0111-KDIB2-1.4010.230.2020.2.BKD - Podatek u źródła z tytułu usług pośrednictwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 czerwca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem 12 czerwca 2020 r.), uzupełnionym 20 sierpnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychody uzyskiwane przez Pośrednika za usługi przedstawione przez Spółkę podlegają opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychody uzyskiwane przez Pośrednika za usługi przedstawione przez Spółkę podlegają opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 7 sierpnia 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.230.2020.1.BKD wezwano do jego uzupełnienia co nastąpiło 20 sierpnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka Akcyjna (zwany dalej: "Spółką") posiada siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. W ramach swojej działalności Spółka oferuje i realizuje zadania z dziedziny automatyki przemysłowej, instalacji elektrycznych, systemów ochrony środowiska oraz systemów informatycznych głównie na obszarze Polski W ostatnich latach Spółka uzyskiwała również przychody ze sprzedaży poza granicami kraju.

Jednym z produktów oferowanych zarówno w kraju jak i za granicą jest opracowany przez Spółkę system N do sterowania zachowaniem ryb w środowisku wodnym. Jest to bariera elektryczno-elektroniczna zabezpieczająca obiekty inżynierii wodnej przed wpływaniem ryb w obszar ich działania, oparta na metodzie wytwarzania narastającego nieliniowego natężenia pola elektrycznego w środowisku wodnym. System N jest technologią, którą każdorazowo Spółka dopasowuje do potrzeb i wymagań klienta od projektu poprzez kompleksową realizację, uruchomienie i serwisowanie. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w celu zdobycia nowych rynków sprzedaży i zwiększenia jej wolumenu Spółka rozważa zawieranie umów z osobami prawnymi (zwanymi dalej: "Pośrednikami") mającymi siedzibę poza terytorium naszego kraju, które w ramach swoich kontaktów i swojej działalności będą wskazywać nowych - potencjalnych klientów biznesowych dla Spółki na rynkach zagranicznych, zainteresowanych nabyciem systemu N.

Do zadań Pośrednika należałoby wyłącznie wskazanie nazwy i adresu potencjalnego klienta oraz osoby kontaktowej.

Wszelkie późniejsze kontakty z potencjalnym klientem, spotkania, prezentacje produktu, składanie ofert, odpowiadanie na wszelkie pytania, doradztwo w zakresie produktu, negocjowanie warunków, zawieranie umowy itp. w imieniu Spółki realizowane będą bezpośrednio przez pracowników Spółki. Po stronie Spółki będzie również promowanie produktu, reklamowanie go, przekazywanie informacji o nim, jego zaletach, wartości, możliwościach jego nabycia, zachęcanie do nabycia produktu od Spółki. Zgodnie z postanowieniami umowy Pośrednik będzie miał prawo do wynagrodzenia prowizyjnego uzależnionego od wartości umowy sprzedaży systemu N zawartej ze wskazanym przez Pośrednika klientem. Wynagrodzenie będzie wypłacane na podstawie wystawionej faktury i będzie naliczane proporcjonalnie do płatności faktycznie otrzymanych przez Wnioskodawcę od klientów wskazanych przez Pośrednika.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 19 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Umowy zawierane z Pośrednikami nie będą precyzowały sposobu poszukiwań potencjalnych klientów Wnioskodawcy i nie będą ograniczały Pośredników w podejmowanych działaniach.

2. Umowy zawierane z Pośrednikami nie będą określały, skąd Pośrednicy będą pozyskiwali dane adresowe potencjalnych klientów Wnioskodawcy.

3. Z punktu widzenia interesu stron umowy (Pośrednik oraz Wnioskodawca) sposób oraz miejsce poszukiwań danych adresowych potencjalnych klientów Wnioskodawcy nie będą miały praktycznie żadnego znaczenia. Do zadań Pośredników będzie należało jedynie wskazanie potencjalnych klientów, którym Wnioskodawca będzie oferował swoje produkty i z którymi będzie zawierał umowy na dostawę i montaż systemu N.

4. Potencjalni klienci nie będą wyrażali formalnej zgody na przekazanie ich danych adresowych Wnioskodawcy, jednakże każdorazowo Pośrednicy, przed przekazaniem danych adresowych, będą informowali potencjalnych klientów o zamiarze przekazania tychże danych Wnioskodawcy w celu nawiązania bezpośredniej współpracy handlowej pomiędzy Wnioskodawcą i klientem.

