0111-KDIB2-3.4011.242.2017.2.LG - Obowiązki płatnika w związku z zawarciem umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów spółki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 października 2017 r. (data wpływu 2 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z 27 listopada 2017 r. (data wpływu 4 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zawarciem przez Wnioskodawcę umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zawarciem przez Wnioskodawcę umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 listopada 2017 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 15 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB2-3.4011.242.2017.1.LG.

We wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny.

X Spółka z o.o. (dalej Spółka) w sierpniu b.r. wykupiło polisę ubezpieczeniową obejmującą ubezpieczenie szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej (dalej polisa D&O). Celem ubezpieczenia jest udzielenie ochrony osobom ubezpieczonym na wypadek ryzyka za popełnione szkody, zminimalizowanie potencjalnych negatywnych konsekwencji finansowych wynikających z zaniechań lub błędnych decyzji. Umowa ubezpieczenia zawarta jest w ten sposób, że ubezpieczającym jest Spółka, natomiast ubezpieczonymi grupa wszystkich przeszłych, obecnych i przyszłych członków zarządu i rady nadzorczej oraz innych osób pełniących funkcje zarządcze i nadzorcze.

Na polisie D&O osoby ubezpieczone nie są wskazane imiennie, w związku z tym Spółka nie ma obowiązku informować ubezpieczyciela o zmianach w składzie osób wchodzących w skład ubezpieczenia a wysokość składki ubezpieczeniowej nie jest uzależniona od liczby ubezpieczonych. Wysokość stawki poprzedzona jest analizą oceny ryzyka przeprowadzonej przez ubezpieczyciela. Umowa obejmuje ubezpieczenie osób fizycznych pełniących w Spółce funkcje członków zarządu, członków rady nadzorczej, prokurenta oraz głównego księgowego.

Członkowie Zarządu Spółki zatrudnieni są w Spółce na podstawie umowy o świadczenie usług tzw. kontrakt menadżerski, członkowie Rady Nadzorczej na podstawie powołania, prokurent i główny księgowy w oparciu o umowę o pracę.

Zarząd liczy od dwóch do trzech członków. Liczbę członków Zarządu określa Zgromadzenie Wspólników. Kadencja członka Zarządu trwa trzy lata. Każdy członek zarządu może być odwołany lub zawieszony w każdym momencie. Umowa Spółki przewiduje, że Rada Nadzorcza może składać się do sześciu członków wybranych Uchwałą Zgromadzenia Wspólników na trzyletnią kadencję. Liczba członków ww. organów może być zmienna w okresie kadencji. Na moment składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w Spółce Zarząd składa się z dwóch członków, a Rada Nadzorcza z czterech członków.

Ponadto w piśmie z 27 listopada 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że w polisie ubezpieczenie szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów Spółki kapitałowej definicja osoby ubezpieczonej brzmi następująco:

"Osoba ubezpieczona oznacza dowolną osobę fizyczną, która była, jest lub będzie podczas okresu ubezpieczenia zostanie:

a) Członkiem zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem komisji rewizyjnej lub prokurentem bądź osobą fizyczną zajmującą inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa określone jako równorzędne wobec stanowiska członka zarządu, członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej lub prokurenta;

b) Pracownikiem:

i. pełniącym funkcje zarządczą lub nadzorczą w Spółce,

ii. w związku z roszczeniem zarzucającym naruszenie praw pracowniczych lub

iii. wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych w podpunkcie a) w związku z roszczeniem zarzucającym pracownikowi spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu nieprawidłowego działania

c) Osoba odpowiedzialna za księgi rachunkowe Spółki,

lecz wyłącznie w czasie kiedy i tak długo, jak taka osoba ubezpieczona działa dla i w imieniu Spółki w ramach funkcji określonych w punktach od a do c powyżej. Termin osoba ubezpieczona nie obejmuje zewnętrznych audytorów, zarządcy przymusowego, tymczasowego nadzorcy sądowego, syndyka, zarządcy sadowego, jak również wszelkich likwidatorów Spółki wyznaczonych przez sąd."

Osoby objęte ubezpieczeniem są znane na dzień zapłaty składki. Krąg osób może być zmieniany w trakcie trwania umowy ubezpieczenia. Zarząd składa się z dwóch członków. Każdy Członek Zarządu może być odwołany i zawieszony w każdym momencie. Umowa Spółki przewiduje, że Rada Nadzorcza może składać się do sześciu członków. Obecnie Rada Nadzorcza składa się z czterech członków, którzy mogą być odwołani w każdym czasie.

