0111-KDIB2-3.4011.1.2020.2.BD - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 marca 2020 r. (data wpływu 23 marca 2020 r.), uzupełnionym 18 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie właściwej alokacji wydatków poniesionych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej w tym działalności badawczo-rozwojowej - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2020 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie właściwej alokacji wydatków poniesionych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej w tym działalności badawczo-rozwojowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 3 czerwca 2020 r. znak: 0111-KDIB2-3.4011.1.2020.1.BD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 18 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie tworzenia oprogramowania. Jest ona klasyfikowana jako działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy.

Wnioskodawca od 1 lipca 2019 r. świadczy usługi na rzecz niemieckiej spółki w zakresie oprogramowania, służącego zarządzaniu wydajnością oraz wspieraniu procesów biznesowych. Usługi mogą być wykonywane w Niemczech, Austrii, Szwajcarii oraz w Polsce.

Jeżeli wykonywane są w innych krajach (co może mieć niekiedy miejsce - zwłaszcza gdy chodzi o Niemcy), nie powodują one powstania zakładu w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych i umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Pozostały zakres prac Wnioskodawcy - poza tworzeniem oprogramowania - obejmuje m.in. następujące zadania:

* analiza i projektowanie rozwiązań w zakresie planowania, prognozowania i raportowania,

* prowadzenie warsztatów i działań przedsprzedażowych,

* nadzór i wykonywanie testów modułowych i integracyjnych, a także testów akceptacyjnych (UAT),

* tworzenie dokumentacji systemu,

* pomoc w tworzeniu dokumentacji użytkownika,

* przekazywanie know-how pracownikom zleceniodawcy (Spółki) lub klienta końcowego.

W szczególności realizowane obecnie dwa projekty obejmują:

Wnioskodawca w ramach Umowy przenosi prawa majątkowe do oprogramowania na rzecz Spółki - w szczególności prawo do:

* rejestrowania wyników (pracy) na nośniku,

* trwałego lub tymczasowego powielania, w całości lub w części, w dowolny sposób i w dowolnej formie,

* tłumaczenia, edycji i innych przeróbek, a także reprodukcji,

* wszelkich form publicznej dystrybucji, w tym wynajmu i udzielania licencji,

* przeniesienia praw na rzecz klienta końcowego.

Wnioskodawca co miesiąc wystawia fakturę VAT na Spółkę. Zgodnie z Umową, zawiera ona osobne wynagrodzenie, przypisane ww. przeniesieniu majątkowych praw autorskich do oprogramowania (jako ryczałt). Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek ewidencjonowania tego oprogramowania.

Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. (Dz. U. z 1994 r. Nr 24, poz. 83) lub równoważnych przepisów niemieckich.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia poszczególne prawa autorskie do programu komputerowego (poprzez ewidencję stworzonych aplikacji).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał już na rzecz Wnioskodawcy interpretację indywidualną, w której potwierdził możliwość stosowania stawki 5% podatku w odniesieniu do ww. dochodu (na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Poza kosztami, dla których taka alokacja jest możliwa, Wnioskodawca ponosi też szereg kosztów, których nie można przyporządkować bezpośrednio ani do działalności polegającej na tworzeniu Oprogramowania, ani jego pozostałej działalności.

W szczególności chodzi o:

* składki ZUS,

* używanie samochodu osobowego i amortyzacja,

* amortyzacja sprzętu komputerowego,

* prowadzenie księgowości,

* dostęp do Internetu,

* zakup sprzętu elektronicznego (komputery, telefony komórkowe, drukarki),

* podróże służbowe,

* konferencje, szkolenia,

* kursy językowe (języka niemieckiego).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego prawa własności intelektualnej od lipca 2019 r. W jego przypadku nie jest jednak możliwe ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej ("IPR"). Stąd ww. wartości odnoszone są do Grupy obejmującej oprogramowanie komputerowe (zgodnie z art. 30ca ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: "W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.").

Wymagana ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanych praw ("IPR").

W związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą Wnioskodawca ponosi wydatki, bez których wytworzenie, ulepszenie, rozwinięcie oprogramowania/jego części byłoby niemożliwe.

Przykładowo, użytkowanie samochodu umożliwia Wnioskodawcy transport, między innymi, w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania. Taki sam związek wykazują wydatki na podróże służbowe (w tym, nocleg).

Podobnie, zakup sprzętu komputerowego jest koniecznością, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby (z technicznego punktu widzenia) jego zapisanie i odtworzenie,

Podobnie należy traktować zakup telefonu (komunikacja ws. tworzonego oprogramowania, jego testowanie).

Inne wymienione w opisie stanu faktycznego wydatki, w tym, składki ZUS oraz koszty prowadzonej księgowości, są bezpośrednią konsekwencją prowadzonej działalności gospodarczej, obejmujące tworzenie oprogramowania.