5. Klienci będą w pełni świadomi, że dane adresowe będą przekazywane przez Pośredników w celu nawiązania kontaktu biznesowego pomiędzy Wnioskodawcą i klientem ukierunkowanego na nawiązanie współpracy handlowej obejmującej dostawę i montaż systemu N.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychody uzyskiwane przez Pośrednika za usługi przedstawione przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z dnia 4 kwietnia 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.), dalej: "ustawa o CIT")?

Zdaniem Wnioskodawcy uzyskana przez Pośrednika prowizja za wskazanie klienta na rzecz Spółki nie mieści się w katalogu przychodów wymienionym w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym nie będzie podlegała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, a Spółka tym samym nie będzie pełniła roli płatnika tego podatku.

Artykuł 21 ustawy o CIT, reguluje ryczałtowe opodatkowanie dochodów osiąganych na terytorium Polski przez podmioty nieposiadające na terytorium RP rezydencji podatkowej. Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

- ustala się w wysokości 10% przychodów.

W katalogu zawartym w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT brak jest usług świadczonych na podstawie umów pośrednictwa. Wprawdzie jest to katalog otwarty, na co wskazuje wyraźnie stwierdzenie "oraz świadczeń o podobnym charakterze" zawarte w punkcie 2a) powołanego przepisu, jednak w ocenie Wnioskodawcy usług pośrednictwa nie można zaliczyć do tej grupy świadczeń lub świadczeń do nich podobnych. Zasadniczym celem usług pośrednictwa jest doprowadzenie do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim (klientem). Zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego PWN, pośrednictwo to kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy. Zgodnie z tym samym Słownikiem Języka Polskiego PWN, przez pojęcie "pośrednictwo" należy rozumieć: działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron, kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych i doprowadzenie do zawarcia umowy.

Zgodnie z ugruntowaną linią interpretacyjną, w ramach katalogu ujętego w art. 21 ust. 1 pkt 2a za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do świadczeń wprost wymienionych we wskazanym przepisie. Oznacza to zdaniem Spółki, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego w powołanym przepisie musi ono spełniać przesłanki (zawierać istotne elementy) tożsame w zakresie praw i obowiązków stron umowy do świadczeń w nim wskazanych. Zdaniem Wnioskodawcy za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w powoływanym przepisie ustawy.

Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z Pośrednikiem - kontrahentem zagranicznym i przede wszystkim charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT po jednoznacznym stwierdzeniu, że umowa i wykonywane usługi zawierają istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, że w aktualnym brzmieniu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT świadczenia w nim wymienione można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie nie wymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT jest objęte jego zakresem decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.

W ocenie Wnioskodawcy żadne z usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a tj. usługi doradcze, księgowe, badania rynku, usługi prawne, usługi reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń nie mają cech podobnych czy wspólnych ze świadczeniem jakie miałoby być wykonywane w przyszłości przez Pośrednika tj. polegającym na wskazaniu kontrahenta, który był już wcześniej znany Pośrednikowi na skutek jego wcześniejszych kontaktów służbowo-biznesowych.

Zdaniem Spółki usługa pośrednictwa, która miałaby być w przyszłości świadczona dla Spółki przez Pośrednika nie będzie stanowić w szczególności:

* usług doradczych - Pośrednik nie będzie doradzał Spółce, których klientów wybrać, czy też doradzał potencjalnemu klientowi w zakresie produktów Spółki; doradztwem co do produktów ma zajmować się Spółka,

* usług badania rynku - Pośrednik nie będzie czynnie poszukiwał klientów, przeszukiwał rynku pod kątem znalezienia nowych klientów, z uwagi na to, że rynek jest w ocenie Spółki prawdopodobnie całkowicie znany Pośrednikowi,

* usług reklamowych - Pośrednik nie będzie zachęcał i reklamował Spółce potencjalnych klientów czy też reklamował klientom produktów Spółki; reklamą produktów Spółki zgodnie z umową z Pośrednikiem ma zajmować się Spółka.

Zdaniem Spółki, usługi pośrednictwa polegające na wskazaniu z nazwy i adresu potencjalnego klienta na produkt Spółki

* nie mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT,

* nie zawiera istotnych elementów świadczeń wymienionych w tym przepisie,

* nie mają elementów charakterystycznych dla świadczeń wymienionych w tym przepisie.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki przychody, które będę uzyskiwane przez Pośrednika, ze świadczeń przedstawionych przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego nie mieszczą się w katalogu przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, nie mają także podobnego charakteru do świadczeń wymienionych w tym przepisie, a tym samym przychody te nie podlegają ryczałtowemu opodatkowaniu w wysokości 20% uzyskanego przychodu, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana, jako płatnik, do poboru tego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.