0111-KDIB2-1.4010.132.2020.1.AM - Opodatkowanie dochodów wspólnoty mieszkaniowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2020 r. (data wpływu 23 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konieczności opodatkowania dochodów wspólnoty mieszkaniowej uzyskanych z:

* dokonanych przez właściciela lokalu użytkowego wpłat zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną - jest nieprawidłowe;

* odpłatnego udostępniania miejsc postojowych w garażu podziemnym, członkom Wspólnoty będącym właścicielami:

* lokali mieszkalnych - jest prawidłowe,

* lokalu użytkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 marca 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konieczności opodatkowania dochodów wspólnoty mieszkaniowej uzyskanych z dokonanych przez właściciela lokalu użytkowego wpłat zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz odpłatnego udostępniania miejsc postojowych w garażu podziemnym, członkom Wspólnoty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.:

Wnioskodawca - Wspólnota Mieszkaniowa (dalej również: "Wspólnota") - składa się ze 119 lokali mieszkalnych oraz 1 lokalu usługowego. Powierzchnia lokali mieszkalnych wynosi 6231,74 m kw., natomiast lokalu usługowego 1129,91 m kw. Właściciel lokalu użytkowego wnosi zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, które w całości wykorzystywane są na pokrycie kosztów utrzymania budynku Wspólnoty w stanie niepogorszonym (utrzymanie, konserwacja, remonty i naprawy).

Wspólnota Mieszkaniowa jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym z usługami na parterze i garażem podziemnym. Garaż podziemny stanowi przedmiot nieruchomości wspólnej oraz nie jest samodzielnym lokalem. Przeważającą częścią obiektu jest funkcja mieszkaniowa, która służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych właścicieli lokali. W garażu podziemnym znajdują się 202 miejsca postojowe na elektrycznych platformach podnośnikowych, co do których 185 właścicieli lokali mieszkalnych posiada prawa wyłącznego korzystania w ramach umowy o podział do korzystania "quad usum".

Z kolei 17 miejsc postojowych pozostaje w dyspozycji Wspólnoty Mieszkaniowej, ponieważ Deweloper na etapie sprzedaży lokali mieszkalnych nie znalazł już więcej zainteresowanych, którym mógł przydzielić prawa wyłącznego korzystania. Wspólnota Mieszkaniowa zamierza przedmiotowe 17 miejsc postojowych na platformach użyczyć konkretnym właścicielom lokali w ramach odpłatnej umowy użyczenia. Opłaty pozyskane z użyczenia Wspólnota Mieszkaniowa zamierza przeznaczyć na bieżące utrzymanie nieruchomości wspólnej, tj. na tzw. cel mieszkaniowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wspólnota Mieszkaniowa powinna opłacać podatek CIT od dochodu uzyskanego z wpłat lokalu usługowego, które w całości są przeznaczane na utrzymanie nieruchomości wspólnej?

2. Czy Wspólnota Mieszkaniowa będzie zobowiązana opłacać podatek CIT od dochodu uzyskanego z odpłatnego użyczenia miejsc postojowych aktualnym członkom Wspólnoty?

Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy, że uzyskiwane dochody są przeznaczane na bieżące utrzymanie nieruchomości wspólnej w obiekcie, którego przeważającą funkcją jest funkcja mieszkaniowa podatek CIT (w obu przypadkach) nie powinien być uiszczany.

W sprawie lokalu usługowego, identycznie jak w przypadku lokalu mieszkalnego, zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną ustalane są w drodze uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej. Z punktu widzenia Wspólnoty Mieszkaniowej lokal użytkowy nie różni się niczym od lokalu mieszkalnego co oznacza, że jego właściciel wnosi zaliczki miesięczne w identycznej wysokości na podstawie udziału w nieruchomości wspólnej, który posiada zgodnie z ustawą o własności lokali, która jest podstawą funkcjonowania Wspólnoty Mieszkaniowej. Z perspektywy Wspólnoty Mieszkaniowej bez znaczenia jest fakt, że lokal użytkowy nie jest zamieszkiwany, gdyż wymiarem opłat może być tylko i wyłącznie udział w nieruchomości wspólnej, który jest odzwierciedleniem powierzchni użytkowej zarówno lokalu mieszkalnego jak i użytkowego (funkcja pozostaje nadal bez znaczenia).

