0111-KDIB2-1.4010.107.2021.3.BJ - Podatek u źródła z tytułu należności licencyjnych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 marca 2021 r. (data wpływu 16 marca 2021 r.), uzupełnionym 21 maja i 8 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy należności wypłacane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta z tytułu nabycia Usług mogą i będą mogły korzystać ze zwolnienia z podatku u źródła w Polsce, jeżeli Wnioskodawca dochował należytej staranności w myśl art. 26 ust. 1 Ustawy CIT - jest prawidłowe.

W dniu 16 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy należności wypłacane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta z tytułu nabycia Usług mogą i będą mogły korzystać ze zwolnienia z podatku u źródła w Polsce, jeżeli Wnioskodawca dochował należytej staranności w myśl art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 maja 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.107.2020.1.BJ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 21 maja i 8 czerwca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na udostępnianiu kodów i kuponów rabatowych. Spółka posiada swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm.); (dalej: Ustawa CIT) podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Na potrzeby prowadzenia swojej działalności Spółka nabywa i będzie nabywać specjalistyczne usługi od X (dalej: Kontrahent) z siedzibą w Irlandii, dokładnie w postaci narzędzia analitycznego X, stanowiącego system reklamowy online, pozwalający na wyświetlanie linków sponsorowanych w wynikach wyszukiwania wyszukiwarki X i na stronach współpracujących z tą wyszukiwarką. System ten pozwala na dotarcie do nowych klientów i rozwój firmy w sferze internetowej (dalej jako: Usługa).

Spółka w celu weryfikacji swojego Kontrahenta przekazała drogą mailową listę pytań oraz żądanie dostarczenia dokumentów odnoszących się do działalności Kontrahenta mających pomóc w spełnieniu wymogu dochowania należytej staranności w rozumieniu art. 26 ust. 1 Ustawy CIT. Spółka we współpracy z doradcą podatkowym (dalej: Doradca podatkowy) drogą mailową poprosiła Kontrahenta o:

W odpowiedzi na swoją prośbę otrzymała drogą mailową od pracownika Kontrahenta certyfikat rezydencji w formie elektronicznej potwierdzający rezydencję Kontrahenta do celów podatku dochodowego od osób prawnych w Irlandii. Jak wskazano w certyfikacie rezydencji, Kontrahent ponosi odpowiedzialność w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w Irlandii od wszystkich jej zysków, niezależnie od miejsca ich powstania, za dany rok.

Dodatkowo, Spółka uzyskała od Kontrahenta ogólną opinię/raport (dalej: Opinia) doradcy podatkowego firmy doradczej uprawnionej do świadczenia usług doradztwa podatkowego (dalej: Doradca podatkowy Kontrahenta) w zakresie działalności Kontrahenta będącego odbiorcą należności przez niego uzyskiwanych w zamian za usługi świadczone na rzecz polskich klientów. W treści Opinii wskazano, że została sporządzona na zlecenie Kontrahenta, na podstawie analizy obszernych informacji i licznych dokumentów dostarczonych Doradcy podatkowemu Kontrahenta przez Kontrahenta.

Z treści przesłanej Opinii wynika, że należności uzyskiwane przez Kontrahenta nie powinny podlegać podatkowi u źródła w Polsce, gdyż:

* Kontrahent jest podatnikiem w Irlandii i może przedstawiać ważne certyfikaty rezydencji wystawiane przez właściwe organy podatkowe Irlandii;

* Uzyskiwane przez Kontrahenta dochody z jego działalności stanowią zyski przedsiębiorstw w rozumieniu art. 7 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 listopada 1995 r. (dalej: UPO Polska-Irlandia) i nie powinny podlegać podatkowi u źródła w rozumieniu art. 12 UPO Polska-Irlandia; zysk przedsiębiorstwa uzyskany przez Kontrahenta bez stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce podlega opodatkowaniu wyłącznie w Irlandii;

* Kontrahent jest rzeczywistym właścicielem dochodów osiąganych z jego działalności w rozumieniu Ustawy CIT, a dochody te są osiągane z rzeczywistej działalności gospodarczej, jaką Kontrahent prowadzi w Irlandii,

* Regulacje zapobiegające nadużywaniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stoją na przeszkodzie zastosowaniu UPO Polska-Irlandia do dochodów uzyskiwanych przez Kontrahenta.

