0111-KDIB1-3.4010.68.2020.2.PC - Ulga B+R w firmie prowadzącej działalność w branży elektrotechnicznej.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 lutego 2020 r. (data wpływu 19 lutego 2020 r.), uzupełnionym 7 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

* prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym opisany Projekt spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z pkt 28 ww. ustawy - jest prawidłowe,

* prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym poniesione przez Wnioskodawcę, koszty opisane w stanie faktycznym stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy, w części dotyczącej:

* kosztów poniesionych na wynajem maszyn typu zwyżka, wózek widłowy, usługi lakierowania, grawerowania, tłumaczenia dokumentacji technicznej oraz koszty dodatkowe transportu maszyny do klienta oraz przejazdy pracowników, koszty zakwaterowania - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe,

* prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym fakt posiadania wyodrębnionej ewidencji kosztów kwalifikowanych, prowadzonej w sposób opisany w stanie faktycznym, spełnia warunki prowadzenia ewidencji określone art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym uprawnia do skorzystania z ulgi B+R, tj. odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 1 ww. ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 marca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.68.2020.1.PC, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 7 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej jako: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzącym szeroką działalność w branży elektrotechnicznej m.in. w zakresie specjalistycznego projektowania, programowania, budowania, instalowania i uruchamiania maszyn pożytku ogólnego, linii produkcyjnych czy robotów przemysłowych. Ponadto, Spółka zajmuje się sprzedażą hurtową swoich produktów, oferuje sporządzanie analiz technicznych oraz prowadzi badania i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych. Od 2013 r. świadczy swoje usługi na rynku polskim i niemieckim. Klientami Wnioskodawcy są przede wszystkim duże podmioty z branży motoryzacyjnej.

W swojej ofercie sprzedażowej Wnioskodawca proponuje m.in. montaż elektryczny i mechaniczny, symulację, automatyzację i robotyzację nowych procesów, modernizacja istniejących linii produkcyjnych, obliczenia wytrzymałościowe oraz prefabrykację szaf sterowniczych.

Działalność badawczo-rozwojowa.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca podejmuje przedsięwzięcia, które można zaklasyfikować jako działalność badawczo-rozwojowa. Za wskazane projekty odpowiedzialne są dwa działy: Konstrukcyjny oraz Automatyki i Robotyki. Do standardowego zakresu ich zadań należy projektowanie maszyn, celi zrobotyzowanych oraz linii produkcyjnych, koncepcje maszyn i linii technologicznych, planowanie procesów przemysłowych, obliczenia wytrzymałościowe i analiza MES, prototypowanie 3D, modernizacje maszyn (dział Konstrukcyjny) oraz programowanie PLC, HMI, Systemów SCADA, programowanie robotów przemysłowych, tworzenie schematów elektrycznych, projektowanie i programowanie systemów bezpieczeństwa, schematy elektryczne e-plan, prefabrykacja szaf elektrycznych, okablowanie maszyn wg schematów (dział: Automatyki i Robotyki).

Przedmiotem niniejszego zapytania jest projekt dotyczący automatyzacji techniki wkręcania (zwany dalej jako "Projekt"), który nie stanowił zbioru czynności rutynowych, lecz prace polegające na wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych, które finalnie zakończyły się wytworzeniem nowego, ulepszonego produktu tj. mobilnego samodzielnego stanowiska automatycznego stosowanego w zaawansowanym procesie montażowym detalu.

Projekt został przeprowadzony w okresie od kwietnia 2019 r. do stycznia 2020 r. i został podzielony na kilka etapów, na które składały się: stworzenie koncepcji stacji, przygotowanie harmonogramu prac, wycena, projektowanie produktu (m.in. sporządzanie dokumentacji i rysunków technicznych), przeprowadzenie testów oraz ostateczne uruchomienie maszyny w zakładzie klienta. W jego przeprowadzenie zostali zaangażowani pracownicy Wnioskodawcy, posiadający odpowiednie wykształcenie, szeroką wiedzę i doświadczenie w dziedzinie projektowania maszyn automatycznych.

Celem projektu było usprawnienie produkcji kasków BHP z regulowanymi nausznikami. Bazę do opracowania produktu stanowiły dane dostarczone przez klienta tj. ogólne standardy stosowanych przez niego maszyn, dane CAD, fizyczny detal oraz czas cyklu liczony od gotowego produktu do kolejnego.

