0111-KDIB2-3.4011.14.2020.2.BB - Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 kwietnia 2020 r. (data wpływu - 24 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym 13 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej w części:

* zakwalifikowania dochodu ze sprzedaży prawa do tworzonego oprogramowania oraz prawa do modyfikowanego oprogramowania do opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego od osób fizycznych - jest prawidłowe,

* dotyczącej sposobu obliczenia wskaźnika nexus - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 2 lipca 2020 r. znak: 0111-KDIB2-3.4011.14.2020.1.BB wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 14 lipca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, założoną 15 grudnia 2004 r. Przeważającym kodem działalności jest PKD 62.01.Z tj. działalność związana z oprogramowaniem. Będąc informatykiem z wykształcenia (mgr inż. informatyki, absolwent Politechniki) Wnioskodawca specjalizuje się w technologiach firmy M., tworząc programy na platformie.x z wykorzystaniem języka X.

W dniu 1 października 2018 r., w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, Wnioskodawca podpisał ze spółką W. Sp. z o.o. (Spółka) umowę o współpracy. Zgodnie z zapisami paragrafu 1 umowy, w której Wnioskodawca występuje jako Partner, przedmiotem umowy są usługi informatyczne obejmujące m.in. projektowanie, wykonywanie, wdrażanie, utrzymywanie oraz rozwijanie systemów informatycznych.

W praktyce zdecydowana większość świadczonych przez Wnioskodawcę usług sprowadza się do prac programistycznych, których celem jest stworzenie dla Spółki zaawansowanej internetowej platformy do kompleksowej obsługi delegacji i wydatków w przedsiębiorstwach.

Implementowane przez Wnioskodawcę moduły stanowią integralną część produktu, na który spółka W. uzyskała za pośrednictwem funduszu kapitałowego dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego.

Zgodnie z zapisami paragrafu 3, umowy o współpracy zawartej między Partnerem (Wnioskodawcą) a Spółką umowa obliguje Wnioskodawcę do przeniesienia w całości na Spółkę autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Wnioskodawcę w trakcie realizacji umowy Utworów:

1. Strony zgodnie postanawiają, iż z chwilą wykonania usługi Partner przenosi w całości na Spółkę, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli, autorskie prawa majątkowe do Utworów, jakie zostały przez niego wytworzone w trakcie realizacji niniejszej Umowy w tym prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

2. Przenosząc majątkowe prawa autorskie partner udziela Spółce nieodwołalnego upoważnienia do wykonywania jego autorskich praw osobistych. Spółka może udzielać dalszych upoważnień w tym zakresie. Jednocześnie Partner zobowiązuje się do niewykonywania swoich osobistych praw autorskich, jeśli związane z nimi autorskie prawa majątkowe zostały przeniesione na Spółkę. Odnosi się to także do kolejnych uprawnionych z majątkowych praw autorskich, przysługujących pierwotnie Partnerowi.

3. Przeniesienia autorskich praw majątkowych obejmuje wszystkie pola eksploatacji Utworów, a w szczególności:

W ramach świadczenia umowy o współpracy w roku 2019 Wnioskodawca wystawił Spółce 11 miesięcznych faktur (każda za miesiąc realizacji umowy) i w kontekście tej części swojego przychodu chciałby zastosować preferencyjne 5% opodatkowanie dochodu z tytułu, o którym mowa w art. 30 ca ust. 1 ustawy. Każda z faktur zawiera pozycję "usługi informatyczne", w której zawiera się łączny, miesięczny przychód z tytułu usług informatycznych realizowanych w danym miesiącu. W miesiącu, w którym Wnioskodawca ponosił wydatki związane z realizacją usług informatycznych, na fakturze znajduje się dodatkowo druga pozycja pod nazwą: "rozliczenie wydatków niezbędnych do realizacji usług".

