0111-KDIB2-2.4015.114.2020.2.MZ - PSD - zaliczenie do grupy podatkowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14e § 1a pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), w związku z art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wyniku uwzględnienia w całości skargi z 28 kwietnia 2021 r. (data wpływu 30 kwietnia 2021 r.), wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), zmienia z urzędu interpretację indywidualną z 31 marca 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4015.114.2020.1.MZ i uznaje, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2020 r. (data wpływu 31 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z zagranicznego organu rentowego po zmarłym uprawnionym - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z zagranicznego organu rentowego po zmarłym uprawnionym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 21 lutego 2018 r. zmarła w wieku 99 lat I. L. z domu K., rodzona siostra babci Wnioskodawczyni H. S. z domu K., matki ojca Wnioskodawczyni M. S. Do końca życia była zameldowana w swoim mieszkaniu w W.

W dniu śmierci I. L. była wdową. Jej mąż, Z. L., który zmarł w dniu 23 września 2003 r., pobierał emeryturę zagraniczną z Wielkiej Brytanii. Po jego śmierci I. L. uzyskała prawo do renty rodzinnej po zmarłym mężu, wypłacanej kwartalnie czekiem imiennym w funtach brytyjskich realizowanym w polskim Banku.

W 2012 r. brytyjski urząd rentowy zmienił formę wypłaty świadczeń na przelew bankowy na konto beneficjenta. Przysłana pocztą w tym temacie korespondencja zaginęła i I. L. przez długi czas nie zorientowała się, że przestała otrzymywać rentę brytyjską.

W 2015 r. zostało wysłane do Wielkiej Brytanii pismo z prośbą o wyjaśnienie sprawy i wznowienie wypłacania należnych I. L. świadczeń. Do momentu śmierci I. L. sprawa była wciąż niewyjaśniona, a wypłata renty nie została wznowiona.

I. L. zostawiła po sobie testament, w którym do całości spadku powołała Wnioskodawczynię. Brzmienie paragrafu 1 testamentu było następujące: "I. L. do całego spadku powołuje córkę siostrzeńca, H. B. S., nazwisko rodowe S., córkę M. i B., urodzoną (...) w W., PESEL (...), obecnie zamieszkałą w J. przy ulicy (...)".

Wnioskodawczyni uzyskała prawomocne postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku po I. L. Sprawa niewypłaconej renty nie była włączona do wniosku o nabycie spadku z powodu braku pewności uznania roszczenia i dokonania wypłaty zaległej kwoty przez brytyjski urząd rentowy. Nieznana również była wielkość tego świadczenia. Była tylko wiedza o należnych I. L. i za jej życia niewypłaconych świadczeniach rentowych.

O śmierci I. L. Wnioskodawczyni poinformowała urząd w Wielkiej Brytanii i wtedy otrzymała informację, że może ubiegać się o zwrot niewypłaconej jej renty. Wniosek razem z testamentem i postanowieniem Sądu o nabycie spadku, Wnioskodawczyni wysłała pocztą. W dniu 8 stycznia 2020 r. Wnioskodawczyni została zaskoczona przelewem z Wielkiej Brytanii w kwocie 229.838,73 PLN będącym równowartością 47.438,17 GBP. Tytuł przelewu brzmiał: "(...)". Dopiero trzy tygodnie później Wnioskodawczyni otrzymała pisemne wyjaśnienie, że wypłacona kwota obejmuje całość należnych I. L i niewypłaconych w czasie jej życia świadczeń z tytułu renty. Podstawą do wypłaty na rachunek bankowy Wnioskodawczyni było udokumentowane prawo do spadku po I. L. Wartość tego świadczenia została ujawniona Wnioskodawczyni dopiero po dokonaniu przez brytyjski urząd rentowy przelewu na jej rachunek bankowy w 2020 r.

Jest to jednorazowa wypłata jaką Wnioskodawczyni otrzymała w ramach systemu emerytalnego utworzonego w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni oświadczyła też, że w związku ze śmiercią I. L i Z. L. nigdy nie pobierała ani pobiera aktualnie innego stałego świadczenia, a jej miejscem zamieszkania dla celów podatkowych jest Polska.

Wnioskodawczyni skontaktowała się z Urzędem Skarbowym prosząc o pomoc w ustaleniu formy opodatkowania otrzymanych pieniędzy. Wnioskodawczyni przekazała mailem otrzymany z Wielkiej Brytanii dokument wraz z tłumaczeniem przysięgłym. Urząd Skarbowy nie potrafił jednak odpowiedzieć Wnioskodawczyni na pytanie, jak i czy powinna zostać opodatkowana kwota otrzymana od brytyjskiego urzędu rentowego. Zasugerowano Wnioskodawczyni złożenie wniosku o interpretację indywidualną w tej sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwota, którą Wnioskodawczyni otrzymała na swój rachunek bankowy od brytyjskiego urzędu rentowego powinna zostać opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przekazana z Wielkiej Brytanii kwota powinna zostać potraktowana jako niezrealizowane świadczenie rentowe stanowiące spadek po zmarłej I. L. i powinna podlegać podatkowi od spadków i darowizn. Pieniądze zostały wypłacone Wnioskodawczyni na podstawie wysłanej do brytyjskiego urzędu rentowego dokumentacji potwierdzającej prawa Wnioskodawczyni do spadku po I. L.

