0111-KDIB2-1.4010.278.2017.1.JP
Pismo z dnia 18 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB2-1.4010.278.2017.1.JP
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 października 2017 r. (data wpływu 23 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy dla Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki komandytowej, kosztem uzyskania przychodów będzie stosowna część wydatków tej spółki, przeznaczonych na zakup posiłków dla pracowników - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 października 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy dla Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki komandytowej, kosztem uzyskania przychodów będzie stosowna część wydatków tej spółki, przeznaczonych na zakup posiłków dla pracowników.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca - Sp. z o.o. - jest komplementariuszem w spółce komandytowej (dalej: "Spółka"). W związku z tym, że Spółka nie posiada osobowości prawnej oraz nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, ani podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm., dalej: "Ustawa o CIT"), przychody i koszty, jakie osiąga, stanowią przychody i koszty jej wspólników proporcjonalne do posiadanego przez nich udziału w zysku Spółki. Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki, jest uprawniony do udziału w jej zyskach, w konsekwencji zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce z tytułu przypadającego na niego dochodu Spółki.
Przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie sprzedaży detalicznej towarów handlowych poprzez sieć sklepów położonych na terenie całego kraju. Dostawy towarów do sklepów następują, co do zasady, za pośrednictwem centrów dystrybucyjnych Spółki, w których pracownicy zajmują się przyjęciem towaru od dostawców, a następnie przygotowywaniem dostaw do poszczególnych sklepów, zgodnie z zamówieniami. Pracownicy centrów dystrybucyjnych odpowiadają również za administracyjną obsługę przyjęć i wysyłki towarów, stanów magazynowych oraz wsparcia sklepów w kwestiach administracyjnych (np. wystawianie faktur). Spółka rozważa zawarcie z wybranym dostawcą umowy na usługę cateringową dla swoich pracowników, którzy wykonują swoje obowiązki w centrum dystrybucji Spółki. Usługa będzie obejmowała codzienne (w dniach pracy centrum dystrybucyjnego) dostarczanie posiłków do centrów dystrybucyjnych Spółki. Posiłki będą dostarczane i będą miały formę tzw. "szwedzkiego stołu", tj. bufetu dostępnego dla wszystkich pracowników, umożliwiającego dowolny wybór potraw spośród dostępnych w danym dniu. Zestaw obiadowy będzie składał się z zupy oraz drugiego dania. Pracownik będzie wybierał, czy danego dnia chce skorzystać z obiadu dwudaniowego, czy też zjeść samą zupę lub samo drugie danie, bądź też w ogóle zrezygnować z posiłku w danym dniu. Pracownicy będą mieli jedynie wybór spośród dań dostarczonych do centrów dystrybucyjnych w ilości przewidzianej na dany dzień. Zgodnie z regułą "szwedzkiego stołu" możliwe będzie dowolne komponowanie posiłku z porcji poszczególnych dań dostępnych w danym dniu. Ze względu na charakter usługi Spółka nie będzie w stanie ustalić dokładnej wartości posiłków skonsumowanych przez danego pracownika.
Spółka dokona zamówienia całościowej usługi cateringowej w oparciu o szacowaną ilość posiłków dla pracowników w danym dniu. Cena zakupu usługi zapewnienia posiłków będzie miała charakter zryczałtowany przy czym kwota ta będzie kalkulowana w oparciu o koszt jednostkowy zestawu obiadowego. Na moment składania niniejszego wniosku, nie jest znana wartość pojedynczego zestawu obiadowego. Szacuje się, że wartość ta powinna wynieść ok. 15 zł (brutto). Ostateczna wartość zestawu obiadowego może być inna od wartości szacowanej. Z punktu widzenia organizacyjnego wybór ogólnodostępnego bufetu jako formy zapewnienia posiłków jest dla Spółki korzystniejszy w porównaniu do posiłków indywidualnie zamawianych.
Taka forma zapewnienia wyżywienia jest uzasadniona z uwagi na:
* umożliwienie swobodnego dostępu do posiłków,
* brak konieczności zaangażowania Spółki w ustalenia dokładnej ilości pracowników chcących skorzystać z posiłków,
* kwestie finansowe (przewidywany koszt nabycia usługi zapewnienia posiłków w formie bufetu często jest niższy niż koszt nabycia konkretnych dań).
