0111-KDIB1-3.4010.514.2017.1.MBD - Koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach jako koszty kwalifikowane.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 listopada 2017 r. (data wpływu 16 listopada 2017 r.) uzupełnionym 3 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, takie jak koszty dojazdu, koszty noclegów i wyżywienia, koszty delegacji, które dotyczą pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe są kosztami kwalifikowanymi, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. (pytanie we wniosku oznaczone nr 4) - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, takie jak koszty dojazdu, koszty noclegów i wyżywienia, koszty delegacji, które dotyczą pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe są kosztami kwalifikowanymi, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 grudnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.421.2017.1.MBD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 3 stycznia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka akcyjna, której przeważającym rodzajem działalności jest wynajem własnych nieruchomości, planuje zwiększyć konkurencyjność swojej oferty na rynku. W tym celu planowane jest utworzenie aplikacji mobilnej dla najemców Spółki.

Wśród planowanych do wprowadzenia funkcji aplikacji można wymienić:

-

* powiadamianie o istotnych zdarzeniach (np. awariach lub pracach konserwacyjnych i związanych z tym przerwach w dostawie mediów),

* powiadamianie o zaległych płatnościach,

* funkcja marketingowa polegająca na aktualizacji oferty wynajmu nieruchomości - istotna szczególnie dla najemców chcących dostosować ilość wynajmowanej powierzchni do własnych potrzeb.

Powyższe funkcje stanowią jedynie zarys planowany do wprowadzenia, przy czym jeśli Spółka napotka znaczące problemy (np. techniczne), funkcje te mogą ulec modyfikacji. Spółka zaznacza jednak, że cel tworzenia aplikacji, tj. poprawa jakości świadczonych usług pozostanie bez zmian. Możliwe jest także stworzenie dodatkowych funkcjonalności, jeśli będzie to możliwe pod względem technicznym oraz zwiększy to atrakcyjność aplikacji mobilnej.

Tworząc aplikację Spółka rozpoczęła prace badawczo-rozwojowe. Prace te mają określony harmonogram oraz wyznaczony cel. Do projektu przypisane są odpowiednie zasoby ludzkie. Z przeprowadzonych działań Spółka sporządza raporty i analizy. Głównym celem stworzonej aplikacji będzie poprawa komunikacji pomiędzy najemcami a Spółką oraz marketing. W rezultacie, poprawie ulegnie jakość świadczonych przez Spółkę usług wynajmu. Dodatkowo, funkcja przypomnienia o płatnościach powinna zwiększyć ściągalność przeterminowanych należności.

W pierwszym etapie prac Spółka koncentrować się będzie głównie na opracowaniu funkcjonalności aplikacji, wyborze języka programowania oraz zdobyciu niezbędnej wiedzy z zakresu programowania. Kolejny etap to wytworzenie gotowej aplikacji oraz jej dystrybucja wśród najemców. W przypadku pomyślnego zakończenia prac, możliwa jest także komercjalizacja aplikacji i sprzedaż wśród podmiotów zajmujących się wynajmem nieruchomości.

Mimo dołożenia staranności Spółka nie może wykluczyć, że prace badawczo-rozwojowe nie przyniosą zakładanego efektu. Może mieć to związek z natrafieniem na problemy natury naukowo-technicznej lub ekonomicznej, dyskwalifikujące dane projekty z dalszego etapu badań bądź wdrożenia. W takim przypadku prace zostaną przerwane i zakończone.

Po wstępnym rozeznaniu rynku, Spółka nie znalazła aplikacji o podobnej funkcjonalności, co daje również możliwość sprzedaży aplikacji w przyszłości. W związku z tym, że Spółka dotychczas nie zajmowała się wytwarzaniem aplikacji mobilnych, nowo powstała aplikacja będzie innowacyjna na skalę przedsiębiorstwa. Innowacyjność aplikacji na skalę przedsiębiorstwa nie będzie uzależniona od tego czy zostanie udostępniona wyłącznie dla najemców, czy też skomercjalizowana w szerszym zakresie (sprzedawana innym podmiotom).

W związku z prowadzonymi pracami rozwojowymi Spółka ponosi m.in. następujące koszty:

1. Wynagrodzenia pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe wraz ze składkami od tych wynagrodzeń określonymi w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, finansowane przez płatnika (pracodawcę). Pracownicy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Spółka nie posiada wyodrębnionego działu badawczo-rozwojowego, pracownicy odpowiedzialni za wykonywanie prac badawczo-rozwojowych zostali wyznaczeni na podstawie polecenia przełożonego. W umowach o pracę tych pracowników, nie jest wskazane wprost, że "są zatrudnieni w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej", czy też, że "wykonują działalność badawczo-rozwojową". Poza wykonywaniem prac badawczo-rozwojowych pracownicy wykonują także inne prace. Każdy z pracowników jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji czasu pracy, jaki poświęca na prace badawczo-rozwojowe. Ewidencja jest następnie zatwierdzana przez bezpośredniego przełożonego oraz Prezesa Spółki. Na podstawie ewidencji wyznaczany jest poziom wynagrodzeń oraz składek dotyczący prac badawczo-rozwojowych.

