0111-KDIB1-3.4010.6.2017.2.JKT

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 14 lutego 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia wydatków na zakup środków trwałych do kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, oraz

* uznania zakupionych środków trwałych za nowe środki trwałe, w rozumieniu § 6 ust. 7 rozporządzenia strefowego

- jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2017 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia wydatków na zakup środków trwałych do kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, oraz

* uznania zakupionych środków trwałych za nowe środki trwałe, w rozumieniu § 6 ust. 7 rozporządzenia strefowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem wchodzącym w skład Grupy Kapitałowej (dalej: "Grupa"), stanowiącej jedną z najważniejszych grup przemysłowych w Europie, skupiającej firmy z branży motoryzacyjnej. Głównym przedmiotem działalności Grupy jest produkcja i montaż elementów konstrukcyjnych oraz komponentów stosowanych w przemyśle motoryzacyjnym. Grupa funkcjonuje na rynku od ponad sześćdziesięciu lat i jest obecna na czterech kontynentach. Posiada 53 zakłady produkcyjne i zatrudnia ponad 8600 pracowników. W 2015 r. łączne przychody ze sprzedaży Grupy wyniosły 1,32 mld euro. Wnioskodawca, w ramach trzech lokalizacji w Polsce prowadzi działalność w zakresie produkcji wytłoczek, elementów spawanych i zgrzewnych, a także malowania proszkowego oraz kataforetycznego dla potrzeb przemysłu motoryzacyjnego. W związku z planowanym rozwojem działalności Spółki na rynku polskim oraz ze względu na rosnący popyt na oferowane przez Spółkę produkty, Wnioskodawca zamierza zrealizować nową inwestycję, mającą na celu utworzenie nowego zakładu produkcyjnego w Polsce. Spółka posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu załącznika I Rozporządzenia (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U.UE.L2014.187.1 z dnia 2014.06.26) (dalej: "Rozporządzenie Nr 651/2014").

Podmiot zamierza uzyskać zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE"). Planowany przedmiot działalności Spółki obejmował będzie m.in.: usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale, usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych, usługi w zakresie badań i analiz technicznych, usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych.

Planowana nowa inwestycja ma na celu stworzenie nowego zakładu produkcyjnego na terenie SSE. Projekt będzie stanowił inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe. Inwestycja zakłada nabycie maszyn i urządzeń, wchodzących w skład linii produkcyjnych służących do produkcji komponentów samochodowych. Zastosowane zostaną najnowocześniejsze rozwiązania technologiczne umożliwiające produkcję najwyższej jakości detali samochodowych.

Wnioskodawca planuje uruchomić swoją produkcję w możliwie najszybszym terminie, po uzyskaniu zezwolenia. W związku z tym, po uzyskaniu zezwolenia, realizując procesy zakupowe planuje brać pod uwagę możliwość zakupu potrzebnych środków trwałych nie tylko bezpośrednio u producentów, lecz także podmiotów pośredniczących w obrocie np. dealerów, lub innych zbywców, w tym podmiotów powiązanych. Za każdym razem Spółka stawiać będzie zbywcy warunek, by środki trwałe były nowe, tj. nie były używane (eksploatowane) w jakimkolwiek procesie produkcyjnym, przez jakikolwiek podmiot, nie były wcześniej wprowadzone do ewidencji środków trwałych, ani amortyzowane. Warunki transakcji za każdym razem będą dotyczyć nowych środków trwałych.