Celem wprowadzenia przedstawionego wyżej udogodnienia dla pracowników jest:
* zwiększenie motywacji pracowników do wykonywania pracy poprzez umożliwienie bardziej efektywnego wykorzystania czasu pracy,
* poprawa nastroju i komfortu w miejscu pracy,
* podniesienie jakości warunków pracy,
* poprawa stanu zdrowia pracowników, wpływająca na zmniejszenie liczby nieobecności z powodu choroby,
* utrzymanie konkurencyjności Spółki na rynku pracy, jako pożądanego pracodawcy.
Dodatkowo przy realizacji ww. celów Spółka chce zachęcić pracowników do stosowania się do dobrych nawyków żywieniowych. Zapewnienie możliwości korzystania z posiłków w miejscu pracy staje się w obecnych realiach gospodarczych standardem. Dzięki temu, z jednej strony dla pracodawcy stanowi to jeden ze środków dbania o pracowników. Z drugiej strony, pracownicy mogą poczuć, że pracodawca wychodzi naprzeciw ich oczekiwaniom. Posiłki zapewnione pracownikom nie będą wynikały z obowiązującego prawa, w szczególności przepisów prawa pracy. Posiłki nie będą finansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Spółka planuje, że co do zasady możliwość korzystania z posiłków nie będzie wiązała się odpłatnością ze strony pracowników (będą one nieodpłatne). Niewykluczone jednak, że pracownicy będą uiszczać odpłatność, np. 1 zł za jeden zestaw obiadowy (bez względu na jego za wartość).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy wydatki poniesione na zakup posiłków dla pracowników, o których mowa w zdarzeniu przyszłym, będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zysku Spółki?
Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup posiłków dla pracowników, o których mowa w zdarzeniu przyszłym, będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zysku Spółki.
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.
W świetle powyższego wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodu, jeżeli spełnia łącznie następujące przesłanki:
wydatek został poniesiony przez podatnika,
jest definitywny (rzeczywisty),
został właściwie udokumentowany,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
nie należy do kategorii wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT,
Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w zdarzeniu przyszłym wydatki na zakup posiłków dla pracowników spełniać będą łącznie ww. przesłanki, ponieważ:
przedmiotowe wydatki zostaną poniesione ze środków obrotowych Spółki,
zapłacone z tytułu nabycia usług cateringowych środki pieniężne nie będą zwracane Spółce w żadnej formie,
wydatki w przedmiotowym zakresie zostaną udokumentowane poprzez fakturę wystawioną przez kontrahenta,
przedmiotowe wydatki będą ponoszone na rzecz pracowników Spółki, co oznacza, że będą pozostawać w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą,
jak wskazano w zdarzeniu przyszłym, celem wprowadzenia nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych posiłków dla pracowników jest: zwiększenie motywacji pracowników do wykonywania pracy poprzez umożliwienie bardziej efektywnego wykorzystania czasu pracy, poprawa nastroju i komfortu w miejscu pracy, podniesienie jakości warunków pracy, utrzymanie konkurencyjności Spółki na rynku pracy, jako pożądanego pracodawcy. W ocenie Wnioskodawcy poniesienie wydatków za zakup posiłków dla pracowników ukierunkowanie jest na zwiększenie produktywności pracowników Spółki, co będzie miało pozytywny wpływ na generowane przez nią przychody.
tego typu wydatki nie należą do kategorii wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.
Analogiczne stanowisko prezentowane jest w indywidualnych interpretacjach podatkowych, przykładowo w:
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 lipca 2017 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.56.2017.1.JG, w której wskazano, że Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nie będzie finansowała nabycia przedmiotowej usługi cateringowej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy p.d.o.p. nie znajdzie w tym przypadku zastosowania. W związku z powyższym, należy uznać, że koszty usług cateringowych, jakie Spółka poniesie w związku z nabywaniem posiłków dla pracowników, spełniają przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy p.d.o.p. i nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 ustawy p.d.o.p. Należy podkreślić, że przedmiotowe koszty mają w szczególności na celu zapewnienie pracownikom Spółki odpowiednich warunków pracy, zwiększenie motywacji pracowników oraz bardziej efektywne wykorzystanie ich czasu pracy, co powinno pozytywnie wpłynąć na funkcjonowanie Spółki i na możliwość generowania przez nią przychodów podatkowych. W konsekwencji, zdaniem Spółki, koszty zakupu na rzecz pracowników usług cateringowych, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, będą dla Spółki kosztem uzyskania przychodów. (...) W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 listopada 2014 r., Znak: ILPB3/423-433/14-4/PR, w której