0111-KDIB2-1.4010.19.2020.2.AT - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenia wypłacane oddelegowanym pracownikom oraz wynagrodzenia refakturowane na spółkę przez jednostki macierzyste.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 stycznia 2020 r. (data wpływu 15 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 23 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenia wypłacane oddelegowanym Pracownikom oraz wynagrodzenia refakturowane na Spółkę przez jednostki macierzyste - jest prawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenia wypłacane oddelegowanym Pracownikom oraz wynagrodzenia refakturowane na Spółkę przez jednostki macierzyste.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 9 marca 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.19.2020.1.AT wezwano do jego uzupełnienia, o też nastąpiło 23 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka akcyjna (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka") to spółka specjalizująca się w produkcji oraz konserwacji pojazdów szynowych, w szczególności (...). Właścicielem Wnioskodawcy, do którego należy 100% akcji jest holenderska spółka A BV. Spółki te razem z innymi powiązanymi podmiotami tworzą Grupę A.

W celu realizacji zadań oraz projektów wykonywanych w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, Wnioskodawca przyjmuje oddelegowanych z pozostałych spółek Grupy A (dalej: "jednostki macierzyste") pracowników (dalej: "Pracownicy"). Korzystanie z usług Pracowników, w tym ich międzynarodowego doświadczenia i specjalistycznej wiedzy zapewnia Spółce możliwość pozyskiwania i efektywnego przeprowadzania kontraktów, a także usprawnianie procesów wsparcia wobec działalności produkcyjnej Spółki (m.in. wewnętrzne szkolenia, informatyzacja etc.).

Warunki oddelegowania Pracowników określane są na poziomie Grupy A w ramach aktualizowanej okresowo polityki (Long Mission International Mobility Policy; dalej: IMP). Polityka określa w szczególności minimalny i maksymalny okres oddelegowania, zasady wynagradzania Pracowników a także należne im, dodatkowe świadczenia, udzielane przez Grupę A w celu zapewnienia im warunków bytu w kraju docelowym, na poziomie zbliżonym do istniejących w kraju jednostki macierzystej.

Uzupełnieniem i rozwinięciem IMP, są również indywidualne umowy oddelegowania zawierane pomiędzy Pracownikami, a jednostką macierzystą oraz Wnioskodawcą (dalej: "Umowy"). Przy czym, co do zasady, przez cały okres zatrudnienia, Pracowników wiąże umowa o pracę z jednostką macierzystą, na podstawie której otrzymują oni z jednostki macierzystej wynagrodzenie. Koszty wynagrodzenia Pracowników wypłacane fizycznie przez jednostki macierzyste, co do zasady refakturowane są następnie na Spółkę. Jednocześnie, zgodnie z warunkami oddelegowania wynikającymi z IMP oraz z indywidualnych Umów zawartych z pracownikami, Spółka wypłaca część wynagrodzeń. Celem wypłaty części wynagrodzenia przez Spółkę w Polsce jest zapewnienie Pracownikom środków dostępnych w walucie lokalnej i uniknięcie w ten sposób kosztów związanych z przewalutowaniem wynagrodzenia i wynika z praktyki stosowanej w Grupie A. Zarówno wynagrodzenie wypłacane fizycznie przez jednostkę macierzystą (i co do zasady refakturowane kolejno na Spółkę), jak i wynagrodzenie (świadczenia) dodatkowe realizowane przez Wnioskodawcę (dalej łącznie: "Wynagrodzenie"), wliczane są do podstawy opodatkowania Pracownika podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej: "PIT").

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym poniesiony przez Spółkę wydatek na wynagrodzenia wypłacane Pracownikom oraz wynagrodzenia refakturowane na Spółkę przez jednostki macierzyste stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodu Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszony przez Spółkę wydatek, w postaci Wynagrodzeń wypłacanych Pracownikom oraz wynagrodzeń refakturowanych na spółkę przez jednostki macierzyste, stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodu Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Aby określony koszt można było uznać za koszt uzyskania przychodu, musi on być "celowy" w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku - w obiektywnej ocenie, przy zachowaniu racjonalności gospodarczej - może mieć wpływ na powstanie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. Ponadto, przyjmuje się również, że warunkiem rozliczenia danego wydatku w wyniku podatkowym, jest jego definitywność, właściwe udokumentowanie, a także fakt rzeczywistego poniesienia przez podatnika ekonomicznego ciężaru związanego z danym wydatkiem. W przypadku Wnioskodawcy można wskazać związek ponoszonych wydatków, w postaci Wynagrodzenia otrzymywanego przez Pracowników z przychodami Spółki. W pierwszej kolejności należy podkreślić, że finansowany bezpośrednio przez Spółkę koszt wynagrodzenia, związany z oddelegowaniem pracownika do Polski, wynika z jej potrzeb biznesowych. Koszt ten dotyczy bowiem pozyskania i zapewnienia dla prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, specjalistów posiadających bogatą wiedzę oraz doświadczenie, w szczególności zdobyte podczas pracy wykonywanej na rzecz innych podmiotów z Grupy A.

