0111-KDIB2-1.4010.144.2020.2.BKD - Zwolnienie z CIT przychodów z tytułu leasingu operacyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-puap 8 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym 24 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu zawartej umowy leasingu operacyjnego naczep mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 3-5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu zawartej umowy leasingu operacyjnego naczep mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 3-5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 19 czerwca 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.144.2020.1.BKD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 24 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej również: "Spółka") jest spółką kapitałową utworzoną w lipcu 2018 r. zgodnie z prawem polskim. Ma siedzibę w X i jest polskim rezydentem podatkowym. W 2019 r. w kwietniu Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego, którego przedmiotem są naczepy do ciągników siodłowych ze Spółką B. Spółka B jest Sp. z o.o. utworzoną zgodnie z prawem litewskim, jest litewskim rezydentem podatkowym i nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od całkowitej kwoty swoich dochodów, niezależnie od źródła, z którego zostały uzyskane. W obu spółkach 100% udziałów posiada Spółka B Group (akcjonariusz). Akcjonariusz jest Sp. z o.o. utworzoną zgodnie z prawem litewskim. Akcjonariusz posiada tytuł własności udziałów w Spółce B przez okres dłuższy niż 2 nieprzerwane lata. Akcjonariusz posiada udziały w Spółce od lipca 2018 r. i zamierza zachować ten tytuł własności przez co najmniej dwa kolejne lata.

Szczegóły umowy najmu.

Wnioskodawca wykorzystuje do prowadzenia działalności własne ciągniki siodłowe (ciężarówki do ciągnięcia naczep) zarejestrowane w Polsce. Naczepy, będące przedmiotem umowy leasingu zawartej pomiędzy spółką polską i litewską, są z kolei zarejestrowane na Litwie. Niektóre naczepy są własnością Spółki B, niektóre są nadal dzierżawione na warunkach leasingu finansowego od instytucji finansowych na Litwie. Spółka B wynajmuje naczepy również na rzecz innych spółek na Litwie, a transakcja między Spółką, a Spółką B jest podobna do innych transakcji najmu Spółki B. Spółka B wystawia co miesiąc faktury za opłaty czynszowe na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym w Polsce, Spółka B jest rezydentem podatkowym kraju UE (Litwy), akcjonariusz jest rezydentem podatkowym kraju UE (Litwy). Spółka B nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od całkowitej kwoty swoich dochodów, niezależnie od źródła, z którego został uzyskany. Spółka B jest faktycznym właścicielem opłaty czynszowej płaconej przez Spółkę.

Spółka B jest uważana za faktycznego właściciela opłat czynszowych (pomimo faktu, że niektóre naczepy są dzierżawione od banku) z następujących powodów:

* Spółka B ma prawo decydować o cenach umowy najmu. Opłata dzierżawna nie ma związku z opłatami leasingowymi na rzecz banku, ale jest raczej oparta na kosztach, jakie Spółka B ponosi w związku z tą transakcją plus uzyskiwaną marżą. Spółka B nie jest zobowiązana do przekazywania płatności czynszu innej osobie lub podmiotowi;

* Umowa najmu zawarta jest na 1 rok z możliwością automatycznego przedłużenia. Okres wynajmu nie ma związku z okresem leasingu określonym w umowie Spółki B z bankiem. W przypadku wypowiedzenia umowy najmu między Spółką a Spółką B, Spółka B podejmie wszelkie związane z tym ryzyko. Spółka B wykorzysta przedmiot leasingu, którego umowa zostanie rozwiązana, we własnym przedsiębiorstwie lub wynajmie ją innemu klientowi. Z drugiej strony, jeżeli wymagają tego okoliczności, Spółka B byłaby gotowa zmienić określoną naczepę wynajętą przez Wnioskodawcę na dowolną inną naczepę.

* Spółka B zobowiązuje się do przeprowadzania poważnych i bieżących napraw naczep na własny koszt, dostarczania części zamiennych, opon i innych środków potrzebnych do eksploatacji;

* Spółka B zawiera podobne transakcje najmu z innymi spółkami na Litwie.

Opłata za czynsz płacona przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki B za wynajem naczep powinna być kwalifikowana jako opłata za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu. Zgodnie z art. ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty określone w art. 3 ust. 2 niniejszej ustawy przychód z tytułu ww. opłaty jest opodatkowany stawką 20%.

