0111-KDIB2-3.4015.5.2020.2.BB - Skutki podatkowe zasądzenia pożytków z nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 stycznia 2020 r. (data wpływu - 13 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 11 marca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zasądzenia na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia (pożytków z nieruchomości) - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zasądzenia na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia (pożytków z nieruchomości).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 28 lutego 2020 r., znak: 0111-KDIB2-3.4015.5.2020.1.BB, wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 11 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 8 kwietnia 2012 r. zmarła mama Wnioskodawcy, nie pozostawiając po sobie testamentu. Do jej majątku należał dom wraz z działką położony w (...). Powołane do spadku były jej dzieci, to jest Pani A.Ł. oraz Wnioskodawca. Od śmieci mamy Wnioskodawca nie miał dostępu, kluczy, ani możliwości korzystania z wyżej wymienionej nieruchomości, ponieważ Pani A.Ł. nie wpuszczała go na teren nieruchomości, a Wnioskodawca nie chciał siłą egzekwować swoich praw.

W dniu 21 maja 2019 r. zapadł wyrok Sądu Rejonowego w sprawie działu spadku po mamie Wnioskodawcy. W związku z tym, że Wnioskodawca jako spadkobiorca przez ostatnie 7 lat nie miał dostępu do swojej własności Sąd orzekł, że Pani A.Ł pozostająca w nieprzerwanym posiadaniu nieruchomości jest zobowiązana do uiszczenia Wnioskodawcy pożytków wynikających z korzystania przez nią z ww. nieruchomości do czasu orzeczenia Sądu.

Złożony wniosek dotyczy pożytków uzyskanych i naliczonych od śmierci mamy Wnioskodawcy, tj. od 8 kwietnia 2012 r.

Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskanego za korzystanie z opisanej nieruchomości przez drugiego spadkobiercę.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie jest nierozerwalnie związane ze spadkiem po jego matce, a zatem skoro Wnioskodawca jest spadkobiercą w pierwszej linii to podatek nie jest wymagalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r. poz. 1813), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawierają definicji pojęcia dziedziczenie, przy jego interpretacji odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.).

Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej (tj. Księgi czwartej). Zgodnie natomiast z § 2 ww. przepisu, nie należą natomiast do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Taki sam skutek wywołuje sporządzenie przez notariusza aktu poświadczenia dziedziczenia. Wobec tego nabycie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy. Zgodnie bowiem z treścią art. 1015 § 1 i § 2 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku.

Z powołanych powyżej artykułów wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca w chwili śmierci.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia (art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 8 kwietnia 2012 r. zmarła mama Wnioskodawcy. Do jej majątku należał dom wraz z działką. Powołane do spadku były jej dzieci, to jest Wnioskodawca i Pani A.Ł. Od śmieci mamy Wnioskodawca nie miał możliwości korzystania z wyżej wymienionej nieruchomości, ponieważ Pani A.Ł. nie wpuszczała go na teren nieruchomości. W dniu 21 maja 2019 r. zapadł wyrok Sądu Rejonowego w sprawie działu spadku po mamie Wnioskodawcy. W związku z tym, że Wnioskodawca jako spadkobiorca przez ostatnie 7 lat nie miał dostępu do swojej własności Sąd orzekł, że Pani A.Ł pozostająca w nieprzerwanym posiadaniu nieruchomości jest zobowiązana do uiszczenia Wnioskodawcy pożytków wynikających z korzystania przez nią z ww. nieruchomości.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zasądzone wynagrodzenie jest nierozerwalnie związane ze spadkiem po jego matce, a zatem skoro Wnioskodawca jest spadkobiercą w pierwszej linii to podatek od tego wynagrodzenia nie jest wymagalny.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

Jak wynika z wniosku przedmiotem spadku, który nabył Wnioskodawca po matce (według stanu rzeczy w dniu nabycia spadku, tj. śmierci mamy) był dom wraz z działką.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone wcześniej przepisy wyjaśnić należy, że opisane we wniosku wynagrodzenie - pożytki nie należały do spadku po zmarłej matce Wnioskodawcy, jako że zostały zasądzone dopiero po jej śmierci. Za życia spadkodawczyni opisane pożytki nie istniały.

W konsekwencji powyższego, nabycie zasądzonego wynagrodzenia - jako, że nie zostało nabyte w drodze spadku - nie podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym, nie można uznać za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym zasądzone wynagrodzenie należało do spadku, ale ze względu na pokrewieństwo podatek od tego wynagrodzenia nie jest wymagalny, ponieważ otrzymanie go przez Wnioskodawcę w ogóle nie podlega podatkowi w podatku od spadków i darowizn.

Nabycie, które nie podlega podatkowi od spadków i darowizn nie może korzystać ze zwolnienia z tego podatku. Aby bowiem dane nabycie (świadczenie) mogło korzystać ze zwolnienia na podstawie przepisów danej ustawy, musi być objęte jej uregulowaniami.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo Organ jeszcze raz podkreśla, że niniejsza interpretacja nie przesądza kwestii opodatkowania opisanego wynagrodzenia na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. W tym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.