Przed wdrożeniem stacji zaprojektowanej przez Wnioskodawcę, produkcja odbywała się w trzech etapach na dwóch odrębnych stanowiskach (manualnym i półautomatycznym). Zakończenie ostatniego etapu produkcji wymagało przetransportowania półproduktu na oddaloną maszynę przez pracownika zakładu. W prace zaangażowanych było trzech pracowników - dwóch operatorów i jeden logistyk. Manualny montaż przyczyniał się do obniżenia standardów jakościowych m.in. przez wysokie prawdopodobieństwo błędu pracownika i ograniczenie kontroli bardzo precyzyjnego procesu do wizualnej obserwacji operatora.

Automatyczna stacja wytworzona przez Wnioskodawcę zwiększa precyzję procesu produkcji jednocześnie zastępując dwóch pracowników i kilka maszyn. Stacja składa się z trzech robotów oraz automatycznego stołu obrotowego z pięcioma pozycjami operacyjnymi, umożliwiającymi symultaniczne prace. Część maszyny stanowią automatyczne podajniki wibracyjne z inteligentnym dozowaniem do zasobnika, których operator umieszcza detale wsadowe. Detal są skręcane automatycznie przez jeden z wibropodajników, który został zintegrowany z systemem podającym śrubę do głowicy wkrętarki.

Wysoka jakość produktu została zapewniona przez elektroniczny system kontroli poszczególnych etapów produkcji, na który składają się czujniki indukcyjne i optyczne oraz główny sterownik PLC nadzorujący pracę całej stacji. Ponadto, automatyczne stanowisko zwiększa efektywność pracy (zwiększenie wydajności cyklu z 5,85 s do 5,1 s).

Koszty poniesione w ramach Projektu.

W czasie realizacji Projektu Wnioskodawca poniósł koszty związane z poszczególnymi etapami zamówienia, przykładowo dotyczących opracowywania koncepcji, założeń technicznych (np. tłumaczenie dokumentacji technicznej), testowania produktu, budowy maszyny (w tym za pomocą wynajętych maszyn specjalistycznych) oraz jej wykończenia (koszty materiałów oraz surowców), a także koszty wynagrodzenia pracowników biorących udział w realizacji zamówienia. Spółka wyodrębnia wskazane koszty od pozostałych kosztów prowadzenia działalności wprowadzając na potrzeby wewnętrzne specjalną ewidencję.

Koszty pracownicze.

Dużą część poniesionych kosztów stanowiły wydatki na wynagrodzenia. W trakcie trwania Projektu, pracownicy wykonywali działania w ramach swoich ogólnych obowiązków oraz oddzielnie w ramach Projektu. Wnioskodawca zamierza odliczyć jako koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., tylko te koszty pracownicze, które poniósł w związku z Projektem w każdym kolejnym miesiącu jego realizacji. Wnioskodawca nie poniósł kosztów, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p. Pracownicy współtworzący Projekt są zatrudnieni przez Wnioskodawcę wyłącznie na podstawie umów o pracę. W związku z tym Spółka poniosła koszty, stanowiące przychody pracowników ze stosunku pracy w rozumieniu w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. W ramach ulgi B+R planuje odliczyć:

* wynagrodzenie zasadnicze oraz,

* wynagrodzenie przysługujące za godziny nadliczbowe.

W związku z tym, Spółka nie będzie odliczać od podstawy opodatkowania żadnych innych przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., w szczególności różnego rodzaju dodatków (np. opieki medycznej, kart multisport czy diet za podróże służbowe), nagród, premii, ekwiwalentów za niewykorzystany urlop, ze względu na brak poniesienia takich kosztów przez Wnioskodawcę w ramach Projektu. Z tej samej przyczyny Spółka nie odliczy również jako kosztu kwalifikowanego wynagrodzenia pracownika przysługującego mu za okres jakiejkolwiek nieobecności np. urlopu chorobowego czy wypoczynkowego.

Ponadto, Spółka zamierza także odliczyć sfinansowane przez siebie jako płatnika: * składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne wynikające ze stosunku pracy pracowników realizujących Projekt, w wysokości wynikającej z wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia z tytułu przepracowanych godzin nadliczbowych.

