0111-KDIB2-1.4010.289.2019.1.AP - Wyłączenie z CIT działalności rolniczej w postaci sprzedaży kukurydzy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2019 r., który wpłynął do tut. Organu tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP, o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy sprzedaż kukurydzy spełnia definicję działalności rolniczej i tym samym nie będzie podlegała przepisom ustawy o CIT - jest prawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2019 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy sprzedaż kukurydzy spełnia definicję działalności rolniczej i tym samym nie będzie podlegała przepisom ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca"), zamierza rozpocząć prowadzenie działalności rolniczej, w tym będzie uprawiał m.in. kukurydzę. Wnioskodawca w związku z tą uprawą ma możliwość zawarcia długoterminowej, partnerskiej współpracy, która zapewniłaby mu długoterminowe dochody. Przedmiotem umowy będzie dostawa kukurydzy pochodzącej z własnej uprawy. Wnioskodawca w związku z tą umową zobowiązany będzie do zasiania, pielęgnacji, nawożenia, uprawy, zbioru oraz podjęcia wszelkich czynności niezbędnych z punktu widzenia prawidłowej agrotechniki. Zebrana kukurydza pozostawiona na polu Wnioskodawcy będzie przez kontrahenta magazynowana w silosie. Kontrahent (nabywca) dokona odbioru zbioru kukurydzy z silosu na własny koszt własnym transportem. Termin odbioru zostanie ustalony przez nabywcę (kontrahenta). Wszelkie koszty uprawy Wnioskodawca będzie pokrywał z własnych środków, jednak w związku z zawartą umową w toku uprawy będzie wystawiał dla kontrahenta faktury zaliczkowe (planowane jest wystawienie dwóch faktur zaliczkowych). Pierwsza będzie opiewała na 30% ceny, druga natomiast na 20% ceny. Dla zabezpieczenia płatności kontrahent będzie zobowiązany do wystawienia weksla in blanco. Rozliczenie końcowe nastąpi po wywiezieniu kukurydzy przez nabywcę, poprzez wystawienie przez Wnioskodawcę faktury rozliczającej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż wskazanej w stanie przyszłym kukurydzy będzie spełniała definicję działalności rolniczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym nie będzie podlegała przepisom tej ustawy ?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1 tej ustawy, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

W ocenie Wnioskodawcy sprzedawana kukurydza nie będzie w stanie przetworzonym, tym samym stanowi działalność rolniczą, nie podlegająca opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Pojęcie działalności rolniczej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostało określone w art. 2 ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

* miesiąc - w przypadku roślin,

* 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,

* 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

* 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

Ponieważ ustawodawca zdefiniował pojęcie działalności rolniczej, to tylko w granicach wyznaczonych zakresem owej definicji można mówić o przychodzie z tego tytułu.

Zakresu wyłączenia przedmiotowego określonego w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy nie stosuje się natomiast do przychodów wynikających z działalności związanej z działalnością rolniczą lub produkcją rolniczą. Do przychodów z działalności rolniczej zalicza się przychody pochodzące (a nie "związane") z działalności wymienionej w art. 2 ust. 2 ustawy. Wyłączenie nie ma więc zastosowania do przychodów pochodzących, np. z działalności przetwórczej płodów rolnych, czy świadczenia usług związanych z działalnością rolniczą. Przychody z takich rodzajów działalności, jako przychody pochodzące z innej niż rolnicza działalności, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W myśl omawianego przepisu, działalność rolnicza może być prowadzona w dwojaki sposób, polegający na:

* wytwarzaniu produktów roślinnych i zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym, czyli naturalnym, z własnych upraw, hodowli lub chowu, w zakresie wymienionym w przepisie;

* hodowaniu roślin i zwierząt nabywanych od innych producentów, przy czym okresy przetrzymywania zakupionych roślin i zwierząt, w celu ich biologicznego wzrostu (tzn. czas liczony od dnia nabycia do dnia zbycia) nie mogą być krótsze od okresów wskazanych w przepisie.

Przez wytwarzanie należy rozumieć działalność, która skutkuje powstaniem produktów roślinnych lub zwierzęcych. Ustawa wymaga, aby produkty te były w stanie nieprzetworzonym. Produkt przetworzony to taki, który na skutek zastosowania względem niego określonych procesów technologicznych nabrał nowych cech, właściwości. Stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się zasadniczo od stanu, w jakim produkt znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu. Produkt zwierzęcy lub roślinny ma pochodzić z własnej uprawy, hodowli lub chowu. Przez "własną" należy rozumieć w tym wypadku samodzielną i na swój rachunek prowadzoną uprawę, hodowlę lub chów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności rolniczej w ramach której będzie uprawiać m.in. kukurydzę. W związku z tą uprawą Wnioskodawca ma możliwość zawarcia długoterminowej, partnerskiej współpracy, która zapewniłaby mu długoterminowe dochody. Przedmiotem umowy będzie dostawa kukurydzy pochodzącej z własnej uprawy. Wszelkie koszty uprawy Wnioskodawca będzie pokrywał z własnych środków, jednak w związku z zawartą umową w toku uprawy będzie wystawiał dla kontrahenta faktury zaliczkowe, a rozliczenie końcowe nastąpi po wywiezieniu kukurydzy przez nabywcę.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy uznać, że o ile planowana przez Wnioskodawcę uprawa kukurydzy oraz prace związane z uprawą, czyli: zasianie, pielęgnacja, nawożenie, uprawa, zbiór (t.j. podjęcie przez Wnioskodawcę wszelkich czynności niezbędnych z punktu widzenia prawidłowej agrotechniki), będą polegały na wytworzeniu produktu roślinnego z własnych upraw, bez jakiejkolwiek obróbki, w stanie naturalnym oraz - o ile kukurydza w nieprzetworzonym stanie zostanie odebrana przez nabywcę - o tyle uprawa i sprzedaż kukurydzy, będzie mogła zostać uznana za działalność rolniczą, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.