0111-KDIB2-2.4011.309.2017.1.MZA - Przesłanki zwrotu osobom fizycznym wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 października 2017 r. (data wpływu 4 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia prawa do ubiegania się o zwrot - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia prawa do ubiegania się o zwrot.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z małżonką zakupili od dewelopera w 2017 r. mieszkanie o powierzchni 47 m². Żaden z małżonków nie osiągnął 35 roku życia. Małżonkowie nie byli wcześniej właścicielami innego budynku mieszkalnego ani nie przysługiwało im spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Małżonkowie posiadają akt notarialny oraz wpis w księgi wieczyste. Ponadto Wnioskodawca wraz z małżonką korzystali z kredytu na zakup ww. mieszkania oraz na wykończenie. Natomiast nie korzystali z dotacji ani innej pomocy państwa. Wnioskodawca wskazał, że mieszkanie nie miało ścianek działowych, drzwi wewnętrznych, łazienka miała tylko wypusty na podłączenia, także kuchnia miała tylko wypusty sugerujące gdzie trzeba wszystko podłączyć. Nie było lamp tylko puste ściany. Brygada remontowa wykonała ścianki, tynki, łazienkę itp.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że element opisu stanu faktycznego zawarty został we własnym stanowisku Wnioskodawcy, gdzie wskazano, że zezwolenie na budowę posiada w takim przypadku deweloper a powstały budynek posiada więcej niż jedno mieszkanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca może złożyć wniosek o zwrot VAT-u za materiały budowalne?

2. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwał zwrot VAT-u?

3. Jeżeli tak, to do kiedy należy złożyć wniosek?

4. Gdzie można znaleźć wykaz materiałów budowlanych na nowych zasadach?

5. Co oznacza w ustawie z dnia 27 września 2013 r. punkt mówiący, że powierzchnia nieruchomości nie może przekroczyć 75 m² (w przypadku mieszkań), o jakich mieszkaniach jest mowa?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pomocy młodym małżeństwom nie ma różnicy czy się buduje dom czy kupuje mieszkanie, wydatki są takie same tylko przy wykończeniu mieszkania będzie i tak przysługiwał mniejszy zwrot VAT-u. Małżonkowie zakupili mieszkanie w czasie, gdy nie było dotacji dla młodych małżeństw. Wnioskodawca uważa, że odmowa przyjęcia wniosku o zwrot VAT-u jest bezzasadna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1184 z późn. zm.) - z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby m.in. w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego (lokalu mieszkalnego).

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej "zwrotem wydatków".

Ponadto - w myśl art. 20 ust. 3 pkt 1-5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:

Z treści wskazanych przepisów wynika, że ustawa daje prawo, po spełnieniu określonych w niej warunków, do otrzymania zwrotu od Skarbu Państwa niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania.

Jednym z podstawowych warunków uprawniających do zwrotu części wydatków jest cel ich poniesienia. Literalna wykładnia art. 20 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy prowadzi do wniosku, że celem tym jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych w związku z budową domu jednorodzinnego albo nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny.

Podsumowując, zwrot wydatków dotyczy tylko budowy domu jednorodzinnego albo nadbudowy lub rozbudowy budynku na cele mieszkalne lub przebudowy (przystosowania) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny, realizowanych na podstawie pozwolenia na budowę, wydanego po 1 stycznia 2014 r. Prawo do zwrotu nie przysługuje natomiast w przypadku zakupu materiałów budowlanych przeznaczonych na remont lokalu mieszkalnego, czy też na wykończenie lokalu zakupionego w stanie deweloperskim.

Wnioskodawca wskazał, że zakupił wraz z małżonką od dewelopera w 2017 r. lokal mieszkalny o powierzchni 47 m², który to lokal został przez małżonków wykończony. Stosownie do powyższego wyjaśnienia Wnioskodawca nie spełnia warunku uprawniającego do zwrotu, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy i tym samym nie przysługuje mu prawo do złożenia wniosku o zwrot.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie Organ uznał, że pytania nr 3, 4 i 5 zadane przez Wnioskodawcę są bezprzedmiotowe i nie udzielił na nie odpowiedzi.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Ponadto informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla jego małżonki. Małżonka Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną winna wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.