0111-KDIB2-2.4014.218.2019.2.PB - Wyłączenie z PCC pożyczki podlegającej pod podatek VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 października 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.), uzupełnionym 20 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 20 listopada 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.218.2019.1.PB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 20 listopada 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną (spółka z o.o.) posiadającą na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy. Jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. Przedmiotem prowadzonej przez Stronę działalności jest głównie realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (kod PKD 41.10.Z).

Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę pożyczki z podmiotem gospodarczym (spółką z o.o.). Wnioskodawca będzie pożyczkobiorcą, a spółka z o.o. pożyczkodawcą. Pożyczkodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. Pożyczkodawca nie jest podmiotem powiązanym w stosunku do Wnioskodawcy. Głównym przedmiotem działalności Pożyczkodawcy jest sprzedaż hurtowa komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania (kod PKD 46.51.Z).

Pożyczkodawca nie prowadzi stałej działalności gospodarczej w zakresie udzielania kredytów i pożyczek. Pożyczkodawca udzieli jednak w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pożyczki Wnioskodawcy (z wolnych środków finansowych wygospodarowanych z podstawowej działalności operacyjnej). Pożyczkodawca udzieli pożyczki z zamiarem czerpania zysku z wolnych środków w postaci oprocentowania pożyczki. Oprocentowanie pożyczki będzie ustalone na poziomie rynkowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że czynność udzielenia pożyczki będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że strona umowy pożyczki opisanej we wniosku będzie zwolniona z ww. podatku z tytułu dokonania tej czynności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zawarciem umowy pożyczki, o której mowa w stanie faktycznym wniosku, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawarciem umowy pożyczki, o której mowa w stanie faktycznym wniosku, po jego stronie nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o p.c.c., podatkowi podlegają m.in. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. W myśl art. 4 pkt 7 ustawy, obowiązek podatkowy ciąży przy umowie pożyczki na biorącym pożyczkę (w niniejszej sprawie na Wnioskodawcy).

Jednak na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany:

* w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

* jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności (z wyjątkami niedotyczącymi umowy pożyczki).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 VAT, zwalnia się od podatku VAT m.in. usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

Przepisy ustawy o VAT, a także regulacje Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej nie przewidują w kwestii opodatkowania podatkiem VAT żadnego wyjątku dla działalności okazjonalnej w zakresie udzielania pożyczek, która jest wykonywana przez podatnika podatku VAT. Wykluczenie z opodatkowania podatkiem VAT działalności jednorazowej lub okazjonalnej prowadzonej przez podatnika VAT byłoby naruszeniem zasad powszechności opodatkowania, neutralności i równego traktowania transakcji gospodarczych, zgodnie z którymi wszyscy podatnicy podlegają podatkowi VAT w ten sam sposób w przypadku tej samej działalności.

Oznacza to, że nawet jednorazowa i okazjonalna pożyczka udzielana przez czynnego podatnika VAT podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 VAT - i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem p.c.c.

Wnioskodawca wskazał, że podobnie uznał m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 5 stycznia 2017 r. (2461- IBPP2.4512.901.2016.1.JJ) - "wykonanie usługi pożyczki, nawet jednorazowej, należy zatem uznać za element działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Przemawiają za tym w szczególności następujące okoliczności:

* przedmiotowa pożyczka zostanie udzielona za oprocentowaniem, które to stanowić będzie przychód Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej;

* pożyczka udzielona zostanie z własnych środków finansowych Spółki (wygenerowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej);

* w celu wykonania usługi (w tym negocjacji jej warunków, podpisania umowy pożyczki, przekazania środków pieniężnych) Spółka zaangażuje (choć w niewielkim wymiarze) wyłącznie zasoby prowadzonego przedsiębiorstwa, w szczególności wypracowany w ramach działalności gospodarczej kapitał (...)".

Skoro zatem udzielona pożyczka jest zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miało zastosowanie wyłączenie określone w art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na pożyczkobiorcy, z tytułu zawarcia omawianej umowy pożyczki, nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 24 maja 2018 r., Znak: 0111-KDIB3-1.4012.244.2018.2.IK czy z 20 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.53.2018.2.MSI.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że zgodnie z wolą Wnioskodawcy przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym Organ zaznacza, że kwestie związane z podatkiem od towarów i usług są elementem zdarzenia przyszłego, niepodlegającym ocenie w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1519 z późn. zm.) - podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy - obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy - obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania planowanej umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy transakcja ta podlegać będzie regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną (spółka z o.o.) posiadającą na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy. Jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. Przedmiotem prowadzonej przez Stronę działalności jest głównie realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (kod PKD 41.10.Z). Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę pożyczki z podmiotem gospodarczym (spółką z o.o.). Wnioskodawca będzie pożyczkobiorcą, a spółka z o.o. pożyczkodawcą. Pożyczkodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. Pożyczkodawca nie jest podmiotem powiązanym w stosunku do Wnioskodawcy. Głównym przedmiotem działalności Pożyczkodawcy jest sprzedaż hurtowa komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania (kod PKD 46.51.Z). Pożyczkodawca nie prowadzi stałej działalności gospodarczej w zakresie udzielania kredytów i pożyczek. Pożyczkodawca udzieli jednak w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pożyczki Wnioskodawcy (z wolnych środków finansowych wygospodarowanych z podstawowej działalności operacyjnej). Pożyczkodawca udzieli pożyczki z zamiarem czerpania zysku z wolnych środków w postaci oprocentowania pożyczki. Oprocentowanie pożyczki będzie ustalone na poziomie rynkowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że czynność udzielenia pożyczki będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że strona umowy pożyczki opisanej we wniosku będzie zwolniona z ww. podatku z tytułu dokonania tej czynności.

Jeżeli zatem istotnie, jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, udzielenie omawianej pożyczki będzie zwolnione z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - co jak wskazano powyżej nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż interpretacja wydawana jest wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych - to na mocy art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawierana umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych - będzie z niego wyłączona. Tym samym Wnioskodawca (pożyczkobiorca) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.