0111-KDIB1-3.4010.48.2022.1.MBD - Zwolnienie z CIT dochodu z działalności na terenie SSE

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

- wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo nieuwzględnienia tego wydatku w biznes planie i perspektywie finansowania na etapie wniosku o wydanie Zezwolenia,

- wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci czynszu dzierżawnego z tytułu umowy dzierżawy Nieruchomości zawartej na czas nieokreślony, zapłaconego do momentu podjęcia decyzji o nabyciu dzierżawionej Nieruchomości, może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że okres dzierżawy nie będzie trwał co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest działającym na rynku europejskim i światowym producentem koszyków do łożysk tocznych w szczególności dla branży automotive, ale także dla rolnictwa, przemysłu elektro-maszynowego, budowy maszyn i instalacji przemysłowych. Wnioskodawca posiada zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (...) z 7 grudnia 2016 r., w brzmieniu ustalonym decyzją Ministra Przedsiębiorczości i Technologii nr (...) z 19 czerwca 2019 r. oraz decyzją Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii nr (...) z 4 stycznia 2021 r. (dalej: "Zezwolenie"). Zgodnie z warunkami prowadzenia działalności gospodarczej określonymi w Zezwoleniu, Przedsiębiorca zobowiązał się do poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 15.000.000,00 PLN. Zezwolenie nie określa rodzaju, a jedynie minimalną i maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji oraz termin ich poniesienia. Wnioskodawca posiada status średniego przedsiębiorcy. Obecnie przed Ministrem Rozwoju i Technologii toczy się postępowanie z wniosku Wnioskodawcy o zmianę Zezwolenia, poprzez wydłużenie terminu na poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: "rozporządzenie SSE") oraz terminu zakończenia inwestycji do dnia 31 grudnia 2023 r. Wnioskodawca prowadzi działalność na nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem hali magazynowej z częścią biurowo-socjalną, położonej w X przy ul. Y (dalej: "Nieruchomość"). Początkowo Wnioskodawca korzystał z Nieruchomości na podstawie umowy dzierżawy zawartej 30 września 2016 r. na czas nieokreślony. Z tytułu umowy dzierżawy, Wnioskodawca płacił Wydzierżawiającemu miesięczny czynsz dzierżawny. Obecnie Wnioskodawca jest już właścicielem Nieruchomości - nabył ją w lipcu 2021 r. za cenę netto w wysokości 5.400.000,00 PLN. Wnioskodawca nabył Nieruchomość w ramach deklarowanej sumy wydatków kwalifikowanych, która stanowi podstawę ustalenia dopuszczalnej puli pomocy. We wniosku o przyznanie inwestycyjnej pomocy regionalnej na przedsięwzięcie gospodarcze, realizowane te terenie specjalnej strefy ekonomicznej, Wnioskodawca nie uwzględnił etapu zakładającego zakup Nieruchomości. Pierwotny plan zakładał bowiem wybudowanie nowej hali na dzierżawionym gruncie. Zmiana początkowych założeń wyniknęła z podjętych pod wpływem pandemii koronawirusa decyzji dotyczących przyszłości przedsiębiorstwa. Wnioskodawca zamierza bowiem postawić na jego rozwój w oparciu o własną nieruchomość, co pozwoli przeznaczyć środki, które byłyby wydatkowane na czynsz dzierżawny, na zakup nowych maszyn i uruchomienie nowej linii produkcyjnej.

Pytania

1. Czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo nieuwzględnienia tego wydatku w biznes planie i perspektywie finansowania na etapie wniosku o wydanie Zezwolenia?

2. Czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci czynszu dzierżawnego z tytułu umowy dzierżawy Nieruchomości zawartej na czas nieokreślony, zapłaconego do momentu podjęcia decyzji o nabyciu dzierżawionej Nieruchomości, może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że okres dzierżawy nie będzie trwał co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji?

Państwa stanowisko w sprawie:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo nieuwzględnienia tego wydatku w biznes planie i perspektywie finansowania na etapie wniosku o wydanie Zezwolenia. Przede wszystkim należy podkreślić, że Wnioskodawca nie nabył żadnej dodatkowej nieruchomości, której koszt zwiększyłby deklarowaną sumę wydatków kwalifikowanych, lecz właśnie tę Nieruchomość, na której prowadzi swoją działalność i na której realizuje inwestycję na podstawie Zezwolenia. Związek nabytej Nieruchomości z inwestycją realizowaną na podstawie Zezwolenia jest więc oczywisty i niepodważalny, nie można więc mówić w tym przypadku o nowej inwestycji Przedsiębiorcy.