wskazano, że Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, Spółka podjęła decyzję o wprowadzeniu refundowanych posiłków w godzinach pracy dla swoich pracowników. Celem zapewnienia nieodpłatnych posiłków jest realizacja polityki firmy zakładająca zapewnienie jak najlepszej wydajności i efektywności pracy. Na Spółce nie ciąży obowiązek nieodpłatnego zapewnienia posiłków pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, wynikający z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeksu pracy. Firma decyduje się na takie działanie dobrowolnie, a koszty będzie pokrywać ze środków obrotowych. Nie będą one finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Dofinansowanie posiłków dla pracowników Spółki wynika z regulaminu wynagradzania, według którego pracodawca może przyznać pracownikowi inne składniki wynagrodzenia, takie jak świadczenia dodatkowe. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wydatków będących przedmiotem zapytania nie należy rozpatrywać w zakresie kosztów reprezentacji, bowiem wydatki te nie są skierowane "na zewnątrz", czyli do kontrahentów lub potencjalnych kontrahentów Spółki, lecz dotyczą jej pracowników i dodatkowo celem ponoszonych kosztów nie jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika a polepszenie warunków i komfortu pracy, co wpłynie na polepszenie wydajności pracowników i zwiększenie efektywności czasu pracy. Zatem w świetle powyższego uznać należy, że wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz pracowników, poprzez dofinansowanie posiłków konsumowanych w godzinach pracy, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 stycznia 2012 r., Znak: IBPBI/2/423-1195/11/MS, w której wskazano, że Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zdecydowała, że będzie współfinansowała (ze środków obrotowych firmy) posiłki dla pracowników w formie obiadów (przy czym nie chodzi tutaj o posiłki wydawane pracownikom w oparciu o przepisy BHP). Posiłki te są przygotowywane poza terenem przedsiębiorstwa przez firmę obcą i są przywożone do siedziby Spółki w określonych godzinach. Konieczność zapewnienia zorganizowanego sposobu spożywania posiłków wynika w głównej mierze z charakteru pracy - pracownicy nie mogą bowiem w trakcie czasu pracy opuszczać wyznaczonych miejsc w budynku. Temu właśnie służy spożywanie przez pracowników posiłków w ściśle określonym miejscu i czasie. Nieskorzystanie z obiadu nie uprawnia pracownika do otrzymania z tego tytułu jakiegokolwiek ekwiwalentu. Regułą jest, że Spółka dofinansowuje poszczególnym pracownikom koszt obiadów do kwoty 190 zł miesięcznie. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż ponoszone przez Spółkę ze środków obrotowych, wydatki na rzecz pracowników w postaci dofinansowania posiłków, spożywanych w siedzibie Spółki, jako wydatki niewymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów - w szczególności nie stanowiące kosztów reprezentacji w ww. rozumieniu - mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 września 2009 r., Znak: IPPB5/423-468/09-4/JC, w której wskazano, że Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka ponosi na rzecz swoich pracowników koszty poprzez dofinansowanie posiłków i napojów bezalkoholowych podawanych w godzinach pracy, przy zaliczeniu takich świadczeń do wynagrodzenia tych osób. W ocenie Organu świadczenia na rzecz pracowników są kosztem uzyskania przychodów pracodawcy niezależnie od tego, czy podstawą ich wypłaty jest Kodeks Pracy, wydane na jego podstawie przepisy wykonawcze, układ zbiorowy pracy czy też regulamin pracy, chyba, że przepisy w sposób wyraźny taką możliwość ograniczają lub wyłączają. Zatem o kwalifikacji wydatków ponoszonych na rzecz pracowników do kosztów uzyskania przychodów powinny decydować przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedmiotowej sprawie wydatki ponoszone przez Spółkę w celu zapewnienia pracownikom posiłków i napojów bezalkoholowych będą miały pośredni wpływ na uzyskiwanie przez Spółkę przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Poprzez świadczenia na rzecz pracowników pracodawca zapewnia pracownikom lepsze warunki pracy, bardziej efektywne wykorzystanie czasu pracy, komfort pracy, poprawia nastrój co pozytywnie wpływa na wydajność pracowników, a tym samym firmy jako podmiotu generującego przychody. Ponoszone przez pracodawcę wydatki na posiłki i napoje nie zostały wyłączne z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 ustawy. Organ uznaje więc, że przedmiotowe wydatki na rzecz pracowników stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec powyższego, ww. wydatki na rzecz pracowników stanowią koszt uzyskania przychodów pod warunkiem, iż nie są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione przez Spółkę na zakup posiłków dla pracowników, o których mowa w zdarzeniu przyszłym, będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu, proporcjonalne do posiadanego przez Wnioskodawcę udziału w zysku Spółki.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl