0111-KDIB2-1.4010.195.2017.2.ZK - Zwrot faktycznie poniesionych kosztów związanych z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym 27 października i 2 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem wskazanych we wniosku środków finansowych - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem wskazanych we wniosku środków finansowych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 24 października 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.195. 2017.1.ZK, Znak: 0111-KDIB3-1.4012.516.2017.1.KO wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 27 października i 2 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na przełomie 2016/2017 r. na fermie drobiu Wnioskodawcy - Sp. z o.o. wystąpiło ognisko ptasiej grypy. W styczniu 2017 r. Powiatowy Lekarz Weterynarii wydał decyzję nakazującą natychmiastowe zabicie i zniszczenie wszystkich ptaków w gospodarstwie, a także zniszczenie ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego, paszy oraz przedmiotów i substancji, które mogły zostać skażone wirusem H5N8. W dniu 16 lutego 2017 r. firma X wystawiła fakturę VAT za wykonanie usługi uśmiercania (gazowania) drobiu oraz dezynfekcji drobiu i kurnika na kwotę netto 432.000,00 zł + 99.360,00 zł VAT = 531.360,00 zł brutto.

Na wyżej wymienionej fakturze została ujęta informacja, że faktura została rozliczona zgodnie z art. 49 ust. 11 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt.

Załącznikiem do tego dokumentu jest również umowa przelewu wierzytelności zawarta w dniu 16 lutego 2017 r. pomiędzy Wnioskodawcą (Cedent) a firmą X (Cesjonariusz), z której wynika że:

1. Strony zgodnie oświadczają, iż Cedent jest dłużnikiem Cesjonariusza z tytułu usług udokumentowanych fakturą z dnia 16 lutego 2017 r. na kwotę 531.360,00 zł.

2. Cedent oświadcza, że w oparciu o art. 49 ust. 11 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2014 r. poz. 1539, z późn zm.) przysługuje mu od Skarbu Państwa - Powiatowego Inspektoratu Weterynarii zwrot faktycznie poniesionych kosztów związanych z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych (wierzytelność przyszła). Wysokość tych kosztów wynika z wyżej wymienionej faktury.

3. Cedent oświadcza, że koszty te odpowiadają wysokości jego zadłużenia względem Cesjonariusza, o którym mowa w pkt 1.

4. W celu uregulowania ww. zadłużenia Cedent przelewa w sposób bezwarunkowy na rzecz Cesjonariusza swoją przyszłą wierzytelność wobec Skarbu Państwa - Powiatowego Inspektoratu Weterynarii, w pełnej wysokości określonej w pkt 1.

5. Wraz z przelewem Cedent niniejszym upoważnia Cesjonariusza do wystąpienia w jego imieniu wobec Skarbu Państwa - Powiatowego Inspektoratu Weterynarii, z żądaniem zwrotu kosztów, o których mowa w pkt 2.

6. Z chwilą wystąpienia przez Cesjonariusza z ww. żądaniem, Strony zgodnie uznają wierzytelność Cesjonariusza względem Cedenta, o której mowa w pkt 1, za uregulowaną w pełnej wysokości.

7. Cedent oświadcza, że nie zostały podjęte żadne czynności prawne mające za przedmiot rozporządzenie przyszłą wierzytelnością, o której mowa w pkt 2, w jakikolwiek sposób oraz że w dniu zawarcia niniejszej umowy nie zachodzą żadne okoliczności dające podstawę Skarbowi Państwa do zmniejszenia przedmiotowej wierzytelności przyszłej.

Skarb Państwa - Powiatowy Inspektorat Weterynarii spłacił zobowiązanie Wnioskodawcy w kwocie 531.360,00 zł bezpośrednio do firmy X.

Wnioskodawca zaksięgował fakturę w księgach rachunkowych w kwocie 432.000,00 zł jako koszt podatkowy, a podatek VAT w kwocie 99.360,00 zł jako podatek naliczony, który podlega odliczeniu. Prawidłowość takiego postępowania potwierdził US w trakcie czynności sprawdzających prawidłowość deklaracji VAT, w której kwotę 99.360,00 zł podatku VAT naliczonego wykazano w kwocie do zwrotu z US.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W jaki sposób należy potraktować przychód z tej transakcji? Czy należy rozpoznać przychód podatkowy w kwocie brutto 531.360,00 zł, będący odszkodowaniem od Skarbu Państwa otrzymanym na mocy przepisów obowiązującego prawa?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla Spółki przychodem są otrzymane jako odszkodowanie pieniądze w kwocie 531.360,00 zł, które przeznaczone zostały na spłatę zobowiązania w kwocie brutto 531.360,00 zł. Przychód ten nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym, a umowa cesji wierzytelności nie ma wpływu na kwalifikację tego świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.p."), nie zawiera definicji przychodu. Art. 12 u.p.d.o.p. regulujący kwestię przychodów nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Przez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów.

Ponadto enumeratywnie wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem przychodami są więc w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. "Należność" wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Pojęcie "przychodu" ma również utrwalone znaczenie w doktrynie i orzecznictwie. Przyjmuje się, że przychodem podatkowym jest przysporzenie majątkowe podatnika, o charakterze trwałym i definitywnym. Na podstawie tej definicji można wskazać na dwie zasadnicze przesłanki, które pozwalają uznać przysporzenie za przychód podatkowy.

