0111-KDIB2-3.4010.330.2019.1.HK - Opodatkowanie różnicy pomiędzy wysokością otrzymanego grantu a wysokością faktycznie poniesionych wydatków.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 listopada 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB2-3.4010.330.2019.1.HK Opodatkowanie różnicy pomiędzy wysokością otrzymanego grantu a wysokością faktycznie poniesionych wydatków.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 września 2019 r. (data wpływu 20 października 2019 r. - za pośrednictwem platformy ePUAP) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy różnica pomiędzy wysokością otrzymanego grantu a wysokością faktycznie poniesionych wydatków podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy różnica pomiędzy wysokością otrzymanego grantu a wysokością faktycznie poniesionych wydatków podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: "Spółka", "Wnioskodawca") otrzymała dotację, do której wniosek był składany bezpośrednio do Komisji Europejskiej (dalej jako: "KE") w ramach programu SME Instrument Phase 1, w naborze kończącym się 5 września 2018 r., dotacja została przyznana w postaci ryczałtowej - grantu. Wysokość przyznawanych grantów wynosi do 50 000,00 EUR. Spółka otrzymała finansowanie w wysokości 17 500,00 EUR - 21 grudnia 2018 r. Start projektu zgodnie z planem rozpoczął się 1 stycznia 2019 r. W ramach projektu nie ma wydzielonych poszczególnych pozycji, na które w Spółce powinno być przeznaczone finansowanie, ponieważ przyznana kwota jest kwotą ryczałtową. W ramach rozliczenia projektu miała zostać (i została) opracowana dokumentacja techniczna oraz studium wykonalności dla projektu, który Wnioskodawca rozwija, obejmującego proces wytwarzania piany aluminiowej na drodze niskoenergetycznego przetwarzania. Raport do KE został przesłany zgodnie z planem 29 sierpnia 2019 r. W związku z opracowaniem dokumentacji i wysłaniem raportu do KE projekt został zrealizowany. W dotacji została przyznana kwota wyższa niż poniesione koszty. Dotacja w formie grantu nie zakłada zwrotu niewykorzystanej kwoty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy różnicę pomiędzy wysokością otrzymanego grantu a wysokością faktycznie poniesionych wydatków Spółka powinna opodatkować podatkiem dochodowym od osób prawnych (ustawy o CIT) i potraktować jako przychód podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu dofinansowania otrzymanego z Komisji Europejskiej na realizację projektu Spółka powinna rozpoznać przychód niepodatkowy, ponieważ zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze; w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.

Wnioskodawca zauważył, że w art. 17 ust. 1 pkt 53 zamieszczono zwolnienie dla środków finansowych otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Jednak z uwagi na to, że w art. 5 ust. 3 ustawy o finansach publicznych nie wymieniono programów ramowych, w ocenie Wnioskodawcy podstawą zwolnienia przedmiotowej dotacji z podatku dochodowego będzie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT, nie zaś art. 17 ust. 1 pkt 53 ustawy.

Reasumując, w ocenie Spółki przedmiotowa dotacja (nadwyżka przyznanej kwoty grantu nad poniesionymi kosztami) będzie podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, dalej jako: "u.p.d.o.p.") przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "otrzymane" oznacza, że momentem powstania przychodu jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje szereg zwolnień dla środków otrzymywanych na realizację określonych projektów. Kwalifikacja uzależniona jest w szczególności od sposobu rozdzielania omawianych środków, jak również od celu na jaki środki te zostały przyznane.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.p., wolne od podatku są dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze; w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.

W świetle ww. przepisu, dochody podatników korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego w sytuacji, gdy spełnione są łącznie dwie przesłanki:

1.

bezzwrotna pomoc pochodzi od podmiotów wskazanych w ww. przepisie, w tym gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy przekazanej na podstawie, o której mowa w tym przepisie oraz

2.

podatnik jest podmiotem, któremu służyć ma ta pomoc.

Warunkami niezbędnymi do uzyskania ww. zwolnienia jest uzyskanie przez podatnika dochodów od podmiotów wskazanych w tym przepisie, a nadto cel programu finansowanego z tych środków musi być bezpośrednio realizowany przez tego podatnika. Wskazane przesłanki muszą być spełnione łącznie. Oznacza to, że niedopełnienie któregokolwiek z warunków uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia.

Instrument SME został przewidziany jako jedno z działań w ramach programu Horyzont 2020, który jako nowa odsłona programu ramowego, stawia na intensywną współpracę nauki z przemysłem, jak również wsparcie małych i średnich przedsiębiorstw. Program Horyzont 2020 to instrument wspierający badania i innowacje, wdrażany przez Komisję Europejską, Jego celem jest rozwój europejskich innowacji o znaczeniu globalnym oraz wypracowanie przewagi konkurencyjnej gospodarki europejskiej w oparciu o innowacje zgodnie z założeniami Strategii Europa 2020.

Ww. program został ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1291/2013 z 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym "Horyzont 2020" - program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014-2020) (Dz. U.UE.L2013.347.104).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka otrzymała dotację, do której wniosek był składany bezpośrednio do Komisji Europejskiej (KE). Dotacja została przyznana w postaci ryczałtowej - grantu. W ramach projektu nie ma wydzielonych poszczególnych pozycji, na które w Spółce powinno być przeznaczone finansowanie, ponieważ przyznana kwota jest kwotą ryczałtową. W ramach rozliczenia projektu miała zostać (i została) opracowana dokumentacja techniczna oraz studium wykonalności dla projektu, który Wnioskodawca rozwija. Raport do KE został przesłany zgodnie z planem 29 sierpnia 2019 r. W związku z opracowaniem dokumentacji i wysłaniem raportu do KE projekt został zrealizowany. W dotacji została przyznana kwota wyższa niż poniesione koszty. Dotacja w formie grantu nie zakłada zwrotu niewykorzystanej kwoty.

W związku z powyższym otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja z Komisji Europejskiej dotycząca realizacji projektu, o którym mowa we wniosku, jest przychodem zwolnionym z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.p., niezależnie od faktycznej wysokości wydatków poniesionych przez niego na realizację projektu, sfinansowanych otrzymanymi środkami. Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że powyższe zwolnienie dotyczy całości otrzymanego grantu, a więc również tej części, która stanowi różnicę pomiędzy wysokością otrzymanego grantu a wysokością faktycznie poniesionych wydatków.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl