0111-KDIB1-3.4010.580.2019.1.PC - 5% stawka CIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2019 r. (data wpływu 19 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy aplikacje wytworzone w ramach projektu podlegają kwalifikowanemu prawu własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym Spółka może korzystać z przewidzianej w art. 24d ust. 1 ww. ustawy preferencyjnej 5-procentowej stawki opodatkowania dla uzyskiwanych aktualnie i w przyszłości dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2019 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy aplikacje wytworzone w ramach projektu podlegają kwalifikowanemu prawu własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym Spółka może korzystać z przewidzianej w art. 24d ust. 1 ww. ustawy preferencyjnej 5-procentowej stawki opodatkowania dla uzyskiwanych aktualnie i w przyszłości dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka jest jedną z wiodących firm informatycznych specjalizującą się w tworzeniu wysokiej jakości oprogramowania. Firma powstała w 2009 r. i nieustannie się rozwija, realizując kompleksowe projekty informatyczne dla klientów na całym świecie. Siedziba firmy znajduje się w Parku Naukowo-Technologicznym w X., który skupia wąskie grono naukowców i przedsiębiorców zaangażowanych w tworzenie innowacyjnych rozwiązań. Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1010 z późn. zm.). Spółka klasyfikuje swoją działalność gospodarczą wg PKD w podklasie "62.01 Z Działalność związana z oprogramowaniem". Spółka jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT").

Wykonywane przez Spółkę projekty są realizowane w oparciu o metodykę Scrum, zaliczaną do zwinnych metod tworzenia oprogramowania oraz wspierane systemem zarządzania jakością potwierdzonym certyfikatem ISO 9001:2015.

W związku z dużą konkurencją w obszarze usług informatycznych oraz dynamicznie rozwijającym się i wymagającym rynkiem, Spółka postanowiła udoskonalić procesy związane z realizacją projektów, aby móc oferować usługi o najwyższych standardach jakościowych. W tym celu od 1 marca 2017 r. Spółka realizuje wewnętrzny projekt o charakterze badawczo-rozwojowym. Jego zadaniem jest stworzenie aplikacji do obsługi procesów realizacji usług programistycznych o nazwie Y, która ma być odpowiedzią na lukę w funkcjonalnościach systemów dostępnych na rynku. Aplikacja jest autorskim rozwiązaniem Wnioskodawcy począwszy od fazy projektu, poprzez tworzenie kodu źródłowego i testowanie, aż do opracowania szaty graficznej. Czynności związane z tworzeniem aplikacji są realizowane w sposób systematyczny, przemyślany i zorganizowany.

Główne funkcjonalności aplikacji Y tworzonej w ramach projektu rozwojowego to:

* gromadzenie i analizowanie danych dotyczących realizacji projektów informatycznych (np. czas pracy nad poszczególnymi zadaniami, nagłe zdarzenia, wykorzystane technologie) z wielu systemów w jednym miejscu,

* gromadzenie i analizowanie danych dotyczących rozwoju umiejętności osób zaangażowanych w realizacje projektów,

* automatyzacja powtarzalnych czynności (np. wysyłanie raportów),

* monitorowanie codziennej aktywności i proponowanie przeprowadzania działań korygujących,

* analizowanie i wspieranie procesu rozpoczynania prac w nowych projektach na podstawie danych historycznych,

* prezentacja zbieranych danych oraz postępu prac w projekcie (np. zużycie budżetu w czasie) w czytelny, graficzny sposób;

Aplikacja Y funkcjonuje już w wersji podstawowej w Spółce, natomiast nie posiada jeszcze pełnej zakładanej funkcjonalności. Prace rozwojowe wciąż trwają, a w momencie osiągnięcia gotowej wersji aplikacji, Spółka będzie dążyć do opracowanie wersji komercyjnej.

Jednocześnie, w ramach projektu Y został utworzony podprojekt, którego zadaniem jest utworzenie rozwiązań funkcjonalnych do platformy Jira. Jira jest systemem powszechnie stosowanym na całym świecie do śledzenia błędów oraz zarządzania projektami IT. Wnioskodawca jest także jego użytkownikiem i wykorzystuje go w codziennej pracy w projektach. System ten daje możliwość wprowadzania dodatkowych rozwiązań funkcjonalnych przez firmy zewnętrzne. Aby usprawnić swoje procesy zarządzania projektami, a jednocześnie udostępnić komercyjnie autorskie rozwiązania innym użytkownikom, Spółka wdrożyła własne oprogramowanie dodatkowe do platformy Jira (zwane dalej: "Aplikacjami"), które ma spełniać następujące funkcje:

* gromadzenie i analizowanie danych związanych z czasem pracy osób zaangażowanych w dany projekt;

* monitorowanie i prezentacja danych dotyczących postępów prac w projekcie, jak i bieżących problemów, mających wpływ na efektywność pracy zespołu;

* automatyzacja oraz usprawnienie procesu prowadzenia działań korygujących niezbędnych w projekcie.

Powyższe Aplikacje są na bieżąco rozwijane, a Spółka będzie w przyszłości udoskonalać te rozwiązania jak i wprowadzać kolejne Aplikacje do systemu Jira, których celem jest i będzie wsparcie jakościowe prowadzenia procesu realizacji projektów informatycznych. Dokładnie tak jak w przypadku aplikacji głównej Y, Aplikacje do systemu Jira są autorskimi rozwiązaniami Wnioskodawcy i są przez Spółkę projektowane i tworzone od podstaw, a proces jest realizowany w sposób systematyczny i zorganizowany.

Pracownicy zaangażowani w realizację projektu Y mogą wykonywać również prace w innych projektach, w związku z czym Spółka ewidencjonuje czas pracy spędzony na realizacji poszczególnych projektów, w tym projektu rozwojowego, w ramach którego powstaje kwalifikowane IP. Ewidencja czasu pracy w poszczególnych projektach jest weryfikowana i przechowywana w formie elektronicznej zgodnie z wewnętrznymi procedurami obowiązującymi w Spółce. Proporcja czasu pracy poświęconego na realizację poszczególnych projektów stanowi klucz podziału, według którego Spółka identyfikuje i alokuje koszty wynagrodzeń i materiałów do kosztów projektów, w tym projektu Y. Tak alokowane nakłady są, jak również będą w przyszłości, wyodrębnione na kontach pozabilansowych w księgach rachunkowych Spółki. Ponadto Spółka prowadzi także osobną ewidencję przychodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, co zapewnia możliwość prawidłowego określenia kwalifikowanego dochodu.

Aplikacje wytworzone przez Spółkę w projekcie Y podlegają i będą w przyszłości podlegać ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. Zatem biorąc pod uwagę twórczy, indywidualny charakter tworzonych Aplikacji, przysługuje im prawno-autorska ochrona przewidziana w art. 74 tejże ustawy.

Spółka, w zakresie tworzenia Aplikacji w projekcie Y prowadzi działalność badawczo-rozwojową i korzysta z ulgi na działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 18d ust. 1 i nast. ustawy o CIT. Zostało to potwierdzone w uzyskanej przez Spółkę indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, znak. 0111-KDIB1-3.4010.538.2018.2.APO z 8 stycznia 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w zakresie ustalenia czy wykonywane przez Spółkę prace w ramach projektu Y obejmujące rozwój całkowicie nowych produktów tj. aplikacji głównej Y oraz oprogramowania dodatkowego do systemu Jira, oraz przyszły rozwój zaimplementowanych produktów, zgodnie z przedstawionym opisem, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej wskazaną w art. 4a ust. 26-28 ustawy o CIT, a tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT i do dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 18d ustawy o CIT, poprzez obniżenie podstawy opodatkowania.

Spółka dystrybuuje i w przyszłości będzie dystrybuować Aplikacje do systemu Jira poprzez dedykowaną platformę sprzedaży aplikacji (A. M.) przeznaczonych dla produktów firmy A, do których należy między innymi system Jira. Spółka zawarła z firmą A umowę o współpracy, która pozwala na sprzedaż Aplikacji przy pomocy platformy sprzedaży A. M. W umowie określono, że firma A. będzie pośredniczyła w sprzedaży, jednak licencja jest przekazywana bezpośrednio użytkownikowi końcowemu, który zdecyduje się na zakup Aplikacji. Warunki udzielenia licencji reguluje osobna umowa zawarta między użytkownikiem końcowym a Spółką (tzw. End User Agreement). W przypadku zrealizowania sprzedaży Aplikacji za pomocą platformy A. M., firma A. przekazuje na rzecz Spółki wynagrodzenie licencyjne, które zostało opłacone przez Kupującego.

W przypadku aplikacji głównej Y, gdy w przyszłości dojdzie do jej komercjalizacji, Spółka przewiduje osiąganie dochodów z tytułu bezpośredniej sprzedaży licencji użytkownikom końcowym, a która to sprzedaż, tak jak w przypadku wspomnianych powyżej Aplikacji do systemu Jira, będzie dotyczyć prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy aplikacje (dalej: "Aplikacje") wytworzone w ramach projektu Y podlegają kwalifikowanemu prawu własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT i tym samym Spółka może korzystać z przewidzianej w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT preferencyjnej 5-procentowej stawki opodatkowania dla uzyskiwanych aktualnie i w przyszłości dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, Aplikacje wytworzone w ramach projektu Y podlegają kwalifikowanemu prawu własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT i tym samym Spółka może korzystać z przewidzianej w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT preferencyjnej 5-procentowej stawki opodatkowania dla uzyskiwanych aktualnie i w przyszłości dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 1-2 ustawy o CIT:

1. Podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

2. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

(...)

8) autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawową (aczkolwiek niejedyną) przesłanką warunkującą możliwość korzystania z mechanizmu IP Box jest wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej przedmiotu ochrony kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (wymienione w art. 24d ust. 2 pkt 1-8 Ustawy o CIT).

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że realizowany w Spółce projekt Y stanowi działalność badawczo-rozwojową, co potwierdził organ podatkowy w interpretacji indywidualnej, znak: 0111-KDIB1-3.4010.538.2018.2.APO z 8 stycznia 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Projekt Y jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach tej działalności Spółka opracowuje nowe lub ulepszone produkty, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

W celu określenia czy Aplikacje tworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki w projekcie Y, zaliczane są do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które podlega ochronie autorskiego prawa do programu komputerowego i z których dochód może podlegać opodatkowaniu stawką 5% należy określić czym według prawa jest program komputerowy.

Na gruncie przepisów podatkowych, w tym przepisów o IP Box, nie ma definicji programu komputerowego. Pomocne w tym wypadku mogą być inne przepisy prawa, które przywołują definicje programu komputerowego i praw wynikających z jego wytworzenia. W tym kontekście warto przywołać art. 1 ust. 1, ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, dalej: "Ustawa o prawie autorskim"):

1. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

2. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: 1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i nast. Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

1. Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej,

2. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Warto odwołać się także do systematyki klasyfikacji działalności gospodarczej przedstawionej w Rozporządzeniu PKD, Załącznik Polska Klasyfikacja Działalności (PKD) Część II - Schemat klasyfikacji ("Załącznik Schemat klasyfikacji"). Spółka klasyfikuje swoją działalność gospodarczą, w tym działalność w ramach projektu Y, w podklasie "62.01 Z Działalność związana z oprogramowaniem". Podklasa ta obejmuje pisanie, modyfikowanie, badanie, dokumentowanie i wspomaganie oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami dla użytkowników. Podklasa ta obejmuje analizowanie, projektowanie systemów gotowych do użycia: rozbudowę, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentację oprogramowania wykonanego na zlecenie określonego użytkownika, pisanie programów na zlecenie użytkownika, projektowanie stron internetowych.

Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box wydanymi przez Ministerstwo Finansów, s.33-36: Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie "programu", czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. (...) Ze specjalistycznej literatury i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, można również wywnioskować, że za program komputerowy często uważany jest za zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim:

* forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie;

* interfejsów (oparta na analogicznych podstawach jak ochrona innych składników programu) - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony.

(...) Ze względu na bardzo ograniczone źródła interpretacji wobec programu komputerowego w stricte polskich aktach prawnych oraz polskiej literaturze na potrzeby preferencji IP Box warto także odnieść się do właściwych dla omawianego zagadnienia źródeł wywodzących się od organizacji ponadnarodowych i międzynarodowych, do których przynależy Polska, w szczególności Unii Europejskiej oraz OECD. (...) Podkreślamy również synonimiczność (niemalże tożsamość) pojęć "program komputerowy" i "oprogramowanie", co wynika między innymi z orzecznictwa Europejskiego Urzędu Patentowego (EUP). W swoich decyzjach EUP wskazuje na ścisły, często nierozerwalny związek pomiędzy pojęciem programu komputerowego a oprogramowania. W szczególności, z decyzji EUP wynika, że program komputerowy to seria kroków (instrukcji), które są podejmowane przez komputer podczas wykonywania programu. Komponentami programu komputerowego są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne.

(...) Reasumując: brak ustawowej definicji pojęcia "program komputerowy" oraz brak precyzyjnego określenia zakresu "autorskiego prawa do programu komputerowego" w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) - jako oprogramowanie - w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego "autorskiego prawa do programu komputerowego".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.