0111-KDIB2-1.4011.9.2020.2.AP - PIT w zakresie możliwości zastosowania 5% stawki do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 stycznia 2020 r., który w tym samym dniu wpłynął do tut. Organu za pośrednictwem e-puap, uzupełnionym 29 i 30 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 5% stawki do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 5% stawki do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 kwietnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4011.9.2020.1.AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 29 i 30 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - osoba fizyczna, świadczy usługi, oznaczone symbolem 62.01.Z., jako firma wytwarzająca oprogramowanie komputerowe na zlecenie klientów, opracowując autorskie programy komputerowe, które stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie książki podatkowej.

Oprogramowanie wytworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę:

1. Wnioskodawca zawarł umowę o współpracę z Kontrahentem mającym siedzibę w Polsce, na rzecz której utworzona została aplikacja na systemy Android i iOS. Opracowanie to zostało stworzone indywidualnie. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie z wykorzystaniem darmowych, ogólnodostępnych bibliotek i frameworków (udostępnianych na podstawie nieodpłatnych licencji). W ramach zawartej umowy Wnioskodawca przeniósł na usługobiorcę całość autorskich praw majątkowych do utworzonego programu komputerowego, za co otrzymał stosowne wynagrodzenie. Jednocześnie umowa zawierała zapisy przyjmujące założenia dalszego rozwijania i ulepszania powstałego już produktu oraz współpracy z Zamawiającym na rzecz rozwoju aplikacji. Wyżej wymieniony projekt miał charakter pracy indywidualnej. W ramach projektu zastosowane zostały najnowsze technologie pozwalające na tworzenie mobilnych aplikacji multiplatformowych. Praca nad projektem była na bieżąco planowana i organizowana. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie obejmuje system modułów, którego podstawowym celem jest zintegrowanie informacji na temat warunków (tj. wilgotność powietrza, wilgotność gleby, temperatura powietrza, temperatura gleby itd.) panujących na obszarach rolnych. Oprogramowanie przeznaczone jest dla gospodarstw rolnych chcących monitorować warunki panujące w danym momencie. Oprogramowanie umożliwia również przedstawienie w formie wykresów historycznych warunków panujących na monitorowanym obszarze. Oprogramowanie umożliwia sprawniejsze, kompleksowe zarządzanie procesami związanymi z uprawą roślin w obrębie gospodarstwa rolnego. Umożliwia przyśpieszenie działań i zwiększenie ich efektywności. Oprogramowanie posiada charakter modułowy i może być przystosowywane do potrzeb oraz wielkości gospodarstwa rolnego. Moduły posiadają wyodrębnione funkcjonalności pozwalające na wspieranie procesów decyzyjnych przy wykorzystaniu analizy danych. Oprogramowanie współpracuje z systemem czujników mierzących między innymi wilgotność powietrza, temperaturę powietrza i gruntu oraz inne czynniki pozwalająca na zarządzanie uprawą roślin. Oprogramowanie posiada również opracowane algorytmy pozwalające na informowanie użytkownika aplikacji o krańcowych wynikach pomiarów oraz uruchamiające system alarmów w razie ich przekroczenia.