W związku z powyższym możliwe jest, że po uzyskaniu przez Wnioskodawcę zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, nabędzie on od podmiotu pośredniczącego w obrocie lub innego zbywcy środki trwałe, w tym mogące stanowić dla zbywcy inwestycję w toku. W takim przypadku cena zbycia może być różna od tej oferowanej przez producenta. W skrajnym przypadku, gdy przedmiotem transakcji będzie inwestycja w toku cena nabycia inwestycji w toku obejmowała będzie koszty poniesione na nabycie i zrealizowanie procesu przygotowawczego. W celu zakończenia inwestycji i sfinalizowania transakcji, Wnioskodawca będzie musiał ponieść dodatkowe koszty związane z przygotowaniem kompletnej linii produkcyjnej, w tym koszty związane z przeprowadzeniem testów linii (obejmujących m.in. produkcję testową), które również będą stanowiły koszt nabycia środków trwałych oraz będą poniesione bezpośrednio na rzecz producenta lub podmiotów pośredniczących w ich obrocie (np. dealerów), czy też innych zbywców, w tym podmiotów powiązanych. W momencie przekazania kompletnej i przetestowanej linii technologicznej do użytkowania, Wnioskodawca dokona wpisu środków trwałych do ewidencji, oraz rozpocznie proces produkcyjny. Tak przeprowadzony proces nabycia środków trwałych przez Wnioskodawcę, pod warunkiem uzyskania zezwolenia, pozwoli na zoptymalizowanie okresu prac przygotowawczych oraz tworzenia nowego zakładu produkcyjnego na terenie SSE, jak również umożliwi utrzymanie warunków gwarancji na nabyte środki trwałe przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca oświadcza, że nabyte środki trwałe będą przeznaczone wyłącznie do prowadzenia działalności w strefie, a Spółka nie zbędzie, ani nie przeniesie w innej formie omawianych środków trwałych przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych koszty nabycia środków trwałych od podmiotów pośredniczących w ich obrocie (np. dealerów), a także innych zbywców, w tym podmiotów powiązanych?

2. W związku z pytaniem nr 1, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że nabycie środków trwałych wskazanych we wniosku, w tym stanowiących inwestycję w toku, oraz koszty związane z przystosowaniem środków trwałych do stanu zdatnego do użytkowania, poniesione na rzecz producenta lub podmiotów pośredniczących w ich obrocie (np. dealerów), a także innych zbywców, w tym podmiotów powiązanych, będzie stanowiło wydatek kwalifikujący się jako cena nabycia nowych środków trwałych w rozumieniu przepisu § 6 ust. 7, w związku z przepisem § 2 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia SSE.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Nabycie środków trwałych od podmiotów innych niż producent, w tym podmiotów powiązanych, nie będzie miało znaczenia dla prawidłowości zaliczenia poniesionych wydatków na poczet wydatków inwestycyjnych, bowiem w przepisach właściwych brak jest ograniczeń, które by wskazywały, że środki trwałe muszą być nabywane od osób trzecich niepowiązanych z nabywcą. W związku z tym, Wnioskodawca pozostaje na stanowisku, że koszty nabycia środków trwałych od podmiotów pośredniczących w ich obrocie (np. dealerów), a także innych zbywców, w tym podmiotów powiązanych, pod warunkiem spełnienia kryteriów wskazanych w § 6 Rozporządzenia SSE, w szczególności: spełnienia wymogu nabycia nowych środków trwałych przez podmiot o statusie dużego przedsiębiorstwa, poniesienia kosztu w trakcie trwania zezwolenia i w związku z planowaną realizacją nowej inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

2. Planowane do nabycia środki trwałe od podmiotów innych niż producent, w tym stanowiące inwestycję w toku, spełniać będą przesłanki nowych środków trwałych, tj.: nie były używane (eksploatowane) w jakimkolwiek procesie produkcyjnym, nie były używane (eksploatowane) przez jakikolwiek podmiot, a także warunki transakcji dotyczyć będą nowych środków trwałych. Środki trwałe nie były też wprowadzone do ewidencji środków trwałych przez jakikolwiek podmiot i nie były amortyzowane. W związku z powyższym, zasadne jest potwierdzenie, że planowane do nabycia środki trwałe są nowe, a Wnioskodawca, jako duże przedsiębiorstwo, ma prawo zaliczyć koszty planowanych do nabycia środków trwałych, jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą, w ramach realizacji nowej inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1.

Jak stanowi § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE, wydatkiem kwalifikującym się do objęcia pomocą, jest koszt inwestycji, pomniejszony o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość jego odliczenia wynika z odrębnych przepisów, poniesiony na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia. W myśl § 6 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia SSE, jednym z wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną jest cena nabycia albo koszt wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia go zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika.