W sprawie odpłatnego użyczenia miejsc postojowych na platformach podnośnikowych należy zaznaczyć, że przychody uzyskiwane z tego tytułu także przeznaczane są na utrzymanie nieruchomości wspólnej - co oznacza, że dzięki przedmiotowym wpływom finansowym zaliczki od lokali mieszkalnych i lokalu usługowego są na stosunkowo niższym poziomie, niż gdyby nie było wpływów ze stosunku użyczenia. Tym samym należy stwierdzić, że przychody z tytułu odpłatnego użyczenia miejsc postojowych w całości służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych wszystkich właścicieli w nieruchomości, gdyż przeznaczane są na utrzymanie nieruchomości bez generowania nadwyżki finansowej roku obrachunkowego Wspólnoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 532, z późn. zm., dalej: "uwl"). Zgodnie z art. 6 uwl, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Należy wskazać, że wspólnota mieszkaniowa nie posiada jednak osobowości prawnej. Tworzą ją generalnie zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej, będącego prawem związanym z własnością lokalu (art. 3 ust. 1 uwl). W myśl art. 3 ust. 2 uwl, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Stosownie do art. 13 ust. 1 uwl, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca (art. 15 ust. 1 uwl).

Natomiast art. 14 uwl stanowi, że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

6. Jednocześnie zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), wspólnoty mieszkaniowe, jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wspólnota Mieszkaniowa (Wnioskodawca) składa się ze 119 lokali mieszkalnych oraz jednego lokalu usługowego. Powierzchnia lokali mieszkalnych wynosi 6231,74 m kw., natomiast lokalu usługowego 1129,91 m kw. Właściciel lokalu użytkowego wnosi zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, które w całości wykorzystywane są na pokrycie kosztów utrzymania budynku Wspólnoty w stanie niepogorszonym (utrzymanie, konserwacja, remonty i naprawy).

Wnioskodawca w kontekście przedstawionego stanu faktycznego powziął m.in. wątpliwość, czy powinien opłacać podatek dochodowy od osób prawnych od dochodu uzyskanego z wpłat zaliczek uiszczanych przez właściciela lokalu użytkowego w formie bieżących opłat na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, które w całości są przeznaczane na utrzymanie nieruchomości wspólnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z kolei, z art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. wynika, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 12 u.p.d.o.p., ustawodawca zamieścił otwarty katalog zdarzeń stanowiących przychód podatkowy, wskazując, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto wspólnoty mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ustawy podatkowej przychód. Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem są kosztami uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. stanowiącego, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Powyższe uregulowania oznaczają, że, co do zasady, wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto wspólnoty mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ustawy podatkowej przychód. Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem, są kosztami uzyskania przychodów.

Powyższe nie oznacza jednak, że wszystkie przysporzenia majątkowe uzyskane przez Wspólnotę podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Nie podlegają opodatkowaniu te przysporzenia, które na mocy wyraźnie określonych przepisów tej ustawy podlegają zwolnieniu od opodatkowania. Przy czym katalog zwolnień został ściśle określony w art. 17 ust. 1 u.p.d.o.p.

