 0,0656 ha stanowi drogę dojazdową do nowo utworzonych działek 5. 0,0575 ha 6. 0,0410 ha 7. 0,0430 ha 8. 0,0430 ha 9. 0,4988 ha na tej działce posadowiony jest dom Wnioskodawcy i jego rodziny wraz z zabudowaniem gospodarczym. Wyznaczenie drogi dojazdowej było konieczne bowiem do dnia dokonania ww. podziału nieruchomości teren zabudowany tj. na którym znajduje się do dnia dzisiejszego dom oraz zabudowania gospodarcze nie miał prawnej drogi dojazdowej. Podział nieruchomości na mniejsze działki był podyktowany zamiarem Wnioskodawcy rozdzielenia ich pomiędzy swoje dzieci (ma ich troje) oraz swoje rodzeństwo w drodze darowizny, jak również ewentualnej sprzedaży. Na dzień dzisiejszy dzieci mają w planach wybudować domy na działkach otrzymanych w najbliższej przyszłości od Wnioskodawcy w ramach darowizny. W 2019 r. pojawił się potencjalny nabywca działki nr 1. Z uwagi na to, że działka nr 1 jest oddalona od drogi publicznej wszystkie media musiałyby przechodzić przez prywatną drogę. Wobec tego Wnioskodawca na prośbę przyszłego nabywcy wystąpił z zapytaniem o warunki przyłączenia działki nr 1 do sieci wodno-kanalizacyjnej. Wnioskodawca zawarł w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży działki nr 1 o powierzchni 0,8066 ha na rzecz Spółki Sp. z o.o. Strony tej umowy zobowiązały się do zawarcia umowy przyrzeczonej w terminie do dnia 31 grudnia 2021 r. Do momentu zbycia tej działki Wnioskodawca jest zobowiązany do ponoszenia kosztów jej utrzymania. Wchodzące w skład majątku osobistego Wnioskodawcy wszystkie części składowe tej nieruchomości (tj. pole orne, łąka, sad, dom i zabudowania gospodarcze) według aktualnie obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego były i są działkami budowlanymi. Wnioskodawca nie podejmował takich działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru mającego być przedmiotem sprzedaży, działań zmierzających do zmiany przeznaczenia terenu, uzyskania decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu czy też inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek. Ponadto Wnioskodawca poza czynnościami związanymi z podziałem, nie poniósł żadnych kosztów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży tj. uzbrojenie terenu, budowa dróg wewnętrznych, wyposażenie w urządzenia sieci kanalizacyjnej, wodociągowej, sanitarnej czy elektrycznej. Wnioskodawca nie udostępniał przedmiotowych działek osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy użyczenia. Działka nr 1 od momentu nabycia do 2019 r. była wykorzystywana wyłącznie rolniczo na własne potrzeby. Od 2020 r. działka nr 1 stoi odłogiem. Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Działka nr 1 przeznaczona do sprzedaży nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca z ww. gruntu nie dokonywał nigdy żadnej sprzedaży płodów rolnych. Spółka Sp. z o.o. do dnia sprzedaży przedmiotowej działki nie poczyni jakichkolwiek czynności zmierzających do jej uatrakcyjnienia. W ramach zawartej umowy przedwstępnej Wnioskodawca nie udzielił pełnomocnictwa Spółce Sp. z o.o. lub osobie trzeciej do występowania w jego imieniu. Powodem sprzedaży działki nr 1 jest remont domu (prawdopodobna jego rozbudowa, poprzez podniesienie dachu) i zabezpieczenie przyszłości swojej i bliskich. Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza wykonać żadnych działań zmierzających do ich sprzedaży w postaci np. zamieszczania ogłoszeń w środkach masowego przekazu czy zlecenia agencji pośrednictwa nieruchomości sprzedaży działek. Przedmiotowe działki nie były, nie są i nie będą w przyszłości przez Wnioskodawcę wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej i nie był podatnikiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy z tytułu sprzedaży działki nr 1 Wnioskodawca działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działki będącej przedmiotem sprzedaży.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Bowiem, co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany działa w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowany nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy - w związku z planowaną sprzedażą działki nr 1 - za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami. Powyższe wynika z faktu, że Wnioskodawca nie podejmował takich działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru mającego być przedmiotem sprzedaży, działań zmierzających do zmiany przeznaczenia terenu, uzyskania decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu czy też inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek. Ponadto Wnioskodawca nie poniósł żadnych kosztów związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży tj. uzbrojenie terenu, budowa dróg wewnętrznych, wyposażenie w urządzenia sieci kanalizacyjnej, wodociągowej, sanitarnej czy elektrycznej. Wnioskodawca nie udostępniał działki osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy użyczenia. Działka nr 1 od momentu nabycia do 2019 r. była wykorzystywana wyłącznie rolniczo na własne potrzeby. Od 2020 r. działka nr 1 stoi odłogiem. Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Działka nr 1 przeznaczona do sprzedaży nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca z ww. gruntu nie dokonywał nigdy żadnej sprzedaży płodów rolnych. Spółka Sp. z o.o. do dnia sprzedaży przedmiotowej działki nie poczyni jakichkolwiek czynności zmierzających do jej uatrakcyjnienia. W ramach zawartej umowy przedwstępnej Wnioskodawca nie udzielił pełnomocnictwa Spółce Sp. z o.o. lub osobie trzeciej do występowania w jego imieniu. Powodem sprzedaży działki nr 1 jest remont domu i zabezpieczenia przyszłości swojej i bliskich.

Zatem, w związku ze sprzedażą działki nr 1 Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż nieruchomości, w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego, sprzedaż działki nr 1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca, dokonując transakcji zbycia działki nr 1 nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, czynność sprzedaży działki nr 1, nie podlega opodatkowaniu VAT. W konsekwencji nie występuje obowiązek zapłaty podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Kwestia dotycząca ewentualnej sprzedaży przez Wnioskodawcę w przyszłości pozostałych działek została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.