Ponadto, jak wskazano wyżej, Wnioskodawca nabył Nieruchomość w ramach deklarowanej sumy wydatków kwalifikowanych, która stanowi podstawę ustalenia dopuszczalnej puli pomocy. Nie dojdzie więc w tym przypadku do niedopuszczalnego zwiększenia limitu pomocy publicznej na podstawie Zezwolenia. Należy również wskazać, że biznes plan przedstawiony na etapie wniosku o wydanie zezwolenia na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie ma charakteru wiążącego. Wiążące dla Wnioskodawcy są warunki określone w Zezwoleniu, które nie określa rodzaju, a jedynie minimalną i maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji oraz termin ich poniesienia. Natomiast, rodzaj kosztów kwalifikowanych określają powszechnie obowiązujące przepisy prawa tj. rozporządzenie SSE.

Aby dany wydatek został mógł być zaliczony do wydatków kwalifikowanych, muszą zostać spełnione następujące warunki:

- musi to być koszt inwestycji;

- musi być poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego;

- musi być poniesiony na terenie specjalnej strefy ekonomicznej;

- musi stanowić jedną z kategorii wydatków wskazanych w § 6 ust. 1 rozporządzenia SSE.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia SSE, dopuszczalny katalog wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą tworzą:

Wnioskodawca może natomiast dokonywać dowolnych wydatków i zaliczać je do wydatków kwalifikowanych inwestycji, o ile tylko mieszczą się w powyższym katalogu i spełniają ww. warunki. Koszt nabycia Nieruchomości spełnia wszystkie wskazane wyżej warunki uznania go za wydatek kwalifikowany tj. został poniesiony w ramach inwestycji realizowanej na podstawie Zezwolenia (pozostaje z nią w ścisłym związku), został poniesiony w trakcie obowiązywania Zezwolenia, został poniesiony na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i stanowi jedną z kategorii wydatków określonych w § 6 ust. 1 rozporządzenia SSE.

Z kolei, dopuszczalność zaliczenia wydatków nieuwzględnionych w biznes planie do kosztów kwalifikowanych inwestycji została potwierdzona w następujących interpretacjach podatkowych:

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci czynszu dzierżawnego z tytułu umowy dzierżawy Nieruchomości zawartej na czas nieokreślony, zapłaconego do momentu podjęcia decyzji o nabyciu dzierżawionej Nieruchomości, może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że okres dzierżawy nie będzie trwał co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji. Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia SEE, "Za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące (m.in.) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji."

Czynsz dzierżawny spełnia wszystkie wskazane wyżej warunki uznania go za wydatek kwalifikowany tj. został poniesiony w ramach inwestycji realizowanej na podstawie Zezwolenia (pozostaje z nią w ścisłym związku), został poniesiony w trakcie obowiązywania Zezwolenia, został poniesiony na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i stanowi jedną z kategorii wydatków określonych w § 6 ust. 1 rozporządzenia SSE.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwestię, czy dany wydatek spełnia przesłanki uznania go za wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą, należy oceniać na moment poniesienia tego wydatku (w ujęciu kasowym). W momencie poniesienia wydatku, tj. zapłaty poszczególnych kwot miesięcznego czynszu, wydatek ten spełniał te przesłanki, ponieważ umowa dzierżawy została zawarta na czas nieokreślony i dawała możliwość utrzymania dzierżawy (w przypadku Wnioskodawcy jako średniego przedsiębiorcy) przez okres co najmniej 3 lat od przewidywanego terminu zakończenia inwestycji, a w momencie zapłaty poszczególnych kwot miesięcznego czynszu nie została jeszcze przez Wnioskodawcę podjęta decyzja o zakupie dzierżawionej Nieruchomości. Trafność oceny spełniania przez dany wydatek przesłanek uznania go za wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z 23 listopada 2018 r. 0111-KDIB1-2.4010.394.2018.1.DP: "O tym, czy wydatek jest wydatkiem kwalifikowanym decyduje ocena spełnienia ww. przesłanek na moment poniesienia wydatku (w sensie kasowym). Przy czym poniesienie oznacza wydatek faktycznie zrealizowany, a nie deklarację o zamiarze jego poniesienia w przyszłości."

