0111-KDIB2-1.4010.413.2018.1.EN - Koszty ponoszone na rzecz podmiotu powiązanego - wyłączenie z kosztów podatkowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 października 2018 r. (data wpływu do Organu 11 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy na podstawie art. 15e ust. 1, ust. 3, ust. 12 i ust. 13 ustawy o CIT, należy wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę wartości Kosztów Świadczeń Niematerialnych poniesionych przez Spółkę ponad sumę 3.000.000 zł plus 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów Spółki ze źródeł przychodów pomniejszonych o przychody Spółki z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów Spółki pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów Spółki odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16 m ustawy o CIT, i odsetek - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy na podstawie art. 15e ust. 1, ust. 3, ust. 12 i ust. 13 ustawy o CIT, należy wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę wartości Kosztów Świadczeń Niematerialnych poniesionych przez Spółkę ponad sumę 3.000.000 zł plus 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów Spółki ze źródeł przychodów pomniejszonych o przychody Spółki z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów Spółki pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów Spółki odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16 m ustawy o CIT, i odsetek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej również: "Spółka") z siedzibą w Polsce należy do Grupy X (dalej: "Grupa"). Spółka funkcjonuje w strukturach Grupy jako centrum usługowe, którego podstawową rolą jest realizacja określonych funkcji na rzecz spółek operacyjnych z Grupy. Początkowo, Spółka pełniła funkcję europejskiego centrum obsługi klienta dla większości zakładów produkcyjnych zlokalizowanych w Europie. Z biegiem czasu, Spółka rozszerzyła swoją działalność o kolejne funkcje pełnione na rzecz podmiotów z Grupy. W 2005 r. do Spółki przeniesione zostało centrum wsparcia IT.

Obecnie, Wnioskodawca świadczy na rzecz spółek z Grupy usługi wsparcia, które obejmują przede wszystkim:

* usługi z zakresu IT (Spółka jest centralnym ośrodkiem informatyki w Grupie),

* pozostałe usługi wspólne (takie jak np. usługi obsługi klienta, usługi finansowe w zakresie polityki kredytowej oraz prowadzenia działań windykacyjnych, usługi zarządzania łańcuchem dostaw, analiz biznesowych oraz administrowania bazą kontraktów rabatowych i usługi oddelegowania).

Część kosztów usług, opłat i należności, które Spółka nabywa i będzie nabywać w kolejnych latach na potrzeby prowadzonej działalności od podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT, będzie stanowiło koszty usług, opłat i należności, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT (dalej: "Koszty Świadczeń Niematerialnych").

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 15e ust. 1, ust. 3, ust. 12 i ust. 13 ustawy o CIT należy wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę wartości Kosztów Świadczeń Niematerialnych poniesionych przez Spółkę ponad sumę 3.000.000 zł plus 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów Spółki ze źródeł przychodów pomniejszonych o przychody Spółki z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów Spółki pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów Spółki odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16 m ustawy o CIT, i odsetek (tzw. podatkowej EBITDA)?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15e ust. 1, ust. 3, ust. 12 i ust. 13 ustawy o CIT, należy wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę wartości Kosztów Świadczeń Niematerialnych poniesionych przez Spółkę ponad sumę 3.000.000 zł plus 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów Spółki ze źródeł przychodów pomniejszonych o przychody Spółki z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów Spółki pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów Spółki odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16 m ustawy o CIT, i odsetek (tzw. podatkowej EBITDA).

1 stycznia 2018 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2175, dalej: "Ustawa nowelizująca"). Na mocy Ustawy nowelizującej do ustawy o CIT został wprowadzony art. 15e dotyczący ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wybranych kosztów świadczeń niematerialnych.

Przepis ten przewiduje ograniczenia w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z ponoszeniem kosztów:

3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze - poniesionych bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11 ustawy o CIT, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6 ustawy o CIT, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowymi do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16 m ustawy o CIT, i odsetek (dalej: "Podatkowa EBITDA").

Sumę kosztów uzyskania przychodów oraz kwotę odsetek oblicza się bez uwzględnienia pomniejszeń wynikających ze stosowania ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, jak również z ograniczenia w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego, o którymi mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT (art. 15e ust. 5 ustawy o CIT).

Opisane wyżej ograniczenie nie ma również zastosowania m.in. do kosztów usług, opłat i należności zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi (art. 15 ust. 11 ustawy o CIT).

Jednocześnie, art. 15e ust. 12 ustawy o CIT stanowi, że przepis art. 15e ust. 1 ustawy o CIT stosuje się do nadwyżki wartości kosztów, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 11 ustawy o CIT (m.in. kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi), przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3.000.000 zł.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, pierwszym progiem kwotowym, do wysokości którego Koszty Świadczeń Niematerialnych stanowią koszt uzyskania przychodów, jest próg 3.000.000 zł z art. 15e ust. 12 ustawy o CIT. Kwota ta odnosi się do łącznej sumy wszystkich Kosztów Świadczeń Niematerialnych, i nie obejmuje kosztów, które ustawodawca "wyłączył" z limitowania, tj. kosztów wymienionych w art. 15e ust. 11 i ust. 15 ustawy o CIT.

W konsekwencji, jeżeli Spółka poniesie w ciągu roku podatkowego Koszty Świadczeń Niematerialnych objęte ograniczeniem, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, o wartości nieprzekraczającej 3.000.000 zł, to koszty te będą w całości stanowiły koszt uzyskania przychodów (pod warunkiem, że koszty te spełniają ogólną definicję kosztów z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT).

Drugim progiem, który należy uwzględnić, jest wartość 5% Podatkowej EBITDA, o której mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT, aby ustalić kwotę, powyżej której Koszty Świadczeń Niematerialnych poniesionych przez Spółkę na rzecz podmiotów powiązanych nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodu, podatnik musi wykonać następujące obliczenie:

Limit = 5% x ((Psuma - Podsetki) - (Ksuma - Amortyzacja - Odsetki)) + kwota progu

Psuma-suma przychodów ze wszystkich źródeł przychodów podatnika,

Podsetki - przychody z tytułu odsetek,

Ksuma - suma kosztów uzyskania przychodów,

Amortyzacja - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16 m ustawy o CIT,

Odsetki - koszty odsetkowe,

Kwota progu - 3.000.000 zł, a w przypadku roku podatkowego krótszego lub dłuższego niż 12 miesięcy: iloczyn kwoty 250 000 zł i liczby rozpoczętych miesięcy.

Oznacza to, że jeżeli wartość Kosztów Świadczeń Niematerialnych poniesionych przez Spółkę będzie przekraczać 3.000.000 zł, wówczas z kosztów uzyskania przychodów należy wyłączyć nadwyżkę wartości Kosztów Świadczeń Niematerialnych ponad sumę 3.000.000 zł oraz 5% kwoty Podatkowej EBITDA.

Takie podejście potwierdził również Minister Finansów w wyjaśnieniach z 23 kwietnia 2018 r. Ograniczenie wysokości kosztów nabycia niektórych rodzajów usług i praw (art. 15e ustawy o CIT) (dostępne w portalu www.finanse.mf.gov.pl, dalej: "Wyjaśnienia MF"). W wyjaśnieniach tych Minister Finansów podał następujący przykład wyliczenia limitu zaliczenia kosztów usług niematerialnych do kosztów uzyskania przychodów: podatnik prowadzący działalność handlową poniósł koszty usług i praw podlegających limitowaniu na podstawie art. 15e ustawy o CIT w łącznej wysokości 8 mln zł. Rok podatkowy podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Podatnik ten osiągnął w roku podatkowym przychody w wysokości 200 mln zł, z czego przychody finansowe w postaci odsetek wynosiły 5 mln zł. Łączna kwota kosztów poniesionych przez podatnika (w tym koszty ww. usług i praw) wyniosła 150 mln zł, z czego odpisy amortyzacyjne wynosiły 30 mln zł, a zapłacone odsetki 10 mln zł. Podstawiając te kwoty pod ww. wzór otrzymujemy następujące równanie (w mln zł):

Limit = 5% * ((200 - 5) - (150 -30- 10)) + 3 mln - 0,05 * (195 - 110) + 3 mln = (0,05 * 85) + 3 mln = 4,25 mln zł + 3 mln zł = 7,25 mln zł.