Składka ubezpieczeniowa ustalona jest ryczałtowo. Wysokość stawki poprzedzona jest analizą oceny ryzyka przeprowadzonej przez ubezpieczyciela.

Objęcie ubezpieczeniem osoby następuje automatycznie, bez wyrażenia zgody przez ubezpieczonych. Objęcie ochroną ubezpieczeniową następuje z chwilą rozpoczęcia pełnienia określonej funkcji w Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy składka opłacona przez Spółkę z tytułu ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej stanowi przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszystkich osób, które uzyskały status osoby ubezpieczonej, bez względu na to czy miały status osoby ubezpieczonej w dacie zapłaty składki czy uzyskały ten status w późniejszym czasie?

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacona składka ubezpieczeniowa z tytułu zawartej umowy ubezpieczeniowej nie będzie stanowiła przychodu w rozumieniu art. 11 i 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na wstępie należy zaznaczyć, że do zawartej polisy ubezpieczeniowej katalog osób ubezpieczonych wskazany jest w ogólnych warunkach ubezpieczenia i obejmuje wykaz osób fizycznych ze względu na stanowiska pełnione w Spółce. Spółka nie wskazała konkretnych osób, których obejmuje polisa ubezpieczeniowa. Grupa osób ubezpieczonych jest uzależniona od zmiennego, co do liczby i osób składu osobowego organów spółki. Powoduje to, że niemożliwe jest przypisanie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych do konkretnej osoby. W naszej ocenie fakt, że dany skład osobowy członków organu Spółki możliwy jest co prawda do ustalenia w dniu dokonania zapłaty ubezpieczenia to jednakże objęcie także potencjalnej grupy osób fizycznych niemożliwej do zidentyfikowania na ten dzień powoduje, że nie jest możliwe przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Na dzień zapłaty nie ma możliwości ustalenia precyzyjnie na okres obowiązywania, na który zawarta została polisa D&O grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym nie można przypisać konkretnym osobom wysokość przychodu z tytułu ubezpieczenia.

Powyższe stanowisko potwierdza wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., w którym podkreślił, że świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia - w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych - są traktowane, jako przychód wyłącznie pod warunkiem, że są "otrzymane", co ma wskazywać na bezwzględnie - w odniesieniu do tego przychodu - wymagany realny charakter świadczenia. W odniesieniu do innych nieodpłatnych świadczeń - bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu. W przypadku, gdy mamy do czynienia z nieokreślonym, niejednorodnym oraz zmiennym pod względem ilościowym kręgiem osób objętych ubezpieczeniem, nie jest możliwe przypisanie odpowiedniej części kwoty składki do osób, które podlegają bądź będą podlegać ubezpieczeniu, a więc w konsekwencji nie jest możliwe określenie wymiaru finansowego ewentualnego nieodpłatnego świadczenia. Trybunał orzekł, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia między innymi, których korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi.

Zatem w przypadku, gdy osoby ubezpieczone nie zostały z góry określone w umowie (ewentualnie w załączniku do umowy, aneksie lub innym dokumencie) w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację, jako osób ubezpieczonych od odpowiedzialności cywilnej, nie jest możliwe ustalenie przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń przez poszczególnych ubezpieczonych, ponieważ brak jest podstaw do przyporządkowania im składek w dacie zawarcia umowy i opłacenia ich przez Spółkę.

W konsekwencji zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej nie będzie stanowić dla tych osób przychodu ze stosunku pracy (lub kontraktu menadżerskiego, powołania), tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do naliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacje potwierdzające stanowisko Spółki: IPPB4/415-1039/14-2/JK, IPPB4/4511-918/16-2/MSZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, źródłami przychodów są:

Zgodnie zatem z art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2 ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy - art. 12 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Stosownie z treścią art. 13 pkt 7 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Za przychody należy uznać tym samym każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Artykuł 31 ustawy stanowi, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Natomiast, stosownie do zapisu art. 822 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści powyższych przepisów wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. osobę wykonującą funkcje zarządcze). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje - co do zasady - powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W niniejszej sprawie niewątpliwie korzyścią majątkową dla osób ubezpieczonych będzie zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Wnioskodawca bowiem zawrze umowę ubezpieczenia i będzie opłacać składkę na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dojdzie do przysporzenia majątku, gdyż inny podmiot poniesie koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będzie musiał on uszczuplać swojego majątku.

