0111-KDIB2-1.4010.53.2019.1.MJ

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 stycznia 2019 r. (data wpływu 30 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy w przypadku utworzenia przez partnerów konsorcjum spółki cywilnej, wartość dostaw towarów i usług świadczonych przez partnerów odpłatnie na rzecz tej spółki będzie dla Wnioskodawcy stanowić koszt uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce cywilnej, proporcjonalnie do udziału w zysku tej spółki - w części dotyczącej dostaw towarów i usług świadczonych przez:

* drugiego (innego niż Wnioskodawca) wspólnika spółki - jest prawidłowe,

* Wnioskodawcę - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2019 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy w przypadku utworzenia przez partnerów konsorcjum spółki cywilnej, wartość dostaw towarów i usług świadczonych przez partnerów odpłatnie na rzecz tej spółki będzie dla Wnioskodawcy stanowić koszt uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce cywilnej, proporcjonalnie do udziału w zysku tej spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 28 września 2018 r. konsorcjum złożone z firm X nv (spółka belgijska) i Wnioskodawcy, spółki Y bv (spółka holenderska, dalej: "Wnioskodawca"); (Wnioskodawca i X nv zwani dalej razem jako: "Partnerzy"), podpisało z Zamawiającym umowę na wykonanie robót budowlanych i pogłębiarskich, w ramach inwestycji "Z" (dalej: "Umowa").

Zgodnie z Umową, Partnerzy konsorcjum ponoszą wobec Zamawiającego solidarną odpowiedzialność za terminowe i należyte wykonanie kontraktu oraz za inne zobowiązania konsorcjum związane z uzyskaniem i realizacją zamówienia. Liderem konsorcjum został ustanowiony Wnioskodawca, któremu, zgodnie z Umową, konsorcjum powierzyło prowadzenie spraw i reprezentację Partnerów konsorcjum, w tym:

* reprezentowanie Partnerów w postępowaniu o udzielenie Zamówienia,

* podpisanie i złożenie w imieniu konsorcjum wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu,

* podpisanie i złożenie w imieniu konsorcjum oferty,

* wnoszenie w imieniu Partnerów konsorcjum środków odwoławczych przewidzianych w ustawie - Prawo zamówień publicznych oraz korzystanie z innych środków ochrony prawnej,

* podpisanie w imieniu konsorcjum kontraktu z zamawiającym na realizację przedmiotu Zamówienia oraz ewentualnych aneksów do niego,

* zaciąganie w imieniu Partnerów Konsorcjum innych zobowiązań niezbędnych do realizacji kontraktu, w tym m.in. zawieranie umów, których przedmiotem będą zamówienia uzupełniające i dodatkowe,

* reprezentowanie konsorcjum w ramach współpracy z Zamawiającym i jego personelem oraz przyjmowanie poleceń i instrukcji kierowanych przez Zamawiającego w trakcie realizacji Zamówienia,

* koordynowanie wykonania kontraktu, w tym robót Partnerów.

Partnerzy ustalili, że procentowy udziały Partnerów konsorcjum będzie równy (tj. po 50%).

Mając na celu wprowadzenie ułatwień o charakterze formalnym i organizacyjno-administracyjnym, Partnerzy konsorcjum planują zacieśnienie wzajemnej współpracy poprzez zawarcie umowy spółki cywilnej (dalej jako: "Spółka Cywilna"), tj. umowy nazwanej, regulowanej przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., winno być: tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm., dalej: "k.c."). Zgodnie z umową Spółki Cywilnej, udział każdego wspólnika w zyskach i stratach Spółki Cywilnej zostanie ustalony procentowo, analogicznie do zapisów poprzedzającej ją umowy konsorcjum. Podpisanie powyższej umowy pozostanie bez wpływu na postanowienia kontraktu zawartego przez konsorcjum z Zamawiającym, w tym na zobowiązania Partnerów konsorcjum w stosunku do Zamawiającego. Podstawowe ułatwienia i korzyści w związku z powołaniem Spółki Cywilnej obejmują możliwość "wspólnego" zatrudniania pracowników przez nowo utworzony podmiot (zgodnie z obowiązującym prawem, Spółka Cywilna może występować jako odrębny pracodawca), jak również nabywania składników majątku służących realizacji zadań powierzonych Partnerom konsorcjum w ramach konsorcjum. Dodatkowo, powołanie Spółki Cywilnej umożliwi powierzenie jej zadań organizacyjnych i rozliczeniowych Partnerów w ramach konsorcjum, co pozwoli na "odciążenie" Wnioskodawcy jako lidera konsorcjum.