Składki zostaną odliczone proporcjonalnie do czasu pracy przeznaczonego na realizację Projektu przez pracownika do ogólnego czasu jego pracy w danym miesiącu. Odliczeniu nie będą podlegać składki przysługujące za okres nieobecności w pracy. Ponadto, Wnioskodawca nie będzie odliczać jako kosztów kwalifikowanych odpisów na fundusz świadczeń socjalnych, pracy czy gwarantowanych świadczeń pracowniczych.

Ewidencja kosztów pracowniczych.

W celu wyodrębnienia kosztów pracowniczych poniesionych na Projekt, Spółka prowadzi stosowną ewidencję, którą stanowią "Koszty godzinowe 2019 - projekt 0281". Dokumentacja zawiera informacje dot. godzinowego wymiaru czasu pracy każdego pracownika w skali miesiąca, a także zestawienie czasu poświęconego na Projekt do ogólnego czasu pracy w poszczególnych miesiącach trwania Projektu (w godzinach) oraz wyodrębnienie wynagrodzenia należnego za pracę przy Projekcie od wynagrodzenia przysługującego za wykonywanie innych obowiązków.

Wskazana ewidencja umożliwia obliczenie proporcji składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne pobieranych przez pracodawcę (zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.), które będą mogły zostać odliczone za czas pracy poświęcony na Projekt.

Koszty poniesione na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością B+R.

W celu zrealizowania Projektu Wnioskodawca wykorzystał pewne materiały oraz surowce. Część z nich stanowiła niewykorzystane środki z poprzednich projektów. Dlatego też tego typu środków Wnioskodawca nie zamierza odliczać jako kosztów kwalifikowanych. Jednakże, Spółka zakupiła również szereg produktów i półproduktów niezbędnych do realizacji Projektu. Część z wspominanych wyżej produktów Wnioskodawca tworzy sam. Mimo tego Spółka poniosła koszty na zakup surowców oraz materiałów niezbędnych do wytworzenia finalnego produktu jak np. części maszyn, wynajem maszyn typu zwyżka, wózek widłowy, wydruki projektów, usługi lakierowania, grawerowania, tłumaczenia dokumentacji technicznej oraz koszty dodatkowe transportu maszyny do klienta oraz przejazdy pracowników, koszty zakwaterowania, czy w końcu opłata za paliwo związana z transportem ludzi i surowców w ramach Projektu. Potwierdzeniem poniesionych kosztów kwalifikowanych są faktury VAT, zamieszczone w Ewidencji Zakupów 01.2019 - 12.2019. Wnioskodawca posiada oddzielną ewidencje kosztów materiałów i surowców przeznaczonych wyłącznie na realizacje Projektu.

Spółka nie odliczy kosztów poniesionych na nabycie środków trwałych, sprzętu specjalistycznego, ani kosztów prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 i 8 u.p.d.o.p., Spółka planuje odliczyć koszty kwalifikowane za rok podatkowy 2019, tj. za rok w którym poniosła koszty. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, iż koszty nie będą odliczane od przychodów z zysków kapitałowych. Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz 34a u.p.d.o.p. Wnioskodawca nie jest beneficjentem zwolnienia od dochodów uzyskiwanych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w Specjalnej Strefie Ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482). Wnioskodawca nie jest również beneficjentem zwolnienia podatkowego od dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej na podstawie decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162). Ponadto, Wnioskodawca nie uzyskał zwrotu poniesionych kosztów oraz nie zostały one odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym co stanowi przesłankę negatywna skorzystania z ulgi B+R zgodnie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym opisany Projekt spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. w zw. z pkt 28 u.p.d.o.p.?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym poniesione przez Wnioskodawcę, na rzecz pracowników zaangażowanych w realizację Projektu koszty pracownicze opisane w stanie faktycznym oraz koszty materiałów i surowców, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 u.p.d.o.p.?

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym fakt posiadania wyodrębnionej ewidencji kosztów kwalifikowanych, prowadzonej w sposób opisany w stanie faktycznym, spełnia warunki prowadzenia ewidencji określone art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p. i tym samym uprawnia do skorzystania z ulgi B+R, tj. odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Projekt spełnia wymogi stawiane dla działalności badawczo-rozwojowej o których mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej jako: "u.p.d.o.p."). Zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się "działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań". Ponadto, pkt 28 art. 4a u.p.d.o.p., definiuje prace rozwojowe przez odesłanie do art. 4 ust. 3 Pswn, zgodnie z którym, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Definicja działalności rozwojowej zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje na trzy zasadnicze cechy: twórczość, systematyczność oraz innowacyjność.

