0111-KDIB2-3.4014.23.2020.2.PM - PCC w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2020 r. (data wpływu - 20 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 9 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 18 lutego 2020 r. znak: 0111-KDIB2-3.4014.23.2020.1.PM wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 9 marca 2020 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - spółka z o.o. z siedzibą w Polsce - prowadzi działalność gospodarczą w Polsce i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce ("Pożyczkobiorca" lub "Wnioskodawca").

Wnioskodawca zamierza zawrzeć ramową umowę pożyczki z podmiotem prawa belgijskiego z siedzibą w Belgii ("Pożyczkodawca").

Pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Belgii, ale nie prowadzi działalności w Polsce i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Pożyczkodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania kredytów i pożyczek. Pożyczkodawca nie jest wspólnikiem Wnioskodawcy.

Na podstawie ww. umowy pożyczki Pożyczkodawca będzie udzielał na rzecz Wnioskodawcy poszczególnych pożyczek w określonych kwotach, do maksymalnej granicy określonej w umowie ramowej pożyczki. Pożyczki będą udzielane regularnie, wielokrotnie (kilka razy w roku) w zależności od zapotrzebowania zgłaszanego przez Wnioskodawcę, na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Pożyczki będą oprocentowane, ponieważ Wnioskodawca zobowiąże się do płacenia odsetek kapitałowych od kwoty pożyczek, obliczonych w oparciu o oprocentowanie w wysokości 5% w skali roku. Pożyczkodawca będzie wystawiał z tytułu odsetek faktury VAT. Odsetki od udzielonych pożyczek będą stanowiły jego przychód.

Umowa ramowa oraz umowy szczegółowe pożyczek zostaną zawarte w języku polskim i angielskim, poza granicami Polski to jest w siedzibie Pożyczkodawcy, w Belgii. Środki pieniężne będące przedmiotem umów pożyczek będą zgromadzone na rachunku bankowym Pożyczkodawcy w oddziale belgijskiego banku w Belgii. Kwoty poszczególnych pożyczek będą wypłacane przez Pożyczkodawcę na podstawie wcześniej zawartych przez strony umów szczegółowych pożyczek na trzy sposoby - to jest:

* na rachunki bankowe znajdujące się w bankach/oddziałach banków z siedzibą w Belgii i Holandii należące do zagranicznych kontrahentów Pożyczkobiorcy (wierzycieli Pożyczkobiorcy) - jako zapłata jego zobowiązań wobec tych wierzycieli,

* na rachunki bankowe znajdujące się w bankach/oddziałach banków w Polsce należące do kontrahentów Pożyczkobiorcy (wierzycieli Pożyczkobiorcy) w Polsce - jako zapłata jego zobowiązań wobec tych wierzycieli lub na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy w banku w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy umowy pożyczki, w sytuacji jeśli zawarte zostały poza granicami Polski oraz na dzień ich zawarcia środki pieniężne znajdowały się również poza granicami Polski (na rachunku Pożyczkodawcy w banku zagranicznym) podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przyszłym stanie faktycznym opisanym we wniosku tj. w sytuacji jeśli ramowa umowa pożyczki oraz zawierane na jej podstawie umowy szczegółowe pożyczek zawarte zostaną poza granicami Polski (w Belgii) oraz na dzień zawarcia każdej z tych umów objęte daną umową środki pieniężne będą znajdowały się również poza granicami Polski (na rachunku Pożyczkodawcy w banku zagranicznym w Belgii) to takie umowy pożyczek nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli złożone przez jej strony - czyli w momencie jej zawarcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na biorącym pożyczkę.

Co do zasady umowa pożyczki jest zatem opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, którego obowiązek zapłaty powstaje z momentem zawarcia (podpisania) umowy przez strony i obciąża pożyczkobiorcę.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

Mając na uwadze, że w przestawionym powyżej przyszłym stanie faktycznym:

* w chwili zawarcia danej umowy pożyczki jej przedmiot (pieniądze) nie będzie znajdować się na terytorium Polski, lecz na koncie Pożyczkodawcy w zagranicznym banku w Belgii,

* Pożyczkobiorca ma siedzibę w Polsce, lecz czynność (zawarcie danej umowy pożyczki) zostanie dokonana poza terytorium Polski

to zdaniem Wnioskodawcy, tak zawarta umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

W ocenie Wnioskodawcy dla powstania obowiązku podatkowego w tym przypadku nie będzie miało znaczenia: czy w następstwie umowy pożyczki zawartej uprzednio w Belgii, pieniądze będące jej przedmiotem zostaną przelane na rachunek bankowy prowadzony przez bank/oddział banku mający siedzibę za granicą czy też mający siedzibę w Polsce. Decydujące znaczenie będzie miało natomiast miejsce zawarcia umowy - jeżeli umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Polski - obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych dla pożyczkobiorcy nie powstanie.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż ww. umowy pożyczek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, o ile środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdować się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowy pożyczki zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawca przywołał wybrane interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1519, z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę i stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki - stanowi kwota lub wartość pożyczki, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy - kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy stawka podatku od umowy pożyczki wynosi - 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

Z treści powołanego przepisu wynika, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca - spółka z o.o. z siedzibą w Polsce - prowadzi działalność gospodarczą w Polsce i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce ("Pożyczkobiorca"). Wnioskodawca zamierza zawrzeć ramową umowę pożyczki z podmiotem prawa belgijskiego z siedzibą w Belgii ("Pożyczkodawca"). Pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Belgii, ale nie prowadzi działalności w Polsce i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Pożyczkodawca nie jest wspólnikiem Wnioskodawcy. Na podstawie ww. umowy pożyczki Pożyczkodawca będzie udzielał na rzecz Wnioskodawcy poszczególnych pożyczek w określonych kwotach, do maksymalnej granicy określonej w umowie ramowej pożyczki. Pożyczki będą oprocentowane, ponieważ Wnioskodawca zobowiąże się do płacenia odsetek kapitałowych od kwoty pożyczek, obliczonych w oparciu o oprocentowanie w wysokości 5% w skali roku. Pożyczkodawca będzie wystawiał z tytułu odsetek faktury VAT. Umowa ramowa oraz umowy szczegółowe pożyczek zostaną zawarte w języku polskim i angielskim, poza granicami Polski to jest w siedzibie Pożyczkodawcy, w Belgii. Środki pieniężne będące przedmiotem umów pożyczek będą zgromadzone na rachunku bankowym Pożyczkodawcy w oddziale belgijskiego banku w Belgii. Kwoty poszczególnych pożyczek będą wypłacane przez Pożyczkodawcę na podstawie wcześniej zawartych przez strony umów szczegółowych pożyczek na trzy sposoby - to jest:

* na rachunki bankowe znajdujące się w bankach/oddziałach banków z siedzibą w Belgii i Holandii należące do zagranicznych kontrahentów Pożyczkobiorcy (wierzycieli Pożyczkobiorcy) - jako zapłata jego zobowiązań wobec tych wierzycieli,

* na rachunki bankowe znajdujące się w bankach/oddziałach banków w Polsce należące do kontrahentów Pożyczkobiorcy (wierzycieli Pożyczkobiorcy) w Polsce - jako zapłata jego zobowiązań wobec tych wierzycieli lub na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy w banku w Polsce.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że opisane umowy pożyczki nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne będące przedmiotem umów pożyczek w chwili ich zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (na rachunkach bankowych Pożyczkodawcy w banku zagranicznym) oraz umowy te zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (w Belgii).

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umów pożyczek.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.