0111-KDIB2-1.4010.120.2020.1.AP - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz podwykonawców.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 marca 2020 r. (data wpływu 17 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków ponoszonych na rzecz podwykonawców-jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków ponoszonych na rzecz podwykonawców.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Działalność Spółki z o.o. (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka"), polega na świadczeniu różnego rodzaju usług budowlanych, remontowych, montażowych i innych na terenie całej Polski, a w przyszłości Wnioskodawca planuje świadczenie usług również poza terytorium kraju. Z uwagi na fakt, iż firma powstała niedawno, na daną chwilę nie zatrudnia pracowników. Jednakże Spółka zamierza zatrudniać pracowników, jak tylko będzie to możliwe ze względów finansowych oraz, gdy uda się zatrudnić pracowników na obecnym rynku pracy, co w tej chwili jest trudne zarówno ze względu na brak wykwalifikowanych monterów, spawaczy i innych, jak i ze względu na wysokość stawek, jakich żądają pracownicy (są zbyt wysokie jak na możliwości firmy).

Niemniej jednak Spółce zależy na szukaniu zleceń, składaniu ofert i realizowaniu wygranych już prac. W posiadaniu Spółki jest kilka zleceń, które może realizować. Ze względu na brak pracowników obecnie i ilość zleceń w przyszłości (nawet przy zatrudnieniu pracowników), jakie Wnioskodawca realizuje i będzie chciał w przyszłości realizować, Spółka zmuszona jest korzystać z usług podwykonawców. W sytuacji, gdy Wnioskodawca nie skorzysta z usług podwykonawców, traci lub może tracić zlecenie, a co za tym idzie - traci możliwość osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia przychodów. Sytuacja taka wpływa również na postrzeganie firmy przez potencjalnego klienta na rynku, na którym działa Wnioskodawca, gdzie Spółka może być postrzegana jako niesolidna lub taka, do której nie warto wysyłać zapytań, bo i tak nie zrealizuje usługi ze względu na braki kadrowe.