Zgodnie z "Objaśnieniami podatkowymi Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box" (dalej: "Objaśnienia"), w części poświęconej pracom badawczo-rozwojowym, stwierdzono że, ze względu na brak legalnych definicji, przesłanka twórczości powinna być rozumiana zgodnie z jej powszechnym językowym znaczeniem, tj. powinna być rozumiana jako działalność, której celem jest tworzenie. Zgodnie z Objaśnieniami przykładami zrealizowania wskazanej przesłanki są: "opracowywanie nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika". Finalny produkt charakteryzuje się pewnym stopniem nowości. Jak zostało wskazane wcześniej, przyjmuje się, że stopień nowości nie ma znaczenia oraz że jest badany tylko w ramach działalności podatnika. Dodatkowo, z przesłanki twórczości można wyprowadzić trzy dodatkowe cechy, które powinien spełniać twórczy rezultat prac. A mianowicie, twórczy produkt powinien być: ustalony (w konkretnej formie), indywidualny (nie powstały w ramach rutynowej działalności, bądź na masową skalę) i oryginalny (różny od dotychczasowych).

Stanowisko automatyczne wyprodukowane przez Wnioskodawcę zostało od podstaw stworzone przez pracowników Spółki tj. od etapu koncepcji bazującej na ogólnych informacjach o maszynach klienta i problemach jakie pojawiają się podczas produkcji kasków BHP, przez etapy projektowania, analiz, testów do finalnego oddania produktu. Nowość tego urządzenia polega na rozwiązaniu problemów braku precyzji w manualnej pracy operatorów oraz zaawansowanej kontroli nad procesem produkcji, a także czasochłonności. W wyniku realizacji projektu powstał produkt zwiększający efektywność i jakość procesu produkcji, co stanowi co najmniej subiektywną nowość dla klienta Wnioskodawcy (rozwiązanie w znacznym stopniu różni się od rozwiązań poprzednio wykorzystywanych przez Klienta), a nawet wyróżnia się na tle standardowych metod produkcji detalu w branży.

Ponadto końcowy rezultat prac został ustalony - tzn. stanowi zakończony, uzewnętrzniony efekt prac wykonawczych. Maszyna charakteryzuje się indywidualnością i oryginalnością, ponieważ nie jest rezultatem mechanicznego i odtwórczego skopiowania rozwiązania już istniejącego, lecz stanowi wytwór pracy intelektualnej opartej na aktualnej wiedzy i doświadczeniu z dziedziny programowania i nowych technologii oraz została stworzona w oparciu o indywidualne problemy i potrzeby klienta (kilka etapów montażu zintegrowanych na jednej maszynie z nowymi narzędziami precyzyjnie dostosowanymi do przedstawionego detalu).

Kolejna przesłanka, wymóg systematyczności prac, także powinna być rozumiana zgodnie z powszechnie przyjętym znaczeniem. Jak podaje internetowy Słownik języka polskiego (https://sjp.pwn.pl/szukaj/systematyczny.html) działalność systematyczna to działalność prowadzona w sposób uporządkowany, według pewnego schematu. Podręcznik Frascati wskazuje, iż działania systematyczne to działania opierające się na z góry określonych celach, uwzględnionych kosztach. Jak wskazuje Minister Finansów w Objaśnieniach ciągłość działań nie jest przesłanką wykluczającą jednorazowe projekty: "wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany".

Zgodnie z przedstawionym stanie faktycznym, prace nad Projektem odbywały się zgodnie z góry przyjętym harmonogramem, dzielącym zadania na poszczególne etapy, podsumowywane na wspólnych spotkaniach z klientem, który mógł zaakceptować kierunek prac lub zgłosić swoje uwagi. W początkowym etapie zostały zidentyfikowane potrzeby klienta oraz ustalone koszty Projektu. Ponadto, projekt posiadał konkretne, wyznaczone cele, które miał zrealizować. Tymi nadrzędnymi celami prac były: ograniczenie liczby pracowników zaangażowanych w proces produkcyjny do jednego operatora oraz skrócenie czasu cyklu poniżej 5,85 s w celu zwiększenia ilości produkowanych sztuk detalu na jedną zmianę produkcyjną. Ponadto, ustalono cele podporządkowane poszczególnym etapom jak np. poprawa stabilności i jakości procesu.

