0111-KDIB3-1.4012.140.2019.3.AB - Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego ustanowienia prawa służebności gruntowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 marca 2019 r. (data wpływu 8 marca 2019 r.), uzupełniony pismem z 6 maja 2019 r. (data wpływu 13 maja 2019 r.) oraz pismem z 10 czerwca 2019 r. (data wpływu 17 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania umowy nieodpłatnego ustanowienia przez Z prawa służebności gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 8 marca 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie braku opodatkowania umowy nieodpłatnego ustanowienia przez Z prawa służebności gruntowej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 maja 2019 r. (data wpływu 13 maja 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 kwietnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.140.2019.1.AB oraz pismem z 10 czerwca 2019 r. (data wpływu 17 czerwca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 31 maja 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.140.2019.2.AB

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

1. Wnioskodawca składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności darowizny prawa użytkowania wieczystego gruntu tj. dz. gr. 3076/2 położonej w (...), objętej KW (...) wraz z własnością budynku usługowego przewiązki stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot prawa własności.

2. Wnioskodawca składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego ustanowienia służebności gruntowej na prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami.

Wniosek

Ad. 1) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego mającego polegać na nieodpłatnym nabyciu, na podstawie umowy darowizny, na rzecz Z użytkowania wieczystego działki gruntowej dz. gr. 3076/2 położonej (...), wraz z własnością budynku usługowego przewiązki, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot prawa własności od darczyńcy tj. P, powstałej w wyniku podziału działki 3076 na działki: 3076/1 i 3076/2.

Właścicielem działki dz. gr. 3076/2 jest Skarb Państwa, którego reprezentuje prezydent miasta na prawach powiatu. Przedmiotowe użytkowanie wieczyste działki nr 3076/2 wraz własnością budynku na rzecz P nastąpiło z chwilą założenia księgi wieczystej w dniu 29 października 1991 r. w wyniku odłączenia części nieruchomości z innej księgi wieczystej i oddania gruntu w użytkowanie wieczyste wraz z budynkiem stanowiącym odrębną własność. Nabycie prawa użytkowana wieczystego gruntu wraz z własnością budynku przez P nie podlegało podatkowi VAT

Dodatkowo podać należy, że Z używa pomieszczeń napowietrznej przewiązki, która łączy budynki oznaczone numerami ewidencyjnymi 3 i 5, pomimo że nie posiada do tego budynku żadnego tytułu prawnego. Wynika to z faktu, że Z zawarł z P umowę sprzedaży z dnia 1 grudnia 1992 r. jednakże bez zachowania formy aktu notarialnego - stąd nie doszło do przeniesienia prawa własności tego budynku.

Wskazać należy, że budynek usytuowany na dz. gr. 3076/2 w postaci tzw. przewiązki napowietrznej łączy budynki stanowiące odrębne budynki ewidencyjne i objęte odrębnymi księgami wieczystymi o nr bud. 3 i 5 przy ul. (...). Budynki te, które łączy przedmiotowy budynek przewiązki znajdują się we własności P. (KW (...) - budynek nr. ewid. 3) oraz Z (KW (...) - budynek nr. ewid. 5). Zgodnie z art. 233 k.c. użytkownik wieczysty może rozporządzać swoim prawem. Oznacza to, że użytkownik wieczysty może przekazać użytkowanie wieczyste w drodze umowy darowizny, wskazanej w art. 888 k.c. Darowizna prawa użytkowania wieczystego na rzecz Z nastąpi w formie aktu notarialnego. Darczyńca, czyli bank P jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Obdarowany Z jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podać należy, że darczyńcy przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego gruntów, będących przedmiotem planowanej umowy darowizny, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynki i infrastruktura usytuowane na prawie użytkowania wieczystego zostaną przeniesione wraz z użytkowaniem wieczystym w drodze umowy darowizny albowiem stanowią one zgodnie z art. 245 k.c. własność darczyńcy, która jest prawem związanym użytkowaniem wieczystym. Przekazanie prawa własności wskazanego budynku przewiązki związanego z użytkowaniem wieczystym ma nastąpić w drodze przedmiotowej umowy darowizny. Budynek przewiązki został nabyty przez bank (darczyńcę) wraz z ustanowieniem prawa użytkowania wieczystego a w związku z nabyciem bankowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie obowiązywała wtedy ustawa o podatku od towarów i usług.

Wniosek

Ad 2) o wydanie interpretacji indywidualnej.

Jednocześnie wraz z nieodpłatnym przekazaniem użytkowania wieczystego ww. nieruchomości i własności budynku na rzecz Z - strony umowy darowizny zamierzają zawrzeć dwie odrębne umowy w postaci:

* ustanowienia przez P nieodpłatnego na rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego działki gruntu o numerze ewidencyjnym 3076/2 położonej (...) (tj. tej samej, której dotyczy czynność prawna ww. darowizny wskazanej we wniosku Ad. 1) służebności gruntowej polegającej na prawie przechodu i przejazdu do budynku (przewiązki), po istniejącej drodze o szerokości 3,5 m i długości 8,0 m zlokalizowanej na działce gruntu o numerze ewidencyjnym 3076/1, do której prawo użytkowania wieczystego przysługuje bankowi i obj. KW nr (...),