Podsumowując, należy stwierdzić dopuszczalność zaliczenia do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą zarówno wydatku Wnioskodawcy w postaci zakupu Nieruchomości, pomimo nie uwzględnienia tego wydatku w biznes planie i perspektywie finansowania na etapie wniosku o wydanie Zezwolenia, jak i wydatku Wnioskodawcy w postaci czynszu dzierżawnego z tytułu umowy dzierżawy Nieruchomości zawartej na czas nieokreślony, zapłaconego do momentu podjęcia decyzji o nabyciu dzierżawionej Nieruchomości, pomimo że okres dzierżawy nie będzie trwał co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji. Stanowisko Wnioskodawcy, odnoszące się do obu wyżej wymienionych kwestii, należy zatem uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1670, z późn. zm., dalej: "ustawa o SSE").

Zgodnie z art. 12 tej ustawy:

dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o SSE).

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: "SSE") działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."):

wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1670), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie, art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p., stanowi, że:

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 121, dalej: "rozporządzenie").

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia:

pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.4)) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.5)) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

Przy czym, jak wynika z § 3 ust. 4 rozporządzenia:

przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.

Ponadto § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że:

zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Zgodnie z § 5 ust. 2 powołanego rozporządzenia:

warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia:

za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

Zgodnie z § 6 ust. 4 rozporządzenia:

cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Jak wynika z treści cytowanego przepisu, ponoszone przez Spółkę wydatki inwestycyjne mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, jeżeli:

- będą należały do kategorii kosztów inwestycji, wymienionych w § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia strefowego,

- zostaną poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE,

- zostaną poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia.

Powyższe kryteria muszą być spełnione łącznie.

Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Ad. 1

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 dotyczą ustalenia, czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo nieuwzględnienia tego wydatku w biznes planie i perspektywie finansowania na etapie wniosku o wydanie Zezwolenia.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie SSE jest zwolnienie z zapłaty podatku od dochodu osiąganego z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Warunki uznania wydatków za kwalifikujące się do objęcia pomocą definiuje w szczególności § 6 ust. 1 rozporządzenia. Za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące m.in. ceną nabycia gruntów.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w ramach posiadanego Zezwolenia na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej Spółka poniosła wydatek w postaci zakupu Nieruchomości związanej z działalnością na terenie strefy, to wydatek poniesiony z tego tytułu może zostać zaliczony do kosztów inwestycji, kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w ramach zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zatem w świetle ww. rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej do ustalenia wysokości kosztów kwalifikowanych, wydatek na zakup nieruchomości, może stanowić koszt kwalifikowany dla celów określenia wysokości zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

Możliwość takiej kwalifikacji nie została ograniczona innymi warunkami m.in. tym, czy koszty te zostały, czy nie zostały przewidziane wprost w biznes planie.

Tym samym, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo nieuwzględnienia tego wydatku w biznes planie i perspektywie finansowania na etapie wniosku o wydanie Zezwolenia, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczą ustalenia, czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci czynszu dzierżawnego z tytułu umowy dzierżawy Nieruchomości zawartej na czas nieokreślony, zapłaconego do momentu podjęcia decyzji o nabyciu dzierżawionej Nieruchomości, może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że okres dzierżawy nie będzie trwał co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

Przytaczając jeszcze raz § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

Zatem, zgodnie z literalnym brzmieniem tej regulacji, dla możliwości rozpoznania danego wydatku z tytułu czynszu dzierżawy jako kosztu kwalifikowanego kluczowe znaczenie ma okres najmu lub dzierżawy trwający co najmniej 5 lat lub co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe uregulowania prawne należy stwierdzić, że Spółka nie jest uprawniona do rozpoznania kosztów czynszu dzierżawy nieruchomości poniesionych na podstawie Umowy w okresie od dnia podpisania Umowy (po dacie uzyskania Zezwolenia) do dnia zakończenia inwestycji jako kosztów kwalifikowanych inwestycji w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, ponieważ nie został zachowany warunek określający okres najmu lub dzierżawy, który powinien trwać co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

Koszt czynszu dzierżawy nieruchomości jakie ponosiła Spółka w okresie po uzyskaniu Zezwolenia tj. od 7 grudnia 2016 r., do momentu zakupu nieruchomości tj. do lipca 2021 r. nie spełnia warunków do uznania go za wydatek kwalifikowany w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, gdyż termin zakończenia inwestycji jeszcze nie nastąpił.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci czynszu dzierżawnego z tytułu umowy dzierżawy Nieruchomości zawartej na czas nieokreślony, zapłaconego do momentu podjęcia decyzji o nabyciu dzierżawionej Nieruchomości, może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że okres dzierżawy nie będzie trwał co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).