W związku z powyższym, zgodnie z utrwalonym stanowiskiem organów podatkowych, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą publiczną, musi on spełniać następujące warunki:

przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty "nowej inwestycji" o której mowa w § 3 ust. 4 Rozporządzenia SSE.

Przepisy Rozporządzenia SSE, definiując koszty kwalifikowane, nie zawierają tym samym ograniczeń dotyczących podmiotu, z którym realizowana ma być transakcja nabycia środków trwałych przez podatnika, w tym nie wyłączają skutecznego nabycia środków trwałych od podmiotów powiązanych.

A contrario, uregulowane zostały zasady nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej. Zgodnie literalną wykładnią przepisu § 6 ust. 3 Rozporządzenia SSE, aby cena nabycia wartości niematerialnych i prawnych stanowiła wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną, wartości niematerialne i prawne powinny spełnić łącznie trzy, wskazane w przepisie warunki. Jednym z warunków jest, aby były one nabyte od osoby trzeciej na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych. Jak więc wynika z brzmienia przepisu, skuteczne nabycie wartości niematerialnych i prawnych uzależnione jest od podmiotu, z którym podatnik dokonuje transakcji, w tym przypadku, podmiot ten nie może być w żaden sposób powiązany z podatnikiem. Jest to zgodne z przepisami dotyczącymi regionalnej pomocy inwestycyjnej, w art. 14 ust. 8 Rozporządzenia Nr 651/2014, które wskazują, że wartości niematerialne i prawne mają być nabywane na warunkach rynkowych od osób trzecich niepowiązanych z nabywcą.

Zgodnie z powyższym należy zauważyć, że wskazane powyżej przepisy oraz akty prawne, nie ograniczają podmiotowo strony, od której podatnik może nabywać środki trwałe, tak jak jest to ograniczone w przypadku nabycia wartości niematerialnych i prawnych. Również przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 282 z późn. zm., dalej: "Ustawa o SSE"), nie zawierają odpowiedniego ograniczenia.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych, które zgodnie przyjmują, że w celu uznania wydatków na nabycie środków trwałych za kwalifikowane, bez znaczenia jest fakt czy będzie to zakup od podmiotu powiązanego kapitałowo, osobowo lub w inny sposób z Wnioskodawcą. Pogląd ten wyrażony został przez organy podatkowe w wielu interpretacjach indywidualnych, m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 czerwca 2015 r., o sygn. IBPBI/2/4510- 380/15/AP, oraz z 26 stycznia 2009 r., o sygn. IBPBI/2/423-88/09/CzP.

Co istotne, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 21 lutego 2014 r., sygn. II FSK 431/12, dotyczącym wymogu nowości środków trwałych zakupionych przez przedsiębiorcę, potwierdza, że nowy środek trwały może pochodzić bezpośrednio od producenta, czy wytwórcy lub innego podmiotu pośredniczącego w obrocie, albo zostanie nabyty od innych zbywców, w przypadku, gdy uprzednio nie był używany (eksploatowany). We wskazanym wyroku, Naczelny Sąd Administracyjny nie dokonał wyłączenia żadnego podmiotu, w szczególności nie wykluczył podmiotów powiązanych kapitałowo, osobowo lub w inny sposób z Wnioskodawcą, w zakresie nabywania środków trwałych. Co więcej, rozszerzył katalog potencjalnych dostawców o kategorię "innych zbywców". Zasadne jest zatem stwierdzenie, że nabycie środków trwałych od producenta, podmiotu pośredniczącego w obrocie, lub od innych zbywców, w tym podmiotów powiązanych, jest skuteczne i nie ma wpływu na prawo podatnika do zakwalifikowania kosztu, jako wydatku kwalifikującego się do objęcia pomocą publiczną, pod warunkiem spełnienia kryteriów wskazanych w § 6 Rozporządzenia SSE, w szczególności spełnienia wymogu nabycia nowych środków trwałych przez podmiot o statusie dużego przedsiębiorstwa, poniesienia kosztu w trakcie trwania zezwolenia i w związku z planowaną realizacją nowej inwestycji, na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca pozostaje na stanowisku, że w przypadku nabycia środków trwałych bez znaczenia pozostaje fakt czy nabycie dokonane jest od podmiotów innych niż producent, podmiotu pośredniczącego (np. dealer) lub innego zbywcy w tym podmiotu powiązanego, dla prawidłowości zaliczenia poniesionych wydatków na poczet wydatków inwestycyjnych. W przepisach właściwych nie ma bowiem ograniczeń, które by wskazywały, że środki trwałe muszą być nabywane od podmiotów trzecich niepowiązanych z nabywcą. Co więcej, pogląd ten został potwierdzony zarówno w stanowisku organów podatkowych, jak również w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W związku z tym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że koszty nabycia środków trwałych od producenta lub podmiotów pośredniczących w ich obrocie (np. dealerów), a także innych zbywców, w tym podmiotów powiązanych, pod warunkiem spełnienia kryteriów wskazanych w § 6 Rozporządzenia SSE, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Ad. 2.

