0111-KDIB1-3.4010.548.2019.1.BM - Zwolnienie z CIT dochodu z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu nowej inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 rozporządzenia, są koszty stanowiące cenę nabycia lub koszt wytworzenia we własnym zakresie nowych środków trwałych związanych z Inwestycją od momentu kiedy zostały poniesione (zapłacone) przez Wnioskodawcę pod warunkiem, że wytworzone/nabyte środki trwałe zostały ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2019 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 rozporządzenia, są koszty stanowiące cenę nabycia lub koszt wytworzenia we własnym zakresie nowych środków trwałych związanych z Inwestycją od momentu kiedy zostały poniesione (zapłacone) przez Wnioskodawcę pod warunkiem, że wytworzone/nabyte środki trwałe zostały ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce opodatkowaniu CIT od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży silników i napędów elektrycznych, głównie na potrzeby przemysłu motoryzacyjnego.

W związku z rozwojem rynku oraz rosnącym zapotrzebowaniem na produkty Spółki ze strony dotychczasowych kontrahentów. Wnioskodawca podjął decyzję o rozbudowie istniejącego zakładu produkcyjnego. Zarząd Spółki wystąpił z wnioskiem o otrzymanie pomocy publicznej w postaci zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie decyzji o wsparciu na mocy ustawy z dnia 10 maja 2018 r., o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1162, dalej jako: "Ustawa o wspieraniu nowych inwestycji"). W dniu 1 października 2019 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu na podstawie art. 13 Ustawy o wspieraniu nowych inwestycji (dalej jako: "Decyzja"). Spółka w ramach uzyskanej Decyzji korzysta ze wsparcia na realizację nowej inwestycji polegającej na zwiększeniu mocy produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, polegającej głównie na produkcji i sprzedaży najnowszej generacji silników bezszczotkowych dla systemów ABS dla wiodących producentów samochodów oraz usprawnieniu procesu produkcyjnego dotychczasowego asortymentu, (dalej jako: "Inwestycja"). Inwestycja pozwoli również na potencjalne wprowadzenie w przyszłości nowych produktów. Na podstawie przedmiotowej Decyzji, Wnioskodawca został zobowiązany m.in. do poniesienia minimalnych kosztów kwalifikowanych Inwestycji w wysokości 165 210 000 zł.

W trakcie realizacji Inwestycji Wnioskodawca ponosi koszty związane z wytworzeniem lub nabyciem środków trwałych, które będą wykorzystywane w działalności objętej Decyzją. W ramach Inwestycji Spółka zamierza rozbudować powierzchnię produkcyjną poprzez wybudowanie budynku produkcyjnego wraz z infrastrukturą, który po oddaniu do użytkowania i uzyskaniu wymaganych odrębnymi przepisami zgód administracyjnych, zostanie ujęty przez Spółkę w ewidencji środków trwałych, a także nabyć maszyny i urządzenia. Na moment składania niniejszego wniosku Spółka poniosła pierwsze wydatki związane z wytworzeniem budynku. Poza tym, niektóre z wytwarzanych lub nabywanych składników majątkowych, ze względu na swoje zaawansowanie technologiczne, mogą wymagać montażu, instalacji, lub integracji z istniejącymi elementami infrastruktury produkcyjnej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.Urz.UE.L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.).

Na moment składania niniejszego wniosku Spółka nie korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie innych decyzji o wsparciu lub zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia uwzględnianymi do kalkulacji limitu maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia i w konsekwencji do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, są koszty stanowiące cenę nabycia (w przypadku Wnioskodawcy nabycie dotyczyłoby nowych środków trwałych) lub koszt wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych związanych z Inwestycją od momentu kiedy zostały poniesione (zapłacone) przez Wnioskodawcę pod warunkiem, że wytworzone/nabyte środki trwałe zostały ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty stanowiące cenę nabycia lub koszt wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych (w przypadku Wnioskodawcy nabycie dotyczyłoby nowych środków trwałych) związanych z Inwestycją mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia i mogą być uwzględniane w kalkulacji limitu dopuszczalnej wielkości limitu pomocy publicznej, o którym mowa w § 5 ust. 1 Rozporządzenia i w konsekwencji do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego przysługującego Wnioskodawcy na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, dopiero z momentem ich poniesienia (zapłaty) pod warunkiem, że wytworzone/nabyte środki trwałe zostały na ten moment już ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych są dochody z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu wydanej na podstawie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, do wysokości ograniczonej maksymalną wysokością pomocy publicznej. Zgodnie z art. 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, wsparcie może zostać udzielone na realizację nowej inwestycji. Przy tym zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, nową inwestycją jest inwestycja w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego przedsiębiorstwa, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w przedsiębiorstwie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Maksymalna wysokość pomocy publicznej z której może skorzystać przedsiębiorca realizujący inwestycję, określana jest na podstawie § 5 ust. 1 Rozporządzenia dla wsparcia z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub

2. zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników - z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, kosztami kwalifikowanymi inwestycji są poniesione w okresie ważności decyzji koszty inwestycji, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, lub dwuletnie koszty pracy.

