0111-KDIB3-1.4012.117.2018.2.AB - Zwolnienie z VAT dostawy nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lutego 2018 r. (data wpływu 19 lutego 2018 r.) uzupełnionym pismem z 12 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 kwietnia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.117.2018.1.AB.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. W 2006 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył nieruchomość, stanowiącą majątek podlegający ustawowej wspólności majątkowej. Następnie nieruchomość została zabudowana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą: K budynkiem, na który składają się hale, pomieszczenia biurowe, socjalne, sanitarne, magazynowe.

W związku z budową budynku Wnioskodawca rozliczał podatek VAT, odliczając podatek naliczony wykazany na fakturach dokumentujących zakup towarów i usług na inwestycję. Budynek został oddany do używania podatnikowi w roku 2013.

W dniu 12 lutego 2018 r. została zawarta w formie aktu notarialnego przedwstępna umowa sprzedaży ww. opisanej nieruchomości na rzecz podmiotu będącego również czynnym podatnikiem podatku VAT. Data zawarcia umowy przyrzeczonej - 12 maja 2018 r.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Budynek nie był przedmiotem najmu/dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze.

2. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku.

3. W związku z odpowiedzią na poprzednie pytanie - nie dotyczy.

4. Budynek nie był ulepszony, ale był wykorzystywany przez wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez więcej niż 5 lat.

5. Budynek nie był wykorzystywany do działalności zwolnionej od podatku.

6. Małżonka podatnika nie prowadzi działalności gospodarczej.

7. Budynek był wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa nieruchomości opisanej w poz. 74 niniejszego wniosku podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też dostawa ta korzysta ze zwolnienia z opodatkowania?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy dostawa opisanej nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uvat.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 uvat opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pod pojęciem towarów ustawa rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy), a więc również i budynki oraz budowle.

W związku z powyższym opodatkowaniu podatkiem VAT podlega także, co do zasady odpłatna dostawa gruntów, które w świetle aktualnie obowiązujących przepisów także stanowią towar w rozumieniu ustawy.

Należy jednak zwrócić uwagę, że sposób opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu, w przypadku gdy jest on gruntem zabudowanym, uwarunkowany jest zasadami opodatkowania posadowionego na nim budynku/budowli.

Zgodnie bowiem z art. 29a ust. 8 uvat, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, mimo iż w akcie notarialnym określone zostanie, że przedmiotem sprzedaży jest działka ewidencyjna nr (...), na której posadowiony jest np. budynek (...), dla celów podatku VAT będzie to jedynie sprzedaż budynku. Dostawę taką należy traktować jako jedną czynność (a nie dwie odrębne czynności - dostawę budynku i dostawę gruntu).

Niezależnie od powyższego, ustawodawca przewidział sytuacje, w których dostawa budynków lub budowli będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

I tak, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 uvat, zwolniona od podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W konsekwencji ze zwolnienia powyższego korzystają dostawy budynków, budowli lub ich części, które zostały zasiedlone dwa lata lub wcześniej przed dokonywaną dostawą (również wówczas, gdy w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem dokonującemu dostawy przysługiwało prawo do odliczenia).

Dla rozpoznania, czy dana transakcja będzie objęta omawianym zwolnieniem z opodatkowania, kluczowe znaczenie ma definicja pierwszego zasiedlenia.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 uvat - pierwsze zasiedlenie to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z pierwszym zasiedleniem mamy zatem do czynienia przy spełnieniu dwóch przesłanek:

- następujące po wybudowaniu lub ulepszeniu (gdy wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej).

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym podatnik wybudował budynek i przyjął go do używania w roku 2013. Od tego czasu, do dnia planowanej sprzedaży, nie doszło jednak do wydania budynku w ramach czynności opodatkowanej (dzierżawa, sprzedaż) innemu podatnikowi.

Zatem w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu aktualnie obowiązujących przepisów, w związku z czym dostawa będzie dokonywana na warunkach pierwszego zasiedlenia, co skutkuje wyłączeniem zastosowania do transakcji zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uvat.

W dniu 16 listopada 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości UE wydał wyrok w sprawie C-308/16, w związku z pytaniem prejudycjalnym, złożonym przez Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie postanowienia z dnia 23 lutego 2016 r. sygn. akt I FSK 2084/15, którym stwierdził:

"Artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku ulepszenia istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie "ulepszenia" jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie "przebudowy" zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia", (podkreślenie autora opinii).

Trybunał potwierdził więc stanowisko prezentowane już w polskim orzecznictwie sądowo-administracyjnym, zgodnie z którym do pierwszego zasiedlenia dochodzi w momencie przyjęcia budynku do użytkowania, zaś przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 2 pkt 14 uvat wprowadza warunek niezgodny z przepisami Dyrektywy, (por. wyrok NSA z dnia 14 maja 2015 r. sygn. akt I FSK 382/14).

Warunkiem tym jest zastrzeżenie, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Orzeczenie TSUE powinno doprowadzić do zmiany przepisów i dostosowania polskiej ustawy o VAT do regulacji wynikających z prawa wspólnotowego.

Także organ podatkowe i sądy administracyjne do czasu zmiany przepisów są zobowiązane do respektowania stanowiska Trybunału w zakresie interpretacji pojęcia pierwszego zasiedlenia.

Zauważyć należy, że stanowisko przedstawione przez Trybunał, jeszcze przed wydaniem opisanego wyroku zaczęły podzielać też organy Krajowej Informacji Skarbowej - por. interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2017 r. znak: 0115-KDIT1-3.4012.465.2017.2.JC.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności faktyczne i prawne, w ocenie Wnioskodawcy dostawa nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z przepisami art. 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy Rady 2006/112/WE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem". Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług".

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C 308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że "artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku "ulepszenia" istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie "ulepszenia" jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie "przebudowy" zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia".

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. W 2006 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył nieruchomość, stanowiącą majątek podlegający ustawowej wspólności majątkowej. Następnie nieruchomość została zabudowana przez Wnioskodawcę budynkiem, na który składają się hale, pomieszczenia biurowe, socjalne, sanitarne, magazynowe. W związku z budową budynku Wnioskodawca rozliczał podatek VAT, odliczając podatek naliczony wykazany na fakturach dokumentujących zakup towarów i usług na inwestycję. Budynek został oddany do używania podatnikowi w roku 2013. Budynek nie był przedmiotem najmu/dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT sprzedaży opisanej nieruchomości zabudowanej budynkiem.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż użytkowanie (pierwsze zajęcie) przez Wnioskodawcę przedmiotowego budynku nastąpiło w 2013 r. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie ww. budynku. Tym samym spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż między pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynku minął okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym dostawa przez Wnioskodawcę budynku będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji, dostawa przez Wnioskodawcę ww. budynku, opisanego we wniosku podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zwolnieniem od podatku VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT objęte będzie także zbycie gruntu, na którym znajduje się ww. budynek.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania i stanowiska, stąd wszelkie inne elementy wskazane we wniosku, a nie objęte pytaniem i stanowiskiem nie były przedmiotem rozstrzygnięcia. Interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla małżonki Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.