Niemniej jednak należy wskazać, że jedną z przesłanek powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wynikającą z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 - jest możliwość zindywidualizowania świadczenia, określenie jego wartości pieniężnej oraz skonkretyzowanie odbiorcy.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca wykupił polisę ubezpieczeniową obejmującą ubezpieczenie szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej. Ubezpieczającym jest Wnioskodawca, natomiast ubezpieczonymi grupa wszystkich przeszłych, obecnych i przyszłych członków zarządu i rady nadzorczej oraz innych osób pełniących funkcje zarządcze i nadzorcze. Na przedmiotowej polisie osoby ubezpieczone nie są wskazane imiennie. Umowa obejmuje ubezpieczenie osób fizycznych pełniących funkcje członków zarządu, członków rady nadzorczej, prokurenta i głównego księgowego. Członkowie zarządu zatrudnieni są na podstawie umów o świadczenie usług tzw. kontrakt menedżerski, natomiast członkowie rady nadzorczej, na podstawie powołania. Z kolei prokurent i główny księgowy zatrudnieni są w oparciu o umowę o pracę. Krąg osób ubezpieczonych może być zmieniany w trakcie trwania umowy ubezpieczenia, jednakże należy zaznaczyć, że osoby objęte ubezpieczeniem są znane na dzień zapłaty składki. Objęcie ubezpieczeniem konkretnej osoby następuje automatycznie, bez wyrażania zgody przez ubezpieczonych a objęcie ochroną ubezpieczeniową następuje z chwilą rozpoczęcia pełnienia określonej funkcji u Wnioskodawcy.

W sprawie, korzyścią majątkową niewątpliwie dla ubezpieczonych jest ochrona wynikająca z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nieponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. Bowiem to Wnioskodawca zawarł umowę ubezpieczenia, Wnioskodawca w umowie występuje w roli ubezpieczającego i to on dokonuje zapłaty składki. Dzięki takiemu działaniu u poszczególnych osób objętych ubezpieczeniem dojdzie do przysporzenia majątku, gdyż inny podmiot (w sprawie - Wnioskodawca) ponosi za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie muszą oni uszczuplać swojego majątku.

Przy tym fakt, że umowa ma charakter bezimienny nie stanowi trwałej przeszkody w ustaleniu wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę w sytuacji, gdy Wnioskodawca zna członków władz z imienia i nazwiska, jak również dokładne okresy, kiedy te osoby pełnią swoje funkcje. Niemniej jednak uznać należy, że skoro krąg osób nią objętych w trakcie trwania okresu ubezpieczenia jest zmienny zarówno co do liczby, jak i ich tożsamości w trakcie trwania polisy w zależności od zachodzących w Spółce zmian kadrowych (dotyczy byłych, obecnych oraz przyszłych członków władz Wnioskodawcy), grupa objęta ubezpieczeniem staje się niemożliwa do zidentyfikowania. To z kolei stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.

Objęcie ochroną ubezpieczeniową osób pełniących u Wnioskodawcy różne funkcje oznacza, że osoby te mają różny zakres obowiązków, uprawnień decyzyjnych i odpowiedzialności, co powoduje, że różne jest też prawdopodobieństwo, czy też możliwość spowodowania przez nie zdarzenia rodzącego obowiązek odszkodowawczy. Wobec tego, skoro zakres ich odpowiedzialności jest różny, nie można ustalić przypadającej na poszczególne osoby części składki ubezpieczeniowej, udzielona im ochrona nie jest bowiem równa. Ponadto - mimo że na dzień zawarcia umowy ubezpieczenia znane są osoby podlegające temu ubezpieczeniu - krąg osób (znanych z imienia i nazwiska), do których ochrona wynikająca z umowy jest skierowana, a także okresy kiedy osoby ubezpieczone pełnić będą swoje funkcje, na dzień jego zawarcia jest nieznany. Skoro bowiem - jak wynika z opisu sprawy - umowa będzie dotyczyła wszystkich osób, które w okresie trwania polisy będą pełnić określone funkcje, to należy uznać, że ochrona dotyczy zarówno tych osób, które te funkcje pełnią w dniu podpisania umowy (znanych z imienia i nazwiska), jak i tych, które funkcje te obejmą w przyszłości (osób na moment podpisania umowy nieznanych). Te okoliczności uniemożliwiają przypisanie konkretnym osobom identyfikowalnych z ich punktu widzenia korzyści, posiadających konkretną wartość majątkową.

Jeżeli nie ma możliwości określenia przychodu przypadającego na każdą z ubezpieczonych osób (odpowiadającego określonej części składki ubezpieczeniowej), nie można mówić o powstaniu przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym zapłacona składka ubezpieczeniowa z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej nie będzie stanowić dla tych osób przychodu ze stosunku pracy (lub kontraktu menedżerskiego, powołania), tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.