0111-KDIB2-2.4014.45.2020.4.PB - Określenie skutków podatkowych zasądzenia rekompensaty pieniężnej z tytułu poniesionych nakładów na utrzymanie mieszkań.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 kwietnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB2-2.4014.45.2020.4.PB Określenie skutków podatkowych zasądzenia rekompensaty pieniężnej z tytułu poniesionych nakładów na utrzymanie mieszkań.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 5 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 3 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zasądzenia rekompensaty pieniężnej z tytułu poniesionych nakładów na utrzymanie mieszkań - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zasądzenia rekompensaty pieniężnej z tytułu poniesionych nakładów na utrzymanie mieszkań.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 20 marca 2020 r. Znak: 0115-KDIT2.4011.21.2020.1.MU, 0111-KDIB2-2.4014.45.2020.3.PB wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 3 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na podstawie ugody sądowej zawartej 4 października 2019 r. przed Sądem Rejonowym w sprawie o podział majątku wspólnego oraz dział spadku po zmarłym mężu Wnioskodawczyni, prawomocnej z dniem 12 października 2019 r., a konkretnie na mocy pkt 4 tej ugody zostały na rzecz Wnioskodawczyni zasądzone rekompensaty pieniężne od pozostałych spadkobierców ustawowych z tytułu poniesionych przez Wnioskodawczynię nakładów finansowych na utrzymanie 2 mieszkań spośród 3 wymienionych w pkt 1 tej ugody. Nakłady te Wnioskodawczyni poniosła w okresie od dnia nabycia spadku do dnia działu spadku, tj. w latach 2011-2019. Mieszkania te stanowiły masę spadkową przyjętą solidarnie przez wszystkich spadkobierców ustawowych, podczas gdy tylko Wnioskodawczyni sama ponosiła koszty ich utrzymania w ww. okresie. Łączna kwota rekompensat zasądzonych z tego tytułu na rzecz Wnioskodawczyni wynosi 25.076,52 zł (słownie: dwadzieścia pięć tysięcy siedemdziesiąt sześć złotych 52/100).

Końcowo wskazać należy, iż pozostały opis stanu faktycznego, który został przedstawiony przez Wnioskodawczynię w treści uzupełnienia wniosku jako, że dotyczy zagadnienia objętego podatkiem dochodowym od osób fizycznych przedstawiony został w interpretacji obejmującej swym zakresem ocenę stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy tego typu rekompensaty z tytułu poniesionych nakładów na utrzymanie mieszkań zasądzone przez sąd w drodze prawomocnej ugody sądowej mogą być rozumiane jako odszkodowanie i czy w konsekwencji są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych a samo ich zasądzenie jest zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie podlegają zwolnieniu z PIT. Rekompensata nakładów poniesionych samodzielnie na utrzymanie mieszkań wchodzących w skład masy spadkowej jest przez Wnioskodawczynię rozumiana jako forma odszkodowania za poniesioną stratę finansową, gdyż koszty te powinny być ponoszone solidarnie przez wszystkich ustawowych spadkobierców od dnia przyjęcia przez nich spadku. Pomimo iż we wspomnianej ugodzie sądowej nie pada słowo odszkodowanie, to jednak zamysł zasądzenia ww. rekompensat wydaje się być formą odszkodowania. W konsekwencji kwota zasądzonej rekompensaty powinna być zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych a samo jej zasądzenie również powinno być zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1519 z późn. zm.) - podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 cytowanej ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że na podstawie prawomocnej ugody sądowej, w sprawie o podział majątku wspólnego oraz dział spadku po zmarłym mężu Wnioskodawczyni, zostały na rzecz Wnioskodawczyni zasądzone rekompensaty pieniężne od pozostałych spadkobierców ustawowych z tytułu poniesionych przez Wnioskodawczynię nakładów finansowych na utrzymanie 2 mieszkań spośród 3 będących przedmiotem masy spadkowej. Nakłady te Wnioskodawczyni poniosła w okresie od dnia nabycia spadku do dnia działu spadku, tj. w latach 2011-2019. Mieszkania te stanowiły masę spadkową przyjętą solidarnie przez wszystkich spadkobierców ustawowych, podczas gdy tylko Wnioskodawczyni sama ponosiła koszty ich utrzymania w ww. okresie. Łączna kwota rekompensat zasądzonych z tego tytułu na rzecz Wnioskodawczyni wynosi 25.076,52 zł.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, wskazać należy, że zasądzone na podstawie prawomocnej ugody sądowej rekompensaty pieniężne od pozostałych spadkobierców ustawowych z tytułu poniesionych przez Wnioskodawczynię nakładów finansowych na utrzymanie mieszkań, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Ugoda taka nie jest bowiem żadną z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl