0111-KDIB2-1.4010.3.2017.2.ZK

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lutego 2017 r. (data wpływu do Krajowej Informacji Skarbowej Delegatury w Bielsku-Białej 6 marca 2017 r.), uzupełnionym 5 maja 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może zostać uznany za podmiot powiązany w rozumieniu art. 11 ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ze wskazanym we wniosku Funduszem - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 marca 2017 r. do Krajowej Informacji Podatkowej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może zostać uznany za podmiot powiązany w rozumieniu art. 11 ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ze wskazanym we wniosku Funduszem. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 11 kwietnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.3.2017.1.ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 5 maja 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką należącą do Grupy X (dalej: Grupa), będącej jednym z liderów rynku zarządzania wierzytelnościami oraz usług finansowych w Polsce. Wnioskodawca jest spółką zajmującą się udzielaniem pożyczek konsumentom w systemie pozabankowym.

W skład Grupy, oprócz Wnioskodawcy, wchodzi także m.in. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (dalej: Fundusz). Fundusz został utworzony w 2015 r. i zajmuje się gromadzeniem środków przeznaczonych na finansowanie zakupów wierzytelności lub portfeli wierzytelności wynikających z umów pożyczek, kredytów itp.

Fundusz został utworzony zgodnie z art. 183 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1896 z późn. zm.; dalej: "UFunlnw") - jako niestandaryzowany sekurytyzacyjny fundusz inwestycyjny zamknięty. Siedziba Funduszu znajduje się na terenie Polski.

Posiadaczem certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu jest X S.A. z siedzibą w Polsce, która to spółka jest jednocześnie większościowym udziałowcem w kapitale zakładowym Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 25 kwietnia 2017 r. wskazano, że:

1. Wnioskodawca współpracuje z Funduszem Sekurytyzacyjnym w zakresie sekurytyzacji pożyczek. W jej ramach dokonuje przelewów portfeli wierzytelności na rzecz Funduszu Sekurytyzacyjnego, za co otrzymuje wynagrodzenie,

2. Wnioskodawca nie posiada certyfikatów inwestycyjnych Funduszu Sekurytyzacyjnego,

3. na moment sporządzenia niniejszej odpowiedzi X S.A. pozostaje jedynym właścicielem certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu Sekurytyzacyjnym, czyli posiada 100% tych certyfikatów,

4. X S.A., na moment sporządzenia niniejszej odpowiedzi, pozostaje jedynym udziałowcem Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może zostać uznany za podmiot powiązany z Funduszem w rozumieniu art. 11 ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomiędzy nim a Funduszem nie występują powiązania, o których mowa w art. 11 ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "Ustawa CIT"). W związku z tym, Wnioskodawca nie jest podmiotem powiązanym z Funduszem w rozumieniu przepisów ustawy CIT.

Zgodnie z art. 11 ust. 4 ustawy CIT, regulacje dotyczące cen transferowych mają zastosowanie m.in. w przypadku, gdy:

Przepis ten stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach (art. 11 ust. 5 ustawy CIT). Definicję podmiotu krajowego zawiera art. 11 ust. 1 ustawy CIT. Pojęcie to oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, mającą miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Polski.

Wykładnia art. 11 ust. 4 ustawy CIT wskazuje, że konieczną przesłanką dla uznania dwóch podmiotów za powiązane jest:

Na wstępie należy przyjąć, że Wnioskodawca jest podmiotem powiązanym z X S.A., z uwagi na bezpośrednie posiadanie udziałów. Jednakże X S.A., jako posiadacza certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu, nie można uznać z podmiot powiązany z Funduszem, gdyż w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym żadna z wyżej wymienionych przesłanek nie zostanie spełniona.

Bezpośrednie lub pośrednie zarządzanie podmiotem lub jednoczesne bezpośrednie lub pośrednie zarządzanie przez tą samą osobę fizyczną lub podmiot pomiotami krajowymi.

Zgodnie z art. 3 UFunlnw, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Należy podkreślić, że X S.A., posiadacz certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu, nie zarządza tym Funduszem, gdyż zgodnie z regulacjami UFunlnw (art. 4 ust. 1), kompetencje zarządzania funduszami inwestycyjnymi zastrzeżone są wyłącznie dla towarzystwa funduszy inwestycyjnych, działającego w formie spółki akcyjnej. Fundusz działa jako zamknięty niestandaryzowany fundusz inwestycyjny, zatem nie ma możliwości przekazania zarządu nad funduszem na rzecz innego podmiotu (art. 4 ust. 2 UFunlnw).

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy nie zachodzą okoliczności z art. 11 ust. 4 pkt 2 ustawy CIT (tj. ten sam podmiot nie zarządza jednocześnie Funduszem i Wnioskodawcą), jak również nie zachodzą okoliczności z art. 11 ust. 4 pkt 1 ustawy CIT (tj. Wnioskodawca nie zarządza Funduszem) a w konsekwencji Fundusz nie jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą na tej podstawie.

Bezpośrednia lub pośrednia kontrola podmiotu lub jednoczesna bezpośrednia lub pośrednia kontrola sprawowana przez tą samą osobę fizyczną/podmiot w podmiotach krajowych.

W świetle regulacji UFunlnw, stałą kontrolę czynności faktycznych i prawnych dokonywanych przez fundusz oraz nadzorowanie doprowadzania do zgodności tych czynności z prawem i statutem funduszu zapewnia depozytariusz (art. 72 ust. 4 UFunlnw).

Jak wynika natomiast z art. 72 ust. 1 UFunlnw, depozytariuszem może być wyłącznie:

3. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych Spółka Akcyjna.

Powyższych warunków nie spełnia ani Wnioskodawca, ani większościowy udziałowiec Wnioskodawcy (tj. X S.A.), w niniejszym przypadku nie jest zatem możliwe stwierdzenie, że podmioty te sprawują jakąkolwiek kontrolę nad działalnością Funduszu.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy, Fundusz nie może zostać uznany za podmiot powiązany z Wnioskodawcą na gruncie tej przesłanki.

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu lub jednoczesne posiadanie udziałów (w sposób pośredni lub bezpośredni przez tą samą osobę fizyczną/podmiot w kapitale podmiotów krajowych.

W myśl art. 6 ust. 1 UFunlnw, uczestnikami funduszu inwestycyjnego są osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej:

Jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne reprezentują prawa majątkowe uczestników funduszu, określone ustawą i statutem funduszu inwestycyjnego. Uczestnicy funduszu nie odpowiadają za zobowiązania funduszu (art. 6 ust. 2 i 3 UFunlnw).

Podkreślić należy, że dysponowania certyfikatami Funduszu (w sposób bezpośredni lub pośredni) nie należy utożsamiać z posiadaniem udziału w kapitale tego podmiotu (o którym mowa w art. 11 ust. 4 ustawy CIT). Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.), certyfikaty inwestycyjne należy zakwalifikować jako pochodne instrumenty finansowe. Tego typu instrumenty finansowe różnią się od instrumentów udziałowych (w tym akcji) przede wszystkim tym, że podstawowym celem ich stosowania nie jest transfer kapitału, lecz transfer ryzyka.

Instrument pochodny to taki instrument finansowy, którego wartość zależy od wartości innego instrumentu finansowego zwanego instrumentem podstawowym (bazowym). Z powyższego wynika, że instrument pochodny "pochodzi" od instrumentu podstawowego z tego powodu, że jego wartość jest zależna od wartości instrumentu podstawowego (bazowego).

Najważniejsze zastosowanie instrumentów pochodnych to zabezpieczanie przed ryzykiem. Występuje ono wtedy, gdy podmiot narażony jest na ryzyko rynkowe (na przykład ryzyko cen akcji), zaś zastosowanie instrumentu pochodnego umożliwia zmniejszenie lub nawet wyeliminowanie tego ryzyka. Idea zabezpieczania się przed ryzykiem rynkowym za pomocą instrumentów pochodnych może być opisana następująco:

Ponadto, należy zwrócić uwagę, że w przypadku certyfikatów inwestycyjnych nie można mówić o jakichkolwiek uprawnieniach właścicielskich uczestników w stosunku do emitenta (np. prawie do udziału w zyskach). Forma ta jest zatem całkowicie odrębnym instrumentem finansowym od udziału kapitałowego.