W odniesieniu do Wnioskodawcy, maksymalna wysokość pomocy publicznej kalkulowana jest w oparciu o koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, określonych w § 8 ust. 1 Rozporządzenia. Zgodnie § 8 ust. 1 Rozporządzenia do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy - pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Zgodnie z § 8 ust. 4 Rozporządzenia ceną nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Stosownie do treści § 8 ust. 5 Rozporządzenia, dla dużych przedsiębiorców ustawodawca wprowadził dodatkowy warunek, który musi być spełniony, aby mieli oni możliwość uznania wydatków poniesionych na zakup środków trwałych za wydatki kwalifikowane, mianowicie środki trwałe zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mikro, mały i średni muszą być nowe.

Z kolei przepis § 9 ust. 2 Rozporządzenia nakładają dodatkowe warunki korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji tj. (i) utrzymanie własności składników majątku, z którymi związane były wydatki inwestycyjne przez okres nie krótszy niż 5 lat (w przypadku dużych przedsiębiorców) lub 3 lata (w pozostałych przypadkach) od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym (ii) nowa inwestycja musi zostać utrzymana w danym rejonie przez okres nie krótszy niż 5 lat (w przypadku dużych przedsiębiorców lub 3 lata (w pozostałych przypadkach) od dnia zakończenia nowej inwestycji.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że warunkiem uznania wydatku na wytworzenie lub nabycie nowych środków trwałych za koszt kwalifikowany jest warunek określony w § 8 ust. 1 pkt 2 in fine Rozporządzenia, zgodnie z którym, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych mogą być uwzględnione w kalkulacji kosztów kwalifikowanych pod warunkiem zaliczenia ich zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczeniu ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przepis § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia definiujący wydatki kwalifikowane wprost posługuje się sformułowaniem "pod warunkiem" zaliczenia składników majątku do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych co oznacza, że tylko w przypadku spełnienia tego warunku wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie środka trwałego mogą stanowić wydatki kwalifikowane. Zdaniem Spółki, w tym przypadku należy odnieść się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej dla celów ustawy o rachunkowości. Zaznaczyć należy, że Ustawodawca odniósł się wprost do ustawy o rachunkowości w § 8 ust. 4 Rozporządzenia, zgodnie z którym cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Należy wskazać, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości "środkami trwałymi" są rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Środki trwałe kompletne i zdatne do użytku podlegają wpisaniu do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Uwzględniając zatem powyższe należy wskazać, że kosztem kwalifikującym się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje może być koszt poniesiony na wytworzenie lub nabycie środków trwałych (na nabycie nowych środków trwałych w przypadku dużych przedsiębiorców) dopiero gdy zostanie ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych przez Wnioskodawcę, czyli gdy jest kompletny i zdatny do użytku. Tym samym, nie jest możliwe zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę na wytworzenie i nabycie nowych środków trwałych za wydatki kwalifikowane w rozumieniu w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia przed momentem wprowadzenia tych środków trwałych do ewidencji. Dopiero w momencie, kiedy te składniki majątkowe spełnią określone w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości kryteria uznania ich za środki trwałe, oraz zostaną wpisane do ewidencji, dojdzie do spełnienia określonej w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia przesłanki uznania ich za koszty kwalifikowane.

Dodatkowo, należy zwrócić uwagę na fakt, że normy zawarte w Rozporządzeniu w istotnej mierze są odpowiednikami regulacji zawartych w Rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych z dnia 10 grudnia 2008 r. z uwzględnieniem późniejszych zmian, (dalej jako "Rozporządzenie Strefowe"), regulującym dotychczasową formę wsparcia inwestycji poprzez zwolnienie z podatku dochodowego. W dotychczasowym Rozporządzeniu Strefowym, obecny jest § 6 ust. 1 pkt 2, zgodnie z którym ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnik. Zestawienie tej normy z § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia prowadzi do wniosku, że wymóg ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest warunkiem nowym, wprowadzonym przez Ustawodawcę dopiero w odniesieniu do inwestycji realizowanych pod reżimem Ustawy o wspieraniu nowych inwestycji. W tej sytuacji, Wnioskodawca korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, aby prawidłowo określić moment, w którym należy rozpoznać jako koszt kwalifikowany wydatki na nabycie lub wytworzenie środka trwałego, zobowiązany jest uwzględnić wymóg zaliczenia tego środka do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Kolejnym warunkiem uznania kosztów na wytworzenie lub nabycie środków trwałych za koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycji aby koszty zostały poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji. Kryterium poniesienia wydatku w czasie ważności decyzji należy przy tym rozumieć jako faktyczne wystąpienie ciężaru ekonomicznego po stronie wydatkującego. Wydatkiem poniesionym jest wydatek faktycznie zrealizowany, stąd momentem poniesienia kosztu będzie moment zapłaty (metoda kasowa). Takie podejście zostało potwierdzone w licznych interpretacjach organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 września 2019 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.392.2019.1.JKT lub interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 sierpnia 2019 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.270.2019.1.APO).