Po pierwsze, przychodem jest przysporzenie majątkowe podatnika. Przysporzenie to może mieć postać zwiększenia aktywów albo zmniejszenia pasywów podatnika. Innymi słowy przychodem jest przyrost majątku podatnika. Przysporzenie majątkowe będące przychodem musi mieć konkretny wymiar finansowy.

Po drugie, przychodem jest przysporzenie o charakterze trwałym i definitywnym. Przysporzenie to musi być ostateczne, a podatnik powinien móc otrzymanymi np. środkami pieniężnymi rozporządzać jak własnymi. Nie będzie zatem przychodem podatkowym przysporzenie o charakterze niepewnym, tymczasowym czy zwrotnym.

Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 ustawy pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy, mogą być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę pożytków - stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu - które nie mogą być zaliczone do przychodów, zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., że na przełomie 2016 i 2017 r. na fermie drobiu Wnioskodawcy wystąpiło ognisko ptasiej grypy. W styczniu 2017 r. Powiatowy Lekarz Weterynarii wydał decyzję nakazującą natychmiastowe zabicie i zniszczenie wszystkich ptaków w gospodarstwie, a także zniszczenie ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego, paszy oraz przedmiotów i substancji, które mogły zostać skażone wirusem H5N8. W dniu 16 lutego 2017 r. firma X wystawiła fakturę VAT za wykonanie usługi uśmiercania (gazowania) drobiu oraz dezynfekcji drobiu i kurnika na kwotę netto 432.000,00 zł + 99.360,00 zł VAT = 531.360,00 zł brutto. Na wyżej wymienionej fakturze została ujęta informacja, że faktura została rozliczona zgodnie z art. 49 ust. 11 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt. Załącznikiem do ww. faktury jest również umowa przelewu wierzytelności zawarta w dniu 16 lutego 2017 r. pomiędzy Wnioskodawcą (Cedent) a firmą X (Cesjonariusz), z której wynika m.in., że:

* Cedent jest dłużnikiem Cesjonariusza z tytułu usług udokumentowanych ww. fakturą,

* w oparciu o art. 49 ust. 11 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, Cedentowi przysługuje od Skarbu Państwa - Powiatowego Inspektoratu Weterynarii zwrot faktycznie poniesionych kosztów związanych z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych (wierzytelność przyszła); wysokość tych kosztów wynika z ww. faktury,

* Cedent oświadcza, że koszty te odpowiadają wysokości jego zadłużenia względem Cesjonariusza,

* w celu uregulowania ww. zadłużenia Cedent przelewa w sposób bezwarunkowy na rzecz Cesjonariusza swoją przyszłą wierzytelność wobec Skarbu Państwa - Powiatowego Inspektoratu Weterynarii,

* wraz z przelewem Cedent upoważnia Cesjonariusza do wystąpienia w jego imieniu wobec Skarbu Państwa - Powiatowego Inspektoratu Weterynarii, z żądaniem zwrotu ww. kosztów.

Powiatowy Inspektorat Weterynarii spłacił zobowiązanie Wnioskodawcy w kwocie 531.360,00 zł bezpośrednio do firmy X. Wnioskodawca zaksięgował fakturę w księgach rachunkowych w kwocie 432.000,00 zł jako koszt podatkowy, a podatek VAT w kwocie 99.360,00 zł jako podatek naliczony, który podlega odliczeniu.

W myśl art. 49 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1855 z późn. zm.), podmiotowi, który poniósł koszty związane z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, wykonując nakazy, o których mowa w ust. 1 i 5, przysługuje ze środków budżetu państwa zwrot faktycznie poniesionych wydatków. Jak wynika z wniosku przepis ten stanowił podstawę prawną przyznania Wnioskodawcy wskazanych we wniosku środków finansowych, które wypłacił Powiatowy Inspektorat Weterynarii. Z wniosku wynika również, że Wnioskodawca został przez firmę X obciążony wydatkami z tytułu wykonania usług uśmiercania (gazowania) drobiu oraz dezynfekcji drobiu i kurnika, które zaliczył do kosztów podatkowych (kwestia zaliczenia tych wydatków do kosztów podatkowych nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej i została potraktowana jako element opisu stanu faktycznego sprawy).

Biorąc powyższe pod uwagę w pierwszej kolejności zauważyć należy, że kwota pieniężna otrzymana przez Wnioskodawcę nie może być uznana za pożytek, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p., ponieważ stanowi ona zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, a nie zwrot wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę niezaliczonych do kosztów podatkowych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., otrzymane środki finansowe stanowią przychód podatkowy Wnioskodawcy. Na podatkowo-prawną kwalifikację tych środków finansowych nie ma przy tym wpływu sposób rozliczeń wynikający z umowy cesji zawartej między Wnioskodawcą, a firmą X. Źródłem przyznanych środków było bowiem zdarzenie zaistniałe w majątku Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą, dlatego też decyzja o jego przeznaczeniu na pokrycie określonych zobowiązań Wnioskodawcy, nie eliminuje go jako źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w zakresie zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku od towarów i usług, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.