2. Wnioskodawca zawarł umowę o współpracę z Kontrahentem, na rzecz którego powstała aplikacja turystyczna, na dwa systemy operacyjne Android i iOS, zawierająca najnowocześniejsze opracowania dot. rzeczywistości rozszerzonej, technologii Text-To-Speech, geolokalizacji oraz wirtualizacji tras turystycznych. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie z wykorzystaniem darmowych, ogólnodostępnych bibliotek i frameworków (udostępnianych na podstawie nieodpłatnych licencji), Wnioskodawca zlecił wykonanie części modułów podwykonawcy. W ramach zawartej umowy Wnioskodawca przeniósł na Usługobiorcę całość autorskich praw majątkowych do utworzonego programu komputerowego, za co otrzymał stosowne wynagrodzenie. Projekt podzielono na moduły. W ramach projektu zastosowane zostały najnowsze technologie pozwalające na tworzenie mobilnych aplikacji multiplatformowych. Praca nad projektem była na bieżąco planowana i organizowana. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie obejmuje system CMS oraz dedykowane aplikacje mobilne dla systemów iOS i Android. Podstawowym celem oprogramowania jest zintegrowanie obiegu informacji turystycznych. Oprogramowanie umożliwia Kontrahentowi dodawanie, edytowanie i usuwanie informacji w formie tekstowej oraz graficznej z wykorzystaniem interfejsu dedykowanego systemu CMS. Oprogramowanie umożliwia przekazywanie informacji bezpośrednio z systemu CMS do dedykowanych aplikacji mobilnych. Dedykowane aplikacje mobilne, będące częścią oprogramowania, umożliwiają prezentacje przekazanych treści zarówno w formach tekstowych i graficznych oraz w formie fonetycznej z wykorzystaniem technologii Text-To-Speech. Oprogramowanie integruje również system map umożliwiający geolokalizację prezentowanych informacji, bieżącego położenia użytkownika aplikacji mobilnej oraz wybranych tras turystycznych. Oprogramowanie zapewnia również dostęp do informacji wprowadzonych do systemu CMS przez udostępnienie dedykowanego systemu API.

3. Wnioskodawca zawarł umowę o współpracę z Kontrahentem - na rzecz firmy, mającej siedzibę w Polsce, świadczone są usługi programistyczne. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu oprogramowania dla branży motoryzacyjnej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie z wykorzystaniem darmowych, ogólnodostępnych bibliotek i frameworków (udostępnianych na podstawie nieodpłatnych licencji) oraz rozwija i ulepsza oprogramowanie będące własnością Spółki lub klientów Spółki, na podstawie udzielonej Mu w tym celu licencji. W ramach zawartej umowy Wnioskodawca przenosi na usługobiorcę całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, za co otrzymuje stosowne wynagrodzenie. Omawiane oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy. Praca nad projektem jest na bieżąco planowana i organizowana. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi interfejs umożliwiający uruchamianie wielu aplikacji mobilnych w tym samym czasie. Oprogramowanie przeznaczone jest do nowoczesnych systemów typu infotainment i wykorzystywane będzie przez lidera tej branży na świecie w produktach skierowanych do branży motoryzacyjnej. Oprogramowanie pozwala na zaawansowaną wymianę informacji pomiędzy aplikacjami, a warstwą sprzętową. Projekt ten z uwagi na swoją innowacyjność jest unikalny w ujęciu globalnym i wszystkie zastosowane w nim rozwiązania mają charakter indywidualny. Wykorzystane technologie stanowią krańcowe osiągnięcia proponowane przez współczesne mobilne systemy operacyjne i koncentrują się na współbieżności aplikacji oraz wielozadaniowości. Opracowane przez Wnioskodawcę programy komputerowe zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych korzystają z ochrony prawnej. Stanowią one również przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Opracowane przez Wnioskodawcę programy komputerowe mają charakter innowacyjny i koncentrują się na najnowszych technologiach. Dzięki tym opracowaniom, ciągłym badaniom i rozwojowi kompetencji poszerza się oferta Wnioskodawcy, co skutkuje wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwijaniem programów komputerowych. W procesie tworzenia swojego oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje najnowsze dostępne języki oprogramowania oraz narzędzia programistyczne, w celu opracowania autorskich algorytmów, struktur danych i rozwiązań UX. Tworzone są zaawansowane technologicznie komponenty oprogramowania. Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę zawiera w sobie indywidualnie stworzony kod źródłowy i jest kompilowalne do postaci wynikowej. Zawiera ono innowacyjne rozwiązania np. dla branż agroculture, automotive, czy turystycznej. Opracowane przez Wnioskodawcę indywidualne rozwiązania prowadzą do postępu technologicznego, ukierunkowanego na wypełnienie luk w wiedzy technicznej oraz stanowią podstawę badań nad stosowaniem przetwarzania informacji w nowych dziedzinach i w nowy sposób. Wnioskodawca od początku stycznia 2019 r. prowadzi ewidencję rachunkową z wyodrębnieniem każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W uzupełnieniu wniosku (pismo z 30 kwietnia 2020 r.), Wnioskodawca wskazał ponadto, że:

4. Wnioskodawca po przeniesieniu praw autorskich na Kontrahenta na podstawie zawartej umowy może dalej rozwijać lub/i ulepszać powstały już produkt. Rozwój/ulepszanie ww. produktu będzie się odbywać się na podstawie dodatkowej umowy zawieranej z Kontrahentem, a Wnioskodawcy każdorazowo będzie udzielana licencja na korzystanie z produktu, celem jego ulepszenia/ rozwinięcia.

a. Kontrahent 1: Wnioskodawca zawarł umowę o współpracę z Kontrahentem mającym siedzibę w Polsce, na rzecz której utworzona została aplikacja na systemy Android i iOS - na wykonanie produktu (aplikacji mobilnej),

b. Kontrahent 2: Wnioskodawca zawarł umowę o współpracę z Kontrahentem, na rzecz którego powstała aplikacja turystyczna, na dwa systemy operacyjne Android i iOS - na wykonanie produktu (aplikacji mobilnej),

c. Kontrahent 3: Wnioskodawca zawarł umowę o współpracę z Kontrahentem, na rzecz firmy, mającej siedzibę w Polsce, świadczone są usługi programistyczne. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu oprogramowania dla branży motoryzacyjnej - umowa ramowa.

5. Umowa ramowa nie dotyczy Kontrahentów 1 i 2.

6. W przypadku Kontrahenta 3, z którym Wnioskodawca ma podpisaną umowę ramową:

7. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 2 kwietnia 2013 r.

8. W odpowiedzi na pytanie: jeśli Wnioskodawca nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego ulepszenie/rozwinięcie oprogramowania, to wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie:

w uzupełnieniu wniosku wskazano, że: Kontrahent nr 3 udostępnił jedynie zestaw wymagań, a oprogramowanie tworzone było w oparciu o nowe techniki oraz interfejs udostępniany przez Android SDK. Dostarczany więc był osobny produkt, który był integrowany do produktu Kontrahenta, na podstawie udzielonej Wnioskodawcy nieodpłatnej licencji. W wyniku tworzenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone były nowe kody, algorytmy w językach programowania, w wyniku czego powstało nowe prawo własności intelektualnej. W związku z powyższym Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

- Kontrahent nr 1 i 2 - nie dotyczy.

* W związku z tworzeniem/ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania dochodem, który Wnioskodawca ma zamiar opodatkować 5% stawką jest dochód osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usług.

* Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za 2019 r.:

11. Wnioskodawca od początku 2019 r. prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów), w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanych powyżej zdarzeniach, Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 3 pkt 8 ustawy o PIT, a dokładniej - prace rozwojowe.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegają na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programowania. Mają one charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przeze Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej działalności, stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy Wnioskodawcy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie zdobytej przez niego wiedzy i umiejętności w zakresie sprzętu, narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zamiennych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania aplikacji, przy wykorzystaniu wiedzy z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania.

Po trzecie, prace Wnioskodawcy nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości oraz nad dostosowaniem do ciągle zmieniającej się technologii.

W 2019 r. na Kontrahentów przeniesiona była całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, za co Wnioskodawca otrzymał stosowne wynagrodzenie. Zatem w ocenie Wnioskodawcy, osiągnął on dochody z tytuły sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca uważa, iż spełnia wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca, ust. 2 pkt 2 i ust. 7 ustawy o PIT, w tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: "ustawa o PIT"), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

Wobec powyższego, dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi - stosownie do art. 30ca ust. 7 pkt 3 powołanej ustawy.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy także podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo - rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usług. Autorskie prawo do programu komputerowego jest zatem kwalifikowanym prawem własności intelektualnej o jakim mowa w ww. art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zauważyć należy, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego IP. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do powstania nowej funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP, do którego przysługuje podatnikowi ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

* zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

* należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że dochód uzyskany z odpłatnego zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że Wnioskodawca uzyskany w 2019 r. dochód z ww. tytułu może opodatkować 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.