0111-KDIB2-3.4015.6.2020.4.BB - Podatek od spadków i darowizn w odniesieniu do świadczenia otrzymanego z polisy ubezpieczeniowej osoby zmarłej.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2020 r. (data wpływu - 17 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 3 marca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia z polisy ubezpieczeniowej osoby zmarłej - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia z ubezpieczenia osoby zmarłej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 25 lutego 2020 r., znak: 0111-KDIB2-3.4015.6.2020.3.BB, 0111-KDIB2-3.4015.6.2020.3.BB wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 3 marca 2020 r. (wpływ brakującej opłaty oraz pisma z potwierdzeniem wpłaty).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 17 maja 2019 r. zmarł wujek Wnioskodawcy (brat mamy Wnioskodawcy) A.K., który był też ojcem chrzestnym Wnioskodawcy. W lipcu 2019 r. Wnioskodawca dostał pismo z Towarzystwa Ubezpieczonego z prośbą o kontakt. W siedzibie Towarzystwa Wnioskodawca uzyskał informację, że wujek w 2005 r. założył polisę na jego nazwisko wpłacając około 11 000 zł. W ciągu kolejnych lat zmieniał fundusze i ostatecznie wartość polisy spadła do około 9 000 zł. Tym samym wartość wykupu była niższa niż suma wpłaconych składek.

Wuj pozostawił testament, w którym jedynym spadkobiercą wyznaczył G.G. (drugiego chrześniaka). Testament został ogłoszony i przyjęty przez G.G., co poświadcza akt notarialny z 14 listopada 2019 r. Polisa ubezpieczeniowa wg notariusza nie wchodziła w masę spadkową. Pomimo to, Towarzystwo Ubezpieczeniowe poprosiło, żeby G.G. zrzekł się praw i roszczeń do tej polisy. W związku z powyższym 14 listopada 2019 r. Wnioskodawca złożył wniosek w Towarzystwie Ubezpieczeniowym o przeniesienie praw i obowiązków zmarłego A.K. na siebie oraz wniosek o wypłatę świadczenia wykupu uzupełniony o prawidłowy numer konta bankowego. Towarzystwo Ubezpieczeniowe dokonało wpłaty na konto Wnioskodawcy w wysokości 8 789,13 zł i poinformowało Wnioskodawcę, w piśmie z 25 listopada 2019 r. o rozwiązaniu umowy. Wnioskodawca otrzymał także rozliczenie z tytułu umowy.

W związku z otrzymaną wpłatą z polisy ubezpieczeniowej Wnioskodawca zwrócił się do właściwego urzędu skarbowego z pytaniem czy powinien od tej kwoty zapłacić podatek dochodowy, spadkowy czy od darowizny. Zarówno w urzędzie, a także wcześniej od notariusza Wnioskodawca uzyskał informację, że powyższa kwota nie podlega podatkowi dochodowemu, ponieważ podatek ten już kiedyś został zapłacony przez wuja Wnioskodawcy. Poza tym nie wystąpił zysk a strata. Ponieważ należność z tytułu polis ubezpieczeniowych nie wchodzą w masę spadkową, nie podlegają też podatkowi od spadku. Wypłata z tytułu tej polisy nie podlega też podatkowi od darowizn. Z podatku Wnioskodawca rozlicza się na druku PIT-36 (zasady ogólne), z uwagi na prowadzoną działalność gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana przez Wnioskodawcę kwota w wysokości 8 789,13 zł tytułem wypłaty z ubezpieczenia z Towarzystwa Ubezpieczeniowego podlega jakiemukolwiek podatkowi (dochodowemu, spadkowemu, majątkowemu czy od darowizny). Jeżeli tak to jakiemu, w jakiej wysokości oraz na jakim druku Wnioskodawca powinien go rozliczyć?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opinii Wnioskodawcy, nie powinien on zapłacić żadnego podatku od otrzymanej kwoty. Kwota z tytułu polisy ubezpieczeniowej nie podlega opodatkowaniu żadnym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawca zajęta na gruncie podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r. poz. 1813), podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. tytułem dziedziczenia.

W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Stosownie do § 2 tego przepisu nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Zgodnie z art. 831 § 3 Kodeksu cywilnego suma ubezpieczenia przypadająca uprawnionemu nie należy do spadku po ubezpieczonym.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymał świadczenie pośmiertne z polisy ubezpieczeniowej zmarłego wujka.

Podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych z tytułów wymienionych enumeratywnie w art. 1 tej ustawy. Świadczenie pieniężne otrzymane z ubezpieczenia, zgodnie z art. 922 § 2 w powiązaniu z art. 831 § 3 Kodeksu cywilnego nie jest nabyte tytułem spadku, skoro Wnioskodawca - jako osoba uposażona - jest osobą uprawnioną do przejęcia świadczenia pośmiertnego z tego ubezpieczenia. Otrzymane świadczenie nie wypełnia także kryterium nabycia, o którym mowa w art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, gdyż środki wpłacane na polisę przez wujka Wnioskodawcy nie stanowią wkładu oszczędnościowego, ani - jako stanowiące składkę ubezpieczeniową - nie wypełniają definicji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego.

Zatem wypłacona Wnioskodawcy z towarzystwa ubezpieczeniowego kwota pieniężna z tytułu polisy ubezpieczeniowej (którą był objęty zmarły wuj Wnioskodawcy) nie podlega podatkowi od spadków i darowizn. Takie nabycie nie mieści się bowiem w katalogu tytułów wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn, jako podlegających opodatkowaniu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.