W związku z powyższym, posiadacz certyfikatów Funduszu (X S.A.), nie może zostać uznany za posiadający udział w kapitale Funduszu.

W konsekwencji, Wnioskodawca także nie będzie mógł zostać uznany za podmiot powiązany kapitałowo z Funduszem w rozumieniu art. 11 ust. 4 i 5 ustawy CIT.

Przedstawiona wykładnia znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 5 listopada 2015 r., Znak: IBPB-1-3/4510-282/15/JKT, 14 sierpnia 2014 r., Znak: IBPBII/2/415-503/14/ŁCz,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 2 grudnia 2014 r., Znak: ITPB1/415-852/14/AD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 29 października 2014 r., Znak: IPTPB2/415-473/14-2/MP,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 5 sierpnia 2014 r., Znak: ILPB1/415-472/14-2/TW, 20 czerwca 2014 r., Znak: ILPB2/415-368/14-3/TR, 24 kwietnia 2014 r., Znak: ILPB1/415-104/14-3/AP i 26 listopada 2013 r., Znak: ILPB4/423-342/13-3/ŁM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.") jeżeli:

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W myśl art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p., przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

Stosownie do art. 11 ust. 5 u.p.d.o.p., przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika w szczególności, że Wnioskodawca jest spółką należącą do Grupy w skład której, wchodzi także m.in. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (dalej: "Fundusz") utworzony zgodnie z art. 183 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych. Fundusz zajmuje się gromadzeniem środków przeznaczonych na finansowanie zakupów wierzytelności lub portfeli wierzytelności wynikających w szczególności z umów pożyczek. Wnioskodawca współpracuje z Funduszem Sekurytyzacyjnym w zakresie sekurytyzacji pożyczek. W jej ramach dokonuje przelewów portfeli wierzytelności na rzecz Funduszu Sekurytyzacyjnego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca nie posiada certyfikatów inwestycyjnych w ww. Funduszu Sekurytyzacyjnym. Jedynym właścicielem certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu Sekurytyzacyjnym, posiadającym 100% tych certyfikatów, jest X S.A. z siedzibą w Polsce, która to spółka jest jednocześnie jedynym udziałowcem Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 140 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1896 z późn. zm., dalej: "UFunlnw"), w funduszu inwestycyjnym zamkniętym działa rada inwestorów, jako organ kontrolny, lub zgromadzenie inwestorów.

Jak stanowi art. 140 ust. 3 UFunlnw, rada inwestorów kontroluje realizację celu inwestycyjnego funduszu inwestycyjnego zamkniętego i polityki inwestycyjnej oraz przestrzeganie ograniczeń inwestycyjnych. W tym celu członkowie rady inwestorów mogą przeglądać księgi i dokumenty funduszu oraz żądać wyjaśnień od towarzystwa, a w przypadku zawarcia umowy, o której mowa w art. 4 ust. 1b - również od zarządzającego z UE.

Członkiem rady inwestorów może być wyłącznie uczestnik funduszu inwestycyjnego zamkniętego reprezentujący ponad 5% ogólnej liczby certyfikatów inwestycyjnych w danym funduszu, który wyraził pisemną zgodę na udział w radzie oraz:

Natomiast stosownie do art. 142 ust. 1-4 UFunlnw, zgromadzenie inwestorów odbywa się w miejscu siedziby funduszu albo w innym miejscu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określonym w statucie (ust. 1).

Zgromadzenie inwestorów zwołuje towarzystwo zarządzające funduszem, a w przypadku zawarcia umowy, o której mowa w art. 4 ust. 1b, jeżeli umowa ta tak stanowi - zarządzający z UE, ogłaszając o tym co najmniej na 21 dni przed terminem zgromadzenia (ust. 2).

Jeżeli statut funduszu zamkniętego, który nie jest publicznym funduszem inwestycyjnym zamkniętym, tak stanowi, zgromadzenie inwestorów może powziąć uchwały mimo braku formalnego zwołania, jeżeli na zgromadzeniu reprezentowane są wszystkie certyfikaty inwestycyjne danego funduszu i nikt z obecnych nie zgłosił sprzeciwu co do odbycia zgromadzenia inwestorów lub wniesienia poszczególnych spraw do porządku obrad (ust. 2a).