Jednocześnie art. 21 ust. 3 do 5 pozwala na zwolnienie, z opodatkowania tychże przychodów pod pewnymi warunkami.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 22 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że spółka uzyskująca przychody z tytułu leasingu operacyjnego naczep - Spółka B jest rzeczywistym właścicielem tych należności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z faktem, iż zarówno w Spółce, będącej najemcą, jak i w drugiej stronie umowy leasingu operacyjnego, którego przedmiot stanowią naczepy do ciągników siodłowych, czyli w Spółce B, będącej wynajmującym, udziały w wysokości 100% posiada ten sam podmiot Spółka B Group oraz udziały te są w posiadaniu przez nieprzerwany okres dwóch lat w przypadku wynajmującego i od początku istnienia najemcy, czyli od lipca 2018 r., przychody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu zawartej umowy leasingu operacyjnego naczep mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 3 do ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem spółki transakcja spełnia wszystkie warunki do zwolnienia przychodów z opodatkowania dochodów z tytułu opłat leasingowych naczep do ciągników siodłowych zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 20% wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 1. Zarówno spółka, jak i pozostałe strony transakcji spełniają warunki zwolnienia z ww. opodatkowania. Spółka, jako wypłacający należności jest podatnikiem podatku dochodowego mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka B uzyskująca przychody, podlega w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Zgodnie z art. 21 ust. 3 pkt 3a zarówno w kapitale spółki wypłacającej należności, jak i w kapitale spółki otrzymującej należności, inna spółka (Spółka B Group) podlegająca w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, posiada bezpośrednio - nie mniej niż 25% udziałów (akcji). Spółka B Group w spółce otrzymującej należności posiada udziały nieprzerwanie przez ponad dwa lata, natomiast w spółce wypłacającej należności nieprzerwany okres dwóch lat upłynie po okresie wypłaty należności. W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), nieprzerwanie przez okres dwóch lat, spółka uzyskująca przychody będzie obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od przychodów uzyskanych w wyniku ww. transakcji z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Odsetki naliczone zostaną od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 26 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm. - dalej: "u.p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 u.p.d.o.p., za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Zgodnie z art. 3 ust. 5 u.p.d.o.p., za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p.

Na podstawie art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W myśl art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p., przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 u.p.d.o.p.

W myśl art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Jak stanowi art. 26 ust. 2e u.p.d.o.p., jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

Jednocześnie, na podstawie art. 26 ust. 7a u.p.d.o.p., ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

Kolejne przepisy, tj. art. 26 ust. 7b-7j określają szczegółowe reguły składania tego rodzaju oświadczeń.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności - art. 26 ust. 9 u.p.d.o.p.

Zauważyć także należy, że zgodnie z § 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z dnia 31 grudnia 2018 r. poz. 2545 z późn. zm.; dalej: "Rozporządzenie"), wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku dokonywanych do dnia 30 czerwca 2019 r. wypłat należności:

Wskazany powyżej termin uległ wydłużeniu do dnia 30 czerwca 2020 r. na mocy § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2528), a następnie do dnia 31 grudnia 2020 r. na podstawie § 1 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 1096).

Zgodnie z § 2 ust. 2 Rozporządzenia, w przypadku wypłat należności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-9, wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy stosuje się jedynie do wypłat należności na rzecz podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników.

Przepisy § 2-4 stosuje się, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania - § 5 Rozporządzenia.

Z kolei w myśl art. 21 ust. 3 u.p.d.o.p., zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

W myśl art. 21 ust. 3a u.p.d.o.p., warunek posiadania udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 3 pkt 3, uważa się także za spełniony, jeżeli zarówno w kapitale spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 1, jak i w kapitale spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 2, inna spółka podlegająca w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, posiada bezpośrednio - nie mniej niż 25% udziałów (akcji). Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 3 pkt 3 oraz ust. 3a, wynika z tytułu własności (art. 21 ust. 3b u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 21 ust. 3c u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Należy również wskazać, że na mocy art. 21 ust. 4 u.p.d.o.p., przepis ust. 3 ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółki, o których mowa w ust. 3 pkt 3, posiadają udziały (akcje) w wysokości, o której mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Spółka jest polskim rezydentem podatkowym. W 2019 r. w kwietniu Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego, którego przedmiotem są naczepy do ciągników siodłowych ze Spółką B. Spółka B jest Sp. z o.o. utworzoną zgodnie z prawem litewskim, jest litewskim rezydentem podatkowym i nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od całkowitej kwoty swoich dochodów, niezależnie od źródła, z którego zostały uzyskane. W obu spółkach 100% udziałów posiada Spółka B Group (akcjonariusz). Akcjonariusz jest Sp. z o.o. utworzoną zgodnie z prawem litewskim. Akcjonariusz posiada tytuł własności udziałów w Spółce B przez okres dłuższy niż 2 nieprzerwane lata. Akcjonariusz posiada udziały w Spółce od lipca 2018 r. i zamierza zachować ten tytuł własności przez co najmniej dwa kolejne lata. Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym w Polsce, Spółka B jest rezydentem podatkowym kraju UE (Litwy), akcjonariusz jest rezydentem podatkowym kraju UE (Litwy). Spółka B nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od całkowitej kwoty swoich dochodów, niezależnie od źródła, z którego został uzyskany. Spółka B jest faktycznym właścicielem opłaty czynszowej płaconej przez Spółkę.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy przychody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu zawartej umowy leasingu operacyjnego naczep mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 3 do ust. 5 u.p.d.o.p. jeżeli akcjonariusz posiada udziały w Spółce od lipca 2018 r. i zamierza zachować ten tytuł własności przez co najmniej dwa kolejne lata