Wnioskodawca przesłał otrzymane od Kontrahenta dokumenty i informację Doradcy podatkowemu. Doradca podatkowy na podstawie tych informacji oraz innych powszechnie dostępnych informacji, m.in. informacji o skali zatrudnienia Kontrahenta w Irlandii (liczba pracowników liczona w tysiącach oraz liczba publicznie oferowanych ofert pracy przekraczających 100) oraz infrastrukturze (zdjęcia biurowca o nazwie "...", a więc nazwie wskazującej na użytkowanie przez Kontrahenta) wyraził opinię, że należności wypłacane Kontrahentowi za Usługę mogą podlegać zwolnieniu z podatku u źródła w rozumieniu Ustawy CIT (w szczególności z uwagi na spełnienie przez Kontrahenta kryterium bycia rzeczywistym właścicielem należności), a Wnioskodawca dokonując weryfikacji w takim zakresie, jak tego dokonał, dochował wymogu dochowania należytej staranności w rozumieniu art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Ponadto, Wnioskodawca po raz drugi zażądał od Kontrahenta przesłania sprawozdania finansowego lub wskazania, gdzie można je odnaleźć. W odpowiedzi uzyskał od pracownika Kontrahenta informację, że w odniesieniu do wewnętrznej polityki Kontrahenta, inne niż przekazane uprzednio dokumenty nie zostaną przez Kontrahenta przesłane, ponieważ do celów podatku u źródła Kontrahent posługuje się dokumentem przygotowanym przez doradcę podatkowego (tu: Opinią) w celu udostępniania jej klientom i agencjom w Polsce i w ocenie Kontrahenta jest to dokument wystarczający do spełnienia warunków wynikających z polskich przepisów prawa, a tym samym nie ma obowiązku dostarczenia większej ilości dokumentów (m.in. tych o które poprosiła Spółka).

Wnioskodawca otrzymał od Doradcy uzyskane od firmy doradczej w Irlandii sprawozdanie finansowe (w formie dokumentu w formacie pdf., niepodpisanego), z którego treści wynika, że jest sprawozdaniem finansowym Kontrahenta za rok finansowy zakończony 31 grudnia 2019 r.

Z jego treści wynika, że:

* Siedziba Kontrahenta X znajduje się w Irlandii.

* W ciągu 2019 r. Kontrahent uzyskał dochód z dywidend w wysokości 56,26 mln EUR.

* Majątek i wyposażenie obejmuje grunty i budynki, aktywa informatyczne, prace w toku, ulepszenia oraz meble i wyposażenie. Grunty i budynki obejmują grunty, biura, centra danych i powiązane ulepszenia budynków. Aktywa technologii informacyjnej obejmują serwery i sprzęt sieciowy.

* Obroty wzrosły z 38,1 mld euro w 2018 r. do 45,7 mld euro w 2019 r., co stanowi wzrost o 7,6 mld euro.

* Koszty administracyjne wzrosły z 25,1 mld euro w 2018 r. do 29,7 mld euro w 2019 r., co oznacza wzrost o 4,6 mld euro.

* Łączne aktywa Spółki wzrosły z 9,6 mld EUR w 2018 r. do 11,0 mld EUR w 2019 r., co stanowi wzrost o 1,4 mld euro.

* Zatrudnienie w Spółce wzrosło z 3765 (średnio 3579) w grudniu 2018 r. do 4131 (średnio: 3949) w grudniu 2019 r., co oznacza wzrost o 9,7%.

* Na dzień 31 grudnia 2019 r. Spółka zatrudniała 118.899 pełnoetatowych pracowników, z zamiarem zatrudnienia kolejnych specjalistów.