W szczególności harmonogram prac przewidywał: wstępną analizę potrzeb klienta oraz możliwych rozwiązań technologicznych, twórcze opracowanie koncepcji, wymagań technicznych oraz testów sprawności, zasadnicze projektowanie stanowiska automatycznego, testowanie maszyny, modyfikacje oraz ostateczne zainstalowanie gotowej do pracy maszyny w zakładzie klienta.

W związku z powyższym, należy również ten wymóg uznać za spełniony.

Ostatnią przesłankę, którą musi spełnić działalność badawczo-rozwojowa, stanowi innowacyjność, czyli "zwiększenia zasobów wiedzy" (prace badawcze) oraz "wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań" (prace rozwojowe). W przypadku Wnioskodawcy będą to przede wszystkim badania rozwojowe. Jak wskazuje Minister Finansów Objaśnieniach, nawiązując do definicji z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: "w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług".

Projekt opracowany przez Wnioskodawcę realizuje przesłanki ustawowej definicji badań rozwojowych, ponieważ stworzone od podstaw stanowisko automatyczne proponuje techniczne usprawnienie procesu produkcyjnego, które powstało w wyniku połączenia i przy wykorzystaniu bieżącego stanu wiedzy Wnioskodawcy w dziedzinie zaawansowanych technologii oraz umiejętności specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę. W zaistniałym stanie faktycznym, można więc z pewnością mówić przynajmniej o usprawnieniu dotychczasowego produktu oraz procesu w ramach Projektu. Specjaliści, o których mowa powyżej, przy tworzeniu Projektu, posługiwali się m.in. narzędziami informatycznymi oraz specjalistycznym oprogramowaniem, dostosowanymi w pełni do indywidualnego charakteru Projektu.

Cecha nowości produktu, która zgodnie z "Objaśnieniami" jest elementem innowacyjności objawia się w oryginalnym podejściu do sposobu produkcji detalu, które zostało zindywidualizowane do potrzeb konkretnego klienta, do tego stopnia iż został stworzony całkowicie nowych zindywidualizowany produkt. Z tego względu prace przeprowadzone w ramach Projektu nie mają charakteru okresowych ulepszeń czy rutynowych zmian.

Ad. 2

Koszty poniesione w celu wykonania Projektu tj. koszty pracownicze oraz koszty materiałów i surowców spełniają przesłanki kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 u.p.d.o.p.

Zgodnie z pkt 1 art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się m.in. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Zaś art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. stanowi, że za przychody ze stosunku pracy (...) uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wyżej wskazano Wnioskodawca zamierza odliczyć jako koszt kwalifikowany wyłącznie proporcjonalną część wynagrodzenia zasadniczego, nadgodzin oraz przypadających od nich składek na ubezpieczenie. Nie zostaną odliczone przychody pracowników niezwiązane bezpośrednio z czasem poświęconym na wykonywanie Projektu takie jak wynagrodzenie przysługujące za niewykorzystany urlop, urlop chorobowy czy wypoczynkowy.

Za koszty kwalifikowane art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. uznaje także nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Pojęcia materiały oraz surowce nie zostały autonomicznie zdefiniowane dla ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W celu określenia znaczenia słowa materiały można odnieść się do definicji użytej art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351), zgodnie z którą są to środki nabyte w celu zużycia na własne potrzeby. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny za materiały należy rozumieć: składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług, czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp. (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Ze względu na brak definicji pojęcia "surowce" w przepisach podatkowych i rachunkowych, do wyjaśnienia jego znaczenia na gruncie art. 18d ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. należy posłużyć się jego powszechnie występującym rozumieniem. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/szukaj/surowiec.html) słowo surowiec oznacza materiał naturalny pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służący do wytwarzania jakichś produktów lub energii.

Z treści art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. wynika, że odliczeniu podlegają wyłącznie koszty poniesione na działalność innowacyjną. Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym Spółka poniosła koszty w celu zrealizowania Projektu oraz dysponuje ich wyodrębnionym wykazem tj. Ewidencją Zakupów za okres styczeń 2019 - grudzień 2019, zawierającą zestawienie faktur VAT, które to faktury dokumentują nabycie poszczególnych pozycji przez Wnioskodawcę.