W myśl zapisu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego wg wzoru: ((a + b) * 1,3) / (a + b + c + d) gdzie poszczególne składniki oznaczają:

a - koszty na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem,

b - koszty na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem, od podmiotu niepowiązanego,

c - koszty na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu powiązanego,

d - koszty na nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP.

W większości przypadków tworząc kwalifikowane prawo własności intelektualnej suma składowych A+B+C+D wynosi 0.

Wynika to z faktu, że w większości miesięcy Wnioskodawca nie ponosi żadnych dedykowanych kosztów czy to na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych lub kwalifikowanego IP czy poniesionych na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo rozwojową.

W miesiącach, w których Wnioskodawca nie ponosi kosztów bezpośrednio związanych ze świadczonymi usługami informatycznymi, obliczenie wskaźnika nexus jest niemożliwe ponieważ, dochodzi do operacji dzielenia przez 0, która z matematycznego punktu widzenia jest niedozwolona.

Z uwagi na brak ustawowych wytycznych dotyczących prawidłowego dokumentowania usług korzystających z ulgi IP-BOX, Wnioskodawca przyjął prowadzenie elektronicznego zestawienia wykonanych projektów w formie arkusza MS Excel. Zestawienie zawiera ewidencję przychodów i kosztów w podziale na poszczególne projekty wraz z liczbą godzin przeznaczoną na prace informatyczne.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że:

1. Usługi, o których interpretację pod kątem możliwości zastosowania ulgi IP BOX Wnioskodawca występuje, świadczone są na rzecz Spółki w ramach realizacji projektu, na który wyżej wymieniona Spółka uzyskała grant z tytułu innowacyjności. Obowiązki Wnioskodawcy obejmują wykonywanie prac programistycznych, których efekty stanowią integralną, nieodzowną część tworzonego przez Spółkę produktu. Kod pisany przez Wnioskodawcę ma na celu zapewnienie możliwości realizacji konkretnych funkcjonalności systemu, obejmujących m.in. zaawansowane wyszukiwanie połączeń lotniczych, hotelowych czy kolejowych wraz z ustalaniem parametrów danego połączenia. Wnioskodawca współtworzy również kod odpowiedzialny za dostarczenie wyróżniającego produkt języka skryptowego wraz z interpretatorem. Realizacja zadań programistycznych wykonywana jest przez Wnioskodawcę w oparciu o zbiór zidentyfikowanych, zdefiniowanych i spriorytetyzowanych zadań. Nad identyfikacją i priorytetyzacją zbioru zadań Wnioskodawca pracował wspólnie ze Spółką i systematycznie, metodycznie realizuje zadania od momentu podpisania umowy ze Spółką, tj. od października 2018 r. Efektem przeprowadzanej przez Wnioskodawcę wspólnie ze Spółką analizy rynku i istniejących rozwiązań jest specyfikacja produktu, który docelowo umożliwi klientom korzystającym z oprogramowania, wykorzystanie nowych zastosowań do zarządzania delegacjami, oferując system charakteryzujący się następującymi wyróżnikami na tle konkurencji:

* uniwersalny język skryptowy do poruszania się po aplikacji i wykonywania najczęstszych operacji i poleceń,

* wprowadzenie na rynek korporacyjny kompleksowego systemu do zarządzania delegacjami i kontroli ich kosztów,

* wprowadzenie na rynek korporacyjny kompleksowego systemu do zarządzania delegacjami i kontroli ich kosztów,

* zastosowanie prostego, intuicyjnego interfejsu użytkownika typowego dla rozwiązań otwartych,

* wprowadzenie w ramach wyszukiwania połączeń lotniczych standardu (...) - możliwości wyszukiwania i rezerwacji lotów pochodzących bezpośrednio od linii lotniczych, z pominięciem pośredników. Jest to nowy, innowacyjny standard zdefiniowany przez we Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych, dający możliwość zniesienia hegemonii aktualnie istniejących systemów dystrybucji biletów lotniczych.