* Kontrahent ponosi ryzyko gospodarcze, które może mieć bezpośrednie przełożenie na sytuację finansową, w tym:

* silna konkurencja,

* zmniejszenie wydatków reklamodawców,

* utrata partnerów lub nowe i istniejące technologie blokujące reklamy,

* kontrola regulacyjna,

* niekorzystne interpretacje przepisów mogą zaszkodzić działalności, reputacji, kondycji finansowej i wynikom operacyjnym Spółki,

* narażenie na dodatkowe zobowiązania podatkowe,

* ewolucja rynku reklamy internetowej,

* zakłócenia lub awarie technologii informacyjnej i systemów komunikacyjnych,

* brak możliwości ochrony praw własności intelektualnej.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 17 maja 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że Kontrahent z Irlandii nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Usługa nabywana przez Wnioskodawcę od kontrahenta (X) to system reklamowy online firmy X, służący do budowania i zarządzania kampaniami reklamowymi odpłatnie. Obejmuje on wyszukiwarkę X oraz sieć reklamową witryn stowarzyszonych. System działa w tzw. modelu licytacyjnym, co oznacza, że sami reklamodawcy deklarują, ile chcą zapłacić za reklamę i jakie kwoty przeznaczyć na kampanię marketingową. Dodatkowo, system działa w taki sposób, iż w ramach budżetu reklamowego przeznaczanego na daną kampanię tekstową w wyszukiwarce, opłata pobierana jest jedynie w przypadku, kiedy użytkownik kliknie w daną reklamę. Jest to bardzo popularne narzędzie, odgrywające bardzo istotną rolę w marketingu internetowym.

Usługi świadczone przez kontrahenta można zakwalifikować jako usługi reklamowe lub przetwarzania danych, względnie świadczenia o podobnym do wyżej wymienionych charakterze. Suma wypłaconych należności w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego może przekroczyć kwotę 2 000 000 zł określoną w art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Kontrahent z Irlandii spełnia definicję rzeczywistego właściciela wypłacanych należności w rozumieniu art. 4a pkt 29 Ustawy CIT.

Natomiast w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 8 czerwca 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że Kontrahent z Irlandii nie posiada zakładu w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy należności wypłacane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta z tytułu nabycia Usług mogą i będą mogły korzystać ze zwolnienia z podatku u źródła w Polsce, jeżeli Wnioskodawca dochował należytej staranności w myśl art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: "Ustawa CIT")?

Zdaniem Wnioskodawcy, należności wypłacane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta z tytułu nabycia Usług mogą i będą mogły korzystać ze zwolnienia z podatku u źródła w Polsce, jeżeli Wnioskodawca dochował należytej staranności w myśl art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

UZASADNIENIE stanowiska

Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednocześnie, stosownie do ust. 3 pkt 5 ww. przepisu, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez tych podatników uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Do katalogu takich dochodów (przychodów) należą również te, które zostały wymienione w art. 21 ust. 1 Ustawy CIT, w tym usługi niematerialne, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT takie jak usługi doradcze, księgowe, badania rynku, usługi prawne, usługi reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczenia o podobnym charakterze. Podatek od takich usług ustala się co do zasady w wysokości 20% przychodów.

Tym samym - mając na względzie wyłącznie przepisy Ustawy CIT - zasadniczo istnieje obowiązek poboru tzw. podatku u źródła przez płatników tego podatku. Jednocześnie przepisy Ustawy CIT wskazują, że przywołane zasady ogólne należy stosować z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 21 ust. 2 Ustawy CIT) - w przedmiotowej sytuacji będzie to UPO Polska-Irlandia.

Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym (dalej w uproszczeniu wyłącznie jako stan faktyczny i w czasie teraźniejszym), Spółka nabywa od Kontrahenta system reklamowy online, pozwalający na wyświetlanie linków sponsorowanych w wynikach wyszukiwania wyszukiwarki X i na stronach współpracujących z tą wyszukiwarką.

