0111-KDIB1-3.4010.57.2019.1.APO

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lutego 2019 r. (data wpływu 13 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

* opisana przez Wnioskodawcę część prowadzonej przez niego działalności stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT,

* wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym prace badawczo-rozwojowe:

* wynagrodzenie zasadnicze,

* wynagrodzenie za czas urlopu,

* wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, w części finansowanej przez Wnioskodawcę na podstawie art. 92 § 1 k.p.,

stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT,

* wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym prace badawczo-rozwojowe diety i inne należności w związku z odbywaniem przez pracowników podróży służbowej, w tym wydatki związane z wykorzystywaniem samochodów prywatnych w celu odbycia podróży służbowej, do wysokości limitów określonych w rozporządzeniach, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe,

* wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na nabycie materiałów zużywanych podczas produkcji modeli i prototypów w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe

- jest prawidłowe.

W dniu 13 lutego 2019 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") jest spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą, w tym w zakresie produkcji specjalistycznych urządzeń i systemów dla branż ochrony osób i mienia. Działalność Spółki jest realizowana w oparciu o rozbudowaną kadrę, którą tworzą m.in. wykwalifikowani specjaliści w dziedzinach związanych z techniką, produkcją, instalacją, projektowaniem i ochroną.

Sposób zorganizowania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności oraz zaawansowane możliwości produkcyjne, umożliwiają oferowanie szerokiego spektrum nowatorskich systemów opierających się o dynamiczne rozwijane technologie, takie jak m.in. Internet of Things (IoT). Spółka stale podnosi kompetencje swoich pracowników oraz inwestuje w nowe technologie, podnosząc poziom bezpieczeństwa, przy uwzględnianiu zmieniających się warunków rynkowych oraz preferencji konsumentów.

Na dzień składania wniosku o interpretację, Wnioskodawca w ramach nowatorskiej działalności prowadzi m.in. następujące projekty związane z:

Podkreślenia wymaga, że wszystkie realizowane przez Spółkę projekty mają charakter twórczy i innowacyjny, bowiem nakierowane są przede wszystkim na wypracowanie/wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowatorskich projektów lub zmian w istniejących produktach, wypełniających niszę na rynku oraz wykorzystujących najnowsze technologie.

Wnioskodawca posiada również odpowiednią procedurę w zakresie zasad prowadzenia prac projektowych oraz zapewniającą jednolite postępowanie przy gromadzeniu koniecznych danych wejściowych do projektowanych systemów technicznych i ochrony fizycznej, dokonywaniu przeglądów w czasie projektowania, weryfikacji projektu i walidacji, wykonaniu projektu zgodnie z wymaganiami klienta z uwzględnieniem norm i przepisów oraz przygotowaniu dokumentacji projektowej i dokumentacji konfiguracji produktów.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, poszczególne elementy określonych projektów są przydzielane do wykonania osobom posiadającym odpowiednie i udokumentowane kwalifikacje. W skład zespołów projektowych wchodzą zatrudnieni na podstawie umów o pracę m.in. programiści i konstruktorzy. Każdy pracownik prowadzi specjalny, dedykowany arkusz pracy, w którym określa ilość czasu poświęconego w danym miesiącu na poszczególne projekty, jak również opisuje realizowane zadania. W arkuszu zaznaczane są także informacje dotyczące m.in. dni urlopowych czy ustawowo wolnych od pracy, dzięki czemu Spółka może dokładnie określić, w jakiej części czas pracy pracownika w danym miesiącu przeznaczony jest na realizację działalności badawczo-rozwojowej. Zdarza się również, że w zależności od potrzeb, Wnioskodawca przekazuje określone elementy prac do wykonania podmiotom trzecim-podwykonawcom.

W trakcie projektowania, przeprowadzany jest przegląd w zakresie wyników projektowania, pod kątem zapewnienia prawidłowego postępu prac. Jeżeli natomiast poszczególne projekty są wykonywane przez kilka osób, wówczas przewidziane są wspólne przeglądy oraz wymiana technicznych informacji. Zatrudnieni w Spółce pracownicy Działu Techniki (w skład którego wchodzi Dział Instalacji i Projektów, Dział Produkcji oraz Dział Rozwoju) opracowują wstępny proces projektowania produktu z uwzględnieniem wszystkich aspektów technicznych i ekonomicznych. Jednocześnie zdarza się, że w związku z prowadzonymi pracami badawczo-rozwojowymi, pojawia się konieczność odbycia przez pracowników Wnioskodawcy podróży służbowych, przy wykorzystaniu różnych środków lokomocji, w tym samochodów prywatnych.