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 21 ust. 5 u.p.d.o.p., przepisy ust. 3 i 4 mają również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 3 pkt 3, upływa po dniu uzyskania przez spółkę, o której mowa w ust. 3 pkt 2, przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1. W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), o których mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat, spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od przychodów określonych w ust. 1 pkt 1 w wysokości 20% przychodów, z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 26 ust. 3.

Na podstawie art. 21 ust. 6 u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, nie ma zastosowania do przychodów, które zgodnie z odrębnymi przepisami zostaną uznane za:

Jeżeli w wyniku powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 między podmiotem wypłacającym i uzyskującym należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3, w wyniku czego kwota wypłaconych należności jest wyższa od tej, jakiej należałoby oczekiwać, gdyby powiązania te nie istniały, zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się tylko do kwoty należności określonej bez uwzględniania warunków wynikających z tych powiązań. Przepis art. 11d stosuje się odpowiednio (art. 21 ust. 7 u.p.d.o.p.).

Przepisy ust. 3-7 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 5 do ustawy - art. 21 ust. 8 u.p.d.o.p.

Artykuł 21 ust. 9 u.p.d.o.p. stanowi ponadto, że zwolnienia, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się jeżeli wypłacającym należności jest spółka, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1.

Zauważyć przy tym należy, że stosownie do art. 22b u.p.d.o.p., zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

Zgodnie z art. 26 ust. 1c u.p.d.o.p., jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 albo w art. 22 ust. 4 pkt 2, mającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego:

W myśl art. 26 ust. 1f u.p.d.o.p., w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ust. 4 pkt 2, lub jej zagranicznego zakładu, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, z uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania od tej spółki lub jej zagranicznego zakładu pisemnego oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3a i 3c lub art. 22 ust. 4 pkt 4. W przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, pisemne oświadczenie powinno wskazywać, że spółka albo zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że z opisu sprawy wynika, iż spełnienie zostaną wszystkie przesłanki, warunkujące możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 do 5 updp. Spółką wypłacającą należności z tytułu zawartej umowy leasingu operacyjnego naczep jest Spółka będąca rezydentem podatkowym na terenie Polski, a uzyskującym przychody z tytułu tych należności jest spółka zagraniczna, która jest rzeczywistym właścicielem tych należności i nie korzysta ze zwolnienia od całości swoich dochodów. Akcjonariusz - Spółka B Group posiada 100% udziałów zarówno w Spółce jak i Spółce B, przy czym tytuł własności udziałów w Spółce B posiada przez okres dłuższy niż 2 lata, natomiast tytuł własności udziałów w Spółce posiada od lipca 2018 r. i zamierza zachować ten tytuł własności przez co najmniej dwa kolejne lata.

W związku z powyższym, przychody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu zawartej umowy leasingu operacyjnego naczep mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 3 do ust. 5 pod warunkiem, że akcjonariusz będzie posiadał udziały (akcje) w Spółce B nieprzerwanie przez dwa kolejne lata, w których będą wypłacane należności z tytułu wynajmu naczep.

Należy bowiem zauważyć, że w art. 21 ust. 5 u.p.d.o.p. wskazano jednoznacznie, że warunek posiadania udziałów (akcji) przez okres nieprzerwanie 2 lat uważa się za spełniony, jeżeli okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 3 pkt 3, upływa po dniu uzyskania przez spółkę, przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy jest więc prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.