Zatem, do kosztów kwalifikowanych Inwestycji Wnioskodawca może zaliczyć koszty na wytworzenie środków trwałych lub nabycie nowych środków trwałych w związku z Inwestycją jeśli spełnione są następujące warunki:

* koszty zostały faktycznie poniesione (zapłacone) przez Wnioskodawcę i

* wytworzone lub nabyte środki trwałe (nowe) zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, że koszty stanowiące cenę nabycia lub koszt wytworzenia środków trwałych poniesione (zapłacone) przez Wnioskodawcę nie mogą stanowić wydatku kwalifikowany przed momentem wprowadzenia środków trwałych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Dopiero z momentem spełniania obu warunków koszty na wytworzenia lub nabycie środków trwałych (w przypadku Wnioskodawcy nabycie dotyczyłoby nowych środków trwałych) mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia i mogą być uwzględniane w kalkulacji limitu dopuszczalnej wielkości limitu pomocy publicznej, o którym mowa w § 5 ust. 1 Rozporządzenia i w konsekwencji w kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT. Jednocześnie zgodnie z § 10 Rozporządzenia wartość poniesionych (zapłaconych) kosztów kwalifikowanych będzie dyskontowana na dzień uzyskania decyzji o wsparciu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1162, z późn. zm., dalej: "ustawa o WNI"), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienie podatkowe, o którym mowa w pkt 34a do ust. 1, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Na podstawie art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego. Przedmiotem decyzji o wsparciu - w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI - jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu. Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713), maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub

2. zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników - z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Stosownie do § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy - pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

W myśl § 8 ust. 4 rozporządzenia, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców (§ 8 ust. 5 ww. rozporządzenia).

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Z kolei w § 10 rozporządzenia, określono w szczegółach sposób kalkulacji przysługującego limitu pomocy publicznej. Zgodnie z § 10 ust. 1 rozporządzenia, koszty kwalifikowane nowej inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania decyzji o wsparciu (§ 10 ust. 3 rozporządzenia).

Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że z cytowanego § 8 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, wyraźnie wynika, że do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Z kolei, cenę nabycia i koszt wytworzenia ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 351).

Zatem, przytoczone powyżej przepisy, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

* stanowić koszty Inwestycji,

* zostać poniesione na terenie określonym w decyzji o wsparciu i w trakcie jej obowiązywania,

* ponoszone wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W odniesieniu do kwestii pojęcia "poniesionych wydatków inwestycyjnych", pojęcie to nie zostało zdefiniowane w wyżej cytowanym rozporządzeniu.

Jednak, żeby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków kwalifikowanych jako koszty inwestycji, to "poniesienie" musi oznaczać wydatek faktycznie zrealizowany, a nie samą deklarację o zamiarze jego poniesienia, czy też zobowiązanie do poniesienia go w przyszłości. W związku z powyższym, dla obliczenia wielkości zwolnienia podatkowego nie jest wystarczające jedynie zarachowanie wydatku bez jego faktycznego poniesienia. Innymi słowy, moment poniesienia kosztów inwestycji, przy obliczaniu wielkości otrzymanej lub dopuszczalnej pomocy publicznej, należy określać zgodnie z zasadą kasową, tj. przyjmując moment faktycznego zrealizowania kosztów w znaczeniu kasowym (chwila zapłaty).

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu wskazać należy, że za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji poniesione na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych. Oznacza to, że kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia uwzględnianymi do kalkulacji limitu maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia i w konsekwencji do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, są koszty stanowiące cenę nabycia (w przypadku Wnioskodawcy nabycie dotyczyłoby nowych środków trwałych) lub koszt wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych związanych z Inwestycją od momentu kiedy zostały poniesione (zapłacone). Spełnienie warunku zaliczenia ich zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyznacza momentu zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów kwalifikowanych.

Cytowany powyżej przepis § 8 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, wskazuje że warunkiem zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków z tytułu nabycia lub wytworzenia środków trwałych jest zaliczenie ich do składników majątku podatnika oraz zaliczenie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wskazuje jednak, że na moment zaliczenia ich do wydatków kwalifikowanych warunek ten musi już zostać spełniony.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.