Podkreślenia wymaga, że na etapie projektowania podejmowane są kreatywne działania rozwojowe zmierzające do stworzenia innowacyjnych lub zmienionych produktów, czy prowadzące do ulepszenia dotychczasowej technologii produkcyjnej. Prowadzone są również odpowiednie prace pilotażowe, w tym testy technologiczne, testy użytkowe prototypów, testy materiałowe, czy też testy jakościowe. Równolegle, przy projektowaniu danego produktu, przygotowywana jest dokumentacja techniczna, obejmująca m.in. dane wejściowe, projekty programów, dokumentację oprogramowania oraz dane wyjściowe. W niektórych przypadkach, konsekwencją etapu projektowania jest wykonanie serii próbnej oraz certyfikacja produktów.

Opisany model operacyjny procesu produkcji stosowany przez Wnioskodawcę, pozwala utrzymać pełną kontrolę nad wysoką oraz zaawansowaną technologicznie produkcją przy jednoczesnym zapewnieniu ciągłej kontroli zarządczej oraz spełnienia wymogów przewidzianej prawem certyfikacji. Konsekwencją powyższego, są liczne wydatki powstające po stronie Spółki, związane z działalnością rozwojową oraz prowadzonymi pracami projektowymi nad nowymi produktami.

Do kosztów tych należą m.in. wynagrodzenie pracowników biorących udział w pracach badawczo-rozwojowych wraz ze składnikami od tych wynagrodzeń określonymi w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w części finansowanej przez płatnika oraz koszty nabycia materiałów zużytych podczas produkcji modeli i prototypów. W związku z powyższym, Wnioskodawca prowadzi w księgach odrębną ewidencję kosztów kwalifikowanych, które są przyporządkowywane do poszczególnych projektów. Ponadto, każdy projekt ma odrębne konta księgowe.

Wskazania wymaga również, że Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, a ponadto nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisana przez Wnioskodawcę część prowadzonej przez niego działalności stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT")?

2. Czy wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym prace badawczo-rozwojowe wynagrodzenie zasadnicze w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji, wynikającej z ewidencji czasu pracy, stanowi dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, i może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe?

3. Czy wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym prace badawczo-rozwojowe wynagrodzenie za czas urlopu, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji, wynikającej z ewidencji czasu pracy, stanowi dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, i może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe?

4. Czy wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym prace badawczo-rozwojowe wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, w części finansowanej przez Wnioskodawcę na podstawie art. 92 § 1 Kodeksu pracy (dalej: "k.p."), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji, wynikającej z ewidencji czasu pracy, stanowi dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, i może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe?

5. Czy wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym prace badawczo-rozwojowe diety i inne należności w związku z odbywaniem przez pracowników podróży służbowej, w tym wydatki związane z wykorzystywaniem samochodów prywatnych w celu odbycia podróży służbowej, do wysokości limitów określonych w rozporządzeniach, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe?

6. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na nabycie materiałów zużywanych podczas produkcji modeli i prototypów w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Charakterystyka opisanej działalności pozwala stwierdzić, że stanowi ona działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania z ulgi na badania i rozwój (dalej: "ulga B+R"), o której mowa w art. 18d ustawy o CIT. Powyższe wyraża się możliwością odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodu, poniesionych przez Spółkę na działalność badawczo-rozwojową.

Jak bowiem wynika z art. 18d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, podatnicy są uprawnieni do odliczenia 100% kwoty kosztów uzyskania przychodu stanowiących wydatki poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Natomiast, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, poprzez prace rozwojowe rozumie się prace, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń).