Produkt został jednym z laureatów programu (...) w roku 2019 - programu definiowanego jako "pierwszy akcelerator w branży, w którym linie lotnicze i startupy łączą się dążąc do innowacji".

Wytwarzając w swojej codziennej pracy kod i nowe funkcjonalności systemu, Wnioskodawca autonomicznie decyduje o sposobie implementacji, specyfice algorytmu czy wykorzystanych technologiach tworząc w ten sposób unikalne rozwiązanie własnego autorstwa. W kontekście powstawania całości produktu, każdy z jego elementów stanowi nowe, utworzone od podstaw - zarówno pod względem koncepcyjnym, jak i technicznym - rozwiązanie, tym samym żadne z zadań realizowanych przez Wnioskodawcę nie stanowi zmian rutynowych ani okresowych.

Wytwarzając w swojej codziennej pracy kod i nowe funkcjonalności systemu, Wnioskodawca autonomicznie decyduje o sposobie implementacji, specyfice algorytmu czy wykorzystanych technologiach tworząc w ten sposób unikalne rozwiązanie własnego autorstwa. W kontekście powstawania całości produktu, każdy z jego elementów stanowi nowe, utworzone od podstaw - zarówno pod względem koncepcyjnym, jak i technicznym - rozwiązanie, tym samym żadne z zadań realizowanych przez Wnioskodawcę nie stanowi zmian rutynowych ani okresowych.

2. W dniu 1 października 2018 r., w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, podpisał on ze Spółką umowę o współpracy.

3. Zgodnie z zapisami paragrafu 1 umowy, jej przedmiotem są usługi informatyczne obejmujące m.in. projektowanie, wykonywanie oraz rozwijanie systemów informatycznych. Realizacja tych usług następuje bezpośrednio w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej.

4. Wnioskodawca, będąc autorem i właścicielem praw do wytwarzanego przez siebie kodu, jawnie zrzeka się tych praw na rzecz Spółki.

Zgodnie z zapisami paragrafu 3 wspomnianej umowy o współpracy, obliguje ona Wnioskodawcę do przeniesienia w całości na Spółkę. autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie w trakcie realizacji umowy Utworów:

* Strony zgodnie postanawiają, iż z chwilą wykonania usługi Partner przenosi w całości na Spółkę, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli, autorskie prawa majątkowe do Utworów, jakie zostały przez niego wytworzone w trakcie realizacji niniejszej Umowy w tym prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

* Przenosząc majątkowe prawa autorskie partner udziela Spółce nieodwołalnego upoważnienia do wykonywania jego autorskich praw osobistych. Spółka może udzielać dalszych upoważnień w tym zakresie. Jednocześnie Partner zobowiązuje się do niewykonywania swoich osobistych praw autorskich, jeśli związane z nimi autorskie prawa majątkowe zostały przeniesione na Spółkę. Odnosi się to także do kolejnych uprawnionych z majątkowych praw autorskich, przysługujących pierwotnie Partnerowi.

* Przeniesienia autorskich praw majątkowych obejmuje wszystkie pola eksploatacji Utworów, a w szczególności:

* w zakresie utrwalania i zwielokrotniania Utworów - wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworów;

* w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których Utwory utrwalono - wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;

* w zakresie rozpowszechniania Utworów w sposób innych niż określony w punkcie 2 powyżej - publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworów w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

* dokonywanie zmian w Utworach, w tym tłumaczenie, przystosowywanie, zmiany układu lub jakichkolwiek inne zmiany w Utworach;

* rozpowszechnianie korzystania przez nielimitowaną liczbę użytkowników jednocześnie oraz dysponowanie Utworami, w tym użyczenia lub najem;

* tworzenia kopii zapasowych Utworów oraz wykonywania dowolnej modyfikacji Utworów przez Spółkę lub podmioty, którym Spółka modyfikację powierzy.