Analizując zatem klasyfikację przychodów na gruncie przepisów UPO Polska-Irlandia, należy w pierwszej kolejności wskazać, że należność wypłacana przez Spółkę na rzecz Kontrahenta, o której mowa w stanie faktycznym nie stanowi "należności licencyjnych" w rozumieniu art. 12 tejże umowy (mogących na ich gruncie podlegać opodatkowaniu w państwie źródła). W świetle bowiem art. 12 ust. 3 lit. a UPO Polska-Irlandia, określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia i telewizji lub innych sposobów odtwarzania lub przekazywania, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Podobnie, wynagrodzenie wypłacane na rzecz Kontrahenta z tytułu świadczonych Usług nie stanowi na gruncie UPO przychodu o charakterze dywidendowym ani odsetkowym, które w świetle art. 10 ust. 2 oraz 11 ust. 2 UPO Polska-Irlandia, mogą podlegać opodatkowaniu u źródła.

W konsekwencji należy uznać, że przedmiotowe przychody stanowią na gruncie UPO Polska-Irlandia tzw. "zyski przedsiębiorstw", stosownie do art. 7 ust. 1 UPO Polska-Irlandia, które podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby kontrahenta. Oznacza to, że każdy podatnik-rezydent podatkowy Irlandii, który na terytorium Polski uzyskuje przychód/dochód z tego rodzaju usług (usług reklamowych), nie jest obowiązany do zapłaty tzw. podatku u źródła, a na wypłacającym tego rodzaju należności nie ciąży obowiązek poboru tegoż podatku. W świetle art. 7 ust. 1 UPO Polska-Irlandia, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład.

Mając na względzie brzmienie powołanych powyżej przepisów, brak obowiązku pobrania podatku w sytuacji dokonania na rzecz nierezydenta wypłaty z tytułu "zysków przedsiębiorstwa" występuje w sytuacji zakwalifikowania danego przychodu jako "zysków przedsiębiorstwa", w przedmiotowej sprawie, na gruncie art. 7 ust. 1 UPO Polska-Irlandia.

Reasumując, zważywszy na fakt, że Wynagrodzenie za Usługi stanowi (będzie stanowiło) wynagrodzenie za usługi reklamowe stanowiące "zyski przedsiębiorstwa" w myśl art. 7 ust. 1 UPO Polska-Irlandia, w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku spełnione są warunki materialnoprawne niepobrania podatku w przypadku wypłaty Wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę, jeżeli tylko jeżeli Wnioskodawca udokumentował siedzibę kontrahenta dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji i dochował należytej staranności w rozumieniu art. 26 ust. 1 Ustawy CIT (co w niniejszej sprawie ma miejsce).

Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 16 stycznia 2020 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.467.2019.2.JC, w której organ wskazał: "należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że należności z tytułu usług reklamowych nie mieszczą się w zakresie definicji należności licencyjnych zawartej w art. 12 ww. umów, nie stanowią także świadczeń o charakterze dywidendowym (art 10 ww. umów) jak i odsetkowym (art. 11 ww. umów). (...) Skoro należności wypłacane kontrahentowi irlandzkiemu, węgierskiemu, cypryjskiemu, maltańskiemu lub słowackiemu nie mieszczą się w dyspozycji art. 10, 11, 12 oraz 13 ww. umów należy je kwalifikować do zysków przedsiębiorstwa. Art. 7 ww. umów ma bowiem zastosowanie do dochodów przedsiębiorstwa, które nie wchodzą w zakres dochodów objętych innymi artykułami. Należności dotyczące świadczonych usług reklamowych należy zatem kwalifikować jako "zyski przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 7 umowy polsko-irlandzkiej, polsko-węgierskiej, polsko-cypryjskiej, polsko-maltańskiej i umowy polsko-słowackiej. Zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu, który dochód taki uzyskuje (w rozpatrywanej sprawie: Irlandii, Węgrzech, Cyprze, Malcie lub Słowacji), pod warunkiem właściwego formalnego udokumentowania".

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie zajętego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że stosownie do zadanego we wniosku pytania i własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie, wyznaczających granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena, czy Wnioskodawca dochował/dochowa należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: "Ustawa CIT").

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.