W świetle powyższego należy podkreślić, że opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia innowacyjnych produktów i rozwiązań, odpowiadających aktualnym potrzebom rynku i klientów, posiada wszystkie niezbędne cechy kwalifikujące ją jako działalność badawczo-rozwojową. Wnioskodawca dążąc do wypełnienia niszy na rynku, wykorzystuje nowe technologie (a zatem przed przystąpieniem do prac nie ma możliwości przewidzenia ich dokładnego wyniku). Ponadto, przed przeprowadzeniem wewnętrznych analiz wykonalności, możliwości technologicznych oraz akceptacji przedstawionych modeli produktów oraz rozwiązań, nie ma również pewności, czy stworzony przez Spółkę produkt będzie spełniał pożądane właściwości i parametry wymagane przez klienta oraz konieczne do wymaganych prawem atestacji. Stworzenie innowacyjnego produktu wymaga od Wnioskodawcy przeprowadzenia szeregu testów oraz prac pilotażowych. Natomiast, wykonanie ww. czynności lub weryfikacja wyników przeprowadzonych testów wymaga specjalistycznej wiedzy i umiejętności, która jest wykorzystywana przez specjalistów zatrudnionych w Spółce w podejmowanych projektach. Wnioskodawca wykorzystuje również wiedzę do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych usług. Wszystkie opisane czynności o charakterze twórczym, polegające na wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy i umiejętności, prowadzone są w celu stworzenia nowego produktu lub rozwiązania, indywidualnie dopasowanego do potrzeb klienta i zapotrzebowania rynku.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że opisywana działalność Wnioskodawcy nie ma charakteru prac rutynowych, polegających na wprowadzeniu okresowych zmian. W pełni skupiona jest bowiem wokół wprowadzania nowatorskich, innowacyjnych rozwiązań, polegających na ciągłym zmienianiu i dostosowywaniu produktów Spółki.

Ad. 2.

Odnosząc się natomiast do poszczególnych kategorii wydatków, ponoszonych przez Wnioskodawcę na działalność badawczo-rozwojową, wskazania wymaga, że na wydatki te składa się m.in. wynagrodzenie zasadnicze pracowników biorących udział w pracach badawczo-rozwojowych.

W odniesieniu do powyższego, należy wskazać, że zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PIT), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W konsekwencji, koszty kwalifikowane stanowią m.in. przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za które uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W odniesieniu do powyższego, należy wskazać, że w ramach działalności rozwojowej, Spółka zatrudnia szereg osób m.in. na stanowiskach związanych z działalnością badawczo-rozwojową (programistów, konstruktorów) w Dziale Techniki - Dziale Instalacji i Projektów, Dziale Produkcji oraz Dziale Rozwoju, uczestniczących w procesie przygotowywania poszczególnych projektów. Co również istotne, Wnioskodawca prowadzi odpowiednie arkusze (ewidencje) pracy, pozwalające na określenie ilości godzin czasu pracy w danym miesiącu każdego pracownika, w związku z konkretnym projektem rozwojowym. W konsekwencji, Wnioskodawca każdorazowo posiada dane niezbędne do określenia dokładnych kosztów pracowniczych, stanowiących koszty kwalifikowane.

W odniesieniu do powyższego, wszelkie świadczenia ponoszone przez Spółkę, które dla pracowników stanowią przychody ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji, mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, i będą podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe. Natomiast, wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej w części niedotyczącej prac badawczo-rozwojowych podlegają wyłączeniu od odliczenia dokonywanego w ramach ulgi badawczo-rozwojowej. Tym samym, wynagrodzenia pracowników nie stanowią w całości kosztów kwalifikowanych, w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, lecz w takiej proporcji, jaka wynika z prowadzonych ewidencji czasu pracy, pozwalających na procentowe określenie czasu pracy poświęconego na poszczególne czynności.

Ponadto, Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, stosownie do potrzeb, ponosi wydatki na usługi świadczone przez podmioty zewnętrzne oraz osoby nie zatrudnione w Spółce na podstawie umowy o pracę ani na podstawie umów cywilnoprawnych (zlecenia na poszczególne usługi są rozliczane w oparciu o wystawiane faktury VAT). Wydatki te, nie stanowią jednak kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o CIT, dotyczącym wynagrodzeń i składek wynikających z umów o dzieło czy umów zlecenia.

Ad. 3.

W ocenie Wnioskodawcy, wypłacane pracownikom realizującym prace B+R wynagrodzenie za czas urlopu, nie stanowi dla Wnioskodawcy kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, i w konsekwencji nie może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe. Podkreślenia wymaga, że w przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac badawczo-rozwojowych z powodu przebywania na urlopie, za który przysługuje mu wynagrodzenie - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej. W konsekwencji, choć wynagrodzenie za czas urlopu stanowi należność ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, to obejmuje okres, w którym pracownicy nie wykonywali faktycznie czynności związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, i w konsekwencji nie może podlegać odliczeniu, jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi, o której mowa w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 4.

W ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie za czas choroby w części płaconej przez Wnioskodawcę jako pracodawcę na podstawie art. 92 § 1 k.p., tj. za pierwsze 33 lub 14 dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, nie stanowi dla Wnioskodawcy kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, i w konsekwencji nie może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe. Zgodnie z art. 92 § 1 k.p., za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek: choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną - trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia - trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego - pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu. Natomiast, w przypadku wystąpienia niezdolności do pracy wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży, jak również poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów, podatnik, w tych samych okresach zachowuje prawo do uzyskania od pracodawcy 100% wynagrodzenia (art. 92 § 1 pkt 2 oraz 3 k.p.).

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że w przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac badawczo-rozwojowych z powodu niezdolności do pracy - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej. W konsekwencji, choć wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy stanowi należność ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, to obejmuje okres, w którym pracownicy nie wykonywali faktycznie czynności związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, i w konsekwencji nie może podlegać odliczeniu, jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi, o której mowa w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 5.

W ocenie Wnioskodawcy, świadczenia otrzymywane przez pracowników jako zwrot kosztów podróży służbowej, zarówno krajowej, jak i zagranicznej (jeśli pojawiłaby się taka potrzeba), tj. diety i inne należności w związku z odbywaniem przez pracowników podróży służbowej, w tym wydatki związane z wykorzystywaniem przez pracowników samochodów prywatnych stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe. Jak bowiem Wnioskodawca wskazywał, zdarza się, że w związku z prowadzonymi pracami badawczo-rozwojowymi, pojawia się konieczność odbycia przez pracowników Wnioskodawcy podróży służbowych, przy wykorzystaniu różnych środków lokomocji, w tym również samochodów prywatnych. Jednocześnie wskazania wymaga, że diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika, co do zasady, stanowią przychody pracowników ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, mogą być zwolnione z opodatkowania do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Zdaniem Wnioskodawcy, okoliczność, że przychody te są zwolnione z opodatkowania do określonej wysokości, nie zmienia klasyfikacji tego rodzaju należności, jako stanowiących przychód z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Innymi słowy, przychodem ze stosunku pracy są również diety wypłacane w związku z przebywaniem w podróży służbowej. Korzystają one jednak ze zwolnienia od podatku dochodowego (por. Komentarz do art. 12 w: Bartosiewicz Adam, PIT. Komentarz, wyd. V, LEX 2015). Co więcej, konieczność przekazywania takich świadczeń na rzecz pracowników wynika wprost z przepisów k.p., gdyż zgodnie z art. 775 § 1 ustawy, pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu otrzymanych diet i innych świadczeń związanych z podróżami służbowymi, bezsprzecznie związany jest ze stosunkiem pracy, jako dodatkowe świadczenie związane z podwyższonymi kosztami utrzymania podczas podróży.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, diety i inne należności w związku z odbywaniem przez pracowników podróży służbowej, w tym wydatki związane z wykorzystaniem samochodów prywatnych w celu odbycia podróży służbowej, mogą zostać uznane przez Spółkę za "koszty kwalifikowane" na cele zastosowania ulgi B+R, do wysokości limitów określonych w rozporządzeniach. Tym samym, wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym prace B+R diety i inne należności za czas podróży służbowej, stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe.

Ad. 6.

Wskazania wymaga również, niezależnie od opisanych powyżej wydatków, że Wnioskodawca ponosi także koszty nabycia materiałów zużytych podczas produkcji modeli i prototypów. Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Ww. przepis pozwala zatem na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, wszelkich kosztów materiałów i surowców niezbędnych do wdrożenia nowego procesu lub znacznej zmiany istniejącego procesu, w tym również materiałów i surowców zużytych w celu przygotowania odpowiednich, dostosowanych stanowisk badawczych, narzędzi i oprzyrządowania, jeżeli bez takich elementów niemożliwe będzie wdrożenie nowego bądź znacznie zmienionego procesu produkcji.

W przypadku Wnioskodawcy, koszty te są bezpośrednio związane są z prowadzonymi projektami, a ponadto wyodrębniane są na specjalnych, dedykowanych danym projektom kontach. Skoro bowiem bez odpowiednich narzędzi i oprzyrządowania niemożliwe byłoby wprowadzenie procesu optymalizacji produkcji i prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej, to należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek tych materiałów i surowców z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy. Podsumowując, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na działalność badawczo-rozwojową opisane powyżej, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, które Wnioskodawca może odliczać od podstawy opodatkowania, w ramach ulgi na badania i rozwój. Jednocześnie wyraźnie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca spełnia wymóg określony w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, zobowiązujący podatników prowadzących działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, do wyodrębniania w ewidencji rachunkowej kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.