0111-KDIB3-1.4012.158.2020.3.ICZ - VAT w zakresie opodatkowania czynności otrzymania opłaty rezerwacyjnej z tytułu czasowej rezerwacji wybranego egzemplarza samochodu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 lutego 2020 r. (data wpływu 21 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z 3 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności otrzymania opłaty rezerwacyjnej z tytułu czasowej rezerwacji wybranego egzemplarza samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności otrzymania opłaty rezerwacyjnej z tytułu czasowej rezerwacji wybranego egzemplarza samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 7 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.158.2020.2.ICZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka zamierza prowadzić portal internetowy ułatwiający zakup nowych samochodów. Na portalu zamieszczane są oferty sprzedaży samochodów tych dealerów, z którymi spółka zawarła umowę / porozumienie w tym zakresie. Oferta kierowana jest do osób fizycznych oraz osób prawnych. Istota oferowanej na stronie usługi dotyczy ułatwienia klientom zakupu samochodu w zakresie:

* wybrania odpowiedniego samochodu oferowanych marek, - skompletowania dokumentów niezbędnych do dokonania transakcji, - doradztwo w zakresie finansowania zakupu samochodu,

* czasowej rezerwacji wybranego egzemplarza u dealera na czas potrzebny do sfinalizowania zakupu. Spółka wyręcza w opisanych czynnościach sprzedawcę samochodów. Spółka nie jest właścicielem i co za tym idzie sprzedawcą oferowanych samochodów, klient dokonuje zakupu samochodu wprost od dealera oferowanej marki. Spółka uzyskuje przychody z tytułu wykonanych czynności dotyczących sprzedaży samochodów bezpośrednio od dealerów oferowanych marek samochodów - dla nich wystawia z tego tytułu faktury sprzedaży. W trakcie prowadzonych czynności klient (osoba fizyczna bądź osoba prawna) dokonuje na konto spółki wpłaty kwoty określonej na stronie jako opłata za rezerwację konkretnego wybranego egzemplarza samochodu. Kwota ta nie jest zaliczana na poczet ceny samochodu. Zarówno w przypadku dokonania zakupu jak i rezygnacji spółka zwraca klientowi dokonaną wpłatę w pełnej wysokości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez spółkę wpłaty opłat rezerwacyjnych od klientów stanowią dla spółki podstawę do opodatkowania ich podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy (uzupełnione pismem z 3 czerwca 2020 r.):

W przypadku otrzymania przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi całości lub części zapłaty, w szczególności: przedpłaty, zaliczki, zadatku lub raty, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do uzyskanej kwoty. Zdaniem spółki otrzymane przez nią wpłaty opłat rezerwacyjnych nie stanowią dla spółki zaliczki na poczet przychodów ze sprzedaży w zakresie świadczenia usług lub sprzedaży towarów ponieważ osoby dokonujące wpłaty nie są klientami spółki. Zleceniodawcą i klientem spółki w zakresie wszystkich wykonywanych czynności są firmy zajmujące się sprzedażą samochodów, które zleciły spółce wystawienie ich towarów na portalu internetowym oraz udzielanie ich potencjalnym klientom informacji w zakresie możliwości zakupu oferowanych modeli samochodów. Wszystkie otrzymane wpłaty podlegają zwrotowi dla osób dokonujących wpłaty niezależnie od efektu końcowego prowadzonych czynności tj. dokonania przez klienta zakupu lub rezygnacji z transakcji. Spółka nie ma zatem obowiązku fakturowania / rejestracji otrzymanych wpłat w kasie fiskalnej a jedynie w ewidencji księgowej.

Zdaniem spółki otrzymane przez nią wpłaty opłat rezerwacyjnych nie stanowią dla spółki zaliczki na poczet przychodów ze sprzedaży, ich otrzymanie nie stanowi podstawy do opodatkowania ich podatkiem od towarów i usług - nie są spełnione przesłanki do zastosowania art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, aby dana czynność (dostawa towarów czy też usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w przytoczonych przepisach, konieczne jest ustalenie, czy miała miejsce dostawa towaru lub świadczenie usług, ustalenie terminu wydania przedmiotu umowy lub świadczenia usług oraz ustalenie terminów otrzymania części zapłaty bądź jej całości.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Powyższe oznacza, że w momencie, gdy przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do przekazanej kwoty.

Ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki, przedpłaty, czy zadatku. W takiej sytuacji należy się zatem odnieść do wykładni językowej z definicją wskazaną w Słowniku Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN (dostępnego na stronie: https://sjp.pwn.pl/), według którego "zapłata" oznacza "uiszczenie należności za coś". Fakt, że należność musi być przypisana do określonego przedmiotu, stanowi więc zasadniczy element jej definicji. Podobnie została zdefiniowana zaliczka (otwierająca katalog należności w rozumieniu ustawodawcy bez wątpienia mieszczących się w pojęciu "zapłaty", a więc mogąca pomocniczo służyć do interpretacji tego pojęcia), tj. jako część należności wpłacanej lub wypłacanej z góry na poczet tej należności.

Zatem zapłatę (zaliczkę) wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą towarów lub faktycznym wykonaniem usługi. Jeżeli chodzi natomiast o przedpłatę to jest to część ceny towaru (lub usługi), wpłacona w celu uzyskania gwarancji jego zakupu (lub wykonania usługi) w określonym terminie, podobnie jak zadatek.

Stosownie zatem do powyższego, zarówno zaliczka, jak też przedpłata i zadatek, jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją, tj. dostawą określonych towarów lub świadczeniem określonych usług. W związku z tym, istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone (jasno sprecyzowane i niezmieniane przez strony już po dokonaniu wpłaty).

Takie stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z dnia 25 sierpnia 2010 r., sygn. I FSK 1100/09. Sąd uznał w nim, że obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania płatności przed dostawą towaróww.ykonaniem usługi powstaje jedynie wówczas, gdy "zapłata dokonana przed wykonaniem dostawy lub świadczeniem usług, następuje w sytuacji, gdy wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszłej dostawy lub świadczenia usług, są jednoznacznie i niezmiennie określone pod względem podmiotowym i przedmiotowym, a nie ma ona jedynie charakteru zabezpieczającego wykonanie nie do końca jeszcze sprecyzowanej czynności opodatkowanej".

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić portal internetowy ułatwiający zakup nowych samochodów. Na portalu zamieszczane są oferty sprzedaży samochodów tych dealerów, z którymi spółka zawarła umowę / porozumienie w tym zakresie. Oferta kierowana jest do osób fizycznych oraz osób prawnych. Istota oferowanej na stronie usługi dotyczy ułatwienia klientom zakupu samochodu w zakresie:

* wybrania odpowiedniego samochodu oferowanych marek, - skompletowania dokumentów niezbędnych do dokonania transakcji, - doradztwo w zakresie finansowania zakupu samochodu,

* czasowej rezerwacji wybranego egzemplarza u dealera na czas potrzebny do sfinalizowania zakupu. Spółka wyręcza w opisanych czynnościach sprzedawcę samochodów. Spółka nie jest właścicielem i co za tym idzie sprzedawcą oferowanych samochodów, klient dokonuje zakupu samochodu wprost od dealera oferowanej marki. Spółka uzyskuje przychody z tytułu wykonanych czynności dotyczących sprzedaży samochodów bezpośrednio od dealerów oferowanych marek samochodów - dla nich wystawia z tego tytułu faktury sprzedaży. W trakcie prowadzonych czynności klient (osoba fizyczna bądź osoba prawna) dokonuje na konto spółki wpłaty kwoty określonej na stronie jako opłata za rezerwację konkretnego wybranego egzemplarza samochodu. Kwota ta nie jest zaliczana na poczet ceny samochodu. Zarówno w przypadku dokonania zakupu jak i rezygnacji Wnioskodawca zwraca klientowi dokonaną wpłatę w pełnej wysokości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy otrzymane wpłaty opłat rezerwacyjnych od klientów stanowią dla Wnioskodawcy podstawę do opodatkowania ich podatkiem od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że działania Wnioskodawcy, dotyczące pobierania opłat rezerwacyjnych od klientów dokonujących rezerwacji wybranego egzemplarza samochodu u dealera na czas potrzebny do sfinalizowania zakupu, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak wskazano powyżej, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT konieczna jest ekwiwalentność świadczeń. Otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty pieniężne nie stanowią zapłaty za świadczoną usługę czy dokonaną dostawę towarów.

Jak wynika z wniosku opłata za rezerwację nie jest zaliczana na poczet ceny samochodu. Zarówno w przypadku dokonania zakupu jak i rezygnacji Wnioskodawca zwraca klientowi dokonaną wpłatę w pełnej wysokości.

Zatem ww. opłaty rezerwacyjne nie wiążą się z żadnym świadczeniem ze strony podmiotu, który je otrzymuje.

Tak więc, w przedstawionych we wniosku okolicznościach wpłacane Wnioskodawcy opłaty rezerwacyjne nie będą stanowiły podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy i nie będą skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług u Wnioskodawcy w rozumieniu art. 19a ust. 1 w zw. z art. 19a ust. 8 podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania, stąd wszelkie inne kwestie poruszone we wniosku, a nie objęte pytaniem nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.