Uczestnicy funduszu posiadający co najmniej 10% wyemitowanych przez fundusz certyfikatów inwestycyjnych mogą domagać się zwołania zgromadzenia inwestorów, składając takie żądanie na piśmie zarządowi towarzystwa, a w przypadku zawarcia umowy, o której mowa w art. 4 ust. 1b, jeżeli umowa ta tak stanowi - zarządzającemu z UE (ust. 3).

Jeżeli towarzystwo albo zarządzający z UE nie zwoła zgromadzenia w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia żądania, o którym mowa w ust. 3, sąd rejestrowy może upoważnić do zwołania zgromadzenia, na koszt odpowiednio towarzystwa albo zarządzającego z UE, uczestników występujących z tym żądaniem (ust. 4).

Zgodnie z art. 144 ust. 1 UFunlnw, zgromadzenie inwestorów może podjąć uchwałę o rozwiązaniu funduszu inwestycyjnego zamkniętego. Uchwała o rozwiązaniu funduszu jest podjęta, jeżeli głosy za rozwiązaniem funduszu oddali uczestnicy reprezentujący łącznie co najmniej 2/3 ogólnej liczby certyfikatów inwestycyjnych danego funduszu.

Jak stanowi art. 144 ust. 7 UFunlnw, statut funduszu może rozszerzyć uprawnienia zgromadzenia inwestorów, przy czym statut funduszu inwestycyjnego zamkniętego, który nie jest publicznym funduszem inwestycyjnym zamkniętym, może przyznać zgromadzeniu inwestorów uprawnienia rady inwestorów.

Choć art. 4 ust. 4 UFunlnw stanowi, że fundusz nie jest podmiotem zależnym od podmiotu posiadającego większość głosów w radzie inwestorów, zgromadzeniu uczestników lub zgromadzeniu inwestorów, to jednak przepis ten nie pozbawia mocy prawnej faktycznych uprawnień kontrolnych wykonywanych przez Radę lub Zgromadzenie Inwestorów. Należy podkreślić, że powoływany w zdaniu poprzedzającym przepis odnosi się do stosunku zależności w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1639 z późn. zm.). Zauważyć należy, że konieczność wyrażenia zgody przez Zgromadzenie Inwestorów lub/oraz Radę Inwestorów na szereg kluczowych dla funkcjonowania funduszu decyzji pod rygorem ich nieważności powoduje, że wpływ tych organów ma realny charakter na działanie funduszu. Warto w tym miejscu również podkreślić, że UFunlnw przyznaje zarówno Radzie Inwestorów, jak i Zgromadzeniu Inwestorów prawo rozwiązania Funduszu, co niewątpliwie ma również charakter realnego oddziaływania na sprawy funduszu.

Mając na względzie powyższe nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że jedynego udziałowca Wnioskodawcy, tj. X S.A. - posiadacza certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu, nie można uznać za podmiot powiązany z Funduszem, a w konsekwencji i Wnioskodawcy za podmiot powiązany z tym Funduszem. Skoro bowiem X S.A. posiada 100% certyfikatów inwestycyjnych wyemitowanych przez Fundusz, co daje mu 100% głosów na zgromadzeniu inwestorów funduszu, a tym samym jest podmiotem, który bierze udział w jego kontroli, to na podstawie art. 11 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. X S.A. i Fundusz należy uznać za podmioty powiązane. Zatem skoro Wnioskodawca poprzez udziały posiada bezpośrednie powiązanie z X S.A. (posiadającym 100% udziałów Wnioskodawcy), to wykazuje również pośrednie powiązanie z Funduszem zarządzanym przez X S.A. Wobec tego na podstawie art. 11 ust. 4 pkt 2 u.p.d.o.p., Wnioskodawcę i Fundusz należy uznać za podmioty powiązane.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych prawa podatkowego potwierdzających jego stanowisko, stwierdzić należy, że jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować np. pod wpływem orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to czy stanowisko to byłoby słuszne, czy nie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.