Zgodnie z przepisem § 6 ust. 7, w związku z przepisem § 6 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia SSE, środki trwałe zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe. Ze względu jednak na brak stosownej legalnej definicji pojęcia "nowy środek trwały", oraz z uwagi na fakt, że w świetle obowiązującej w polskim systemie prawnym zasadzie pierwszeństwa wykładni językowej przepisów prawnych, należy uznać, że interpretacja przepisu § 6 ust. 7 w związku z § 6 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia SSE, powinna zostać przeprowadzona na podstawie wykładni językowej.

Jak wynika z definicji słownikowej (Internetowy słownik języka polskiego, PWN, http://sip.pwn.pl data: 14.02.2017), pojęciem:

* "nowy" określa się "niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony", "od niedawna istniejący, właśnie wynaleziony",

* "użytkować" oznacza: "korzystać z czegoś", "korzystać z czegoś w sposób racjonalny, przynoszący jak największy pożytek",

* "eksploatacja" odnosi się do: "użytkowanie maszyn, urządzeń", "maksymalne wykorzystanie kogoś lub czegoś", "wykorzystanie czegoś w sposób racjonalny".

Bazując na powyższym znaczeniu słownikowym, przy braku definicji legalnej pojęcia "nowy", zasadne będzie przyjęcie, że nowy środek trwały - w rozumieniu § 6 ust. 7 w związku z § 6 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia SSE - to taki, który nie był wcześniej przez kogokolwiek używany, tj. nie był eksploatowany.

Przyznanie atrybutu nowości w oparciu o kryterium używalności środka trwałego przez przedsiębiorcę, znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacjach, w których organy są zgodne co do tego, że nowym środkiem trwałym jest taki środek, który przed wprowadzeniem do ewidencji nie był przez kogokolwiek używany oraz nie był ulepszony. Stanowisko takie zostało wyrażone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 marca 2008 r., o sygn. IPPB3-423-540/07-2/AG. Organ stwierdził, że nowy środek trwały to taki, który nie był wcześniej przez kogokolwiek używany (eksploatowany). W takim znaczeniu nowy środek trwały to wytworzony (wyprodukowany) przez fabrykę (zakład przemysłowy) środek trwały, który przed nabyciem nie był w jakiejkolwiek formie używany. Dodatkowo organ wskazał, że na pewno nowym środkiem trwałym będzie środek, który pochodzi bezpośrednio od producenta lub podmiotów pośredniczących w ich obrocie (np. dealerów). Jednakże za nowy środek trwały można uznać także nabyty od innych zbywców, w przypadku gdy uprzednio nie był używany (eksploatowany). Takie samo stanowisko wyrażone zostało w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 października 2007 r., o sygn. ILPB3/423-28/07-2/HS, w której organ potwierdził też, że przyznanie atrybutu nowości w oparciu o kryterium używalności środków trwałych uzasadnione jest w przypadku, gdy środki trwałe nie stanowiły wcześniej dla jakiegokolwiek podmiotu środków trwałych podlegających amortyzacji. Także do momentu ich zakupu przez Spółkę nie będą przyjęte przez jakikolwiek podmiot do używania jako kompletne i zdatne do użytku.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zaznacza, że środki trwałe związane z nową inwestycją, planowaną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, zgodnie ze stanem faktycznym (winno być zdarzeniem przyszłym) opisanym w niniejszym wniosku, będą spełniać przesłanki właściwe dla nowego środka trwałego, tj. przed ich planowanym nabyciem przez Wnioskodawcę, nie były używane (eksploatowane) w jakimkolwiek procesie produkcyjnym, przez jakikolwiek podmiot, jak również nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych, ani poddane amortyzacji. Tym samym, prawdziwe będzie, że środki trwałe nie były przyjęte przed ich nabyciem przez jakikolwiek podmiot do używania, jako kompletne i zdatne do użytku, tj. nie były wykorzystywane dla celów działalności gospodarczych. Opisane w niniejszym wniosku środki trwałe będą nabyte przez Wnioskodawcę wyłącznie w celu prowadzenia działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