* ustanowienia przez Z nieodpłatnego na rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego działki gruntu o numerze ewidencyjnym 3076/1 położonej (...) (tj. znajdującej się w ww. użytkowaniu wieczystym banku i obj. KW nr (...)) służebność gruntową polegającą na prawie przechodu do wejścia budynku posadowionego na nieruchomości władnącej oraz przejazdu i parkowania samochodów na całej szerokości i długości działki gruntu o numerze ewidencyjnym 3076/2 położonej (...) (tj. tej samej, której dotyczy czynność prawna ww. darowizny wskazanej we wniosku Ad. 1).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego gruntu nr 3076/1 i nr 3076/2,

2. Prawo służebności gruntowej ww. działek zostanie ustanowione do celów innych niż działalność gospodarcza tj. do celów realizacji przez Z zadań i celów związanych z ubezpieczeniami społecznymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone jako nr 2):

Wnoszę o udzielenie odpowiedzi na pytanie czy zamierzona umowa nieodpłatnego wzajemnego ustanowienia przez Z prawa służebności gruntowej będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 2) stanowisko odnośnie zapytania nr 2) wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Do czynności stanowiących świadczenie usług z tytułu zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności należy niewątpliwie służebność gruntowa. Pojęcie służebności gruntowej zostało zdefiniowane w art. 285 § 1 ustawy - Kodeks cywilny. Zgodnie z ww. przepisem nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa). Powołany wyżej przepis art. 5 ust. 1, wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega również odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. A contrario nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu ww. podatkiem. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które w przypadku świadczenia usług zostały zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Analiza treści art. 8 ust. 2 pkt 2 wskazuje, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. W przedmiotowej sprawie zdaniem zadającego pytanie taka sytuacja występuje. Wzajemne ustanowienie służebności gruntowych ma na celu poprawienie komunikacji tj. przechodu i przejazdu do budynków i nieruchomości we władaniu obu podatników - Z oraz P, w tym poprawa i sprawniejsze umożliwienie komunikacji pieszej i samochodowej klientom ww. podatników. Przyjąć w związku z tym należy, że ustanowienie nieodpłatnych służebności przechodu i przejazdu zostanie dokonane wyłącznie dla celów prowadzonej przez Z i P. działalności gospodarczych albowiem służebności te mają zostać ustanowione w celu umożliwienia wykonywania zarówno przez Z jak i P działalności gospodarczej w obszarach związanych z działalnością gospodarczą każdego z tych podmiotów (bank i organ rentowy - umożliwienie i usprawnienie komunikacji klientów, związanej z ich przyjmowaniem, jak i komunikacji pracowników banku oraz organu rentowego) a także nieodpłatne świadczenie wzajemne ww. usług przez Z i P nie nastąpi na cele osobiste tychże podatników ani też ich pracowników.

Zatem, należy stwierdzić, że stosownie do postanowień art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. wzajemne ustanowienie służebności na rzecz Z i P gruntowej, którą zamierzają dokonać P i Z nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w kwestii objętej pyt. nr 2 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, na mocy art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powyższego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, uznać za odpłatne świadczenie usług, a zatem za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być ono dokonane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz Wnioskodawcy musiało przysługiwać, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę ustanowienia nieodpłatnej na rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego działki gruntu o numerze ewidencyjnym 3076/1 służebności gruntowej polegającą na prawie przechodu do wejścia budynku posadowionego na nieruchomości władnącej oraz przejazdu i parkowania samochodów na całej szerokości i długości działki gruntu o numerze ewidencyjnym 3076/2 położonej (...). Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego gruntu 3076/2. Prawo służebności gruntowej zostanie ustanowione do celów innych niż działalność gospodarcza tj. do celów realizacji przez Z zadań i celów związanych z ubezpieczeniami społecznymi.

W tym miejscu wskazać należy, że pojęcie służebności gruntowej zdefiniowane zostało w art. 285 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności.

Z powyższego wynika, że ustanowienie służebności gruntowej wiąże się ze zobowiązaniem właściciela gruntu do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Zatem przedmiotowa czynność stanowi usługę o charakterze nieodpłatnym, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, polegającą na użyciu tego towaru (działki), jednakże aby świadczenie to podlegało opodatkowaniu - jak wskazano powyżej - musi być wykonane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz podatnikowi musiało przysługiwać w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie ustanowienie przez Wnioskodawcę służebności gruntowej polegającej na prawie przechodu, przejazdu i parkowania zostanie dokonane dla celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Ustanowienie służebności gruntowej na rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego gruntu nie jest bowiem związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Dotyczy budynku usługowego przewiązki i zostało ustanowione przez Wnioskodawcę w celu zapewnienia klientom Banku dostępu do budynku banku.

Mimo jednak użycia przez Wnioskodawcę gruntów do celów niezwiązanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, ustanowienie nieodpłatnej służebności gruntowej w postaci prawa przechodu i przejazdu nie będzie stanowić czynności odpłatnej a zatem nie będzie podlegać opodatkowaniu, gdyż Wnioskodawcy przy nabyciu tego gruntu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podsumowując, ustanowienie przez Wnioskodawcę nieodpłatnej służebności gruntowej polegającej na prawie przechodu, przejazdu i parkowania na działce o nr 3076/2 w oparciu o art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe, jednakże prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wynika z innej podstawy prawnej aniżeli wskazał w uzasadnieniu Wnioskodawca.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny prawa użytkowania wieczystego wraz z budynkiem przewiązki przez bank rzecz Z oraz opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego ustanowienia przez bank prawa służebności gruntowej została wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.