5. Wnioskodawca współpracuje ze Spółką przy projekcie, którego celem jest stworzenie od podstaw nowego systemu informatycznego. Prace nad dostarczeniem całości produktu zostały podzielone w taki sposób, aby kolejne zadania programistyczne i kamienie milowe zlecane Wnioskodawcy i przez niego realizowane przekładały się na łatwo identyfikowalne i weryfikowalne funkcjonalności systemu. Wynikiem pracy, Wnioskodawcy jest opracowany, nowo powstały kod źródłowy, będący rezultatem pracy twórczej. W związku z tym w wyniku świadczenia usług przez Wnioskodawcę powstaje odrębny utwór w rozumieniu nowego, kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

6. Przy realizacji projektu Spółki pracuje wielu programistów. Część zadań wymaga świadomości działania innych obszarów systemu jak również - z perspektywy programistycznej - może wymagać wykorzystania kodu autorstwa innego programisty. W takich sytuacjach istnieje prawdopodobieństwo, że Wnioskodawca - pracując nad zleconym mu w danym momencie zadaniem - zmuszony będzie skorzystać z gotowego kodu lub lekko go zmodyfikować na potrzeby tworzonej przez siebie nowej funkcjonalności.

7. W przypadku modyfikowania, ulepszania, rozwijania oprogramowania autorstwa osób trzecich Wnioskodawca bazuje w swoich pracach programistycznych na istniejącym kodzie autorstwa innego programisty, w momencie prac nad tym kodem jego prawnym właścicielem jest już Spółka, na rzecz której Wnioskodawca wykonuje swoje prace i natychmiastowo po ich zakończeniu również przenosi prawa autorskie na rzecz Spółki.

8. W przypadku konieczności modyfikowania, zmiany (ulepszenia) kodu Wnioskodawcy, modyfikacja/ulepszenie oprogramowania ma miejsce po przeniesieniu na Spółkę praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania. W związku z tym Wnioskodawcy nie przysługują żadne prawa licencyjne ani inne podstawy prawne uprawniające od dokonywania późniejszych modyfikacji/ulepszeń. Spółka jako właściciel prawa majątkowego może dowolnie zlecać dalsze ulepszenia/modyfikacje dowolnie wybranym osobom.

9. Dochodem, który Wnioskodawca ma zamiar opodatkować obniżoną, 5% stawką jest dochód ze sprzedaży wytworzonych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej do wytworzonych przez siebie części programów komputerów, związany z przeniesieniem na Spółkę autorskich praw majątkowych do powstałych utworów.

10. W ramach prac programistycznych, które Wnioskodawca świadczy na rzecz kontrahenta, sporadycznie zdarzają się prace, które nie dotyczą wytworzenia i przeniesienia prawa do kwalifikowanego IP, jednak tej części wynagrodzenia Wnioskodawca nie zamierza opodatkować niższą, 5% stawką podatku. Czynności niezwiązane z wytworzeniem kwalifikowanego IP, podlegają opodatkowaniu 19% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych.

11. Rodzajem ewidencji podatkowej, prowadzonej przez Wnioskodawcę jest Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów, Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych.

12. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję (poza Podatkową Księgą Przychodów i Rozchodów), która umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP - dla każdego projektu z osobna. Prowadzona ewidencja ma postać arkusza kalkulacyjnego, pozwalającego na zestawienie przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów i dochodu związanego z poszczególnym projektem realizowanym przez Wnioskodawcę wraz ze wskazaniem faktur dokumentujących osiągnięty przychód oraz dokumentów potwierdzających poniesione koszty.

Ewidencja ta umożliwia comiesięczne i narastające (kumulatywne - od rozpoczęcia prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej) zestawienie danych od początku jej prowadzenia do końca każdego miesiąca. 

13. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca w zdecydowanej większości miesięcy nie ponosi żadnych dedykowanych kosztów czy to na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych lub kwalifikowanego IP czy poniesionych na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo rozwojową. Co miesiąc ponoszone są koszty związane z prawidłowym funkcjonowaniem działalności gospodarczej - są to ogólne koszty prowadzenia firmy takie jak składki ZUS, opłaty za prowadzenie księgowości czy opłaty telekomunikacyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dochód z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie tworzenia nowego oprogramowania zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym kwalifikuje się do opodatkowania 5% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30ca ust. 1 w powiązaniu z ust. 2 pkt 8 tego samego artykułu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?

2. Czy dochód z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie rozwijania o nowe funkcjonalności istniejącego oprogramowania zgodnie z przedstawionym przeze mnie stanem faktycznym, kwalifikuje się do opodatkowania 5% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w zapisie art. 30ca ust. 1 w powiązaniu z ust. 2 pkt 8 tego samego artykułu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?

3. Czy prawidłowym sposobem postępowania będzie przyjęcie wskaźnika nexus o wartości 1, w miesiącach, w których suma składowych a + b + c + d wynosi 0, w związku z czym zgodnie z zasadami matematycznymi, obliczenie wskaźnika nie będzie możliwe?

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, spełnia on wszystkie warunki, potrzebne do skorzystania z ulgi IP-BOX, tj.:

* prowadzi działalność gospodarczą, której część ma charakter badawczo-rozwojowy, polegający na rozwoju aplikacji komputerowej,

* w wyniku prac programistycznych powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej, a konkretnie prawo do programu komputerowego, z którego Wnioskodawca czerpie dochód co jest określone w umowie.

* prowadzi ewidencję powstałych aplikacji w podziale na poszczególne projekty.

Wnioskodawca uważa, że świadczone przez niego usługi informatyczne dotyczące tworzenia nowego oraz rozwijania istniejącego oprogramowania, można zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on zatem możliwość skorzystania z ulgi IP-BOX i zastosowania preferencyjnej stawki podatku dochodowego w wysokości 5%.

Za tym stanowiskiem przemawia w ocenie Wnioskodawcy także to, że w ramach świadczonych przez niego na rzecz kontrahenta usług informatycznych w zakresie tworzenia nowego oraz rozwijania istniejącego oprogramowania ma miejsce przeniesienie na niego całości praw autorskich.

W ocenie Wnioskodawcy, w miesiącach, w których nie jest możliwe wydzielenie żadnych dedykowanych kosztów poniesionych do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z powodu ich braku, niemożliwe jest wyznaczenie wskaźnika nexus. Ze wzoru na wskaźnik nexus wynika, że jedynymi składnikami wpływającymi na jego niższą wartość są koszty związane z nabyciem wyników prac od podmiotów powiązanych oraz na nabycie kwalifikowanego IP. Dlatego w miesiącach, w których żaden ze składników pomniejszających nie występuje, wskaźnik nexus powinien zostać ustalony jako 1, aby możliwe było zastosowanie tego wzoru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 30ca ust. 1 ww. ustawy podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zastosowanie ww. preferencyjnej stawki opodatkowania jest możliwe od 1 stycznia 2019 r.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

Jak wynika z treści art. 30ca ust. 1, w powiązaniu z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby móc zastosować stawkę preferencyjną (5%) do dochodu uzyskanego z danego prawa własności intelektualnej, musi ono podlegać ochronie prawnej na podstawie konkretnych przepisów.

Autorskie prawo do programu komputerowego - zaliczane do praw własności intelektualnej - objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Takiej ochronie podlega także część oprogramowania (programu). Zgodnie bowiem z treścią art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

Zatem w kontekście powyższych wyjaśnień aby móc stwierdzić, że prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane samodzielnie przez Wnioskodawcę wypełnia definicję kwalifikowanego IP, to oprogramowanie to lub jego część musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego brzmieniem, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały natomiast zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy podatkowej.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych, zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy w ich ramach wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej, zawartej w cytowanych powyżej przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Dodatkowo z art. 5a pkt 38 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa (B+R) musi być podejmowana w systematyczny sposób.

Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie, niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowa charakterystyka omawianej działalności jest zawarta w definicji działalności badawczo-rozwojowej, która wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

* badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz

* prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na odesłanie do konkretnych uregulowań ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odesłanie to ma na celu wyeliminowanie z zakresu preferencyjnego opodatkowania tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przywołane wyżej uregulowania należy stwierdzić, że działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z praw własności intelektualnej (kwalifikowanych IP) stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box (kwalifikowanych prawach do własności intelektualnej) nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy ze Spółką. Przedmiotem umowy są usługi informatyczne obejmujące m.in. projektowanie, wykonywanie, wdrażanie, utrzymywanie oraz rozwijanie systemów informatycznych. Realizacja tych usług następuje bezpośrednio w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej. Realizacja zadań programistycznych wykonywana jest przez Wnioskodawcę w oparciu o zbiór zidentyfikowanych, zdefiniowanych i spriorytetyzowanych zadań. Nad identyfikacją i priorytetyzacją zbioru zadań Wnioskodawca pracował wspólnie ze Spółką i systematycznie, metodycznie realizuje te zadania. Efektem przeprowadzanej przez Wnioskodawcę wspólnie ze Spółką analizy rynku i istniejących rozwiązań jest specyfikacja produktu, który docelowo umożliwi klientom korzystającym z oprogramowania, wykorzystanie nowych zastosowań do zarządzania delegacjami, oferując system wyróżniający się na tle konkurencji.

Wytwarzając w swojej codziennej pracy kod i nowe funkcjonalności systemu, Wnioskodawca autonomicznie decyduje o sposobie implementacji, specyfice algorytmu czy wykorzystanych technologiach tworząc w ten sposób unikalne rozwiązanie własnego autorstwa. W kontekście powstawania całości produktu, każdy z jego elementów stanowi nowe, utworzone od podstaw - zarówno pod względem koncepcyjnym, jak i technicznym - rozwiązanie, tym samym żadne z zadań realizowanych przez Wnioskodawcę nie stanowi zmian rutynowych ani okresowych.

Wynikiem pracy, Wnioskodawcy jest opracowany, nowo powstały kod źródłowy, będący rezultatem pracy twórczej. W związku z tym w wyniku świadczenia usług przez Wnioskodawcę powstaje odrębny utwór w rozumieniu nowego, kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca ma zamiar opodatkować obniżoną, 5% stawką dochód ze sprzedaży wytworzonych przez siebie kwalifikowanych praw własności intelektualnej do wytworzonych części programów komputerowych, związany z przeniesieniem na Spółkę autorskich praw majątkowych do powstałych utworów.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów), która umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP - dla każdego projektu z osobna.

Z powyższego opisu wynika, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza, w ramach której wytwarza/ulepsza oprogramowanie komputerowe (kod źródłowy) spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż - jak wynika z opisu zawartego w stanie faktycznym - jest twórcza, rozwojowa, systematyczna i prowadzi do powstania nowatorskich w skali działalności Wnioskodawcy produktów (utworów) - programów komputerowych czy też ich części, które pozwalają na stworzenie nowej funkcjonalności systemu wykorzystywanego przez Spółkę (Partnera).

Zatem prawo autorskie do programów komputerowych (czy też jego fragmentów/części) wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo rozwojowej - jako że zostało wymienione w katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawach autorskich i pokrewnych, można zakwalifikować jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej (IP).