Prezentowany przez organy podatkowe pogląd wyraża również, że charakter nowości środków trwałych będzie zachowany w przypadku, gdy przed ich nabyciem, środki trwałe poddane zostaną procesowi montażu, kalibracji i testowania. Czynności te nie stanowią bowiem użytkowania (eksploatowania) maszyn/linii technologicznej w warunkach procesu produkcyjnego, a jedynie pozwalają osiągnąć ich użytkownikowi oczekiwane założenia i jakość planowanej produkcji. Stanowisko takie zostało potwierdzone w przywołanej wyżej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 marca 2008 r. Organ uzasadnił, że w wyniku przeprowadzenia przez (podmiot) Y testów i skalibrowaniu maszyn pod kątem produkcji spółki X, środki trwałe nie stracą charakteru nowych, nawet jeśli w ich wyniku zostaną wyprodukowane wyroby gotowe. Przy czym organ stwierdza, że warunkiem jest tu, aby zachować cechy, które znamionują taki test oraz, że przeprowadzenie testu (produkcji testowej) powinno mieć na celu tylko i wyłącznie sprawdzenie zdolności maszyn, a tym samym uznanie ich za kompletne i zdatne do użytku. Żadne inne używanie (eksploatowanie) maszyn nie może mieć miejsca. Ze stanowiska tego wynika, że ewentualne wcześniej prowadzone prace przez jakikolwiek podmiot mające na celu przygotowanie linii technologicznej, w taki sposób, aby po uzyskaniu zezwolenia Spółka mogła niezwłocznie przeprowadzić niezbędne prace testowe oraz przystąpić do produkcji, nie będą miały znaczenia w kontekście uznania środków trwałych za nowe.

Należy zaznaczyć, że transakcja obejmująca nabycie nowych środków trwałych przez Wnioskodawcę, pod warunkiem uzyskania zezwolenia, od podmiotu innego niż producent, w tym podmiotu pośredniczącego w obrocie, lub innego zbywcy, także podmiotu powiązanego, dotyczyć będzie każdorazowo nowego środka trwałego, a ceną transakcji będzie koszt nabycia przez ten podmiot środka trwałego od producenta, wytwórcy, lub innego podmiotu pośredniczącego w jego obrocie. Jest to kolejny aspekt, który uzasadnia uznanie środka trwałego za nowy. Zgodnie bowiem z poglądem zaprezentowanym w piśmiennictwie: przedsiębiorca może uznać środek trwały za nowy w przypadku, gdy (...) transakcja oraz cena dotyczą nowego środka trwałego, a nie np. używanego przez przedsiębiorcę środka, który uprzednio został mu oddany do używania w ramach umowy dzierżawy. (U. Dąbrowska, Zwolnienia od podatku dochodowego przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie specjalnych stref ekonomicznych, Biuletyn Skarbowy z 2009 r. Nr 4 s. 17).

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy, znajduje również uzasadnienie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 lutego 2014 r., o sygn. II FSK 431/12, dotyczącym wymogu nowości środków trwałych zakupionych przez przedsiębiorcę, który potwierdził tezę, że z perspektywy wykładni językowej nabyty przez przedsiębiorcę środek trwały, który przed nabyciem nie był w jakiejkolwiek formie używany przez inny podmiot - spełnia przesłanki uznania za nowy środek trwały w rozumieniu § 6 ust. 7, w związku z przepisem § 6 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia SSE.