W związku z utworzeniem Spółki Cywilnej, kluczowym zagadnieniem będzie konieczność alokowania wszystkich pozycji rachunkowych (przychodowych i kosztowych) do Spółki Cywilnej jako podmiotu, który będzie odpowiadał za całość wewnętrznych rozliczeń finansowych Partnerów w ramach wspólnego przedsięwzięcia. W konsekwencji, niezbędne będzie "zebranie" na poziomie Spółki Cywilnej wszelkich pozycji przychodowych i kosztowych dotyczących zamówienia.

Pozycje przychodowe obejmą kwoty netto zawarte w fakturach VAT wystawianych przez Spółkę Cywilną (w miejsce Wnioskodawcy działającego jako lider konsorcjum) na Zamawiającego, a zatem zostaną wykazane przez Spółkę Cywilną jako wystawcę ww. faktur.

Z kolei pozycje kosztowe mogą obejmować koszty rożnego rodzaju:

* koszty z faktur dokumentujących usługi wykonane przez dostawców towarów i usług (podwykonawców i usługodawców konsorcjum) na Spółkę Cywilną;

* również Partnerzy konsorcjum, w przypadku wykonania określonych działań podejmowanych w związku z funkcjonowaniem konsorcjum (tzn. nabyciem towarów/usług związanych z realizacją zamówienia od podmiotów zewnętrznych, lub też wykonaniem określonych działań związanych z realizacją zamówienia we własnym zakresie) będą następnie przenosić koszt takich działań na Spółkę Cywilną.

Istotną część przenoszonych kosztów mogą stanowić koszty usług budowlanych (wykonywanych przez Partnerów lub przez podwykonawców Partnerów).

W zakresie usług wykonywanych przez Partnerów, w celu uproszczenia wzajemnych rozliczeń pomiędzy Partnerami i Spółką Cywilną, rozważane jest rozliczenie takiego przeniesienia kosztów zbiorczo, po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego. Z kolei Spółka Cywilna będzie rozliczać się z Zamawiającym (tj. będzie wystawiać faktury VAT dokumentujące wykonanie zleconych prac na Zamawiającego).

Partnerzy będą zarejestrowanymi podatnikami VAT. Również Spółka Cywilna będzie zarejestrowana jako podatnik VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku utworzenia przez Partnerów konsorcjum Spółki Cywilnej, wartość dostaw towarów i usług świadczonych przez każdego z Partnerów odpłatnie na rzecz Spółki Cywilnej, będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów z tytułu udziału w Spółce Cywilnej, w części przypadającej proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki Cywilnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość usług świadczonych lub dostaw towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Cywilnej stanowić będzie koszt podatkowy dla Wnioskodawcy, proporcjonalnie do udziału w zysku Spółki Cywilnej przysługującego Wnioskodawcy.

Zauważyć należy, że spółka cywilna jest spółką nieposiadającą osobowości prawnej. Podatnikami, z punktu widzenia prawa podatkowego są zatem poszczególni wspólnicy spółki cywilnej, nie zaś sama spółka. W konsekwencji, tylko wspólnicy spółki mogą dokonywać odliczeń kosztów uzyskania przychodów ze wspólnego źródła przychodów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Na podstawie ust. 2 ww. przepisu, powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. W konsekwencji uznać należy, że przychody i koszty Spółki Cywilnej powinny być wykazywane bezpośrednio przez Partnerów, w proporcji do ich udziału w zysku i stratach Spółki Cywilnej.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W konsekwencji uznać należy, że aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* być poniesionym przez podatnika;

* być definitywnym;

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.;

* być właściwie udokumentowany.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ww. przesłanki będą w jego przypadku spełnione, a tym samym wydatki poniesione przez Spółkę Cywilną na zakup usług lub towarów od każdego z Partnerów, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, gdyż służą one urzeczywistnieniu celu, dla którego Spółka Cywilna została zawiązana, tj. realizacji Umowy zawartej z Zamawiającym. Dla Wnioskodawcy wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów w części przypadającej na Wnioskodawcę (tj. w części udziału, który będzie wynikał z umowy Spółki Cywilnej).

Zauważyć należy, że w sytuacji gdy wspólnik będący wspólnikiem spółki cywilnej świadczy usługi dla tej spółki, jako odrębny podmiot prowadzący działalność gospodarczą na własny rachunek, to transakcje zawierane z ww. spółką następują w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze. Przepisy u.p.d.o.p. nie przewidują ograniczenia w zakresie możliwości zawierania umów między odrębnymi podmiotami gospodarczymi, w których ten sam podmiot prowadzi indywidualną działalność gospodarczą świadczy usługi na rzecz spółki cywilnej, w której jest również wspólnikiem. Reasumując, sam fakt, że wspólnik świadczy usługi na rzecz spółki cywilnej, nie stanowi przeszkody dla możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki wydatków na nabycie usług wspólnika, świadczonych przez niego w ramach prowadzonej odrębnie indywidualnej działalności gospodarczej.

Stanowisko takie potwierdza również szereg interpretacji wydawanych przez organy podatkowe:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-1.4511.572 2016.1.ZK;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 27 stycznia 2017 r., Znak: 1061- IPTPB1.4511.975.2016.1.RK;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 lutego 2016 r., Znak: IBPB-1-1/4511-700/15/WRz;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 31 lipca 2014 r., Znak: ITPB1/415- 535/14/k.k.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach u.p.d.o.p., mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że 28 września 2018 r. konsorcjum złożone z firm X nv (spółka belgijska) i Wnioskodawcy, spółki Y bv (spółka holenderska, dalej: "Wnioskodawca"); (Wnioskodawca i X nv zwani dalej razem jako: "Partnerzy"), podpisało z Zamawiającym umowę na wykonanie robót budowlanych i pogłębiarskich, w ramach inwestycji "Z" (dalej: "Umowa").

Mając na celu wprowadzenie ułatwień o charakterze formalnym i organizacyjno-administracyjnym, Partnerzy konsorcjum planują zacieśnienie wzajemnej współpracy poprzez zawarcie umowy spółki cywilnej (dalej jako: "Spółka Cywilna"), tj. umowy nazwanej, regulowanej przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm., dalej: "k.c."). Zgodnie z umową Spółki Cywilnej, udział każdego wspólnika w zyskach i stratach Spółki Cywilnej zostanie ustalony procentowo, analogicznie do zapisów poprzedzającej ją umowy konsorcjum. Podpisanie powyższej umowy pozostanie bez wpływu na postanowienia kontraktu zawartego przez konsorcjum z Zamawiającym, w tym na zobowiązania Partnerów konsorcjum w stosunku do Zamawiającego. Podstawowe ułatwienia i korzyści w związku z powołaniem Spółki Cywilnej obejmują możliwość "wspólnego" zatrudniania pracowników przez nowo utworzony podmiot (zgodnie z obowiązującym prawem, Spółka Cywilna może występować jako odrębny pracodawca), jak również nabywania składników majątku służących realizacji zadań powierzonych Partnerom konsorcjum w ramach konsorcjum. Dodatkowo, powołanie Spółki Cywilnej umożliwi powierzenie jej zadań organizacyjnych i rozliczeniowych Partnerów w ramach konsorcjum, co pozwoli na "odciążenie" Wnioskodawcy jako lidera konsorcjum.

W związku z utworzeniem Spółki Cywilnej, kluczowym zagadnieniem będzie konieczność alokowania wszystkich pozycji rachunkowych (przychodowych i kosztowych) do Spółki Cywilnej jako podmiotu, który będzie odpowiadał za całość wewnętrznych rozliczeń finansowych Partnerów w ramach wspólnego przedsięwzięcia. W konsekwencji, niezbędne będzie "zebranie" na poziomie Spółki Cywilnej wszelkich pozycji przychodowych i kosztowych dotyczących zamówienia.

Pozycje przychodowe obejmą kwoty netto zawarte w fakturach VAT wystawianych przez Spółkę Cywilną (w miejsce Wnioskodawcy działającego jako lider konsorcjum) na Zamawiającego, a zatem zostaną wykazane przez Spółkę Cywilną jako wystawcę ww. faktur.

Z kolei pozycje kosztowe mogą obejmować koszty rożnego rodzaju:

* koszty z faktur dokumentujących usługi wykonane przez dostawców towarów i usług (podwykonawców i usługodawców konsorcjum) na Spółkę Cywilną;

* również Partnerzy konsorcjum, w przypadku wykonania określonych działań podejmowanych w związku z funkcjonowaniem konsorcjum (tzn. nabyciem towarów/usług związanych z realizacją zamówienia od podmiotów zewnętrznych, lub też wykonaniem określonych działań związanych z realizacją zamówienia we własnym zakresie) będą następnie przenosić koszt takich działań na Spółkę Cywilną.