Ponadto, Wnioskodawca podkreśla, że całość kosztów zakwalifikowanych jako materiały i surowce została spożytkowana celem realizacji Projektu, na jego wyłączne potrzeby.

Ad. 3

Na podstawie art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Zgodnie z art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową i korzystający z prawa do odliczenia są obowiązani we wskazanej ewidencji rachunkowej, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wynika z treści przywołanych wyżej norm prawnych, ustawodawca nakłada obowiązek prowadzenia ewidencji kosztów kwalifikowanych, nie wskazując jednocześnie sposobu prowadzenia ewidencji. Ponadto, podatnik może odliczyć tylko te koszty pracownicze, które faktycznie zostały poniesione na działalność B+R.

Jak to zostało przedstawione w stanie faktycznym, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czasu pracy. Prowadzona przez Spółkę ewidencja tj. "Koszty godzinowe 2019 - projekt 0281" pozwala na wyodrębnienie kosztów pracowniczych poniesionych na realizację Projektu oraz oddzielenie od nich kosztów pracowniczych poniesionych na inny rodzaj działalności. Wyodrębnienie kosztów na realizację projektu, polega na wskazaniu z imienia i nazwiska pracowników wyznaczonych do pracy przy Projekcie, zaewidencjonowaniu liczby godzin jakie poświęcili na Projekt w skali miesiąca oraz wskazaniu odpowiednich, związanych z powyższym kosztów pracownika oraz pracodawcy. Ewidencja pozwala na obliczenie liczby godzin poświęconych przez pracowników na Projekt oraz inne czynności w skali miesiąca, a przez to umożliwia wyliczenie odrębnych kosztów pracowniczych oraz odpowiedniej proporcji składek na ubezpieczenie odprowadzanych od wynagrodzenia należnego na realizację Projektu.

Ponadto, jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka poniosła koszty na nabycie materiałów i surowców, w celu zrealizowania Projektu oraz dysponuje ich wyodrębnionym wykazem tj. Ewidencją Zakupów za okres 01.2019 - 12.2019, zawierającą zestawienie faktur VAT, które to faktury dokumentują nabycie poszczególnych pozycji przez Wnioskodawcę.

W związku z tym, Wnioskodawca uważa, że wskazany wyżej sposób ewidencjonowania spełnia warunki prowadzenia ewidencji określone art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p. i tym samym uprawnia do skorzystania z ulgi B+R, tj. odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "uCIT"), działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 uCIT).

Ponadto, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 uCIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 uCIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 uCIT).

Zgodnie z art. 18e uCIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b uCIT, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

* podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

* koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,

* koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 uCIT,

* podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,

* w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b uCIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

* podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

* kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,

* koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową należy przeprowadzić analizę nakierowaną na:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 uCIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4a pkt 28 uCIT oraz art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Analizując przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że prowadzone przez Spółkę prace nad Projektem spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej określoną w uCIT, uprawniającą do skorzystania z ulgi B+R, mają charakter twórczy oraz mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność opisana we wniosku stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 uCIT, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 1 uCIT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Odnosząc się do wątpliwości związanych z możliwością zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, kosztów pracowniczych stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

W przedstawionym we wniosku opisie Spółka m.in. wskazała, że dużą część poniesionych kosztów stanowiły wydatki na wynagrodzenia. W trakcie trwania Projektu, pracownicy wykonywali działania w ramach swoich ogólnych obowiązków oraz oddzielnie w ramach Projektu. Wnioskodawca zamierza odliczyć jako koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, tylko te koszty pracownicze, które poniósł w związku z Projektem w każdym kolejnym miesiącu jego realizacji. Pracownicy współtworzący Projekt są zatrudnieni przez Wnioskodawcę wyłącznie na podstawie umów o pracę. W związku z tym Spółka poniosła koszty, stanowiące przychody pracowników ze stosunku pracy w rozumieniu w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. W ramach ulgi B+R planuje odliczyć:

* wynagrodzenie zasadnicze oraz,

* wynagrodzenie przysługujące za godziny nadliczbowe.

