0111-KDIB3-1.4012.13.2019.1.MSO - Zwolnienie limitowe z VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 stycznia 2019 r. (data wpływu 10 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług

- jest prawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik dnia 14 marca 2018 r. zarejestrował się do VAT na formularzu VAT-R, w którym wskazał pole 29 (nie przysługuje zwolnienie z VAT, ze względu na profil prowadzonej działalności tj. świadczenie usług doradczych). Dnia 28 grudnia 2018 r. nastąpiła zmiana profilu działalności - wykreślone zostały usługi, które obligowały do zgłoszenia w VAT. W 2018 r. nie przekroczono limitu obrotu, o którym mówi art. 113.

Czy w związku ze zmianą profilu działalności podatnik może od 1 stycznia 2019 r. skorzystać ze zwolnienia VAT na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług?

W wyżej wymienionej sprawie Krajowa Informacja Skarbowa w trzech rozmowach telefonicznych oraz zapytaniu mailowym, odpowiedziała, że podatnik może skorzystać ze zwolnienia.

Zapytanie mailowe do KIS, Identyfikator zapytania (...): podatnik zgłosił się do VAT (...).03.2018 r. w formularzu VAT-R wskazał pole 29 (nie przysługiwało zwolnienie z VAT ze względu na profil działalności). Od dnia (...).12.2018 r. nastąpiła zmiana profilu działalności, wykreślone zostały usługi, które obligowały do zgłoszenia VAT. Czy z związku na zmianę profilu podatnik może od 1 stycznia 2019 r. skorzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113? Obroty za 2018 r. uprawniają do skorzystania ze zwolnienia z VAT.

Odpowiedź mailowa z dnia (...).01.2019 r. z KIS była następująca: Odpowiadając na pytanie informujemy, że w przedstawionym stanie faktycznym podatnik może powrócić do zwolnienia podmiotowego, o którym stanowi art. 113 ust. 1, od 1 stycznia 2019 r.

Na podstawie informacji uzyskanych w Krajowej Informacji Skarbowej został sporządzony wniosek VAT-R aktualizacja, w którym zaznaczono pozycję 30 wraz ze wskazaniem daty 1 stycznia 2019 r. Jednak Urząd Skarbowy (...) nie przyjął wniosku twierdząc, że jest błędny. Czy podatnik od 1 stycznia 2019 r. miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z VAT i złożenia aktualizacji VAT-R?

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy podatnik od 1 stycznia 2019 r. miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z VAT i złożenia aktualizacji VAT-R?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przedstawionym stanie faktycznym podatnik może powrócić do zwolnienia podmiotowego, o którym stanowi art. 113 ust. 1, od 1 stycznia 2019 r. ponieważ podatnik nigdy nie utracił prawa do zwolnienia ani z niego nie zrezygnował. Był on zobligowany z mocy prawa do zgłoszenia do VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, albo świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w świetle ust. 2 powołanego wyżej artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przez sprzedaż - jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

d. jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; * odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W oparciu o art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Ponadto, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1, o czym stanowi art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

W świetle art. 113 ust. 11a ustawy, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy należy stwierdzić że podmioty świadczące usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa nie mogą korzystać że zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 96 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Natomiast jak stanowi art. 96 ust. 12 ustawy, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 63). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu (...) marca 2018 r. zarejestrował się do VAT na formularzu VAT-R. Wnioskodawca nie mógł skorzystać ze zwolnienia podatkowego opisanego w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług (podmiotowego), ze względu na profil prowadzonej działalności tj. świadczenie usług doradczych. Dnia (...) grudnia 2018 r. nastąpiła zmiana profilu działalności - wykreślone zostały usługi, które obligowały Wnioskodawcę do zgłoszenia w VAT. W 2018 r. nie przekroczono limitu obrotu, o którym mówi art. 113.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy w przedstawionym stanie faktycznym podatnik może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym stanowi art. 113 ust. 1, od 1 stycznia 2019 r., z uwagi na fakt, że nigdy nie utracił prawa do zwolnienia ani z niego nie zrezygnował.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca zakładając działalność gospodarczą nie miał prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczył usługi w zakresie doradztwa. Oznacza to, że w odniesieniu do świadczonych przez Wnioskodawcę usług zastosowanie znajdował art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, który wyłącza ze zwolnienia podmiotowego usługi w zakresie doradztwa.

Mając na uwadze powyższe regulacje, należy zauważyć, że ustawodawca co do zasady przewidział zastosowanie zwolnienia podmiotowego dla podatników, u których wielkość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie 200.000 zł. Dodatkowo ustawodawca ograniczył możliwość zastosowania tego zwolnienia w stosunku do czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Ponadto, należy zauważyć, że po decyzji o ewentualnej rezygnacji ze zwolnienia od VAT powrót do zwolnienia może nastąpić - w myśl art. 113 ust. 11 ustawy - nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia. Zatem podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od VAT z początkiem dowolnego miesiąca, następującego po wyznaczonym w art. 113 ust. 11 ustawy terminie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca w momencie, kiedy faktycznie zaprzestanie wykonywać czynności doradcze, może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - tj. od 1 stycznia 2019 r. dla prowadzonej działalności po zmianie profilu, gdyż jak wskazał Wnioskodawca nie przekroczył limitu obrotu, o którym mówi art. 113 oraz pod warunkiem, że wykonywane czynności po zmianie profilu nie są wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotowo Zainteresowany nie mógł skorzystać ze zwolnienia opisanego w art. 113 ustawy, to w momencie, kiedy zaprzestanie wykonywać czynności doradcze (a obecnie wykonywane czynności nie są wykluczone ze zwolnienia), będzie mógł od 1 stycznia 2019 r. skorzystać ze zwolnienia, o którym mówi art. 113 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.