Ponadto, nabycie przez Wnioskodawcę środków trwałych, które stanowią inwestycję w toku, pozostaje bez znaczenia dla uznania środków trwałych za nowe, a tym samym uznania wydatków związanych na ich nabycie, jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, zgodnie z przepisem § 6 Rozporządzenia SSE. W związku z opisanym stanem faktycznym, oraz powyżej przedstawionym uzasadnieniem, środki trwałe nie będą przed ich nabyciem przez Wnioskodawcę używane, ani wykorzystywane w celu realizowania działalności gospodarczej oraz będą stanowić składniki inwestycji, niezbędne do utworzenia nowej inwestycji, tj. w myśl przepisu § 3 ust. 4 Rozporządzenia SSE, inwestycji w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającej na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję, zgodnie z powyższym przepisem uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą. Przy czym, należy podkreślić, że planowane przez Spółkę nabycie środków trwałych nie stanowi nabycia przedsiębiorstwa, ani też jego zorganizowanej części. Inwestycja, pod warunkiem uzyskania zezwolenia, zostanie w całości przeprowadzona przez Wnioskodawcę, w ramach działalności prowadzonej na terytorium specjalnej strefy ekonomicznej.

Kwalifikacja wydatków na środki trwałe, stanowiących inwestycję w toku, była przedmiotem wielu interpretacji indywidualnych, w których organy podatkowe, potwierdzały prawidłowość przedstawionych zdarzeń przyszłych, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 kwietnia 2016 r., o sygn. IBPB-1-1/4510-54/16/DW, oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 3 października 2007 r., o sygn. ITPB1/423-23/a/07/MK. W obu przypadkach spółki planowały nabycie środków trwałych stanowiących inwestycję w toku, w celu wykorzystania ich w działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium strefy. Organy podatkowe zgodnie potwierdziły, że cena nabycia środków trwałych w budowie również może stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu § 6 Rozporządzenia SSE, skoro stanowią: koszt inwestycji, zostaną poniesione na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w trakcie obowiązywania zezwolenia, oraz zostaną poniesione na zakup nowych środków trwałych, które następnie zostaną zaliczone do składników majątku spółki.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że planowane do nabycia środki trwałe, stanowiące inwestycję w toku, są nowe, a Wnioskodawca, jako duże przedsiębiorstwo, ma prawo zaliczyć koszty planowanych do nabycia środków trwałych, jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą, w ramach realizacji nowej inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Planowane do nabycia środki trwałe spełniają przesłanki nowych środków trwałych, tj.: nie były używane (eksploatowane) w jakimkolwiek procesie produkcyjnym, nie były używane (eksploatowane) przez jakikolwiek podmiot, a także warunki transakcji dotyczyć będą nowych środków trwałych.

Przed ich nabyciem, środki trwałe nie zostały i nie zostaną wpisane do ewidencji środków trwałych i poddane amortyzacji przez jakikolwiek podmiot.

Zgodnie z przedstawionym w niniejszym wniosku zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca planuje realizację inwestycji na terytorium specjalnej strefy ekonomicznej, i w związku z tym, planuje nabycie środków trwałych, w tym środków trwałych stanowiących inwestycję w toku, od producenta lub podmiotów pośredniczących w ich obrocie (np. dealerów), a także innych zbywców, w tym podmiotów powiązanych. Opisane środki trwałe nie były dotąd używane w jakimkolwiek procesie produkcyjnym, przez jakikolwiek podmiot, nie były wpisane do ewidencji środków trwałych i amortyzowane. Co więcej warunki planowanej transakcji dotyczyć będą nowych środków trwałych.

Biorąc pod uwagę powyższe uzasadnienie, uznać należy, że koszty planowanych do nabycia nowych środków trwałych, stanowiących inwestycję w toku, od producenta lub podmiotów pośredniczących w ich obrocie (np. dealerów), a także innych zbywców, w tym podmiotów powiązanych, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, zgodnie z § 6 ust. 7, w związku z § 6 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, i stanowią podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.