W związku z tym, Spółka nie będzie odliczać od podstawy opodatkowania żadnych innych przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), w szczególności różnego rodzaju dodatków (np. opieki medycznej, kart multisport czy diet za podróże służbowe), nagród, premii, ekwiwalentów za niewykorzystany urlop, ze względu na brak poniesienia takich kosztów przez Wnioskodawcę w ramach Projektu. Z tej samej przyczyny Spółka nie odliczy również jako kosztu kwalifikowanego wynagrodzenia pracownika przysługującego mu za okres jakiejkolwiek nieobecności np. urlopu chorobowego czy wypoczynkowego.

Ponadto Spółka zamierza także odliczyć sfinansowane przez siebie jako płatnika: * składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne wynikające ze stosunku pracy pracowników realizujących Projekt, w wysokości wynikającej z wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia z tytułu przepracowanych godzin nadliczbowych.

Składki zostaną odliczone proporcjonalnie do czasu pracy przeznaczonego na realizację Projektu przez pracownika do ogólnego czasu jego pracy w danym miesiącu. Odliczeniu nie będą podlegać składki przysługujące za okres nieobecności w pracy. Ponadto Wnioskodawca nie będzie odliczać jako kosztów kwalifikowanych odpisów na fundusz świadczeń socjalnych, pracy czy gwarantowanych świadczeń pracowniczych.

Stosownie do art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za nadgodziny, zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Zatem, wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym prace badawczo-rozwojowe, wynagrodzenia zasadnicze oraz za wynagrodzenia za nadgodziny oraz składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe.

W przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac badawczo-rozwojowych, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, w tym zakresie jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, ustawodawca posługuje się pojęciami "materiały" oraz "surowce", które nie zostały zdefiniowane w przepisach u.p.d.o.p., stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie "surowce", w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia "surowce" funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie "surowce" to "materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii" (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia "materiały", odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 351, dalej: "uor"). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w celu zrealizowania Projektu Wnioskodawca wykorzystał pewne materiały oraz surowce. Spółka poniosła koszty na zakup surowców oraz materiałów niezbędnych do wytworzenia finalnego produktu jak np. części maszyn, wynajem maszyn typu zwyżka, wózek widłowy, wydruki projektów, usługi lakierowania, grawerowania, tłumaczenia dokumentacji technicznej oraz koszty dodatkowe transportu maszyny do klienta oraz przejazdy pracowników, koszty zakwaterowania, czy w końcu opłata za paliwo związana z transportem ludzi i surowców w ramach Projektu. Potwierdzeniem poniesionych kosztów kwalifikowanych są faktury VAT, zamieszczone w Ewidencji Zakupów 01.2019 - 12.2019. Wnioskodawca posiada oddzielną ewidencje kosztów materiałów i surowców przeznaczonych wyłącznie na realizacje Projektu.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego opisu zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że poniesione przez Wnioskodawcę koszty na zakup surowców oraz materiałów niezbędnych do wytworzenia finalnego produktu jak np. części maszyn, wydruki projektów, opłata za paliwo związana z transportem ludzi i surowców w ramach Projektu, stanowią koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Jednak, za koszty takie nie można uznać pozostałych wydatków wskazanych we wniosku poniesionych na wynajem maszyn typu zwyżka, wózek widłowy, usługi lakierowania, grawerowania, tłumaczenia dokumentacji technicznej oraz koszty dodatkowe transportu maszyny do klienta oraz przejazdy pracowników, koszty zakwaterowania, nie spełniają one kryteriów do zaliczenia ich do wydatków kwalifikowanych.

Nie można ich bowiem uznać za materiały ani surowce, stanowią bowiem nabycie usług, które nie są wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT.

Ad. 3

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 3.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

* prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym opisany Projekt spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 uCIT w zw. z pkt 28 uCIT jest prawidłowe;

* prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym poniesione przez Wnioskodawcę, koszty opisane w stanie faktycznym stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy, w części dotyczącej:

* kosztów poniesionych na wynajem maszyn typu zwyżka, wózek widłowy, usługi lakierowania, grawerowania, tłumaczenia dokumentacji technicznej oraz koszty dodatkowe transportu maszyny do klienta oraz przejazdy pracowników, koszty zakwaterowania jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części jest prawidłowe,

* prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym fakt posiadania wyodrębnionej ewidencji kosztów kwalifikowanych, prowadzonej w sposób opisany w stanie faktycznym, spełnia warunki prowadzenia ewidencji określone art. 9 ust. 1b uCIT i tym samym uprawnia do skorzystania z ulgi B+R, tj. odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 1 uCIT jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.