Mając powyższe na uwadze, oraz fakt, że Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję dla wytwarzanych IP (poza księgą przychodów i rozchodów) od początku prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, należy stwierdzić, że co do zasady dochód osiągnięty ze sprzedaży wytworzonego przez Wnioskodawcę prawa do nowego oprogramowania oraz sprzedaży prawa do ulepszonego istniejącego oprogramowania (rozwiniętego o nowe funkcjonalności) kwalifikuje się do zastosowania stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% od kwalifikowanego dochodu osiągniętego z opisanych we wniosku kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zastosowanie preferencyjnej stawki będzie możliwe w stosunku do dochodów osiągniętych od stycznia 2019 r. Przy czym zastosowanie to (tj. opodatkowanie stawką preferencyjną) będzie możliwe pod warunkiem, że spełnione zostaną wymogi, o których mowa poniżej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

W myśl cytowanego już art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Podstawę opodatkowania dochodu określonego w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Istotne jest zatem, aby z powyżej określonego wskaźnika (tzw. wskaźnika NEXUS) wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Kosztów we wskaźniku NEXUS bezpośrednio związanych z wytworzeniem IP nie można jednak utożsamiać z kosztami bezpośrednimi i pośrednimi w rozumieniu ogólnych zasad określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustalając wskaźnik NEXUS, należy pamiętać, aby istniał związek między:

* wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

* kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

* dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik NEXUS jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w miesiącach, w których nie jest możliwe ustalenie dedykowanych kosztów poniesionych na wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i w związku z tym nie jest możliwe wyliczenie wskaźnika NEXUS, można przyjąć, że wskaźnik ten ma wartość 1.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

Z Objaśnień podatkowych Ministra Finansów wynika, że: "(...) dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika (zob. między innymi akapit nr 29 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5), czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus. (...). A zatem ponoszone koszty na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej są właściwym "wyznacznikiem" tej części osiąganego dochodu, która może korzystać z preferencji podatkowej. Brak ponoszenia takich kosztów oznacza, że nie można ustalić współczynnika nexus, a co z tym się wiąże żadna część osiąganego dochodu nie stanowi kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej".

Z istoty ulgi wynika, że to "kosztowy" charakter prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej determinuje jaka część osiągniętego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Tym samym niedopuszczalne jest przyjmowanie w analizowanym stanie faktycznym "hipotetycznej" wartości współczynnika NEXUS o wartości 1 tylko po to, aby Wnioskodawca mógł skorzystać z preferencji podatkowej.

Zatem, aby móc obliczyć podstawę opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

* dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

* wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Należy jednak podkreślić, że Minister Finansów w Objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 wskazał, iż koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik NEXUS " (...) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)".

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą "a" we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, czyli koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W celu alokacji kosztów, które nie są dedykowane wprost do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej można zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ust. 3 wskazanego przepisu, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Wobec powyższego, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę związane z opłatami za prowadzenie księgowości, opłaty telekomunikacyjne, itp., generowane podczas tworzenia programów komputerowych, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, czyli koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Należy przy tym pamiętać o zastosowaniu odpowiedniej proporcji poniesionych kosztów w stosunku do przychodów przypadających ze zbycia kwalifikowanego IP.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, że jeżeli istotnie Wnioskodawca nie ponosi kosztów w związku z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (a więc w sytuacji gdy suma składowych wskaźnika NEXUS: a+b+c+d wynosi 0), to nie jest uprawniony do ustalenia współczynnika NEXUS na poziomie 1.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Podsumowując:

* nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w miesiącach, w których nie jest możliwe ustalenie dedykowanych kosztów poniesionych na wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i w związku z tym nie jest możliwe wyliczenie wskaźnika NEXUS, można przyjąć, że wskaźnik ten ma wartość 1;

* Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% od kwalifikowanego dochodu osiągniętego z opisanych we wniosku kwalifikowanych praw własności intelektualnej; uprawnienie to przysługiwać będzie w związku z tym, że Wnioskodawca ponosi koszty związane z opłatami za prowadzenie księgowości, opłaty telekomunikacyjne, itp., mimo iż wskazał, że są miesiące, w których nie ponosi żadnych kosztów bezpośrednich.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia zdarzenia oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Jednocześnie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej była wyłącznie kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej, w związku z czym przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia objęcia ww. preferencyjną stawka podatku ewentualnego wynagrodzenia otrzymanego od Zlecającego w części nie związanej z dochodem z kwalifikowanego IP.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.