Dokonując rozstrzygnięcia analizowanej sprawy pod kątem zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy wskazać, że w myśl tego przepisu wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem z powyższej regulacji można wywieść, że aby dochód podmiotów, o których w nim mowa korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,

* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Przedmiotem powyższego zwolnienia jest zatem dochód uzyskany przez wskazane w powołanym przepisie podmioty (w tym przez wspólnoty mieszkaniowe) ze źródła, jakim jest działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jeżeli został przeznaczony na cele preferowane przez ustawodawcę, tj. cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji "gospodarki zasobami mieszkaniowymi" oraz "zasobów mieszkaniowych". Odnosząc się do znaczenia tych pojęć funkcjonującego w języku powszechnym, należy przyjąć, że "gospodarka" - w kontekście omawianego przypadku - oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś, "zasób" to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś, natomiast "mieszkanie" to pomieszczenie, w którym się mieszka (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN 1996, pod red. M. Szymczaka). Przymiotnik "mieszkaniowy", "mieszkaniowe" określa zatem rzeczy związane z mieszkaniem, odnoszące się do mieszkania.

Zatem, termin "zasoby mieszkaniowe" dotyczy obiektów mieszkalnych, przeznaczonych do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Wobec powyższego, gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje zarządzanie i dysponowanie zgromadzonym zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się do działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego sformułowano pogląd (opierając się na wykładni językowej), że przez zasoby mieszkaniowe należy rozumieć te części nieruchomości, które stanowią lokale mieszkalne oraz inne pomieszczenia i urządzenia, które są niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań w budynku mieszkalnym. W konsekwencji, dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi to dochody związane z zarządzaniem lokalami mieszkaniowymi i tymi częściami i urządzeniami budynku, które są niezbędne do prawidłowego korzystania z tych części budynku, jakie służą prawidłowemu korzystaniu z lokali mieszkalnych (por. wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 3642/15, i powołane w nim orzecznictwo).

W konsekwencji, przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

Gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje natomiast zarządzanie i dysponowanie zgromadzonym zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się do działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem warunkiem wstępnym skorzystania ze zwolnienia na podstawie omawianej regulacji jest uzyskanie dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, rozumianego jako środki finansowe możliwe do wydatkowania na cele związane z utrzymaniem tych zasobów. Istotne jest więc najpierw zadeklarowanie tego dochodu, jako wolnego od podatku dochodowego, a następnie jego wydatkowanie - bez względu na termin tego wydatkowania - na wskazane cele. Innymi słowy, jest to zwolnienie z warunkiem rozwiązującym w dacie wydatkowania dochodu na inne cele.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia należy zauważyć, że z definicji zasobów mieszkaniowych wynika, iż zasoby mieszkaniowe, to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Pojęcie to nie może być jednak rozciągane na lokale użytkowe. Istotą lokali użytkowych jest ich niemieszkalne przeznaczenie, co oznacza, że nie można ich zaliczyć do zasobów mieszkaniowych.

Podsumowując powyższe zauważyć należy, że wykładnia literalna jednoznacznie wskazuje, iż funkcja mieszkaniowa jest zasadniczą cechą wyróżniającą dla uznania, że mamy do czynienia z zasobem mieszkaniowym.

Tym samym, lokale użytkowe, nie stanowią zasobów mieszkaniowych, gdyż nie należą do żadnej ze wskazanych powyżej grup pomieszczeń i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego, zapewniających sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wpłaty wnoszone w postaci zaliczek uiszczanych przez właścicieli lokali niemieszkalnych, nie będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ wpłaty te nie stanowią przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. W konsekwencji, dochód powstały z tego tytułu (jeżeli wystąpi tj. w sytuacji gdy przychody z działalności opodatkowanej przewyższą koszty podatkowe tej działalności) nie może korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy i stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 tej ustawy, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższy stan prawny do sformułowanego pytania nr 1, w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie został spełniony pierwszy z warunków wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. źródło pochodzenia dochodów. Z tej też przyczyny, wpłaty wnoszone przez właściciela lokalu użytkowego Wspólnoty, na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, nie korzystają ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.

W tym też zakresie stanowisko Wspólnoty jest nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika także, że Wspólnota Mieszkaniowa (Wnioskodawca) jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym z usługami na parterze i garażem podziemnym. Garaż podziemny stanowi przedmiot nieruchomości wspólnej oraz nie jest samodzielnym lokalem. Przeważającą częścią obiektu jest funkcja mieszkaniowa, która służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych właścicieli lokali. W garażu podziemnym znajdują się 202 miejsca postojowe na elektrycznych platformach podnośnikowych, co do których 185 właścicieli lokali mieszkalnych posiada prawa wyłącznego korzystania w ramach umowy o podział do korzystania "quad usum".

Z kolei 17 miejsc postojowych pozostaje w dyspozycji Wspólnoty Mieszkaniowej. Wspólnota zamierza ww. miejsca postojowe odpłatnie udostępniać konkretnym właścicielom lokali. Opłaty pozyskane z użyczenia mają być przeznaczone na bieżące utrzymanie nieruchomości wspólnej, tj. na tzw. cel mieszkaniowy.

Wnioskodawca w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego powziął również wątpliwość, czy powinien opłacać podatek dochodowy od osób prawnych od dochodu uzyskanego z odpłatnego użyczenia ww. miejsc postojowych aktualnym członkom Wspólnoty? Opłaty pozyskane z użyczenia Wspólnota Mieszkaniowa zamierza przeznaczyć na bieżące utrzymanie nieruchomości wspólnej, tj. na tzw. cel mieszkaniowy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Odnosząc się do powyższej kwestii ponownie zauważyć należy, że z definicji zasobów mieszkaniowych wynika, iż zasoby mieszkaniowe, to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Z przytoczonej definicji zasobów mieszkaniowych wynika, że kluczowe znaczenie dla zaliczenia określonego obiektu (pomieszczenia) do tychże zasobów, ma związek takiego obiektu z lokalem mieszkalnym, w szczególności, jeżeli umożliwia on prawidłowe i normalne korzystanie z takiego lokalu.

Garaże mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych, jeśli są w określony sposób przypisane do znajdujących się w budynku mieszkalnym lokali mieszkalnych. W przypadku natomiast, gdy garaże są np. udostępniane właścicielom lokali użytkowych, tracą związek z celami mieszkaniowymi, gdyż są wykorzystywane w działalności innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stwierdzić zatem należy, że na gruncie niniejszej sprawy zwolnienie z podatku dochodowego będzie miało zastosowanie do przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego udostępniania miejsc postojowych członkom Wspólnoty Mieszkaniowej, będących właścicielami lokali mieszkalnych w tej Wspólnocie. W takim bowiem zakresie, odpłatnie udostępniane miejsca postojowe stanowić będą zasób mieszkaniowy Wspólnoty (będą służyć mieszkańcom, jako niezbędne do korzystania z mieszkań, czy też będą zapewniać sprawne funkcjonowanie). Jednocześnie ze złożonego wniosku wynika, że dochód ten zostanie wydatkowany na utrzymanie zasobów mieszkaniowych. Jeżeli natomiast ww. miejsca postojowe zostaną udostępnione właścicielowi lokalu użytkowego, uzyskany z tego tytułu przychód, jako niezwiązany z zasobem mieszkaniowym Wspólnoty, nie będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania.

Dla porządku wskazać należy, że istotą umowy użyczenia, jest jej nieodpłatny charakter. Bowiem zgodnie z art. 710 ustawy - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Tym samym, nie jest możliwe zawarcie wskazanej we wniosku umowy "odpłatnego użyczenia miejsc postojowych". Kwestia ta jest jednak bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, skoro z wniosku jednoznacznie wynika, że miejsca postojowe będą odpłatnie udostępniane właścicielom konkretnych lokali.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości opodatkowania dochodów wspólnoty mieszkaniowej uzyskanych z odpłatnego udostępniania miejsc postojowych w garażu podziemnym, członkom Wspólnoty będącym właścicielami:

* lokali mieszkalnych - jest prawidłowe,

* lokalu użytkowego - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.