0111-KDIB2-2.4014.176.2018.4.PB - Wyłączenie z PCC pożyczki podlegającej pod podatek VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 września 2018 r. (data wpływu 17 września 2018 r.), uzupełnionym 4 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 16 listopada 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.176.2018.3.PB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 4 grudnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność w zakresie wsparcia zarządu i dostaw towarów do przedsiębiorstwa, którego przedmiotem działalności jest handel meblami ogrodowymi, przeznaczonymi przede wszystkim dla gastronomii i hotelarstwa. Przedsiębiorstwo, z którym współpracuje Wnioskodawca dokonuje przekształcenia działalności w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową (dalej: Spółka). Wnioskodawca ma być jednym ze wspólników nowo powstałych podmiotów. Wobec tego, zobowiązany jest wnieść wkład pieniężny do każdej ze spółek.

Wnioskodawca zamierza pożyczyć kwotę odpowiadającą wartości wkładu do spółki osobowej. Umowa pożyczki będzie przewidywała okres, w którym pożyczka ma zostać zwrócona oraz określać będzie oprocentowanie pożyczki, zgodne ze stawkami rynkowymi. Jest możliwe, że umowa pożyczki zostanie zawarta w czasie, w którym komplementariusz będzie miał status spółki w organizacji. Pożyczkę Wnioskodawca uzyska od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, która również będzie wspólnikiem ww. spółek (dalej: Pożyczkodawca). Pożyczkodawca występuje w ramach umowy pożyczki, jako podatnik podatku od towarów i usług i wystąpił o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie, powołując się na przedstawione poniżej stanowisko Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że uzyskiwać będzie pożyczkę od osoby (Pożyczkodawcy), wobec której 5 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną (Znak: 0112-KDIL1-1.4012.679.2018.2.MW), w której uznano za prawidłowe stanowisko pożyczkodawcy, stwierdzające, że pożyczka udzielana Wnioskodawcy podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. W interpretacji wydanej wobec pożyczkobiorcy (winno być: pożyczkodawcy) Wnioskodawcę nazwano komandytariuszem.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy opisana w zdarzeniu przyszłym umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w zdarzeniu przyszłym umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a oraz lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany w zakresie, w jakim podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (art. 2 pkt 4 lit.

Dokonując subsumpcji zdarzenia przyszłego do przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jednoznacznie należy stwierdzić, że umowa pożyczki wchodzi w zakres tego przepisu. Nie ulega bowiem wątpliwości, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie zawiera z Pożyczkodawcą umowy spółki, ani nie dokonuje zmiany takiej umowy. Równie jednoznacznie należy stwierdzić, że nie zachodzą tu wyjątki przewidziane przepisem art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jak wyczerpująco wskazano w stanowisku do pytania nr 1 umowa pożyczki udzielana Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jednak korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Umowa opisana w zdarzeniu przyszłym spełnia bowiem zarówno dyspozycję przepisu art. 2 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jak też spełnia dyspozycję art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec tego, literalna wykładnia przepisów art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pozwala jednoznacznie stwierdzić, że opisana w zdarzeniu przyszłym umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko to potwierdza ugruntowana już linia interpretacyjna organów podatkowych, zawarta m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 grudnia 2017 r. (Znak: 0111-KDIB4.4014.355.2017.1.PB) lub z 20 czerwca 2018 r. (Znak: 0111- KDIB2-2.4014.53.2018.2.MSI).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku dotyczącym podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie - postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z 16 listopada 2018 r., Znak: 0112-KDIL1-1.4012.676.2018.2.PS.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1150) - podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy - obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy - obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania zawartej z Pożyczkodawcą umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność w zakresie wsparcia zarządu i dostaw towarów do przedsiębiorstwa, którego przedmiotem działalności jest handel meblami ogrodowymi, przeznaczonymi przede wszystkim dla gastronomii i hotelarstwa. Przedsiębiorstwo, z którym współpracuje Wnioskodawca dokonuje przekształcenia działalności w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową. Wnioskodawca ma być jednym ze wspólników nowo powstałych podmiotów. Wobec tego, zobowiązany jest wnieść wkład pieniężny do każdej ze spółek. Wnioskodawca zamierza pożyczyć kwotę odpowiadającą wartości wkładu do spółki osobowej. Pożyczkę Wnioskodawca uzyska od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, która również będzie wspólnikiem ww. spółek. Pożyczkodawca występuje w ramach umowy pożyczki, jako podatnik podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że uzyskiwać będzie pożyczkę od osoby (Pożyczkodawcy), wobec której wydano interpretację indywidualną z 5 listopada 2018 r., Znak: 0112-KDIL1-1.4012.679.2018.2.MW, zgodnie z którą pożyczka udzielana Wnioskodawcy podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem istotnie, jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, udzielenie omawianej pożyczki będzie zwolnione z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - co jak wskazano powyżej nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż interpretacja wydawana jest wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych - to na mocy art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawierana umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych - będzie z niego wyłączona. Tym samym Wnioskodawca (pożyczkobiorca) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.