Samochód osobowy oraz sprzęt elektroniczny (IT) stanowią środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej, tj. podlegają amortyzacji. Niezależnie od tego, w niektórych przypadkach cena nabycia sprzętu elektronicznego spełniającego kryteria, odnoszące się do środków trwałych (przewidywany czas używania dłuższy niż 12 miesięcy), ze względu na niską wartość zostały ujęte w kosztach uzyskania przychodu bezpośrednio.

Wskazane we wniosku koszty ponoszone są przez Wnioskodawcę zarówno w zakresie działalności badawczo-rozwojowej jak również do pozostałej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku żadnego z wymienionych kosztów, Wnioskodawca nie ma możliwości przypisanie konkretnego wydatku do przychodów ze zbycia Oprogramowania/udzielenia licencji lub do pozostałej działalności. Stąd alokacja ma miejsce na podstawie proporcji.

Proporcja zostaje ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania/udzielenia licencji do przychodów ogółem z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w danym okresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki, których nie można przypisać bezpośrednio poszczególnym przychodom, w szczególności wydatki na:

* składki ZUS,

* używanie samochodu osobowego i amortyzacja,

* amortyzacja sprzętu komputerowego,

* prowadzenie księgowości,

* dostęp do Internetu,

* zakup sprzętu elektronicznego (komputery, telefony komórkowe, drukarki),

* podróże służbowe,

* konferencje, szkolenia,

* kursy językowe (języka niemieckiego)

stanowią koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy proporcjonalnie - w odniesieniu do przychodu podlegającego stawce podatkowej 19% (Wnioskodawca dokonał wyboru podatku liniowego na podstawie art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i tego, który podlega stawce 5%?

Innymi słowy, czy Wnioskodawca powinien dokonać odpowiedniej alokacji ww. kosztów według proporcji, wynikającej ze stosunku: przychody ze zbycia Oprogramowania (tj. z działalności badawczo rozwojowej, o której mowa art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)/przychody ogółem Wnioskodawcy (w danym okresie)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. alokacja kosztów (według proporcji, w jakiej pozostają do siebie kategorie przychodów) jest konieczna.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b)x1.3/a+b+c+d, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest tworzenie programów komputerowych. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, ponosi on m.in. wydatki, pośrednio związane z przychodami.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Brakuje przy tym regulacji, która by określała, w jaki sposób koszty związane z obiema kategoriami sprzedaży (podlegającej stawce 5% i pozostałej) powinny zostać włączone do kosztów przy obliczeniu jednej i drugiej podstawy opodatkowania.

Jednak każda inna metoda alokacji (niż w proporcji do przychodów) nie spełnia celu regulacji, w szczególności alokacja całości kosztów pośrednio związanych z przychodami (m.in. składek ZUS, amortyzacji) wyłącznie do kosztów działalności "pozostałej" spowodowałaby pominięcie istotnej części kosztów, rzeczywiście zaangażowanych w proces tworzenia Oprogramowania, przy kalkulacji dochodu ze zbycia praw autorskich do tego Oprogramowania. Doprowadziłoby to ponadto do obliczenia podatku według stawki 19% od nieproporcjonalnie małej podstawy (kosztem podstawy, do której stosuje się stawkę 5%).

Reasumując, alokacja kosztów według proporcji odpowiednich kategorii przychodów jest w przypadku Wnioskodawcy uzasadniona.

Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska, przywołał fragmenty interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 875), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 30ca ust. 1 ww. ustawy podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Podstawę opodatkowania dochodu określonego w art. 30ca ust. 1 cyt. ustawy stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[ (a+b) x 1,3) / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 cyt. ustawy).

W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej (art. 30ca ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

W tym miejscu należy zauważyć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy poniesie przez Niego wydatki, których nie można przypisać bezpośrednio poszczególnym przychodom, (w szczególności: składki ZUS, używanie samochodu osobowego i amortyzacja, amortyzacja sprzętu komputerowego, prowadzenie księgowości, dostęp do Internetu, zakup sprzętu elektronicznego (komputery, telefony komórkowe, drukarki), podróże służbowe, konferencje, szkolenia, kursy językowe (języka niemieckiego)) - stanowią koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy proporcjonalnie - w odniesieniu do przychodu podlegającego stawce podatkowej 19% i tego, który podlega stawce 5%. Innymi słowy, czy Wnioskodawca powinien dokonać odpowiedniej alokacji ww. kosztów według proporcji, wynikającej ze stosunku: przychody ze zbycia Oprogramowania (tj. z działalności badawczo rozwojowej, o której mowa art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)/przychody ogółem Wnioskodawcy (w danym okresie).

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego bez preferencji wynikającej z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

* wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

* wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

* wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą "a" we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

* wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

* kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

* dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego - ww. koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus " (...) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD W Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)".

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

* dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

* wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

* dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

* wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że "Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP".

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu - w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim: jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Wobec powyższego, poniesione przez Wnioskodawcę wskazane we wniosku koszty w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy dodać, że mimo uznania przez Organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy, "proporcję" zaproponowaną przez Wnioskodawcę, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.