Istotną część przenoszonych kosztów mogą stanowić koszty usług budowlanych (wykonywanych przez Partnerów lub przez podwykonawców Partnerów).

W zakresie usług wykonywanych przez Partnerów, w celu uproszczenia wzajemnych rozliczeń pomiędzy Partnerami i Spółką Cywilną, rozważane jest rozliczenie takiego przeniesienia kosztów zbiorczo, po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego. Z kolei Spółka Cywilna będzie rozliczać się z Zamawiającym (tj. będzie wystawiać faktury VAT dokumentujące wykonanie zleconych prac na Zamawiającego).

Partnerzy będą zarejestrowanymi podatnikami VAT. Również Spółka Cywilna będzie zarejestrowana jako podatnik VAT.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy art. 860-875 k.c.

Zgodnie z art. 860 § 1 k.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Stosownie do art. 867 § 1 k.c., każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach. Ustalony w umowie stosunek udziału wspólnika w zyskach odnosi się w razie wątpliwości także do udziału w stratach (art. 867 § 2 k.c.).

Wspólnik może żądać podziału i wypłaty zysków dopiero po rozwiązaniu spółki. Jednakże gdy spółka została zawarta na czas dłuższy, wspólnicy mogą żądać podziału i wypłaty zysków z końcem każdego roku obrachunkowego (art. 868 § 1 i 2 k.c.).

Zauważyć należy, że w przeciwieństwie do spółek osobowych prawa handlowego, spółka cywilna nie jest odrębnym podmiotem prawa i stanowi wyłącznie stosunek zobowiązaniowy pomiędzy wspólnikami będącymi stronami umowy spółki cywilnej. Wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony w umowie spółki. Z uwagi na to, że spółka cywilna nie jest podmiotem prawa, nie przysługuje jej w związku z tym również zdolność do czynności prawnych, zdolność sądowa ani procesowa.

Spółka cywilna nie jest także przedsiębiorcą w rozumieniu art. 431 k.c. oraz art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.); "przedsiębiorcami" w myśl tej ustawy są bowiem wspólnicy tej spółki.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Mając na uwadze powyższe, dostawę towarów lub świadczenie usług przez wspólnika spółki cywilnej na rzecz tej spółki należy uznać w części przypadającej na tego wspólnika za świadczenie na rzecz samego siebie. Tym samym, poniesiony przez wspólników spółki cywilnej wydatek za wykonane przez wspólnika tej spółki usługi lub dostarczone przez niego towary, nie stanowi dla tego wspólnika kosztów uzyskania przychodów, w części przypadającej na tego wspólnika, ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że wydatki z tytułu nabywanych przez Spółkę Cywilną (a w istocie jak wskazano powyżej wspólników tej spółki) towarów lub świadczonych na jej rzecz usług, ponoszone na rzecz drugiego (innego niż Wnioskodawca) wspólnika tej Spółki (a więc dot. dostarczanych przez tego wspólnika towarów lub wykonywanych przez niego usług), mogą stanowić koszty podatkowe Wnioskodawcy z tytułu udziału w Spółce Cywilnej, proporcjonalnie do przysługującego mu udziału w zysku tej spółki - pod warunkiem spełnienia przesłanek, określonych w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Nie sposób natomiast zgodzić się z zawartym we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie twierdzeniem, wskazującym że wartość usług świadczonych lub dostaw towarów dokonanych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Cywilnej stanowić będzie koszt podatkowy dla Wnioskodawcy, proporcjonalnie do udziału w zysku Spółki Cywilnej przysługującego Wnioskodawcy. Jak bowiem wskazano powyżej, dostawę towarów lub świadczenie usług przez wspólnika spółki cywilnej na rzecz tej spółki, uznać należy w części za świadczenie na rzecz samego siebie.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia czy w przypadku utworzenia przez partnerów konsorcjum spółki cywilnej, wartość dostaw towarów i usług świadczonych przez partnerów odpłatnie na rzecz tej spółki będzie dla Wnioskodawcy stanowić koszt uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce cywilnej, proporcjonalnie do udziału w zysku tej spółki - w części dotyczącej dostaw towarów i usług świadczonych przez:

* drugiego (innego niż Wnioskodawca) wspólnika spółki - jest prawidłowe,

* Wnioskodawcę - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.