Aby uniknąć sytuacji odmowy wykonania zleceń, pogorszenia wizerunku firmy, a co za tym idzie również możliwości osiągnięcia przychodów, Wnioskodawca podejmuje współpracę z podwykonawcami. Współpraca taka opiera się na podstawie zamówienia/oferty/zapytania/ uzgodnienia słownego lub innej formy wzajemnej współpracy pomiędzy Spółką a podwykonawcą. Większość realizowanych usług odbywa się poza siedzibą Spółki lub poza siedzibą podwykonawcy. Coraz częściej podwykonawca warunkuje swoją decyzję od tego, co Spółka zapewni mu w ramach współpracy. Jednym z warunków podjęcia współpracy jest zapewnienie wykupienia obiadów/ posiłków oraz zapewnienie zakwaterowania wraz z pokryciem wszelkich kosztów związanych z zakwaterowaniem w formie noclegów/hotelu/wynajęcia domu/miejsca noclegowego/wynajęcia mieszkania/innej na rzecz podwykonawcy w miejscu realizacji zlecenia podczas całego okresu trwania zlecenia. Aby Spółka mogła osiągnąć przychód (zrealizować zlecenie) i nie stracić zlecenia ze względu na braki kadrowe, zatrudnia podwykonawców i zamierza w przyszłości zapewnić podwykonawcy wykupienie obiadów/posiłków oraz zapewnić zakwaterowanie wraz z pokryciem wszelkich kosztów związanych z zakwaterowaniem w formie noclegów/hotelu/wynajęcia domu/miejsca noclegowego/ wynajęcia mieszkania/innej w miejscu, gdzie podwykonawca pracuje na rzecz Wnioskodawcy. Umowy lub inne dokumenty potwierdzające zlecenie prac podwykonawcy (np. zamówienia itp.) zawierane pomiędzy Spółką a podwykonawcami, będą przewidywać obowiązek ponoszenia przez Spółkę wskazanych we wniosku wydatków. Fakt zapewnienia przez Wnioskodawcę wskazanych we wniosku wydatków będzie wpływał na wysokość należnego im wynagrodzenia za świadczone usługi. Podwykonawcy Spółki będą podmiotami gospodarczymi. Zazwyczaj będą to podmioty, które nie będą podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 11 (winno być: 11a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednak może zdarzyć się sytuacja, gdy podwykonawcą Spółki będzie podmiot powiązany w rozumieniu ustawy wskazanej wyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykupienie podwykonawcy zarówno niepowiązanemu ze Spółką, jak i powiązanemu w rozumieniu art. 11 (winno być: art. 11a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, obiadów/posiłków oraz zapewnienie zakwaterowania wraz z pokryciem wszelkich kosztów związanych z zakwaterowaniem w formie noclegów/hotelu/wynajęcia domu/miejsca noclegowego/ wynajęcia mieszkania/innej w miejscu realizacji zlecenia, będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wykupienie takiemu podwykonawcy, zarówno niepowiązanemu, jak i powiązanemu ze Spółką w rozumieniu art. 11 (winno być: art. 11a) ustawy o CIT, obiadów/posiłków oraz zapewnienie zakwaterowania wraz z pokryciem wszelkich kosztów związanych z zakwaterowaniem w formie noclegów/hotelu/wynajęcia domu/miejsca noclegowego/wynajęcia mieszkania/innej, w miejscu realizacji zlecenia na rzecz firmy, będzie dla Spółki kosztem uzyskania przychodu. Brak zapewnienia takiemu podwykonawcy obiadów/posiłków oraz zakwaterowania wraz z pokryciem wszelkich kosztów związanych z zakwaterowaniem w formie noclegów/hotelu/wynajęcia domu/miejsca noclegowego/wynajęcia mieszkania/innej, w miejscu realizacji zlecenia spowoduje, że podwykonawca nie podejmie współpracy z Wnioskodawcą, co będzie skutkowało koniecznością odmowy podjęcia zlecenia od odbiorcy Spółki lub zrealizowaniem zlecenia z opóźnieniami lub błędami, co generuje dla Wnioskodawcy dodatkowe koszty. Odmowa realizacji zlecenia przez Wnioskodawcę spowoduje utratę osiągnięcia przychodu, a kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu ze źródła przychodów. Na poparcie prawidłowości stanowiska Spółki powołano interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.34.2018.2.AT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Odnosząc treść cyt. powyżej przepisów do opisu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki z tytułu pokrycia kosztów zakwaterowania i wyżywienia poniesione na rzecz wskazanych we wniosku podmiotów (podwykonawców), mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika bowiem, że obowiązek ponoszenia ww. wydatków przez Wnioskodawcę wynika z zawartych z podwykonawcami umów lub innych dokumentów (np. zamówienia itp.), stanowiących podstawę realizacji przez nich usług na rzecz Wnioskodawcy. Co równie istotne, fakt zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia na rzecz podwykonawców będzie miał wpływ na wysokość należnego im wynagrodzenia za świadczone usługi, co oznacza, że koszt ten będzie elementem kalkulacyjnym odpłatności za wykonane przez podwykonawców usługi. Z kolei brak zapewnienia wykonawcom ww. świadczeń, skutkowałoby brakiem możliwości realizacji kontraktów lub ich opóźnieniem, co wpływałoby na wysokość uzyskiwanych przez Wnioskodawcę przychodów.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki ponoszone przez Spółkę na zapewnienie wyżywienia i zakwaterowania podwykonawcom mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Tego rodzaju wydatki są bowiem kosztami Wnioskodawcy, gdyż wiążą się z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie są także wydatkami wymienionymi w art. 16 ustawy o CIT - wyłączonymi z kosztów podatkowych.

Reasumując, wskazane we wniosku wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na rzecz jego podwykonawców mogą stanowić koszty podatkowe pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

Zaznaczyć również należy, że to na podatniku ciąży również obowiązek należytego udokumentowania ww. wydatków. Przy czym, posiadane dowody nie mogą się ograniczać do faktur (rachunków) stwierdzających wysokość poniesionych wydatków, lecz winny to być dowody umożliwiające w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzające racjonalność poniesionych wydatków.

Nadmienić także należy, że zasadność zaliczenia tych wydatków (w szczególności związek pomiędzy ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu), do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowo zaznaczyć należy, że wskazany przez Wnioskodawcę art. 11 ustawy o CIT został uchylony z dniem 31 grudnia 2018 r., a jego miejsce zastąpił art. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższa zmiana nie ma jednak wpływu na istotę wydanego w sprawie rozstrzygnięcia. Podkreślić jednakże należy, że zawierając transakcje z podmiotami powiązanymi, Wnioskodawca winien dopełnić obowiązków wynikających z Rozdziału 1a ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.