0111-KDIB1-3.4010.82.2020.1.PC - Ulga B+R - koszty kwalifikowane.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lutego 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem e-puap tego samego dnia), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prace opisane we wniosku, których koszty nie stanowią kosztów uzyskania przychodów objętych zwolnieniami wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią prace rozwojowe mieszczące się w ramach działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ww. ustawy i w konsekwencji, czy koszty kwalifikowane tych prac objęte są ulgą opisaną w art. 18d ust. 1 powyższej ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prace opisane we wniosku, których koszty nie stanowią kosztów uzyskania przychodów objętych zwolnieniami wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią prace rozwojowe mieszczące się w ramach działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ww. ustawy i w konsekwencji, czy koszty kwalifikowane tych prac objęte są ulgą opisaną w art. 18d ust. 1 powyższej ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

X sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "CIT") podlegającym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w CIT od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W związku z silną konkurencją na rynku części motoryzacyjnych oraz długotrwałym i kosztownym procesem rozwoju produktów przeznaczonych na ten rynek, Wnioskodawca prowadzi prace mające na celu usprawnienie procesu projektowania części i uniknięcie typowych błędów powstałych w trakcie projektowania. Efekty prac przyjmują postać szczegółowych procedur i instrukcji, określanych przez Spółkę jako design rules.

Design rules dotyczą projektowania części i elementów o różnym stopniu skomplikowania, przyjmując postać zarówno prostych, kilkustronicowych instrukcji, jak i obszernych, kompleksowych opracowań. Wartość dodana design rules wynika w przeważającej mierze z doświadczeń Spółki i przeprowadzanych przez nią badań i testów. W szczególności, rolą design rules jest wskazywanie projektantom możliwych błędów i komplikacji, których wystąpienie jest trudne lub niemożliwe do zaobserwowania na etapie projektowania części, lecz które mogą się ujawnić na etapie testów prototypów, lub produkcji i eksploatacji części w samochodach produkowanych przez klientów Spółki.

Dzięki zastosowaniu design rules Spółka jest w stanie do minimum ograniczyć przypadki, w których projekt rozwoju nowej części zostaje cofnięty do stadium projektowania tej części. Źródłem wiedzy i umiejętności, na których oparte są design rules są dotychczasowe doświadczenia Spółki oraz przeprowadzane badania i testy. W wielu przypadkach, Spółka przeprowadza testy i badania części jedynie w związku z opracowywaniem design rules. Ponadto, elementem prac nad design rules w wielu przypadkach są kompleksowe symulacje procesów związanych z opracowywaniem nowej części.

Z uwagi na powyższe, prace nad design rules nie mają charakteru prac polegających jedynie na systematyzowaniu i opisywaniu dostępnej już wiedzy, lecz prowadzą najczęściej do opracowywania nowych rozwiązań stosowanych w procesie projektowania części i poszerzania wiedzy Spółki na temat poszczególnych rozwiązań stosowanych w projektowanych częściach. Za realizację prac w zakresie design rules odpowiedzialny jest Dział Rozwoju Spółki przy wsparciu Działu CAD oraz Działu Workshop Testing. Prace w zakresie design rules są ujmowane przez Spółkę jako odrębne projekty, do których przypisane są określone zasoby ludzkie i materialne oraz osoby odpowiedzialne za ich realizację. Prace te nie mają charakteru jednorazowego (Spółka nie rozważa przerwania realizacji projektów tego typu) i są szczegółowo udokumentowane.

Projekty, w których stosowane są design rules stanowią prace rozwojowe polegające na opracowywaniu nowych części.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że:

* koszty kwalifikowane ponoszone przez Wnioskodawcę objęte są odrębną ewidencją prowadzoną w oparciu o art. 9 ust. 1b ustawy o CIT,

* Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego,

* koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ponadto, Wnioskodawca chciałby wskazać, że koszty prac opisanych w niniejszym wniosku nie stanowią kosztów uzyskania przychodów objętych zwolnieniami z CIT wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prace opisane we wniosku, których koszty nie stanowią kosztów uzyskania przychodów objętych zwolnieniami wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT, stanowią prace rozwojowe mieszczące się w ramach działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT (dalej: "działalność BR") i w konsekwencji, czy koszty kwalifikowane tych prac objęte są ulgą opisaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT (dalej: "ulga BR")?

Zdaniem Wnioskodawcy, prace opisane we wniosku, których koszty nie stanowią kosztów uzyskania przychodów objętych zwolnieniami wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT, stanowią prace rozwojowe mieszące się w ramach działalności BR i w konsekwencji, koszty kwalifikowane tych prac objęte są ulgą BR.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność BR, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, o ile nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie. Oznacza to, że dla ustalenia, czy podatnik może skorzystać z ulgi BR kluczowym jest określenie, czy wykonuje on działalność BR.

Działalność BR jest zdefiniowana w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zgodnie z którym stanowi ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oznacza to, że działalność BR powinna:

* mieć twórczy i systematyczny charakter,

* obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

* być prowadzona w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe.

Na potrzeby ustawy o CIT, badania naukowe są definiowane jako:

* badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 PSWiN, czyli prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

* badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 PSWiN, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

W kontekście ulgi BR, możliwość rozliczenia kosztów badań podstawowych w ramach ulgi BR istnieje, gdy badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 PSWiN (czyli m.in. uczelnią wyższą, federacją podmiotów szkolnictwa wyższego i nauki, Polską Akademią Nauk). W przypadku badań aplikacyjnych, ustawa o CIT nie przewiduje takiego wymogu, zatem koszty kwalifikowane badań aplikacyjnych mogą być rozliczane w ramach ulgi BR nawet w przypadku, w którym badania te są prowadzone samodzielnie przez podatnika.

Prace rozwojowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe są definiowane jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 PSWiN czyli jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prace opisywane we wniosku stanowią działalność BR (prace rozwojowe) i w konsekwencji, koszty kwalifikowane tych prac objęte są ulgą BR.

Po pierwsze, prace te charakteryzują się twórczym charakterem. Twórczy charakter działalności BR odznacza się tym, iż realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie podatnika. W ujęciu negatywnym, twórczy charakter działalności BR wyklucza uznanie za działalność BR czynności mających na celu jedynie techniczne wdrożenie produktu lub usługi opracowanych przez inny podmiot. Powyższe rozumienie twórczego charakteru działalności BR znajduje poparcie w wyrokach sądów administracyjnych, takich jak np.:

* wyrok NSA z 9 października 2019 r., (sygn. akt. II FSK 3589/17), zgodnie z którym Mając zatem na uwadze charakter ulgi podatkowej uregulowanej w art. 18d u.p.d.o.p., która zakłada poniesienie tzw. wydatków kwalifikowanych stwierdzić należy, że ma ona na celu aktywizację przedsiębiorców w kierunku finansowania polskiej nauki, także w przypadku nowatorskich prac rozwojowych. Nie mogą zostać wobec tego objęte tą ulgą wydatki jedynie na nabywanie takich technologii, które wymagają odpowiedniej modyfikacji w procesie ich wdrożenia do potrzeb konkretnego przedsiębiorcy. Podkreślenia wymaga, że cechą charakterystyczną zaawansowanych systemów informatycznych planowania i zarządzania produkcją APS jest to, że wymagają one przy ich aplikacji do potrzeb konkretnego przedsiębiorcy długiego, kilkumiesięcznego okresu wprowadzanie danych i budowania zależności. Samo wobec tego opisane we wniosku interpretacyjnym przez skarżącą wdrażanie do jej potrzeb zaawansowanego, informatycznego systemu planowania nie może zostać uznane za działalność twórczą w zakresie prac rozwojowych.