W wyniku rozpatrzenia ww. wniosku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał 31 marca 2021 r. indywidualną interpretację Znak: 0111-KDIB2-2.4015.114.2020.1.MZ uznając stanowisko Wnioskodawczyni za prawidłowe.

Interpretację doręczono 7 kwietnia 2021 r.

Wnioskodawczyni na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego złożyła skargę z 28 kwietnia 2021 r. (data nadania 28 kwietnia 2021 r.), wnosząc o:

* uwzględnienie skargi oraz uchylenie interpretacji indywidualnej z dnia 31 marca 2021 r. sygn. 0111-KDIB2-2.4015.114.2020.1.MZ,

* zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, od Organu na rzecz strony skarżącej według norm przepisanych.

W złożonej skardze zaskarżonej interpretacji indywidualnej zarzucono: * naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i przyjęcie niewłaściwej kwalifikacji, w szczególności art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn poprzez uznanie zstępnych rodzeństwa spadkodawcy jako należących do III grupy podatkowej.

Zgodnie z art. 14e § 1a pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może z urzędu zmienić interpretację indywidualną w wyniku uwzględnienia skargi do sądu administracyjnego na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W przypadku skargi na decyzję, uwzględniając skargę w całości, organ uchyla zaskarżoną decyzję i wydaje nową decyzję. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio.

Po rozpatrzeniu zarzutów skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uwzględnia skargę w całości i zmienia zaskarżoną interpretację indywidualną, stwierdzając, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2020 r. (data wpływu 31 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z zagranicznego organu rentowego po zmarłym uprawnionym - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r. poz. 1813 z późn. zm.) - podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "spadek" należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.). Na podstawie art. 922 Kodeksu cywilnego - spadek stanowią prawa i obowiązki zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego - prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki (w tym również prawa majątkowe), ale także uzasadnione prawnie nadzieje na nabycie prawa - istniejące w dacie nabycia spadku. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie.

Do spadku nie należą prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego czy są one spadkobiercami (art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn - obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Artykuł 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że - obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn - jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 ww. ustawy - do długów i ciężarów zalicza się również koszty leczenia i opieki w czasie ostatniej choroby spadkodawcy, jeżeli nie zostały pokryte za jego życia i z jego majątku, koszty pogrzebu spadkodawcy, łącznie z nagrobkiem, w takim zakresie, w jakim koszty te odpowiadają zwyczajom przyjętym w danym środowisku, jeżeli nie zostały pokryte z majątku spadkodawcy, z zasiłku pogrzebowego lub nie zostały zwrócone w innej formie, oraz koszty postępowania spadkowego, wynagrodzenie wykonawcy testamentu, obowiązki wykonania zapisów i poleceń zamieszczonych w testamencie, wypłaty z tytułu zachowku oraz inne obowiązki wynikające z przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących spadków.

Ustawodawca nie podaje definicji długów i ciężarów. Jednocześnie rozszerza to pojęcie w ust. 2 i 3 art. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn przykładowo wyliczając przypadki, które stanowią długi i ciężary. Oznacza to, iż długi i ciężary w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowią katalog otwarty. Pojęcie "długów" w rozumieniu tego artykułu obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia, do których poniesienia zobowiązany jest nabywca. Równowartość tych roszczeń podlega potrąceniu od jego wartości. "Ciężarem" natomiast jest inne niż dług obciążenie nabytej rzeczy lub prawa, które w chwili nabycia zmniejsza jego wartość rynkową. Odliczenie długów i ciężarów jest wyrazem istoty (elementem konstrukcyjnym) podatku od spadków i darowizn, polegającej na opodatkowaniu przyrostu czystej wartości majątku podatnika.

Zasadą jest, że wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw (art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Wartość rynkową rzeczy i praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju z dnia obowiązku podatkowego - art. 8 ust. 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn - opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 7.276 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej.

Artykuł 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że - wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy - do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, od nabywców zaliczonych do II grupy podatkowej:

* do 10.278 zł - 7%,

* od 10.278 zł do 20.556 zł - 719 zł 50 gr i 9% od nadwyżki ponad 10 278 zł,

* powyżej 20.556 zł - 1644 zł 50 gr i 12% od nadwyżki ponad 20 556 zł.