2. Koszty uczestnictwa w szkoleniach, konferencjach (w tym w razie zaistnienia takiej potrzeby koszty dojazdu na szkolenia, konferencje, koszty noclegów i wyżywienia, diety). Udział w szkoleniach i konferencjach ma na celu zdobycie i podniesienie umiejętności w zakresie programowania.

3. Koszty materiałów zużytych przy wykonywaniu prac badawczo-rozwojowych takich jak np. zakup prasy czy też literatury opisującej projektowanie aplikacji mobilnych.

4. Amortyzacja komputerów w zakresie w jakim będą wykorzystywane przy pracach badawczo-rozwojowych. Komputery stanowią środki trwałe i są wykorzystywane zarówno w działalności badawczo-rozwojowej, jak też w pozostałej działalności. Podstawą do określenia zakresu w jakim komputery są wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej jest ewidencja sporządzona przez pracowników. Ewidencja służy następnie do procentowego określenia jaka część amortyzacji ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Koszty nie zostaną Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśnie z 21 grudnia 2017 r. wskazano, że wydatki poniesione na udział pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe, w szkoleniach i konferencjach, na koszty dojazdu, koszty noclegów i wyżywienia, koszty delegacji, dotyczące działalności badawczo-rozwojowej są zaliczane do przychodów ze stosunku pracy po stronie pracowników.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, takie jak koszty dojazdu, koszty noclegów i wyżywienia, koszty delegacji, które dotyczą pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe są kosztami kwalifikowanymi, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.? (pytanie we wniosku oznaczone nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty dojazdu, koszty noclegów i wyżywienia, koszty delegacji, które dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

W art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano natomiast, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na to, że koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, które mają na celu podniesienie umiejętności pracowników w prowadzonych pracach, jak koszty dojazdu, koszty noclegów i wyżywienia, koszty delegacji mogą zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Wyżej wymienione koszty zatrudnienia pracowników, które ponosi Spółka, są kosztami związanymi z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową. Są to czynności mające istotne znaczenie dla rozwoju pracowników, umożliwiające poszerzanie wiedzy, w tym w zakresie najnowszych rozwiązań technicznych, a także umożliwiające zdobywanie nowych kwalifikacji.

Powyższe, znacząco zatem wpływa na zwiększanie zakresu możliwości prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej przez Spółkę. Wykonywane przez pracownika ww. czynności są bowiem ściśle powiązane z wykonywaniem przez niego działalności badawczo-rozwojowej i są potrzebne dla realizacji przez niego czynności w ramach tej działalności, ponadto umożliwiają zdobycie i następnie wdrożenie nowej wiedzy w procesie świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawą z dnia 25 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności (Dz. U. z 2017 r. poz. 2201) do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2343, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), zostały wprowadzone zmiany, które odnoszą się do tzw. ulgi badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z przepisami u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi" (art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.).

Ustawą z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej, od 1 stycznia 2018 r. zmieniono brzmienie przepisów art. 18d u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., za koszty kwalifikowane uznaje się m.in. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., ustawodawca w art. 18d ust. 2 ww. ustawy doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są m.in. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 18d. ust. 5 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Natomiast, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., w art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p., ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., wynika, jednakże ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi B+R, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych na potrzeby tzw. "ulgi badawczo-rozwojowej", koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, takie jak koszty dojazdu, koszty noclegów i wyżywienia, koszty delegacji, które dotyczą pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe zasadnym jest ponowne przywołanie art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., zgodnie z którym kosztami kwalifikowanymi są poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że ustawodawca, oprócz spełnienia ww. przesłanek, przewidział trzy warunki uznania tzw. "kosztów pracowniczych" za koszty kwalifikowane na cele stosowania ulgi badawczo-rozwojowej:

* koszty te muszą stanowić koszty uzyskania przychodów dla pracodawcy,

* muszą dotyczyć pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej w zakresie w jakim badania te prowadzą,

* koszty, o których mowa, muszą stanowić należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1.

Z wniosku wynika, że wydatki, które dotyczą pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe, poniesione na koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, takie jak koszty dojazdu, koszty noclegów i wyżywienia, koszty delegacji, w części finansowanej przez Spółkę są zaliczane do przychodów ze stosunku pracy po stronie pracowników Wnioskodawcy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu sprawy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca, doprecyzowując opis sprawy, wskazał w uzupełnieniu wniosku, że wydatki poniesione przez Spółkę na uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach, takie jak koszty dojazdu, koszty noclegów i wyżywienia, koszty delegacji dotyczących działalności badawczo-rozwojowej są zaliczane do przychodów ze stosunku pracy po stronie pracowników, to stanowią one koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2017 r. oraz w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 3, 5 i 6 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.