Pozyskanie Pracowników do pracy na rzecz Spółki wynika z racjonalnego przekonania Wnioskodawcy, że zaangażowanie takich osób do realizacji funkcji technicznych oraz kierowniczych, jest rozwiązaniem efektywnym z perspektywy przebiegu realizowanych przez Spółkę projektów. W szczególności, pozyskanie pracownika o zbliżonym zakresie kompetencji na lokalnym rynku, mogłoby okazać się zadaniem trudnym do zrealizowania, a dodatkowo wymagającym istotnych nakładów, zarówno na etapie organizowania rozbudowanego procesu rekrutacji, jak również ze względu na konieczność podniesienia kwalifikacji pracownika i dostosowania go do realiów Spółki. Ponadto, istotną wartością dodaną, wynikającą z obecnej polityki rekrutacyjnej Wnioskodawcy, jest dobra orientacja Pracowników w zakresie relacji pomiędzy poszczególnymi jednostkami Grupy A, a także istniejących między nimi formalnych i nieformalnych kanałów komunikacji. Zdecydowanie ułatwia to Spółce realizację istniejących projektów, które co do zasady, budowane są w ścisłej kooperacji z innymi podmiotami z Grupy A.

Innymi słowy, w ocenie Spółki, Pracownicy lepiej wypełniają niektóre funkcje i umiejętniej kierują określonymi, istotnymi dla działalności gospodarczej Spółki procesami (często związanymi z realizacją nowych projektów). Pozyskanie takiej osoby niejednokrotnie umożliwia wdrożenie standardów w zakresie danej dziedziny wypracowanych i stosowanych w ramach Grupy A, jak również efektywne zarządzanie zespołem "lokalnych" pracowników Spółki, którzy uzyskują okazję do czerpania doświadczenia i korzystania z pomocy bezpośrednio od specjalisty z doświadczeniem międzynarodowym. W rezultacie pozyskiwanie Pracownika może mieć istotne znaczenie dla osiągania, zabezpieczenia lub zachowania przez Spółkę źródła jej przychodów.

Niemniej jednak, pozyskanie Pracownika wiąże się z koniecznością przekonania (zachęcenia) takiej osoby do przyjazdu do Polski i podjęcia pracy na rzecz Spółki w stosunkowo długim okresie (od 6 miesięcy do 3 lat) - a więc opuszczenia na dość długi okres czasu kraju macierzystego, w którym pracownik dotąd mieszkał i pracował. Takie nakłonienie Pracownika do podjęcia pracy w Polsce, jak również do czasowego zamieszkania na terytorium Polski, wiąże się zasadniczo z koniecznością zagwarantowania Pracownikowi określonych świadczeń płacowych i "pozapłacowych", zabezpieczających dotychczasowy poziom jego życia. Przy czym należy podkreślić, że zagwarantowanie takich świadczeń przez Spółkę, stanowi warunek konieczny dla realizacji oddelegowania. Wynika to z polityki Grupy A (IMP), która obowiązuje zarówno Pracowników, jak i polskich specjalistów kierowanych przez Wnioskodawcę do podmiotów powiązanych.

Spółka dążąc do poprawy efektywności realizowanych projektów, a tym samym pozyskania Pracowników, zaakceptowała warunki IMP i przystała na zagwarantowanie takich dodatkowych świadczeń w Umowach. W efekcie, do zawartych Umów (poprzez odniesienie do IMP), zaimplementowano stosowne postanowienia, m.in. odnośnie struktury wypłacanych wynagrodzeń (część wynagrodzenia wypłacana jest przez spółkę macierzystą, a część w walucie lokalnej kraju oddelegowania) Podejmując się oddelegowania Pracownik co do zasady racjonalnie oczekuje, iż jego poziom wynagrodzenia netto (środków finansowych pozostających do jego dyspozycji) nie pogorszy się, tj. pozostanie na poziomie porównywalnym do poziomu wynagrodzenia netto sprzed oddelegowania. W konsekwencji, wyrażenie przez Spółkę akceptacji dla warunków płacowych wynikających z polityki IMP oraz zasad przyjętych w Grupie A, jest w ocenie Wnioskodawcy logicznym warunkiem dla pozyskania takiego pracownika na potrzeby Spółki. W tym kontekście, zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia pozostaje fakt, że część należności za pracę wypłacana jest Pracownikom fizycznie przez jednostkę macierzystą. To Spółka ponosi bowiem ekonomiczny ciężar tego typu wydatków.

Ponadto, Spółka wskazuje, że koszty ww. dodatkowego świadczenia nie stanowią kosztów w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych.

Niezależnie od powyższego Spółka pragnie wskazać, że stanowisko Wnioskodawcy wyrażone powyżej znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, dotyczących ujmowania w podatku dochodowym od osób prawnych, świadczeń dodatkowych należnych Pracownikom na podstawie umów oddelegowania, w tym m.in. w interpretacjach oznaczonych sygn.:

* ILPB3/423-570/13-3/EK z 25 lutego 2014 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu;

* IBPBI/2/423-1481/13/JD z 5 lutego 2014 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach;

* 0111-KDIB1-2.4010.427.2019.2.ANK z 2 stycznia 2020 r. wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Bielsku-Białej.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, ponoszone przez niego koszty wynagrodzeń związane z oddelegowaniem Pracownika do wykonywania pracy w Polsce na jego rzecz, należy uznać za pozostające w związku przyczynowo skutkowym z realizowanymi przez Spółkę przychodami. Jednocześnie, na podstawie IMP i Umów wydatki te są konieczne do realizacji oddelegowania i uzyskiwania przez Spółkę z tego tytułu opisanych na wstępie korzyści.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.