* wyrok WSA we Wrocławiu z 18 września 2018 r., (sygn. akt I SA/Wr 624/18), zgodnie z którym Skarżąca zastosowała gotowe oprogramowanie (rozwiązania informatyczne), a czynności (choćby nawet wymagające modyfikacji tego oprogramowania) przystosowujące je go potrzeb Skarżącej nie przesądzają o twórczym charakterze tej implementacji. Udział własnych pracowników w tym procesie tzn. wdrożenia oprogramowania, nie czynni Skarżącej jego współautorem.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego opisanego w niniejszym wniosku, Wnioskodawca wskazuje, iż prace opisane we wniosku odznaczają się twórczym charakterem. Wniosek ten wynika z celu i zakresu realizowanych prac, ponieważ prowadzą one w założeniu do powstania nowego lub ulepszonego procesu projektowania części przez Wnioskodawcę. Jednocześnie, realizowane prace oparte są o wiedzę, umiejętności i inwencję pracowników Wnioskodawcy, dotychczasowe doświadczenia Wnioskodawcy oraz o badania i testy realizowane przez Wnioskodawcę. Ponadto, za twórczym charakterem prac przemawia ich oczekiwany efekt, tj. powstanie autorskiej procedury, stanowiącej istotne ulepszenie procesu projektowania części.

W konsekwencji, realizowane prace mieszczą się w zakresie prac rozwojowych w branży motoryzacyjnej, których badawczo-rozwojowy charakter był wielokrotnie potwierdzany przez tutejszy Organ w m.in.:

* interpretacji indywidualnej z 24 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.496.2019.2.JKU, która potwierdziła, że prace w zakresie rozwoju pojazdów bojowych stanowią działalność BR,

* interpretacji indywidualnej z 15 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.507.2019.2.PC, która potwierdziła, że prace w zakresie opracowywania i wdrażania części samochodowych z polipropylenu spienionego stanowią działalność BR

.

Po drugie, prace opisane we wniosku stanowią prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 PSWiN. Rozwojowy charakter realizowanych prac wynika z ich celu i zakresu, tj. powstania nowych lub ulepszonych procesów w zakresie rozwoju nowych produktów. Prace te prowadzone są przez pracowników Wnioskodawcy w zastosowaniem posiadanej przez niego wiedzy i umiejętności. Konsekwencją powyższego jest także spełnienie przesłanki działalności BR, zgodnie z którą działalność ta powinna prowadzić do m.in. wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca także wskazuje, że nowe procesy, stanowiące efekty prac nad design rules stanowią istotny element ogółu działalności BR realizowanej przez Spółkę, umożliwiając osiąganie jej zakładanych celów, tj. zoptymalizowanego czasowo i kosztowo projektowania części samochodowych spełniających najwyższe normy jakościowe.

Jednocześnie, prace nad design rules nie stanowią rutynowych zmian w procesach. Opracowanie design rules wymaga najczęściej przeprowadzenia różnorodnych badań, ich interpretacji oraz twórczego opracowania rozwiązań, które najlepiej eliminują zidentyfikowane problemy.

Powyższe potwierdza zatem twórczy charakter prowadzonych prac. Jak podkreślił tutejszy Organ w interpretacji indywidualnej z 1 lipca 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.185.2019.2.BM prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Działalność w ramach realizowanych projektów posiada także systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości (tak np. DKIS w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2018 r., sygn. 0114- KDIP2-1.4010.330.2017.l.JS, zgodnie z którą: z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Przesłankę tę należy rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika). Prace opisane we wniosku prowadzone są przez pracowników Działu Rozwoju ze wsparciem innych pracowników. Z uwagi na fakt, że Spółka posiada wyodrębniony Dział Rozwoju i procedury dotyczące realizacji projektów, oraz że projekty opisane we wniosku nie mają charakteru jednorazowego, należy przypisać im systematyczny charakter.

Na inny aspekt systematycznego charakteru wskazują także Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej "Objaśnienia"). Zgodnie z Objaśnieniami, "najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany." W dalszej części Objaśnień, Minister Finansów wskazuje, iż " (...) Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany."

Pomimo tego, że Objaśnienia dotyczą innej ulgi przewidzianej przez ustawodawcę, to definicja działalności BR dla celów ulgi BR i IP Box jest tożsama, zatem zdaniem Wnioskodawcy, uwagi zawarte w Objaśnieniach zachowują merytoryczną aktualność także w stosunku do ulgi BR (pomimo braku mocy ochronnej wynikającej z objaśnień podatkowych). W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że prace opisane we wniosku prowadzone są jako wyodrębnione projekty, za których przeprowadzenie odpowiedzialne są konkretne osoby. Ponadto, prace te są prowadzone w oparciu o sformalizowane procedury i szczegółowo dokumentowane. Zatem, prace te są prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany (nie mają charakteru przypadkowego i spontanicznego), co także potwierdza ich systematyczny charakter.