Podatnik z niniejszego przykładu będzie zatem musiał pomniejszyć koszty uzyskania przychodów o kwotę 750 tys. zł (limit 7,25 mln zł - 8 mln zł kosztów podlegających limitowaniu).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Koszty Świadczeń Niematerialnych mogą być ujęte w kosztach uzyskania przychodów (o ile spełniają warunki ogólne uznania danego kosztu za koszt uzyskania przychodu określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT) do wysokości limitu określonego dla Spółki jako suma: (i) 3.000.000 zł oraz (ii) 5% Podatkowej EBITDA Spółki.

Powyższa ocena znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 3 sierpnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2- 3.4010.169.2018.1.MS, organ stanął na stanowisku, iż: tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że jest (będzie) on obowiązany wyłączać z kosztów uzyskania przychodów wydatki wymienione w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. - poniesione na rzecz podmiotów wymienionych we wskazanym przepisie, m.in. podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11 u.p.d.o.p. - jedynie w części, w jakiej nadwyżka ich łącznej wartości w roku podatkowym ponad 3 miliony złotych przekracza 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16 m ustawy o p.d.o.p. i odsetek - należy uznać za prawidłowe.

Analogicznie w tej sprawie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2018 r., Znak: 111-KDIB2-1.4010.199.2018.l.EN, który uznał, że: koszty usług niematerialnych i praw, o których mowa w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., do kwoty 3.000.000 zł mogą być w całości ujęte w kosztach uzyskania przychodów (o ile spełniają warunki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów wskazane w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.), niezależnie od wysokości obowiązującego podatnika w danym okresie limitu. Zatem, limit umożliwiający zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków należy liczyć, jako 3.000.000 zł plus 5% wskaźnika EBITDA.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 1 sierpnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.168.2018.1.MS.

Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15e ust. 1, ust. 3, ust. 12 i ust. 13 ustawy o CIT należy wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę wartości Kosztów Świadczeń Niematerialnych poniesionych przez Spółkę ponad sumę 3.000.000 zł plus 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów Spółki ze źródeł przychodów pomniejszonych o przychody Spółki z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów Spółki pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów Spółki odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16 m ustawy o CIT, i odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze - poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Jak wynika z treści tego przepisu, dotyczy on kosztów związanych z umowami o usługi niematerialne a także z korzystaniem z wartości niematerialnych i prawnych oraz z przeniesieniem ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek.

Zatem, pierwszą przesłanką stosowania art. 15e u.p.d.o.p., jest to, aby dany wydatek znajdował się wśród kosztów wymienionych w ustępie 1.

Drugą przesłanką wynikającą z ustępu 1 art. 15e u.p.d.o.p., jest fakt poniesienia tych kosztów w sposób bezpośredni lub pośredni na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11 u.p.d.o.p., lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6 u.p.d.o.p.

W myśl art. 11 ust. 1 u.p.d.o.p., jeżeli:

3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów - i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Stosownie do art. 15e ust. 11 u.p.d.o.p., ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do:

W myśl art. 15e ust. 3 u.p.d.o.p., przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej.

Zgodnie z art. 15e ust. 12 u.p.d.o.p., przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3.000.000 zł. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250.000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika.

Stosownie do treści art. 15e ust. 13 u.p.d.o.p., w przypadku podatkowej grupy kapitałowej kwota wskazana w ust. 12 odnosi się do każdej spółki tworzącej taką grupę.

Należy zauważyć, że omawiane ograniczenie dotyczy tylko tej części omawianych wydatków, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych i odsetek (jest to tzw. wskaźnik EBITDA). Limit ten znajdzie zastosowanie do kosztów z tytułu ww. opłat i należności, których suma przekracza w roku podatkowym kwotę 3.000.000 zł. Nielimitowane są zatem wydatki, które nie przekraczają łącznie w roku podatkowym 3.000.000 zł.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że koszty usług niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., do kwoty 3.000.000 zł mogą być w całości ujęte w kosztach uzyskania przychodów (o ile spełniają warunki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów wskazane w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.), niezależnie od wysokości obowiązującego podatnika w danym okresie limitu. Zatem, limit umożliwiający zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków należy liczyć jako 3 mln zł plus 5% wskaźnika EBITDA.

Reasumując, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym z kosztów uzyskania przychodów należy wyłączyć nadwyżkę wartości Kosztów Świadczeń Niematerialnych ponad sumę 3.000.000 zł plus 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16 m i odsetek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.