Stosownie do art. 17a ust. 1 cyt. ustawy - podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że w dniu 21 lutego 2018 r. zmarła I. L., siostra babci Wnioskodawczyni ze strony ojca. Mąż I. L., który zmarł w dniu 23 września 2003 r., pobierał emeryturę zagraniczną z Wielkiej Brytanii. Po śmierci swojego męża I. L. uzyskała prawo do renty rodzinnej po nim, wypłacanej kwartalnie czekiem imiennym w funtach brytyjskich realizowanym w polskim Banku. W 2012 r. brytyjski urząd rentowy zmienił formę wypłaty świadczeń na przelew bankowy na konto beneficjenta. Przysłana pocztą w tym temacie korespondencja zaginęła i I. L. przez długi czas nie zorientowała się, że przestała otrzymywać rentę brytyjską. W 2015 r. zostało wysłane do Wielkiej Brytanii pismo z prośbą o wyjaśnienie sprawy i wznowienie wypłacania należnych I. L. świadczeń. Do momentu śmierci I. L. sprawa była wciąż niewyjaśniona, a wypłata renty nie została wznowiona. Na podstawie testamentu spadek po I. L. nabyła w całości Wnioskodawczyni (córka siostrzeńca I. L.). Nabycie spadku przez Wnioskodawczynię zostało potwierdzone prawomocnym postanowieniem Sądu. Sprawa niewypłaconej renty nie była włączona do wniosku o nabycie spadku z powodu braku pewności uznania roszczenia i dokonania wypłaty zaległej kwoty przez brytyjski urząd rentowy. Nieznana również była wielkość tego świadczenia. Była tylko wiedza o należnych I. L. i za jej życia niewypłaconych świadczeniach rentowych. O śmierci I. L. Wnioskodawczyni poinformowała urząd rentowy w Wielkiej Brytanii i wtedy otrzymała informację, że może ubiegać się o zwrot niewypłaconej jej renty. Wniosek razem z testamentem i postanowieniem Sądu o nabycie spadku, Wnioskodawczyni przesłała pocztą. W dniu 8 stycznia 2020 r. Wnioskodawczyni otrzymała przelew pieniężny z Wielkiej Brytanii w kwocie 229.838,73 PLN będący równowartością 47.438,17 GBP. Trzy tygodnie później Wnioskodawczyni otrzymała pisemne wyjaśnienie, że wypłacona kwota obejmuje całość należnych I. L i niewypłaconych w czasie jej życia świadczeń z tytułu renty. Podstawą do wypłaty na rachunek bankowy Wnioskodawczyni było udokumentowane prawo do spadku po I. L. Wartość tego świadczenia została ujawniona Wnioskodawczyni dopiero po dokonaniu przez brytyjski urząd rentowy przelewu na jej rachunek bankowy w 2020 r. Jest to jednorazowa wypłata jaką Wnioskodawczyni otrzymała w ramach systemu emerytalnego utworzonego w Wielkiej Brytanii. Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi to, czy kwota, którą Wnioskodawczyni otrzymała na swój rachunek bankowy od brytyjskiego urzędu rentowego powinna zostać opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że roszczenie o świadczenie z tytułu renty z brytyjskiego urzędu rentowego należne I. L i niewypłacone za jej życia, przysługuje Wnioskodawczyni jako spadkobierczyni po I. L. Przedmiotowe roszczenie jest związane z nabyciem przez Wnioskodawczynię prawa do spadku po I. L., gdyż - jak wynika z treści wniosku - takie roszczenie istniało w momencie nabycia przez Wnioskodawczynię spadku po I. L. (nie była znana jedynie wysokość tego roszczenia). Tym samym roszczenie o wypłatę świadczeń z tytułu renty z brytyjskiego urzędu rentowego weszło w skład spadku po I. L. Należy zatem stwierdzić, że w skład spadku po I. L. (siostrze babci Wnioskodawczyni) weszło prawo majątkowe w postaci roszczenia o wypłatę świadczenia z tytułu renty z brytyjskiego organu rentowego (niezrealizowane świadczenie rentowe), a zatem nabycie tego roszczenia w spadku podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn - do II grupy podatkowej zaliczani są: zstępni rodzeństwa (np. siostrzeńcy, bratankowie i ich dzieci oraz ich wnuki i prawnuki), rodzeństwo rodziców (wujostwo, stryjostwo), zstępni i małżonkowie pasierbów, rodzeństwo małżonków (np. brat żony) oraz małżonkowie rodzeństwa (bratowe, szwagrowie), małżonkowie rodzeństwa małżonków (np. żona brata męża), małżonkowie innych zstępnych (żona wnuka, prawnuka, mąż wnuczki i prawnuczki).

Mając zatem na uwadze ww. przepis ustawy o podatku od spadków i darowizn, stwierdzić należy, że w związku z nabyciem przez Wnioskodawczynię spadku od siostry jej babci (siostry matki jej ojca), należy uznać ją za zstępną rodzeństwa, czyli osobę zaliczoną do II grupy podatkowej.

Natomiast realizacja nabytego roszczenia czyli jednorazowa wypłata ww. świadczenia nie jest w świetle ustawy o podatku od spadków i darowizn odrębną czynnością podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż zgodnie ze złożonym wnioskiem niniejsza interpretacja dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z zagranicznego organu rentowego po zmarłym uprawnionym. W niniejszej interpretacji Organ nie rozstrzyga zatem o ewentualnych skutkach podatkowych jakie w związku z otrzymaniem ww. środków mogą wystąpić na gruncie innych ustaw podatkowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie - stosownie do art. 54 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - stwierdza się, że w niniejszej sprawie nie miało miejsca działanie Organu bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.