Z uwagi na powyższe, prace wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach projektów opisanych we wniosku stanowią działalność BR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych zostały wskazane w art. 18d ust. 2 i 3 u.p.d.o.p.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.).

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p., podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

W myśl art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka w związku z silną konkurencją na rynku części motoryzacyjnych oraz długotrwałym i kosztownym procesem rozwoju produktów przeznaczonych na ten rynek, Wnioskodawca prowadzi prace mające na celu usprawnienie procesu projektowania części i uniknięcie typowych błędów powstałych w trakcie projektowania. Efekty prac przyjmują postać szczegółowych procedur i instrukcji, określanych przez Spółkę jako design rules.

Design rules dotyczą projektowania części i elementów o różnym stopniu skomplikowania, przyjmując postać zarówno prostych, kilkustronicowych instrukcji, jak i obszernych, kompleksowych opracowań. Wartość dodana design rules wynika w przeważającej mierze z doświadczeń Spółki i przeprowadzanych przez nią badań i testów. W szczególności, rolą design rules jest wskazywanie projektantom możliwych błędów i komplikacji, których wystąpienie jest trudne lub niemożliwe do zaobserwowania na etapie projektowania części, lecz które mogą się ujawnić na etapie testów prototypów, lub produkcji i eksploatacji części w samochodach produkowanych przez klientów Spółki.

Dzięki zastosowaniu design rules Spółka jest w stanie do minimum ograniczyć przypadki, w których projekt rozwoju nowej części zostaje cofnięty do stadium projektowania tej części. Źródłem wiedzy i umiejętności, na których oparte są design rules są dotychczasowe doświadczenia Spółki oraz przeprowadzane badania i testy. W wielu przypadkach, Spółka przeprowadza testy i badania części jedynie w związku z opracowywaniem design rules. Ponadto, elementem prac nad design rules w wielu przypadkach są kompleksowe symulacje procesów związanych z opracowywaniem nowej części.

Z uwagi na powyższe, prace nad design rules nie mają charakteru prac polegających jedynie na systematyzowaniu i opisywaniu dostępnej już wiedzy, lecz prowadzą najczęściej do opracowywania nowych rozwiązań stosowanych w procesie projektowania części i poszerzania wiedzy Spółki na temat poszczególnych rozwiązań stosowanych w projektowanych częściach. Za realizację prac w zakresie design rules odpowiedzialny jest Dział Rozwoju Spółki przy wsparciu Działu CAD oraz Działu Workshop Testing. Prace w zakresie design rules są ujmowane przez Spółkę jako odrębne projekty, do których przypisane są określone zasoby ludzkie i materialne oraz osoby odpowiedzialne za ich realizację. Prace te nie mają charakteru jednorazowego (Spółka nie rozważa przerwania realizacji projektów tego typu) i są szczegółowo udokumentowane.

Projekty, w których stosowane są design rules stanowią prace rozwojowe polegające na opracowywaniu nowych części.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że:

* koszty kwalifikowane ponoszone przez Wnioskodawcę objęte są odrębną ewidencją prowadzoną w oparciu o art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p.,

* Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego,

* koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ponadto, Wnioskodawca chciałby wskazać, że koszty prac opisanych w niniejszym wniosku nie stanowią kosztów uzyskania przychodów objętych zwolnieniami z CIT wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a u.p.d.o.p.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem pytania wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26 - 28 u.p.d.o.p.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że w ocenie tut. Organu, opisane przez Spółkę działania spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p., gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, z wykorzystaniem dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej, a ich celem oraz wynikiem jest powstanie nowych produktów. Przy czym działania te nie mają charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy prace opisane we wniosku, których koszty nie stanowią kosztów uzyskania przychodów objętych zwolnieniami wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a u.p.d.o.p., stanowią prace rozwojowe mieszczące się w ramach działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. i w konsekwencji, czy koszty kwalifikowane tych prac objęte są ulgą opisaną w art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.